ادراک ما از جهان هستى، پژواکٍ ارتعاش وجودِ ماست. همواره به یاد بیاوریم که" من" آن چه که محيط پيرامون می گويد، یا با وجودم می کند و تاثيري که می گذارد نیستم. بلکه جهانم (درون و بيرون) متشکل از آنچه که انجام می دهم و بدان عمل می کنم معنا گرفته است. در ژرفایٍ ژرف وجودمان جهانی ناب و دست نیافتنی ست که تنها می بايست کشف شود، آن خرد نهفته ی درونی مان می داند که عملكردهاي بيروني را گاه بی واکنش و پرسش ها را بی پاسخ بگذارد زيرا آگاه شده است که حس دانستگی گاه زمينه ساز، و امکان وهم و فريب خویش را نيز فراهم خواهد آورد، شگفتي کشف خویش و تازه های جهان بيني آن گاه ميسر خواهد شد که با حس ندانستگی و عدم امنيت در شهامت و شففت، با جهان های ناشناخته روبر می شويم. احساس ندانستگی زمينه ساز و سرآغاز تمام دانستگی های تازه ی پیش رو است #عابدینی https://eitaa.com/TAMASHAGAH

باشد که نامهربانی های ارزانی شده، مبدل به مهربانی‌های عمیق‌تری شوند. باشد که در تمامی هیاهوهای ذهن در حضور قلب خویش آرام گیری، باشد که وجودت التیام یابد و‌ در حکمت رهایی از رنج ها شفا دهنده ای التیام بخشِ دیگران شود. باشد که با قلبی گشوده و ذهنی آرام پذیرای نعمت های هستی شوی، و باشد که عشق، در همه حال یگانه راهنمای راستین و نگهبان روحت باشد. #عابدینی https://eitaa.com/TAMASHAGAH