#چریک_تنها #پارت_ششم .|آغاز مبارزه|. پس از واقعه ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲، سید علی اندرزگو دستگیر و تحت شدیدترین شکنجه‌ها قرار گرفت و با اینکه در زیر شکنجه بیهوش شده بود،کوچک‌ترین کلامی که بتواند شکنجه گران را به مقصودشان رهنمون سازد بر زبان نیاورد. سید علی آن زمان در بازار تهران در مغازه برادرش به نجاری و صندوق سازی اشتغال داشت. او به جلسات حاج صادق امانی که یکی از هیئت‌های تشکیل دهنده مؤتلفه بود،راه یافت و در پخش اعلامیه‌های امام خمینی(ره) به فعالیت پرداخت. در اسفند ۱۳۴۲،کابینه حسنعلی منصور بر سر کار آمد پس از بحث‌های فراوان، لایحه کاپیتولاسیون را به تصویب رساند.این لایحه ایران را به مستعمره‌ای برای نظامیان آمریکایی تبدیل می‌کرد. یعنی اگر در کشور ما یک نظامی آمریکایی، مرجع تقلید ما را می‌کشت، دادگاه‌های ایران اجازه محاکمه آن نظامی را نداشتند و باید برای محاکمه به دادگاه‌های آمریکا منتقل می‌شد! چیزی که امروزه در کشور ژاپن شاهد آن.هستیم نظامی آمریکایی به دختر ژاپنی تجاوز کرده و قتل انجام می‌دهد اما هیچ دادگاهی در ژاپن حق محاکمه اورا ندارند! امام خمینی (ره) در ۴ آبان ماه ۱۳۴۳، سخنرانی شدیدالهنی علیه این لایحه ایراد کردند و متعقبا دستگیر به ترکیه تبعید شدند. گروه‌های انقلابی به این نتیجه رسیدند که برای دفاع از امام و حذف کاپیتولاسیون، اعدام انقلابی حسنعلی منصور را طرح ریزی کنند. از طرفی سید علی که در جلسات حاج صادق حضور داشت، تحت تاثیر شهید امانی، مشغول فعالیت‌های پنهانی شد. در این دوران سید علی در درس حجت الاسلام میرزاعلی اصغر هرندی، با رضا صفار هرندی و محمد بخارایی آشنا شده بود، با آنان ارتباطی تشکیلاتی برقرار کرد و به عنوان رابط شهیدان بخارایی، صفار هرندی و نیک نژاد با با شهید صادق امانی وارد عمل شد. او پس از مدتی در شاخه نظامی به فعالیت پرداخت. دوستانش متوجه شدند که این سید جوان،فوق العاده توانایی بالا در حرکت‌های انقلابی و نظامی دارد و توانایی اطلاعاتی و رازداری او بسیار بالاست. _نوشته‌شده‌در‌گروه‌فرهنگی‌شهید‌ابراهیم‌هادی_