کس نگذشت در دلم تا تو به خاطر منی یک نفس از درون من خیمه به در نمی‌زنی مهرگیاه عهد من تازه‌ترست هر زمان ور تو درخت دوستی از بن و بیخ برکنی کس نستاندم به هیچ ار تو برانی از درم مقبل هر دو عالمم گر تو قبول می‌کنی از همه کس رمیده‌ام با تو درآرمیده‌ام جمع نمی‌شود دگر هر چه تو می‌پراکنی ای دل اگر فراق او و آتش اشتیاق او در تو اثر نمی‌کند تو نه دلی که آهنی #تصنیف_مهرگیاه #شعر #سعدی #خواننده #سالار_عقیلی

در دفتر تقویم من فردا هستی خورشید دنیای منی زیبا هستی ای که مانند گل ها، مهتاب شب زیبایی کی به دیدار من و رویای من می آیی بی تو صدایم، نفسم، بی تو دلم می گیرد با تو دنیا جاری است رود و دریا جاری است بی تو ولی بر لب من شور غزل می میرد بی تو صدایم نفسم بی تو دلم می گیرد تا تو با منی می شود پر بگیرد باز هم غزل خواندن از سر بگیرد هر آینه می خواهم ات ما نا باشی باران شب های منی دریا باشی #خواننده #مهیار_شادُروان #شعر #کیومرث_احمدی

#خواننده #صادق_میرزا_میرزایی

بی تو به سامان نرسم ای سر و سامان همه تو ای به تو زنده همه من ای به تنم جان همه تو من همه تو تو همه تو او همه تو ما همه تو هر که و هر کس همه تو این همه تو آن همه تو من که به دریاش زدم تا چه کنی با دل من تخته تو و ورطه تو و ساحل و طوفان همه تو ای همه دستان ز تو و مستی مستان ز تو هم رمز میستان همه تو راز نیستان همه تو شور تو آواز تویی بلخ تو شیراز تویی جاذبه شعر تو و جوهر عرفان همه تو بی تو به سامان نرسم ای سر و سامان همه تو ای به تو زنده همه من ای به تنم جان همه تو من همه تو تو همه تو او همه تو ما همه تو هر که و هر کس همه تو این همه تو آن همه تو #شعر #حسین_منزوی #خواننده #علیرضا_قربانی

#تصنیف_آتش_جاودان #خواننده #صدیق_تعریف #شاعر #پژمان_بختیاری

برخیز که می رود زمستان بگشای در سرای بستان برخیز که باد صبح نوروز در باغچه می کند گل افشان بوی گل و بانگ مرغ برخاست هنگام نشاط و روز صحراست خاموشی بلبلان مشتاق در موسم گل ندارد امکان بوی گل بامداد نوروز و آواز خوش هزاردستان فراش خزان ورق بیفشاند نقاش صبا چمن بیاراست گویند نظر به روی خوبان نهیست نه این نظر که ما راست نالیدن بی‌حساب سعدی گویند خلاف رای داناست ما را سر باغ و بوستان نیست هر جا که تویی تفرج آن جاست #شعر #سعدی #خواننده #مهدی_حبیبی

تا بهار دلنشین آمده سوی چمن ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر تا که گلباران شود کلبه ی ویران من تا بهار زندگی آمد بیا آرام جان تا نسیم از سوی گل آمد بیا دامن کشان چون سپندم بر سر آتش نشان بنشین دمی چون سرشکم در کنار بنشین نشان سوز نهان تا بهار دلنشین آمده سوی چمن ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر تا که گلباران شود کلبه ی ویران من باز آ ببین در حیرتم بشکن سکوت خلوتم چون لاله ی تنها ببین بر چهره داغ حسرتم ای روی تو آیینه ام عشقت غم دیرینه ام باز آ چو گل در این بهار سر را بنه بر سینه ام #شاعر #بیژن_ترقی #خواننده #استاد #بنان