جنس نایاب دلم هر مشتری را باب نیست گوهرم جز دوست نشناسد خریدار دگر #طالب آملی @TAMASHAGAH

هیچ می‌گویی اسیری داشتم حالش چه شد ؟ خستهٔ من نیم جانی داشت احوالش چه شد ؟ #محتشم کاشانی @TAMASHAGAH

احوال من مپرس که با صدهزار درد می‌بایدم به درددل دیگران رسید صائب تبریزی. @TAMASHAGAH

تو حُسنِ مطلعِ نابِ قصیده ازلی... خدا همین که تو را آفرید؛ شاعر شد... 🎙#حامد‌عسکری @TAMASHAGAH

ای سالک، آگاه باش: امان الهی🌱 عجب امانی است #استغفار! امان خداست. ان شاءالله خدا #استغفار به شما مرحمت کند. یادتان بماند که اگر توانستید در شبانه روز هفتاد مرتبه #استغفار را سر جانماز هیچ وقت ترک نکنید. این امان خداست. یعنی در امان خدا هستی... اگر در هر شبانه روز یک دفعه این کار را بکنی برای خودت دیوار چدنی گذاشته ای ، برای خودت و ذراریت. #استغفار امان خداست. طوبای محبت۵ ، ص۱۸۰ حاج اسماعیل دولابی رحمة الله علیه @TAMASHAGAH

دلی دارم چو مرغ پر شکسته چو کشتی بر لب دریا نشسته همه گویند طاهر تار بنواز صدا کِی می‌دهد تارِ شکسته؟ نزدیک هزار سال پیش، درویش دل‌سوخته‌ای ملقب به باباطاهر عریان در عزلت خود می‌زیست. می‌گویند پس از مرگ چنان مشهور بود که حمدالله مستوفی در سفرنامه‌اش که تقریبا سیصدسال پس از وی نوشته، شهر همدان را "همدانِ باباطاهر" نامیده‌است. گفته‌می‌شود که وی از قوم لک بوده و تلفظ صحیح برخی کلمات اشعارش دشوار و دیریاب است، ناچار در نوشتنشان کمی از لهجه‌ی اصلی دور باید شد. عده‌ای از محققان برجسته، باباطاهر را از اهل حق (یارسان) دانسته و پیر وی را شاه‌خوشین از بزرگان یارسان شمرده‌اند. مضمون بیشتر دوبیتی‌های باباطاهر، یاد مرگ، دعا، عشق و درویشی است. هیچ کدام از شاعرانی که به زبان‌ها و فرم‌های محلی (فولکلور) شعر سروده‌اند به اندازه‌ی باباطاهر مشهور نیستند. شعر او حتی ادبای سخت‌گیر را هم مجبور کرده راهی در کتاب‌های رسمی تاریخ ادبیات برایش بگشایند. گویا وزن و قالب این دوبیتی‌ها با اشعار باستانی که با نام فهلویّات شناخته‌می‌شوند، مشابهند. با هم تعدادی از دوبیتی‌های عاشقانه‌ی باباطاهر را بخوانیم: عزیزُم کاسه‌ی چشمُم سرایت میان هر دو چشمم جای پایت از آن ترسم که غافل پا نهی تو نشیند خارِ مژگانم به پایت 🍁🍁 به آهی گنبد خضرا بسوجُم فلک را جمله سر تا پا بسوجُم بسوجُم ار نه کارُم را بساجی چه فرمایی بساجی یا بسوجُم 🍁🍁 غم عالم همه کردی به بارُم مگر مو لوکِ مستِ سرقطارُم؟ مهارُم کردی و دادی به ناکس فزودی هر زمان باری به بارُم 🍁🍁 دو زلفونت بود تار ربابم چه می‌خواهی از این حال خرابم تو که با مو سر یاری نداری چرا هر نیمه‌شو آیی به خوابم؟ 🍁🍁 گلی که خُوم بدادُم پیچ و تابش به آب دیدگانم دادم آبش به درگاه الهی کِی روا بی؟ گل از مو دیگری گیره گلابش 🍁🍁 بشُم واشُم از این عالم به در شُم بشُم از چین و ماچین دورتر شُم برِ دلدار پیعامی فرستُم که گر دوری خوشه، مو دورتر شُم 🍁🍁 مو که افسرده حالُم چون ننالُم؟ شکسته پر و بالُم چون ننالم؟ همه گویند فلانی ناله کم کن ته آیی در خیالُم چون ننالم؟ 🍁🍁 دو چشمانت پیاله‌ی پر ز مِی بی دو زلفانت خراجِ مُلک ری بی همی وعده کِری فردا و فردا نمی‌ذونُم که فردای تو کی بی؟ 🍁🍁 یکی درد و یکی درمان پسندد یکی وصل و یکی هجران پسندد مو از درمان و درد و وصل و هجران پسندم آن‌چه را جانان پسندد @TAMASHAGAH

قطعه جدید همایون شجریان «دُرّ دُردانه» 🩵 در دامت افتادم... @TAMASHAGAH                    

شیرینیِ طعم حقیقت، حضور خداوند است… استاد #دینانی @TAMASHAGAH

آدمی مخفی است در زیر زبان این زبان پرده‌است بر درگاه جان #مولانای_جان 🌹 @TAMASHAGAH

عشق با اشکها بیگانه نیست دوستی بذری است ، اما هر دلی درخور پروردن این دانه نیست فریدون مشیری @TAMASHAGAH

گفتگو آیین درویشی نبود ور نه با تو ماجراها داشتیم گلبن حسنت نه خود شد دلفروز ما دم همت بر او بگماشتیم #حضرت_حافظ @TAMASHAGAH