💠 تبارِ طوفان 🔹 اولین دفتر از مجموعهٔ «آیات» منتشر شد #آیات 🆔 @Sourehmagazine

«طوفان‌الاقصی» بزرگترین سیلی فلسطینی به رژیم صهیونی بود. درخشش برق این سیلی، مسئلۀ فلسطین را دوباره در چشم و دل جهانیان زنده کرد. مسئلۀ غصب تاریخ و جغرافیای فلسطین، می‌رفت که با توافقات خائنانه و مرتجعانۀ دولت‌های منطقه با رژیم اشغالگر، عادی‌سازی شود؛ اما نیروی مقاومت اسلامی فلسطین، سیلی جانانه‌ای را روانهٔ صورت اشغالگران و حامیان مستکبرش کرد و به این ترتیب، دوران تازه‌ای از نبرد جبهۀ مقاومت اسلامی با اسرائیل پلید آغاز شد. آثار و ارتعاشات این نبرد، هنوز ادامه دارد و فقط خدا می‌داند که چگونه به فروپاشی نظم ظالمانهٔ منطقه و جهان خواهد انجامید. تحریریهٔ مجلۀ «سوره»، از ابتدای واقعه، خود را در معرض آن دید و تلاش کرد بنا به وظیفۀ انقلابی و تبیینی خود، نسبت اساسی انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی را با این حادثهٔ عظیم بازیابی و روایت کند. حاصل این تلاش، متونی بود که در شماره‌های پیوسته و متوالی «سوره» به چاپ رسید و تبدیل به یک گفتار تقریباً یک‌پارچه در خصوص مسئلهٔ فلسطین شد. آنچه در دفتر اول با عنوان «تبار طوفان» گرد آمده است؛ یادداشتی از حمیدرضا میررکنی تحت عنوان «طوفان الأقصی؛ آرایش تهاجمی جهان اسلام» است که برای نخستین بار منتشر می‌شود. علاوه بر آن، برگزیده‌ای از مطالب مجلۀ سوره دربارهٔ ماهیت، ریشه و افق پیش‌روی جبهۀ مقاومت اسلامی در خصوص مسئلۀ فلسطین است. نوشته‌هایی که خواندن آن تصویر نسبتاً جامعی از پیشینه، هدف و آیندهٔ نبرد مقاومت اسلامی ارائه می‌کند و می‌تواند سرنخ‌های نظری و تاریخی مفیدی به دست دهد. «تبار طوفان» اولین دفتر از مجموعۀ «آیات» است که به موضوع مقاومت اسلامی و مسئلهٔ فلسطین اختصاص داده شده است. مجموعۀ مجلداتِ «آیات»، دربردارندۀ «گزیدۀ موضوعی متن‌های مجلۀ سوره» است که به توفیق الهی با موضوعات دیگری نیز منتشر خواهد شد؛ متن‌هایی که یا پیش از این در مجلۀ سوره منتشر شده‌اند یا توسط تحریریه سوره دربارۀ همان موضوع به تحریر درآمده و برای اولین بار در این مجموعه منتشر می‌شود. #آیات 🆔 @Sourehmagazine

💠 تبارِ طوفان ◼️ شامل؛ ▫️ «طوفان الأقصی؛ آرایش تهاجمی جهان اسلام» ✍ حمیدرضا میررکنی بنادکی ▫️ طوفان الأقصی؛ بازگشت غرب آسیا به نظم دینی ✍ سارا عاقلی ▫️ مقاومت فلسطین؛ تولد یک ملت ✍ حمید ملک‌زاده ▫️ غزه؛ دولت‌شهر مقاومت ✍ رضا رضایی ▫️ جمهوری اسلامی فلسطین ✍ سید علی سیدان #آیات 🆔 @Sourehmagazine

‌💠 روشنفکرانِ نیابتی 🔰 پیش‌فروش شمارهٔ هفدهم‌وهجدهم ماهنامه سوره آغاز شد. ‌‌ 🆔 @Sourehmagazine

‌‌ 💠 روشنفکران نیابتی 🔰 پیش‌فروش شمارهٔ هفدهم‌وهجدهم ماهنامهٔ سوره آغاز شد. 🔻 در این شماره می‌خوانید: 🔸 زندگیِ عاریتی، روشنفکرِ نیابتی ✍️ سید علی سیدان ‌ ‌🔸 سودای سازگاری 🔹 جستاری در جهان فکری نهضت آزادی و مهدی بازرگان ✍️ سارا عاقلی ‌‌ 🔸 خبرچین‌های امپراطوری 🔹 ترجمۀ مقاله‌ای از حمید دباشی دربارۀ رمان «لولیتاخوانی در تهران» ✍️ ترجمۀ حسین ولدخانی 🔸 جنایت و مدارا 🔹 گزارشی از نحوۀ مواجهۀ روشنفکران سکولار با لحظۀ «طوفان الاقصی» ✍️ محمدجواد نجفی 🔸 به موزۀ هنرهای معاصر و برای دیوار 🔹 گشتی در نمایشگاه «چشم در چشم» که نشانۀ آشکاری از اسنوبیسم فرهنگی است ✍️ علی‌رضا سمیعی ‌‌ 💠 همچنین در دیگر بخش‌های مجله خواهید خواند؛ ‌ ‌ 🔸 مقاومت اسلامی؛ علیه یأس و بن‌بست 🔹 گفتاری از شهید سید هاشم صفی‌الدین 🔸 ترجمۀ نرگس غبیشاوی 🔸 آینده‌گشایی امت واحده 🔹 جستاری در فعالیت زنان پشتیبان جبهۀ مقاومت ✍️ سحر دانشور ‌ 🔸 این قلب را از کجا آورده‌ای؟ 🔹 جستاری در سیر و سلوک معرفتی و عملی شهید حاج قاسم سلیمانی ✍️ فاطمه رومنا 🔸 روستا؛ پایگاه نهضت 🔹 چرا میراث «روستا» در انقلاب اسلامی مورد غفلت واقع شده است ✍️ محمود ذکاوت ‌ 🔸 جبهۀ مردم‌سالاری دینی در برابر خالص‌سازی لیبرال دموکراسی 🔹 گفت‌وگو با محمدباقر خرمشاد ‌ 🔸 عبور از حجاب روایت 🔹 گفتاری از حمید حسام دربارۀ الزامات روایت انسان انقلاب اسلامی ‌‌ 🔸 زوایای نادیده 🔹 نگاهی به مستند «مشت در نمای درشت» ✍️ محمدکاظم کاظمی ‌‌ 🔸 عکس، مکث، کلمه 🔹 گفت‌وگو با وهب رامزی، عکاس و هنرگردان نمایشگاه «کلیدهایی که عمرشان از اسرائیل بیش‌تر است» ‌‌ 🔸 قصه، مهم‌تر از چهره است 🔹 گفت‌وگو با سجاد مهرگان دربارۀ تجربۀ تولید سریال «آقای قاضی» ‌‌ 🔸 جنگی که بود، جنگی که هست... 🔹 چرا «باغ کیانوش» فیلم معاصر ماست ✍️ فردین آریش ‌ 🔸 بازجویی لیبرال از متفکر انقلابی 🔹 دربارۀ کتاب «روشنفکر مسلح» ✍️ زینب شوندی ‌ ▫️ برای پیش‌خرید شمارهٔ هفدهم و هجدهم ماهنامهٔ سوره می‌توانید به صفحات ماهنامهٔ سوره در اینستاگرام و پیام‌رسان‌های بله، ایتا و تلگرام پیام دهید. 🆔 @Sourehmagazine

‌شمارهٔ هفدهم‌وهجدهم ماهنامهٔ سوره منتشر شد و از امروز، از کیوسک‌های مطبوعاتی سراسر کشور قابل تهیه است. ‌ با آثار و گفتارهایی از؛ حمید دباشی، محمدباقر خرمشاد، محمدکاظم کاظمی، حمید حسام، وهب رامزی، علی‌رضا ملااحمدی، حمزه وطن‌فدا، سجاد مهرگان، علی‌رضا سمیعی، سحر دانشور، فردین آریش، سارا عاقلی، فاطمه رومنا، محمدجواد نجفی و زینب شوندی ‌ ➕ سخنرانی شهید سید هاشم صفی‌الدین ‌ ‌ 🆔 @Sourehmagazine

«مقاومت اسلامی؛ علیه یأس و بن‌بست» گفتاری از شهید سید هاشم صفی‌الدین است که در آن، شهید بزرگوار، از فرهنگ شهادت و نقش آن در ایجاد حرکت مقاومت اسلامی در کشورهای مسلمان در دهه‌های اخیر سخن گفته است. شهید صفی‌الدین در ابتدا از اهمیت شهادت و مرتبهٔ بلند آن در نزد خدا و در سنت اسلامی سخن می‌گوید و سپس با اشاره به حماسهٔ اباعبدالله الحسین و عاشورا، آن را ایجاد کنندهٔ فرهنگ شهادت در سنت اسلامی بر می‌شمارد و الگوی بی‌بدیلی می‌داند که هر مسلمان و آزاده‌ای باید از آن تبعیت کند. ‌ او شهادت را اصل منهج و طریق انسان مسلمان - و نه یک استثناء - می‌داند که احیاگر میراث انبیاء و احیاکنندهٔ جامعه است و در مدرسهٔ آن، هیچ یأس و بن‌بستی وجود ندارد. او در ادامه توضیح می‌دهد که چگونه شهادت امام حسین علیه‌السلام و مراسم‌های عزاداری برای آن حضرت، فرهنگ شهادت را در امت اسلامی غنا بخشید و همین فرهنگ، موجب تولد مقاومت اسلامی در برابر ظلم و استکبار یزیدی شد؛ مقاومتی که تبلور عینی معنای شهادت است. شهید صفی‌الدین در پایان شهادت و فرهنگ شهادت را عامل ظهور حضرت بقیة‌الله عنوان می‌کند؛ خون امام حسین علیه‌السلام و مدرسهٔ شهادت می‌جوشد و خواهد جوشید تا زمانی که امت‌ها و جوامع بشری بیدار و هشیار شوند و زمان خون‌خواهی امام حسین علیه‌السلام به دست حضرت صاحب‌الأمر و مملو کردن زمین از عدل و داد فرا برسد. برای مطالعهٔ کامل این گفتار، به شمارهٔ هفدهم و هجدهم ماهنامهٔ سوره مراجعه کنید. این شماره را می‌توانید از کیوسک‌های مطبوعاتی سراسر کشور و همچنین از طریق صفحات مجازی سوره تهیه کنید. ‌ ‌ 🆔 @Sourehmagazine

بخشی از گفتار شهید صفی‌الدین؛ «به‌لطف شهدایمان و رهبران‌مان و فرهنگ‌مان و مجاهدین‌مان از علما و رهبران و شهدایی که به شهادت رسیدند و همچنان به شهادت می‌رسند، به‌لطف این صبر و تحمل، به‌لطف این تکیه به خدا و توکل بر او، شهادت تبدیل به مدرسه شده است. این مدرسه مقهور نمی‌شود، شکست نمی‌خورد و این میزانِ بسیار بسیار بسیار اندکی از میراث تبعیت امام‌حسین(ع) است و بیایید با من فکر کنید، اگر این ارث به‌صورت عملی و فکری و به‌عنوان یک راه‌و‌روش و مدرسه به‌پهنای تمام سرزمین‌های اسلامی گسترده می‌شد، اکنون مسلمانان به کجا رسیده بودند؟! ای مسلمانان، آیا این نورهای حسینی فقط شیعه و مسلمانان را رهایی بخشید؟ خیر، تمام بشریت را آزاد کرد! این موضوع نیازمند جست‌وجو و بحث است و نیازمند این است که دربارۀ آن نوشته و تبیین شود؛ زیرا من به شما می‌گویم اگر همان‌گونه که یزید می‌خواست، دین محمد کشته می‌شد و به پایان می‌رسید، حتی از مسیحیت نیز یادی باقی نمی‌ماند. از هیچ دینی به‌عنوان «دین» اثری باقی نمی‌ماند و برای عبودیت خدا، جایی در این جهان باقی نمی‌ماند! این توازن بشری هرچند با شدت و ضعف، باقی ماند. همان‌طور که عرض شد، جهان نیازمند یک توضیح است  و این به‌لطف خون‌های مبارک است. امام‌حسین فقط امام شیعیان نیست و فقط امام مسلمانان نیست؛ بلکه امام تمام جهان و تمام بشریت است، همان‌گونه که پدربزرگش فرستاده‌ای برای تمام جهانیان و رحمتی برای تمام عالم بود،  ایشان نیز امام وصی برای رحمت و هدایت تمام جهانیان است. مقاومت ما، این معنا را به‌لطف خدا، تجسد کرد‌. شهادت در روزگار ما، از این معنا بهره برده است و این‌جا بازمی‌گردم و بر اهمیت این مجالس بر اساس روایات تأکید می‌کنم. عزیزان، عظمت و قدرت مقاومت ما، از این مجالس پربرکت است؛ در این گریه‌های صادقانه، در این آموخته‌ها، در این اخلاص و در این تطبیق فکری و عملی. هنگامی که دربارۀ شهادت سخن می‌گویی و در مجلس عزا شرکت می‌کنی، عاشق حسین و دیدار او و شهادت در راه خدا می‌شوی. این چنین‌اند شهدای ما. در فیلمی که تلویزیون «صراط»  از امام‌خمینی(رضوان الله تعالی علیه) پخش می‌کرد، دیدم که می‌فرمودند: «پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران نگویید که دیگر به پیروزی رسیدیم و دیگر نیازمان به این عزاداری‌ها و مرثیه‌ها و اشعار چیست، ما احیای عزاداری می‌کردیم تا به پیروزی برسیم حالا دیگر رسیدیم.» امام به آن‌ها می‌فرماید چنین نگویید و از این مجالس مراقبت کنید؛ همان‌گونه که از دیگر عادات خوب که از قدیم بر جای مانده‌اند، مراقبت می‌کنید. سپس می‌فرمایند و این مهم‌تر است، در لحظه‌ای که از اقامۀ این مرثیه‌ها و عزاداری‌ها و گریه‌ها و شعرها و هرآن‌چه انجام می‌دادیم در این‌ مورد، دست بکشیم، این انقلاب ما به پایان می‌رسد و چیزی باقی نمی‌ماند و این به آن معناست که هرچه داریم، از عاشورا داریم.» 🆔 @Sourehmagazine

‌«یک‌وبیست؛ وقتِ حاج‌قاسم» ‌ ▫️ بخشی از سفرنامهٔ «زیارتگاه کرمان؛ تکه‌ای از جغرافیای مقدس مقاومت»؛ به قلم حمیدرضا میررکنی، منتشرشده در پیش‌شمارهٔ دوم ماهنامهٔ سوره، بهمن ۱۴۰۱ ‌ ▪️ ویژه ساعت شهادت شهید حاج‌قاسم سلیمانی و همراهان در فرودگاه بغداد ‌ 🆔 @Sourehmagazine

سردبیر سوره در سرمقالۀ شمارۀ هفدهم‌وهجدهم، با طرح پرسشی در ابتدای متن که «آیا روشنفکری جریانی موهوم است و مبارزه با آن، جنگیدن با دشمن فرضی است؟»، به پاسخ به آن می‌پردازد و از جریان روشنفکری غرب‌زده‌ای می‌گوید که امروز، از طرفی از کشورهای غربی کمیسیون می‌گیرند و از طرف دیگر با نوید دادن یک زندگی موهوم، عاریتی و غیرمستقل از بدن کشور میزبان ارتزاق می‌کنند و در نتیجه، «موهوم» و «فرضی» دانستن چنین جریانی، نحوی ساده‌انگاری و دست‌کم‌گیری است. او در همان ابتدا تصریح می‌کند که منظور از روشنفکری، روشنفکری غرب‌زده و سکولار است و این صفت به قرینۀ تاریخی حذف شده، چرا که نهاد روشنفکری در ایران در وابستگی به سیاست و اندیشۀ غرب پا گرفته است. سید علی سیدان در ادامه توضیح می‌دهد که چگونه این روشنفکرانِ نیابتی، با طرح زندگی‌های عاریتی و خلع سلاح مقاومت در جهت نیل به مقاصد سرمایه‌گذاران خود، هم وطن و مردم را می‌فروشند و هم مرگ خود را تسریع می‌کنند؛ چرا که به هر میزانی که آن زندگی تحقق پیدا کند و کشورها از مقاومت تهی شوند، اساس روشنفکری بی‌معنا می‌شود و در این شرایط است که روشنفکران تبدیل به دلقک می‌شوند. او پس از توضیح و بیان مصادیق گوناگون از روشنفکرانِ نیابتی ایرانی در گذشته و حال، به توضیح مطالب مرتبط با این موضوع در شمارۀ تازۀ سوره می‌پردازد. برای مطالعهٔ کامل این گفتار، به شمارهٔ هفدهم و هجدهم ماهنامهٔ سوره مراجعه کنید. این شماره را می‌توانید از کیوسک‌های مطبوعاتی سراسر کشور تهیه کنید. ‌ 🆔 @Sourehmagazine

بخشی از سرمقاله؛ «زندگی روشنفکری، یک «حیات مذبوحانه» است. آن‌ها مبلغ چیزی هستند که در صورت سیطره، خودِ آن‌ها را مرخص خواهد کرد و دلقک‌ها و حتی پورن‌استارها را به جای آن‌ها خواهد نشاند. حتی دست و پا زدن‌های آقای یوسا که از این وضع به فغان آمده، مذبوحانه است. مذبوح کسی است که حیاتش وابسته به قوۀ ذابح است. هر زمانی ذابح اراده کند، اویی را که در حال دست‌وپا زدن است به آنی خواهد کشت. در ذات مذبوح بودن زندگی عاریتی نهفته است. وقتی همه زندگی خود را از غرب به عاریت گرفته باشیم، همچون حیوانی مذبوح در حال دست‌و‌پا زدن زیر پای غرب خواهیم بود. در این صورت ما مذبوحیم، حتی اگر تکان بخوریم. ما مرده‌ایم، حتی اگر متحرک باشیم. آن زندگی و سیاستی که قبله‌اش غرب است، همواره روشنفکری مناسب حال خود را فرامی‌خواند و تقویت می‌کند. روشنفکران نیز در خدمتی متقابل، آن زندگی عاریتی و سیاست وابسته را موجه و تئوریزه می‌کنند. چنین روشنفکرانی را می‌توان «روشنفکران نیابتی» دانست. روشنفکر نیابتی کسی است که در کشورهای اهل مقاومت، مُبلغ زندگی عاریتی است. روشنفکر نیابتی کسی است که استقلال فکری ندارد و تصور می‌کند سرچشمۀ قدرت، غرب است و ما ناچاریم خودمان را با غرب «سازگار» کنیم. روشنفکر نیابتی کسی است که همچون ابزارآلات جنگی استعمار علیه مقاومت عمل می‌کند. روشنفکر نیابتی کسی است که می‌گوید باید پیش از آنکه قدرت قاهرۀ غرب ما را سکولار کند، خودمان به دست خودمان سکولار شویم. روشنفکر نیابتی ما را به خودکشی از ترس مرگ فرامی‌خواند. روشنفکر نیابتی کسی است که تمام هنرش وابسته به بازار متصل به سرمایه‌داری جهانی است. روشنفکر نیابتی از زمره بشریت مونتاژ است و گفتارپرداز فرد منتشَر. روشنفکران نیابتی، هر چند در چهره‌های گوناگونی ظاهر شوند اما همگی بازتولید و رونوشت یکدیگرند. روشنفکران نیابتی مانند تصاویر تکراری اندی وارهول از مرلین مونرو، گاو، کوکاکولا و مائو هستند؛ از روی هم کپی شده‌اند. نقد ما به جریان روشنفکری کاری تفننی یا از روی عادت نیست. مسئله آن تناسبی است که میان زندگی عاریتی با روشنفکری نیابتی وجود دارد. نقد گفتار نیابتی‌ها به ما امکان می‌دهد که نسبت به سرچشمه‌های فکری تصمیمات و گفتار سیاست‌مداران غربزده آگاهی پیدا کنیم. شما فکر می‌کنید این حرف را چه کسی در دهان آن سیاستمدار تکنوکرات گذاشته که «دکترینی که از انقلاب و بعداً جنگ بیرون آمده است، مبارزه با استکبار است. این دکترین نمی‌تواند نیازهای روزافزون جامعۀ شما را برای رقابت با کشورهای منطقه یا جهان تامین کند»؟ (حسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی در میزگرد «احزاب کجای سیاست ایرانند؟» در رسانه خبرآنلاین) شناخت روشنفکری نیابتی، امکان شناخت آن زندگی عاریتی و مذبوحانه را به ما می‌دهد. زندگی عاریتی چیست؟ آن زندگی غیرمستقل که با تلاطمات محتوم و واقعی جهان بر باد خواهد رفت. زندگی عاریتی، توسعۀ اماراتی است که ننگ مراوده با اسرائیل و چشم بستن بر جنایت غرب را بر پیشانی دارد و هر لحظه ممکن است دچار خشم ملت‌های مسلمان شود و غرب هم او را گردن نگیرد و یک‌شبه اقتصاد و امنیت و معماری‌اش فرو بریزد. ْهمین حالا که این سطور نوشته می‌شود، یکی از روشنفکران نیابتیِ ارگانیک به وظیفۀ همیشگی‌اش عمل کرده و زندگی عاریتی را زیبا جلوه داده و جمهوری اسلامی را متهم به نداشتن «زیبایی‌شناسی» کرده و گفته است: جی‌دی‌پی و فرودگاه اماراتی‌ها برای ایرانی‌ها تبدیل به حسرت شده! (محمد فاضلی در نشست اتاق ایران، منتشرشده در خبرگزاری دانشجو)» 🆔 @Sourehmagazine

سارا عاقلی در پیش‌شمارۀ اول، به سراغ سازمان مجاهدین خلق رفته بود و پیش‌بینی‌های فروپاشی جمهوری اسلامی از سوی مجاهدین خلق را، در مطلب «سودای انطباق»، روایت کرده بود. حالا در مطلب «سودای سازگاری»، به سراغ نهضت آزادی رفته و پیش‌بینی‌های فروپاشی جمهوری اسلامی از سوی آنان را بررسی می‌کند. او در ابتدا، با طرح برخی از این پیش‌بینی‌های قید شده در بیش از دوهزار‌و‌ششصد‌و‌هشتاد‌و‌هشت بیانیه که بخش زیادی از آن‌ها دربارۀ بحران بقا و قریب‌الوقوع‌بودن فروپاشی و سقوط جمهوری‌اسلامی است، این پرسش‌ها را پیش‌می‌کشد؛ . چرا نهضت آزادی، جمهوری‌اسلامی و مردم معتقد به آن را «خسر الدنیا و الآخره» و بی‌آینده می‌دید؟ . آیندۀ جهان در نظرگاه نهضت آزادی چطور جایی است که جمهوری‌اسلامی در آن جای نمی‌گیرد؟ . جهانِ نهضت آزادی چیست که دوام نیم‌قرنۀ جمهوری‌اسلامی را نمی‌بیند؟ به کدام جهان خیره شده و جهان چگونه بر آن‌ها پدیدار می‌شود؟» نویسنده در ادامه برای پاسخ به این پرسش‌ها، به سراغ «مهدی بازرگان»، مؤسس و مؤثرترین عضو نهضت آزادی، می‌رود و با بررسی آراء و افکار و آثار مکتوب او، تلاش می‌کند به پرسش‌ها پاسخ داده، نشان دهد که «ماشین پیش‌بینی فروپاشی جمهوری اسلامی» از دل چه جهانی ممکن می‌شود. جهانی که جان‌مایۀ اندیشه‌اش دربارۀ ایران و ایرانی به این جمله ختم می‌شود «سر بقای ایران، پفیوزی ماست» برای مطالعهٔ کامل متن، به شمارهٔ هفدهم و هجدهم ماهنامهٔ سوره مراجعه کنید. این شماره را می‌توانید از کیوسک‌های مطبوعاتی سراسر کشور تهیه کنید. ‌‌ 🆔 @Sourehmagazine