شِیخ .
خداحافظی، سخت‌ترین فعلی‌ست که آدمیزاد ناچارا باید آن را بیاموزد. چه بخواهد چه نخواهد باید دل بکند! گاهی از آدمی، گاهی از مکانی، گاهی از تعلقاتِ ساده اما دلچسبی ..
و من چه محزونم بابت این خداحافظی و دل کندن. قلب و روحم جا می‌ماند در کنجِ حرم حضرت شاهچراغ و جسمم به جبر باید که برگردد...
بعضی از دیدارها در عین سادگی، عمیق‌اند و انسان‌ساز. انگار آدمیزاد بعد از زیارت آنان که تمام هستی‌شان برای خدا بود؛ آدمی دیگر می‌شود. رشد میکند، حقایق را بهتر می‌فهمد، برای ادامه‌ی حیات شوق بیشتر و هدف والاتری دارد. کاش خدا روزی‌ِ همیشگیمان قرار دهد تا اوقاتمان را در کنار ائمه علیه السلام و امام زادگان عزیز بگذرانیم...
#وداع‌با‌حضرت‌شاهچراغ
هرکس‌به‌کسی‌خوش‌است‌درزندگی‌اش
ما هم به علی خوشیم و اولادِ علی..(:
[ حرم مطهر حضرت شاهچراغ ]
هروقت حس کردی کاری خیلی آسونه. خودتو در موقعیت اون آدم قرار بده. به جای اینکه کارشو و ارزش اون کارو ببری زیر سوال فقط برای چند دقیقه جای اون شخص اون فعالیت رو انجام بده بعد قضاوت کن.. بعضی از فعالیت ها از دور راحتن، مثل آب خوردن.. اما در حقیقت به شدت سخت و نفس گیرن و نیازمند هستن به علم و توانایی و دغدغه ..
از دلتنگی برات بگم؟
دلتنگی، از چهره ی غمگین شعرهایم می بارد. کجاست چشم هایت ؟ تا در آغوش بگیرند واژه های بی تابم را، بیا که چشم های تو تنها پناه شعرهای من است ...
ما متعلق به جایی هستیم که در اون آرامش داریم. وطن ما اونجاییه که قلب و روحمون آرومه...