eitaa logo
شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد
174 دنبال‌کننده
156 عکس
66 ویدیو
5 فایل
سیاسی | امنیتی | اقتصادی | فرهنگی ارتباط با ادمین: @SCS_Admin
مشاهده در ایتا
دانلود
👈 ترجمه و تلخیص یادداشت شورای آتلانتیک درباره نقش اروپا در طرح کریدوری آیمک طرح کریدور اقتصادی هند–خاورمیانه–اروپا (IMEC) () که در نشست سال ۲۰۲۳ در دهلی‌نو اعلام شد، مسیری زمینی و دریایی برای افزایش اتصال و همکاری اقتصادی از هند تا اروپا است. این پروژه با هدف ارتقای امنیت زنجیره تأمین، کاهش هزینه و زمان حمل‌ونقل، و تقویت همکاری‌های سیاسی و انرژی میان اعضا طراحی شده و می‌تواند تا ۳۰ درصد هزینه و ۴۰ درصد زمان حمل را نسبت به مسیر کاهش دهد. ، اروپا و آن را ابزاری برای موازنه‌سازی در برابر ابتکار «» چین می‌دانند و به عنوان مقصد نهایی مسیر، نقشی کلیدی در موفقیت آن دارد. با وجود آغاز پرقدرت، تحولات اخیر باعث کند شدن روند کار شد. حمله ۷ اکتبر و ، روند عادی‌سازی روابط عربستان و را که یکی از عناصر مهم برای پیشبرد پروژه بود، متوقف کرد. تأکید کرده تا زمانی که مسیر معتبر و برگشت‌ناپذیر به سمت تشکیل دولت ایجاد نشود، عادی‌سازی کامل یا مشارکت در بازسازی غزه انجام نخواهد شد. هرچند توافق می‌توانست موانع لجستیکی و سیاسی را کاهش دهد، اما پیشرفت پروژه همچنان با مدیریت دقیق دیپلماتیک امکان‌پذیر است. در عین حال، برخی تحولات مثبت ادامه یافته است. امضای توافق چارچوب بین‌دولتی ۲۰۲۴ میان و هند موجب تقویت همکاری‌ها در نوسازی بنادر و ایجاد کریدور تجارت دیجیتال شده و تجارت دو کشور در ۲۰۲۴ به ۶۵ میلیارد دلار رسید. چند کشور اروپایی از جمله و نمایندگان ویژه‌ای برای IMEC منصوب کرده‌اند و همکاری‌های انرژی میان اسرائیل و نیز در قالب این طرح توسعه یافته است. اروپا و آمریکا اکنون باید با حمایت جدی‌تر، مانع توقف پیشرفت شوند. پیشنهاد شده که اتحادیه اروپا هماهنگ‌کننده رسمی برای IMEC تعیین کند تا برنامه‌ریزی، هماهنگی با کشورهای عضو و انتخاب بندر نهایی مدیترانه‌ای پروژه را پیش ببرد. همچنین ایجاد صندوق مالی ویژه IMEC با مشارکت ، بانک سرمایه‌گذاری اروپا و کشورهای عضو می‌تواند جذب سرمایه خصوصی و خلیجی را تسهیل کند. انتشار اوراق قرضه سبز و پایدار برای بخش‌های انرژی پاک و حمل‌ونقل سبز نیز از دیگر گزینه‌های تأمین مالی است. در نهایت، موفقیت IMEC نیازمند مشارکت فعال هند و اروپا، امضای و پیشبرد پروژه‌های زیرساختی مشترک است. هرچند این همکاری به‌تنهایی نمی‌تواند بحران‌های سیاسی خاورمیانه را حل کند، اما می‌تواند چارچوبی امن و گسترده برای اتصال منطقه‌ای ایجاد کند. ایالات متحده نیز از رهبری فعال اروپا استقبال می‌کند، به‌ویژه اگر بتواند از نفوذ بکاهد، رقابت آزاد در مناقصات را تضمین کند و فرصت‌های اقتصادی برای شرکت‌های آمریکایی فراهم سازد. اکنون زمان آن است که اروپا نقش پیشرو را بر عهده گیرد تا این طرح بزرگ از مرحله ایده به واقعیت برسد. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies
♨️ پیمان دفاعی ریاض - اسلام‌آباد؛ معامله امنیت یا ورود به معادلات خطرناک غرب آسیا؟ 🔸 توافق راهبردی دفاعی و دارای ابهامات فراوانی از جمله ادعاهای متناقض خواجه آصف وزیر خارجه پاکستان درباره شمول در این توافق است. با این وجود سوالات اساسی درباره این توافق وجود دارد. سوالاتی که ظاهرا فقط گذشت زمان می تواند به آن‌ها پاسخ دهد زیرا بسیار غامض و پیچیده هستند. 🔹 اول) اگر این توافق شامل چتر هسته‌ای پاکستان بر عربستان سعودی باشد و با توجه به اینکه دکترین هسته‌ای پاکستان دکترین «ضربه اول» است، در صورت تجاوز یک قدرت اتمی مانند به عربستان سعودی، آیا پاکستان از سلاح اتمی – تاکتیکی یا راهبردی – استفاده می‌کند؟ 🔸 دوم) روابط پیچیده و عربستان سعودی و احتمال درگیری با عربستان سعودی پای پاکستان را به معادلات پیچیده غرب آسیا باز کرده و شاهد حمله پاکستان به یمن خواهیم بود؟ پیش از این و در دوران نواز شریف پاکستان از ورود علنی نظامی به درگیری ریاض و صنعا خودداری کرده بود. آیا اسلام‌آباد ریسک ورود به باتلاق یمن یا افزایش تنش با ایران را به بهای حفظ توافق راهبردی به جان خواهد خرید؟ 🔹 سوم) آیا سکوت عربستان سعودی در قبال مسئله شکسته خواهد شد؟ با توجه به نقش عربستان سعودی در پروژه () و صادرات به هند از سوی این کشور، در صورت درگیری میان هند و پاکستان، اسلام‌آباد از حمایت نظامی ریاض برخوردار خواهد شد؟ آیا ریاض پروژه‌های راهبردی تحت رهبری را فدای این پیمان راهبردی خواهد کرد؟ 🔸 توافق دفاعی پاکستان و عربستان سعودی اگرچه در ظاهر گامی راهبردی به نظر می‌رسد، اما لایه‌های پنهان و پرسش‌های حل‌نشده بسیاری را در خود جای داده است. از یک‌سو، ابهام درخصوص شمول «چتر هسته‌ای» و پیامدهای دکترین «ضربه اول» پاکستان، این توافق را به موضوعی حساس در معادلات بازدارندگی منطقه‌ای تبدیل کرده است. از سوی دیگر، پیچیدگی روابط عربستان با ایران و پرونده یمن، می‌تواند اسلام‌آباد را به درون معادلاتی بکشاند که پیش‌تر از ورود مستقیم به آن‌ها پرهیز کرده بود. همچنین، معادله کشمیر و روابط عربستان با هند و پروژه‌های کلان اقتصادی همچون آیمک، پرسش‌های تازه‌ای درباره میزان واقعی تعهد ریاض به این پیمان ایجاد می‌کند. 🔹 در نهایت، آنچه آشکار است این است که ریاض با نگاهی متاثر از تجاوز رژیم صهیونیستی به و ترومای ناشی از عدم دفاع واشنگتن از دوحه، به دنبال ایجاد نوعی «ائتلاف نمادین اسلامی» است و گمان می‌کند با اتکا به توان نظامی پاکستان، پایه‌های آن را بنا نهاده است. اما در واقع، این پاکستان است که در حال ایفای نقش یک «تأمین‌کننده امنیت جایگزین» برای کشورهای خلیج فارس است؛ نقشی که پیش‌تر در انحصار ایالات متحده بود. این بازی هوشمندانه اسلام‌آباد، اگرچه می‌تواند منافع کوتاه‌مدتی برای عربستان به همراه داشته باشد، اما در بلندمدت با پرسش‌های استراتژیک و ریسک‌های جدی برای هر دو طرف گره خورده است. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies