eitaa logo
تماشاگه راز
292 دنبال‌کننده
4.1هزار عکس
1.5هزار ویدیو
20 فایل
اینجاپاتوق 👇🏻 شعر قطعات لطیف ادبی عکس نوشته ها طنز های اجتماعی و اندکی موسیقی فاخر است اگه دوست داشتید مطالب ما رو با لینک کانال منتقل کنید ! از همکاری شما صمیمانه ممنونم✍🏻🍒✍🏻
مشاهده در ایتا
دانلود
🍀🍀🍀🍀🍀 شراب و شمع جام و نور اسری است ولی شاهد همان آیات کبری است شراب بیخودی در کش زمانی مگر از دست خود یابی امانی بخور می تا ز خویشت وارهاند وجود قطره با دریا رساند شرابی خور که جامش روی یار است پیاله چشم مست باده‌خوار است شرابی را طلب بی‌ساغر و جام شراب باده خوار و ساقی آشام شرابی خور ز جام وجه باقی «سقاهم ربهم» او راست ساقی طهور آن می بود کز لوث هستی تو را پاکی دهد در وقت مستی بخور می وارهان خود را ز سردی که بد مستی به است از نیک مردی شبستری https://eitaa.com/TAMASHAGAH
"معنی در عرفان" اینکه عده ای آمده و خرابات را به معنی جای مخروبه و یا جایی برای نوشیدن می و شراب و از این دست خزعبلات معنی کرده اند نشان عدم سواد و مطالعه کافی است و یا تعمداً چنین می کنند. خرابات در اصل جایی و مرتبه ای است که شخص سالک و عاشق در آن از تمام انانیت ها و منیّت ها رهایی می یابد و گویی آن شخصیت کهنه خود را بر کنار می نهد و شخصیت نو و به دور از منیت و من وجودی به خود می گیرد. جانا به خرابات آ تا لذت جان بینی جان را چه خوشی باشد بی صحبت جانانه شمس خراباتی شدن از خود رهایی است خودی کفر است ور خود پارسایی است نشانی داده‌اندت از خرابات که «التّوحید اسقاط الاضافات» ؛ https://eitaa.com/TAMASHAGAH
نجوای عشق عشق می گوید به گوشم پَست پَست صید بودن خوشتر از صیادی است در نهاد آدمی عشقی هست به آفریدگار خویش و شوقی هست به بازگشت به حضور بهشت آفرین او. این شوق از آثار همان جرعه ای است که ساقی ازل بر خاک ریخته و آدمی به بوی این شراب از خاک به جانب افلاک سیر می کند: به بوی جرعه ای کو ریخت بر خاک برآمد آدمی تا شد بر افلاک آثار این شوق به جلوه های گوناگون در اطوار و گفتار آدمیان آشکار می شود، و هر زمان که به تعبیر مولانا آتش دل تیز می شود و شیر هجران آشفته و خونریز می گردد و یاد و خاطره ایام وصال در دل جان می گیرد، زیر لب برای تسلّای دل خویش آواز می خواند و این آغاز موسیقی است، یا کلماتی را گرد می آورد تا شرح درد اشتیاق و تریاق فراق باشد و این آغاز شعر است، یا خطی به یاد روی آن معشوق ازل بر صفحه عالم می کشد و این آغاز نقاشی است. برگرفته از کتاب "کیمیا " به قلم حسین الهی قمشه ای