eitaa logo
شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد
173 دنبال‌کننده
156 عکس
66 ویدیو
5 فایل
سیاسی | امنیتی | اقتصادی | فرهنگی ارتباط با ادمین: @SCS_Admin
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 هفت گناه مؤسسات مالی نئولیبرالی بین‌المللی در سریلانکا ۱. اقدامات ریاضتی و کاهش رفاه عمومی: برنامه‌های ریاضتی به رهبری ، دولت سریلانکا را به کاهش هزینه‌های رفاه اجتماعی، از جمله یارانه‌های غذایی و بودجه آموزش، در زمان‌هایی که جمعیت با بحران‌های اقتصادی وخیم مواجه شده‌اند، واداشته است. هرچند این اقدام اغلب به‌عنوان تلاشی برای کاهش کسری بودجه و تثبیت اقتصاد در نظر گرفته می‌شود، اما از سویی منجر به افزایش رنج فقرا شده و از منافع حمایت می‌کند. ۲. خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی: صندوق بین‌المللی پول، دولت را برای خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی، مانند خطوط هوایی و خدمات شهری تحت‌فشار قرار داده است. این بخش‌ها باید توسط دولت کنترل شده تا اطمینان حاصل شود که در خدمت نیازهای مردم هستند، نه اینکه تبدیل به نهادهای سودمحوری شوند که منافع بخش خصوصی را تأمین می‌کنند. ۳. وابستگی و حاکمیت بدهی: رابطه میان سریلانکا و این مؤسسات مالی بین‌المللی اغلب چرخه‌ای از وابستگی به بدهی را ایجاد می‌کند. زمانی که کشور با بحران‌های اقتصادی مواجه می‌شود، برای کمک‌های مالی به صندوق بین‌المللی پول و روی می‌آورد که با شرایط سختی همراه است. این وام‌ها باید با بهره بازپرداخت شوند و بودجه عمومی را از خدمات اجتماعی به سمت خدمات بدهی هدایت کنند. این پویایی وابستگی به وام‌دهندگان بین‌المللی را تداوم بخشیده و حاکمیت اقتصادی سریلانکا را تضعیف کرده است. ۴. آزادسازی تجارت و تأثیر آن بر صنایع محلی: سیاست‌های ، بخش کشاورزی و صنایع محلی را تضعیف کرده و باعث تغییر اقتصادی قابل‌توجهی از خودکفایی به سمت وابستگی بیشتر به واردات شده است. این مسئله به طبقه کارگر و جمعیت روستایی سیلانی که مجبور به رقابت در یک بازار جهانی ناعادلانه تحت سلطه شرکت‌های چندملیتی ثروتمند هستند، آسیب جدی رسانده است. ۵. نابرابری و تمرکز ثروت: سیاست‌های اقتصادی ترویج شده توسط صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی برای حمایت از ، و طراحی شده است. این سیاست‌ها به نفع شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران بوده و منجر به افزایش نابرابری شده است. ثروت در دست عده معدودی متمرکز شده و طبقه کارگر باید بار عمده بی‌ثباتی اقتصادی را تحمل کند. ۶. اثرات مخرب زیست‌محیطی: سیاست‌های صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی آنها اغلب کشورهایی مانند سریلانکا را به سمت صنایع صادرات محور مانند چای، لاستیک و تولید پوشاک سوق می‌دهد که اثرات مخرب زیست‌محیطی از جمله ، و را به همراه دارد. این مدل‌های اقتصادی به‌عنوان اولویت‌دادن به سود کوتاه‌مدت برای سرمایه‌گذاران خارجی بر رفاه بلندمدت جوامع محلی و اکوسیستم‌ها دیده می‌شود. ۷. حقوق کار و امنیت شغلی: سیاست‌های نئولیبرالی که توسط صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی ترویج می‌شوند، معمولاً را تشویق می‌کنند. این موضوع به معنای تضعیف حمایت از کارگران، آسان‌تر کردن اخراج کارکنان، کاهش امنیت شغلی و تضعیف اتحادیه‌های کارگری است. در سریلانکا، مواردی وجود داشته است که اصلاحات با حمایت صندوق بین‌المللی پول منجر به مقررات‌زدایی از بازارهای کار شده که به شرایط شغلی متزلزل و افزایش کار غیررسمی و در نتیجه امنیت کمتر و مزایای کمتر برای کارگران منجر شده است. ✍️ کانال مطالعات شبه‌قاره - امین رضایی نژاد 🔰
استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است.
@Sub_ContinentStudies
15.8M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔴 چُراز چه چیزی را پنهان می‌کند؟ 🔻 در این ویدئو نقد سخنان قدیری ابیانه – با تأکید بر اصول‌گرا بودن وی – درباره سبک زندگی اقتصادی مردم ایران را می‌بینید که توسط رسانه اینترنتی – تأکید می‌کنم اصلاح‌طلب – صورت گرفته است. 🔻 کاری به سخنان سخیف قدیری ابیانه – اگر واقعاً این حرف را زده است؛ چون تحقیق نکردم – ندارم که چیزی جز از جنس مزخرفات علی‌اکبر ولایتی در تبلیغ سبک زندگی یمنی نیست. 👈 اما چرا چُراز درباره آنچه بر گذشته دروغ می‌گوید؟ اولاً به نمودار نصفه و نیمه چُراز نگاه کنید که تداوم آن تا سال ۲۰۲۴ وجود ندارد – این نمودارهای نصفه و نیمه از زمان تبلیغات انتخاباتی باب شد! – و یک جا قطع می‌شود. 👈 ثانیاً چُراز درباره اعتصابات سراسری در بنگلادش طی یک سال اخیر و به دلیل افزایش قیمت حامل‌های سوخت، فقر و بیکاری به دستور که نتیجه آن از این کشور بود چیزی به شما نمی‌گوید تا مبادا خدشه‌ای به سیاست‌های نئولیبرالی وفاقیون – ترکیبی جدید از اصول‌گرایی و اصلاح‌طلبی با طعم سرمایه‌داری - وارد شود. 🔸 درباره و دلایل توسعه آن هم بحث مفصلی است که در جای خود بدان خواهم پرداخت. فقط به طور مختصر بدانید که هند در بازه‌ای سیاست‌های نئولیبرالی را به نفع عدالت کنار گذاشت و توسعه امروز هند محصول آن دوران است. ✍️ کانال مطالعات شبه‌قاره - امین رضایی‌نژاد 🔰
استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است.
@Sub_ContinentStudies
🔴 وام جدید دولت پاکستان از بانک جهانی؛ دام عسل 🔻 دولت پاکستان در تلاش است تا در طول ۱۰ سال آینده، وامی به ارزش ۲۰ میلیارد دلار از بانک جهانی دریافت کند. هدف این وام، بهبود بخش‌های کلیدی اقتصاد پاکستان از جمله ، تاب‌آوری در برابر و است. ، ، از تعهد بانک جهانی برای تأمین این وام خبر داده و اظهار داشته است که این برنامه بر شش حوزه کلیدی شامل ، ، ، ، و تمرکز خواهد داشت. تا سال ۲۰۲۰، پاکستان از بانک جهانی مجموعاً ۵۰ میلیارد دلار وام دریافت کرده است. 🔻 با این حال، برخی کارشناسان اقتصادی در پاکستان نسبت به شرایط امنیتی و سیاسی در ایالت‌های بلوچستان، سند و خیبرپختونخوا ابراز نگرانی کرده‌اند و معتقدند که این شرایط ممکن است اجرای موفقیت‌آمیز این برنامه را با چالش‌هایی مواجه کند. 🔻 طبق دیدگاه ، به معنای استفاده از بحران‌ها و شوک‌های اقتصادی برای تحمیل سیاست‌های نئولیبرالی و ساختارهای اقتصادی جدید است که معمولاً در شرایط بحرانی و در زمانی که مردم یا دولت‌ها آسیب‌پذیر هستند، صورت می‌گیرد. در این راستا، دریافت وام‌های کلان از و به عنوان ابزاری برای ایجاد این بحران‌ها و تحمیل سیاست‌های نئولیبرالی در نظر گرفته می‌شود. 🔻 در حال حاضر با بحران بدهی‌های سنگین و مشکلات اقتصادی روبه‌رو است. دریافت وام ۲۰ میلیارد دلاری جدید به مثابه یک برای این کشور عمل خواهد کرد. مطابق با دکترین شوک، بحران‌های اقتصادی بزرگ فرصت‌هایی را برای نهادهای مالی بین‌المللی ایجاد می‌کنند تا همچون ، و را به کشورها تحمیل کنند. سیاست‌هایی که به ضرر اقشار ضعیف جامعه تمام شده و بهره‌برداری آنان از را کاهش خواهد داد. 🔻 کلاین معتقد است که در شرایط بحران اقتصادی، نهادهای مالی بین‌المللی از سیاست‌های ریاضتی برای کاهش هزینه‌های دولتی و انتقال منابع به بخش خصوصی استفاده می‌کنند. پاکستان به‌عنوان یک کشور در حال بحران، در معرض این نوع سیاست‌ها قرار دارد. بانک جهانی می‌تواند با تعیین شروط برای وام‌ها، فشارهای شدیدی را بر وارد کند که موجب کاهش هزینه‌های اجتماعی و رفاهی به‌ویژه در ایالت‌های فقیر و با وضعیت بحرانی بحرانی مانند و شود. 🔻 یکی دیگر از پیامدهای دریافت وام‌های کلان از ، افزایش وابستگی به این نهادها است. کلاین در کتاب خود تأکید می‌کند که این وابستگی به نهادهای خارجی باعث می‌شود که کشورهای دریافت‌کننده وام دیگر قادر به اتخاذ تصمیمات مستقل اقتصادی نباشند. به همین ترتیب، پاکستان نیز با پذیرش وام‌های بیشتر از بانک جهانی، بیش از پیش استقلال اقتصادی و سیاسی خود را از دست داده و مجبور به اجرای سیاست‌های اقتصادی تحمیلی خواهد بود که می‌تواند اثرات منفی بر مردم و جامعه داشته باشد. 🔻 کلاین به این نکته اشاره می‌کند که تحمیل شوک‌های اقتصادی می‌تواند منجر به بحران‌های اجتماعی شود. در پاکستان، این شوک‌ها می‌توانند در نتیجه سیاست‌های اقتصادی تحمیل‌شده، اعتراضات و نارضایتی‌های اجتماعی را به‌ویژه در ایالت‌هایی مانند بلوچستان و که از مشکلات اقتصادی و امنیتی رنج می‌برند، افزایش دهند. اعتراضات مردمی در پاسخ به و ناشی از می‌تواند به بی‌ثباتی سیاسی و اجتماعی منجر شود. 🔻 در نتیجه دریافت وام ۲۰ میلیارد دلاری از بانک جهانی می‌تواند به شکلی مشابه با دکترین شوک عمل کند. این وام نه تنها بحران‌های اقتصادی موجود در پاکستان را تشدید خواهد کرد، بلکه منجر به تحمیل سیاست‌های نئولیبرالی می‌شود که اثرات منفی زیادی بر اقشار آسیب‌پذیر جامعه می‌گذارند. در نهایت، این وضعیت ممکن است وابستگی پاکستان به نهادهای بین‌المللی را افزایش داده و استقلال اقتصادی و سیاسی کشور را کاهش دهد. ✍️ کانال مطالعات شبه‌قاره - امین رضایی‌نژاد 🔰
 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است.
@Sub_ContinentStudies
2.18M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎬 رئیس‌جمهور ، نشان عالی نظامی را به جنرال مایکل کوریلا، فرمانده مرکزی ایالات متحده آمریکا، سنتکام اهدا کرد. (فرماندهی مرکزی ایالات متحده) مسئول حمله به تاسیسات اتمی ایران و مشارکت در حمله رژیم صهیونیستی به مواضع ایران در طول جنگ ۱۲روزه بود. در این باره چند نکته قابل ذکر است: ۱. اهدا مدال به نظامیان کشورهای دیگر توسط پاکستان مسبوق به سابقه است. سپهبد عقیل النابت رئیس ستاد کل نیروهای مسلح نیز در سال ۲۰۲۳ این مدال را دریافت کرده است. در نتیجه نمی‌توان این مسئله را یک سیگنال برای تهران دانست. ۲. پاکستان در زمینه استخراج منابع نفتی تازه اکتشاف شده خود و همچنین حمایت ایالات متحده در دریافت دوباره وام از محتاج به این کشور است و اهدا مدال به فرمانده سنتکام را نباید به‌عنوان دهن‌کجی به تفسیر کرد، هرچند بهتر بود مقامات پاکستانی در زمان فعلی این اقدام را انجام نمی‌دادند. ۳. هرچند معتقدم در حال حاضر پاکستان تلاش می‌کند در اتحاد راهبردی ـ ـ ایران وارد شود تا موضع خود در مقابل را تقویت کند، اما همانند گذشته هشدار می‌دهم که پاکستان همچنان نوع حکومت در ایران (جمهوری اسلامی مبتنی بر ) را رقیب مدل حکمرانی خود می‌داند و باید در عین تلاش برای بهبود روابط، با چشمان باز در مقابل این همسایه شرقی خوابید. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies
تحلیل سیاست‌های نئولیبرالی در نپال: شکاف میان رونق اقتصادی و توسعه متوازن در اوایل دهه ۱۹۹۰، نپال تحت تأثیر نهادهای مالی جهانی نظیر و ، به اجرای سیاست‌های نئولیبرالی روی آورد. این روند با تشکیل کمیسیون اصلاحات اداری در سال ۱۹۹۱ آغاز شد و به دنبال آن سیاست‌های تعدیل ساختاری، کاهش یارانه‌های دولتی، حذف برنامه‌های رفاهی، و سوق دادن اقتصاد به سمت بازار آزاد در پیش گرفته شد. تأکید بر خوداتکایی شهروندان و عقب‌نشینی دولت از خدمات عمومی از دیگر ویژگی‌های این رویکرد بود. در مرحله نخست، این سیاست‌ها توانستند سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی را جذب و زمینه‌ساز رشد نسبی در برخی بخش‌های خصوصی مانند گردشگری، انرژی آبی و بانکداری شوند. اما این موفقیت‌ها سطحی و ناپایدار باقی ماندند. شکاف تجاری نپال نه تنها کاهش نیافت، بلکه با افزایش واردات و تضعیف تولید داخلی، به‌ویژه در بخش کشاورزی، تعمیق پیدا کرد. کشاورزان محلی در رقابت با محصولات ارزان‌قیمت وارداتی توان رقابت نداشتند و معیشت روستاییان به‌شدت آسیب دید. خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی، که قرار بود کارایی را افزایش دهد، در عمل اغلب به نفع نخبگان شهری تمام شد و به گسترش نابرابری میان شهر و روستا انجامید. در فقدان نهادهای تنظیم‌گر و نظارتی قدرتمند، این روند با فساد، رانت‌خواری و تمرکز ثروت در دست گروه‌های خاص همراه شد. ساختار ضعیف حکمرانی در نپال مانع از تحقق رقابت آزاد شد و خصوصی‌سازی به انحصارهای جدید انجامید. از سوی دیگر، اجرای شتاب‌زده این سیاست‌ها بدون توجه به ظرفیت‌ها و مزیت‌های نسبی کشور—مانند منابع طبیعی، پتانسیل‌های کشاورزی و اکوتوریسم—موجب از بین رفتن فرصت‌های توسعه بومی شد. ورود بی‌رویه کالاهای خارجی، تخریب منابع زیست‌محیطی و بی‌توجهی به توسعه پایدار از دیگر نتایج این سیاست‌ها بود. پروژه‌های عمرانی و سرمایه‌گذاری‌های بزرگ بدون ارزیابی زیست‌محیطی مناسب، به فرسایش خاک، نابودی جنگل‌ها و آسیب به تنوع زیستی انجامیدند. همچنین، با کاهش فرصت‌های شغلی در داخل کشور، مهاجرت نیروی کار به خارج—خصوصاً به کشورهای حوزه خلیج فارس، مالزی و هند—افزایش یافت. این روند، را به‌شدت به حواله‌های ارزی کارگران مهاجر وابسته ساخت، درحالی‌که این منبع درآمدی ناپایدار و در معرض شوک‌های جهانی است. هم‌اکنون بخش قابل توجهی از ذخایر ارزی نپال نه از صادرات، بلکه از حواله‌های مهاجران تأمین می‌شود، و درآمد ملی بیشتر از محل واردات و عوارض گمرکی به‌دست می‌آید تا تولید داخلی. یکی دیگر از پیامدهای بلندمدت سیاست‌های نئولیبرالی، تشدید نابرابری‌های جنسیتی و قومی بود. حذف حمایت‌های دولتی و گسترش نظام بازار آزاد، دسترسی زنان و اقلیت‌های قومی مانند مادسی‌ها، تامانگ‌ها و دالیت‌ها به خدمات آموزشی و بهداشتی را دشوارتر کرد. فقر چندبُعدی در این گروه‌ها افزایش یافت و بی‌عدالتی اجتماعی بیشتر شد. در نهایت، این تحولات به تضعیف انسجام اجتماعی و گسترش نارضایتی عمومی منجر شد؛ نارضایتی‌هایی که در سال‌های بعد بستر مناسبی برای ظهور جنبش‌های اعتراضی و حتی شورش‌های مسلحانه مانند جنبش مائوئیستی فراهم کردند. بسیاری از تحلیل‌گران معتقدند ریشه‌های گرایش‌های رادیکال و بی‌ثباتی سیاسی در نپال را باید در شکست سیاست‌های نئولیبرالی در تأمین عدالت اجتماعی و توسعه متوازن جستجو کرد. بنابراین، اگرچه سیاست‌های نئولیبرالی در ظاهر بخش‌هایی از اقتصاد نپال را رونق بخشیدند، اما در فقدان حکمرانی خوب، نهادسازی مؤثر، برنامه‌ریزی مبتنی بر مزیت‌های داخلی و توجه به عدالت اجتماعی، نتوانستند رشد پایدار و همه‌جانبه‌ای برای کشور به‌همراه آورند. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies
🖌 خلاصه گزارش شورای آتلانتیک درباره اوضاع بنگلادش در یک سال پس از سقوط دولت شیخ حسینه 🔸 یک سال پس از فرار ، نخست‌وزیر پیشین ، و پیروزی خیزش مردمی ژوئیه، فضای دانشگاه داکا همچنان یادآور آن روزهاست؛ از دیوارنوشته‌ها تا روایت‌های دانشجویانی که در سقوط حکومت نقش داشتند. این سالگرد فرصتی است برای مرور چالش‌هایی که کشور هنوز با آنها روبه‌روست و برای تأکید بر خواست رهبران قیام مبنی بر جلوگیری از بازگشت دوباره رژیم پیشین. 🔹 در پنجم اوت، ، مشاور ارشد دولت موقت، برگزاری انتخابات در فوریه ۲۰۲۶ را اعلام کرد و «» را منتشر ساخت که اصول انقلاب را تثبیت می‌کند. احزاب سیاسی نیز بر «» توافق کردند که چارچوب اصلاحات برای پیشگیری از بازگشت استبداد را تعیین می‌کند. این اقدامات مسیر بازگشت سیاست انتخاباتی را هموار کرده است. 🔸 دولت موقت در سال نخست فعالیت خود توانست از هرج‌ومرج پس از سقوط حسینه عبور کند و کارکردهای اساسی دولت را احیا نماید. اصلاح دستگاه اداری و امنیتی، نجات نظام بانکی از فروپاشی و جلب حمایت ، و از جمله موفقیت‌ها بود. یونس با استفاده از روابط بین‌المللی خود، ائتلافی گسترده برای اصلاحات و برگزاری انتخابات آزاد تشکیل داد و روابط با و را بهبود بخشید، هرچند روابط با همچنان سرد باقی مانده است. 🔹 یکی از دشوارترین مأموریت‌ها، پیگیری عدالت برای قربانیان و مجازات مسئولان جنایات دوران حسینه بوده است. این جنایات شامل سرکوب خونین معترضان در ۲۰۲۴، قتل‌های فراقانونی و ناپدیدسازی اجباری می‌شود. بسیاری از متهمان، از جمله حسینه، به هند گریخته‌اند و آزادانه فعالیت می‌کنند. با این حال، دادگاه جرائم بین‌المللی بنگلادش رسیدگی به پرونده‌ها را آغاز کرده و موزه‌ای برای یادبود قربانیان ایجاد شده است. 🔸 تلاش‌هایی نیز برای تشکیل «کمیسیون حقیقت و التیام» در جریان است، هرچند هنوز میل چندانی به آشتی دیده نمی‌شود. حزب (حزب شیخ حسینه) همچنان ممنوع‌الفعالیت است و سرنوشت بازداشت‌شدگان این حزب احتمالاً به دولت آینده واگذار خواهد شد. همزمان، ادعاهایی درباره نسل‌کشی علیه و گسترش مطرح شده که شواهدی برای تأیید آن وجود ندارد، اما بر فضای رسانه‌ای و سیاسی اثر گذاشته است. 🔹 اکنون که بنگلادش پس از سال‌ها انزوا دوباره درهای خود را به جهان گشوده، این کشور در مسیر بازسازی اقتصادی، استقرار عدالت و بازگشت به حکمرانی دموکراتیک قرار گرفته است. توجه دقیق‌تر جامعه جهانی می‌تواند به تثبیت این روند کمک کند و مانع از تحریف روایت‌ها درباره تحولات بنگلادش شود. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies
👈 چند خبر از منطقه شبه‌قاره هند ۱) هند ـ پیام‌های روز استقلال و سایه تنش تجاری با آمریکا: در روز جمعه ۱۵ اوت، هم‌زمان با مراسم رسمی «روز استقلال»، پوشش زنده رسانه‌های هند محورهای کلیدی پیام‌های رهبران را برجسته کرد: تداوم رشد ۶.۵٪، تاکید بر خودکفایی صنعتی و مدیریت ریسک‌های بیرونی از جمله کشمکش‌های تجاری با و که بر زنجیره تأمین و صادرات فناوری اثر می‌گذارد. این مواضع برای سیاست صنعتی و جهت‌گیری مشارکت‌های خارجی دهلی‌نو در ماه‌های آتی تعیین‌کننده است. ۲) هند–چین ـ ازسرگیری تجارت مرزی در ناتو لا: اداره گمرکات سی‌کیم هند امروز از بازگشایی رسمی گذرگاه ناتو لا برای تجارت با خبر داد؛ اقدامی که می‌تواند بخشی از فشار بر بنگاه‌های مرزی را کاهش دهد و کانالی محدود اما نمادین برای عادی‌سازی تدریجی مناسبات اقتصادی پس از تنش‌های مرزی ایجاد کند. این بازگشایی همچنین به ابتکارهای اتصال منطقه‌ای در هیمالیا جان تازه‌ای می‌دهد. ۳) پاکستان–آمریکا ـ احیای گفت‌وگو درباره سرمایه‌گذاری در معادن راهبردی: منابع دولتی امروز گفتند اسلام‌آباد در حال نهایی‌سازی چارچوبی برای جذب سرمایه‌گذاری شرکت‌های آمریکایی در مواد معدنی حیاتی است؛ موضوعی که هم برای سیاست صنعتی واشنگتن و هم برای تنوع‌بخشی درآمدهای ارزی پاکستان اهمیت ژئو‌اقتصادی دارد و می‌تواند موازنه سنتی همکاری معدنی با را تعدیل کند. ۴) پاکستان–چین–افغانستان ـ اعلام برگزاری نشست سه‌جانبه در اسلام‌آباد: وزارت خارجه# پاکستان امروز برگزاری نشست سه‌جانبه با و را (۲۰ اوت) برای بررسی امنیت مرزی، پروژه‌های ترانزیتی و اتصال زیرساختی اعلام کرد. این ابتکار می‌تواند به هم‌افزایی کریدورهای منطقه‌ای و کاهش ریسک‌های امنیتی در امتداد محور CPEC– کمک کند. ۵) افغانستان ـ سالگرد ۱۵ اوت و سیگنال‌های محتاطانه به همسایگان: در چهارمین سالگرد بازگشت به قدرت، گزارش‌ها از کابل نشان می‌دهد مقامات حاکم کوشیده‌اند پیام‌های ثبات و تعامل منطقه‌ای را مخابره کنند؛ از جمله استقبال از نقش در سرمایه‌گذاری و میانجی‌گری‌های امنیتی. این سیگنال‌ها بر معادلات ایران، پاکستان و چین در موضوعات آب، تجارت و امنیت مرزی اثرگذار است. ۶) سریلانکا ـ تعدیل چشم‌انداز رشد و پیام برای سرمایه‌گذاران آسیایی: بانک مرکزی امروز چشم‌انداز رشد ۲۰۲۵ را به‌دلیل کندی تقاضای خارجی و تاخیر در پروژه‌های زیرساختی پایین آورد. این ارزیابی، در کنار برنامه‌های ادامه‌دار با ، بر زمان‌بندی سرمایه‌گذاری‌های و در بنادر و انرژی اثر می‌گذارد و برای بازار اوراق محلی سیگنال احتیاط می‌فرستد. ۷) میانمار ـ تشدید تدابیر امنیتی پیش از انتخابات مورد مناقشه: امروز ۱۵ اوت، فرمانده ارتش خواستار تشدید حفاظت از نامزدها و احزاب شد؛ در شرایطی که جامعه جهانی این روند انتخاباتی را فاقد مشروعیت می‌داند و نبردها در شمال و ادامه دارد. پیامد فوری آن، ریسک بالاتر برای کریدورهای تجاری چین–میانمار و پروژه‌های مرزی است. ۸) نپال–هند ـ سفر مقام ارشد دهلی برای تدارک دیدار نخست‌وزیر شارما اُلی: طبق گزارش‌های امروز رسانه‌های اقتصادی منطقه، دبیرکل وزارت خارجه ۱۷ اوت به کاتماندو می‌رود تا مقدمات سفر رسمی نخست‌وزیر به دهلی را فراهم کند؛ سفری که تمرکز آن بر پروژه‌های برق‌آبی صادراتی به هند و رفع گلوگاه‌های مرزی است و می‌تواند بر تراز انرژی جنوب آسیا اثر بگذارد. ۹) مالدیو–هند ـ پیگیری بسته مالی و مذاکرات تجارت آزاد: هرچند اعلام اولیه در ۲۵ ژوئیه بود، امروز نیز در تحلیل‌های منطقه‌ای بازتاب یافت که ماله و دهلی گفت‌وگوها برای یک توافق تجارت آزاد و بهره‌برداری از خط اعتباری ۵۶۵ میلیون‌دلاری را پیش می‌برند؛ موضوعی که جهت‌گیری بین و را بازتعریف می‌کند و در تأمین مالی زیرساخت‌های بندری و گردشگری نقش دارد. ۱۰) بنگلادش–ایالات متحده ـ اجرای تعرفه‌های جدید و بازآرایی مسیرهای صادراتی: با گذشت یک هفته از اجرایی‌شدن نرخ مؤثر ۳۶.۵٪ برای صادرات به ، امروز رسانه‌های داکا از تلاش دولت موقت برای حفظ جریان صادرات پوشاک و مذاکره جهت تخفیف‌های هدفمند خبر دادند. این تغییر، زنجیره‌های تأمین منطقه‌ای را تحت‌تأثیر قرار داده و انگیزه تنوع‌بخشی بازارها به سمت و را تقویت می‌کند. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies
♨️ احتمال وام جدید چین به سریلانکا همزمان با اجرای برنامه IMF 🔻 گزارش‌ها از کلمبو حاکی است که دولت در حال بررسی دریافت وام تازه‌ای از برای پر کردن شکاف‌های مالی است، در حالی که همچنان تحت اصلاحات قرار دارد. چنین وامی می‌تواند بر معادلات بدهی و دسترسی استراتژیک چین به زیرساخت‌های این کشور اثرگذار باشد. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies
♨️ گفت‌وگوی اقتصادی پاکستان با صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی برای بازسازی و اصلاحات 🔻 شهباز شریف، نخست‌وزیر ، در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک با مدیر صندوق بین‌المللی پول و رئیس بانک جهانی دیدار کرد. او در این دیدارها خواستار آن شد که آثار سیلاب‌های اخیر در برنامه‌های مالی کشور لحاظ شود و بر لزوم حمایت بیشتر از روند بازسازی و توسعه اقتصادی پاکستان تأکید کرد. گفت‌وگوها پیرامون اصلاحات ساختاری، تأمین منابع مالی و برنامه‌های آینده برای کاهش آسیب‌پذیری اقتصاد کشور متمرکز بود. 🔻 رابطه پاکستان با و بانک جهانی سابقه‌ای طولانی و پرچالش دارد. این نهادها همواره با ارائه وام‌های مشروط، دولت‌های پاکستان را وادار به اجرای سیاست‌های ریاضتی کرده‌اند که در کوتاه‌مدت باعث ، و فشار مستقیم بر اقشار ضعیف شده است. به‌رغم دهه‌ها تعامل، وابستگی مزمن پاکستان به کمک‌های مالی خارجی نشان می‌دهد که این نسخه‌ها نه تنها به اصلاح ساختاری پایدار منجر نشده‌اند، بلکه چرخه‌ای از بدهی و اصلاحات نیمه‌کاره را بازتولید کرده‌اند. 🔻 سیاست‌های دیکته‌شده صندوق بین‌المللی پول و در عمل استقلال اقتصادی پاکستان را محدود کرده و توان دولت در طراحی راهبردهای بومی توسعه را تضعیف کرده است. هرچند این نهادها با شعار بازسازی و توسعه وارد صحنه می‌شوند، اما شروط آنها بیشتر با منافع سرمایه‌گذاران جهانی و کشورهای وام‌دهنده هماهنگ است تا نیازهای واقعی مردم پاکستان. بنابراین گفت‌وگوهای اخیر، هرچند در ظاهر فرصتی برای بازسازی و حمایت از قربانیان سیلاب تلقی می‌شود، می‌تواند در عمل به تداوم چرخه‌ای از وابستگی و فشارهای اجتماعی منجر شود. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies
♨️ توافق جدید سریلانکا با صندوق بین‌المللی پول؛ تنفس کوتاه در بحران بلندمدت اقتصادی 🔻 (IMF) در ۹ اکتبر ۲۰۲۵ اعلام کرد که با دولت به یک توافق در سطح کارشناسی (Staff-Level Agreement) برای تکمیل پنجمین بازبینی از برنامه اصلاحات مالی این کشور دست یافته است. این توافق، در صورت تأیید هیئت اجرایی صندوق، منجر به آزادسازی ۳۴۷ میلیون دلار از بسته کمک ۳ میلیارد دلاری می‌شود. هدف این بسته، تثبیت بدهی‌ها، اصلاح نظام مالیاتی و حمایت از اقشار آسیب‌پذیر در برابر تورم است. مقامات کلمبو این گشایش را گامی مثبت برای بازگرداندن اعتماد سرمایه‌گذاران خارجی دانسته‌اند، اما صندوق تأکید کرده که پرداخت مرحله جدید منوط به تداوم اصلاحات مالی و شفاف‌سازی در هزینه‌کردهای دولتی است. 👈 این توافق برای سریلانکا بیش از آنکه نشانه‌ی بهبود واقعی باشد، حکم توقف کوتاه در سقوط آزاد اقتصادی را دارد. دولت هنوز در بازپرداخت بدهی‌های کلان به و با چالش روبه‌رو است و کسری بودجه ساختاری همچنان پابرجاست. توافق با IMF می‌تواند تا حدی جریان سرمایه‌گذاری را به کشور بازگرداند، اما تکیه بیش‌ازحد بر ریاضت اقتصادی خطر بی‌ثباتی سیاسی و اجتماعی را افزایش می‌دهد. از منظر ژئوپلیتیک، این رویداد توازن حساسی میان نفوذ چین (به‌عنوان بزرگ‌ترین طلبکار) و نفوذ نهادهای مالی غربی ایجاد می‌کند؛ سریلانکا عملاً در میانه‌ی رقابت چین و بر سر نفوذ اقتصادی در قرار گرفته است. تداوم یا شکست این توافق، تعیین‌کننده‌ی مسیر آینده نقش این کشور در معادلات دریایی خواهد بود. ✍️ شبه‌قاره | امین رضایی‌نژاد 🔰 استفاده از محتوای کانال با ذکر منبع بلامانع است. @Sub_ContinentStudies