بزن باران بهاران فصل خون است خیابان سرخ و صحرا لاله گون است بزن باران که بی چشمان خورشید جهان در تیه ِ ظلمت واژگون است بزن باران که دین را دام کردند شکار خلق و صید خام کردند بزن باران خدا بازیچه ای شد که با آن کسب ننگ و نام کردند بزن باران نسیم از رفتن افتاد بزن باران دل از دل بستن افتاد بزن باران به رویشخانه ی خاک گُل از رنگ و گیاه از رُستن افتاد بزن باران که دیوان در کمین اند پلیدان در لباس زُهد و دین اند به دشتستان خون و رنج خوبان عَلمداران وحشت خوشه چین اند بزن باران ستمکاران به کارند نهان در ظلمت ، اما بی شمارند بزن باران ، خدا را صبر بشکن که دیوان حاکم مُلک و دیارند بزن باران فریب آئینه دار است زمان یکسر به کام نابکار است به نام آسمان و خدعه ی دین بر ایرانشهر ، شیطان شهریار است سکوت ابر را گاه شکست است بزن باران که شیخ شهر مست است ز خون عاشقان پیمانه ی سرخ به دست زاهدان شب پرست است بزن باران و گریان کن هوا را سکون بر آسمان بشکن ، خدا را هزاران نغمه در چنگ زمان ریز ببار آن نغمه های آشنا را بزن باران جهان را مویه سرکن به صحرا بار و دریا را خبر کن بزن باران و گَرد از باغ برگیر بزن باران و دوران دگر کن بزن باران به نام هرچه خوبی ست بیفشان دست ، وقت پایکوبی ست مزارع تشنه ، جوباران پُر از سنگ بزن باران که گاه لایروبی ست بزن باران و شادی بخش جان را بباران شوق و شیرین کن زمان را به بام غرقه در خون دیارم بپا کن پرچم رنگین کمان را بزن باران که بی صبرند یاران نمان خاموش ، گریان شو ، بباران بزن باران بشوی آلودگی را ز دامان بلند روزگاران #وحشی بافقی

ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﺩﻝ ، ﺩﻝ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﻏﻢ ، ﻏﻢ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﺪ برمن ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﻋﻘﻞ ﺍﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﺗﻮ ، ﺗﻮ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﻢ ﻫﺮ ﺩﻭ ﭼﻮ ﺩﻭ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﺍﻭ ، ﺍﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﻡ ﺩﻝ ﺭﻓﺖ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ !!! #وحشی بافقی

دلتنگم و با هیچکسم میل سخن نیست #وحشی ‌

ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم امید ز هر کس که بریدیم ، بریدیم دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند از گوشهٔ بامی که پریدیم ، پریدیم رم دادن صید خود از آغاز غلط بود حالا که رماندی و رمیدیم ، رمیدیم کوی تو که باغ ارم روضهٔ خلد است انگار که دیدیم ندیدیم، ندیدیم سد باغ بهار است و صلای گل و گلشن گر میوهٔ یک باغ نچیدیم ، نچیدیم سرتا به قدم تیغ دعاییم و تو غافل هان واقف دم باش رسیدیم، رسیدیم وحشی سبب دوری و این قسم سخنها آن نیست که ما هم نشنیدیم ، شنیدیم. #وحشی