دردها در غیبت طولانیت بسیار شد زخمی از هجران تو جان و دل احرار شد از زمین و اهل آن صبری نمی‌جوشد دگر حال قلب آسمانیها غمین و زار شد دشت‌های معرفت خشکیده و بی‌حاصلند خانه‌های عارفانه، خالی از ابرار شد شبهه‌ و تشکیک، در تصمیمهامان رخنه کرد سینه‌های فهم و دانستن پر از مسمار شد اختیاری نیست دیگر بارش ابر نگاه تلخکامی‌ها به اجبار زمانه بار شد سفره‌های آشنایی، کوچک و کوچک شده دشمنی، بی‌اعتمادی، راهی بازار شد این جهانی نیست که حق وعده‌اش را داده بود حق و حق‌خواهی اسیر فتنه‌ی اشرار شد لات و عزی و هبل، فرمانروایی می‌کنند دست باطل از برای حق‌کُشی ابزار شد ندبه‌ها، فریادها، محصول قلب ریش ماست در فراق روی ماهت، آهمان بیمار شد #این_صاحبنا #عجل‌لولیک‌الفرج #معصومه‌مشهدی‌زاده