اهل دردی که زبان دل من.... داند نیست! دردمندم من و یاران همه بی دردانند.. #شهریار https://eitaa.com/TAMASHAGAH

آیا شک داری، که بخشی از وجود منی؟ من از چشمان تو آتش را دزدیدم و مهمترین انقلاب ها را رقم زدم، تو ماهی هستی که در آب حیات من شنا می کنی تو ماهی هستی که هرشب از پنجره کلمات من طلوع می کنی، تو بزرگترین فتح در میان فتوحات منی، تو آخرین وطنی که در آن زاده شدم، و در آن دفن خواهم شد... #نزار_قبانی https://eitaa.com/TAMASHAGAH

از روزی که خداوند بنای خلقت آدمی را گذاشت، این مخلوق متفاوت را با دوعالم متفاوت روبرو ساخت! همچنان که این دوگانگی را در همه مراحل ادراک و فهم او نیز به پیش برد و اینچنین شد که همیشه روزگار انسان با دو نوع آگاهی متفاوت و دو جور معلوم روبروست! که برای رد و قبول هریک هم میتواند شواهد و دلایل جستجو کند. و همه تلاشهایی هم که در عالم شکل میگیرد در یکی از این دو مسیر است. گروهی فقط همین دنیای ظاهر را میبینند و جز به آن نمی اندیشند (الذین یعلمون ظاهرا من الحیات الدنیا و هم عن الآخره هم غافلون) وهمه خطاها و اشتباهاتشان در نتیجه همین غفلت بزرگ است. و گروهی نیز به آن حقیقت بظاهر نادیدنی ایمان میآورند (الذین یومنون بالغیب...) و از نتایج این ایمان نیز برخوردار میشوند. بنابراین آدمی در همه زندگیش از سویی با "نیستی" و "نمودی" روبروست که البته "هست" مینماید! و از سوی دیگر با "هستی" و "بودی" که ظاهرا "نیست" جلوه میکند. و دشواری انتخاب هم از همین روست. البته خدای مهربان در همه مراحل دست گیر بنده صادقی است که در حرکت خودش از هیچ تلاشی فر،وگذار نمیکند(والذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا) و باز این مژده الهی است که سختی راه را آسان میکند. ولی بهرحال شرط بهره مندی از این امداد حق همان تلاش خالصانه است... 🍃✨علمی که ترا گره گشاید به طلب زان پیش که از تو جان برآید به طلب 🍃✨آن نیست که هست مینماید بگذار آن هست که نیست مینماید به طلب مولوی, دیوان شمس, رباعیات https://eitaa.com/TAMASHAGAH

https://eitaa.com/TAMASHAGAH

گفت و الله عالم السّر الخفی کآفرید از خاک آدم را صفی در سه گز قالب که دادش وانمود هر چه در الواح و در ارواح بود تا ابد هرچه بود از پیش پیش درس کرد از علّم الاسماء خویش تا ملک بی خود شد از تدریس او قدس دیگر یافت از تقدیس او 🌹مولانا ‌‌ https://eitaa.com/TAMASHAGAH

بارگاه عشق ، ایوان جان است كه در ازل ارواح را داغ « الست بربكم» آنجا باز نهاده است. اگر پرده ها شفاف افتد، او نیز از درون حجب بيرون آید.! و اینجا سرّی بزرگ است كه عشق این حدیث از درون بيرون آید، و عشق خلق از برون در درون رود.! اما پیدا است كه تا كجا تواند رفت، نهایت او تا شغاف و شغاف پرده بيرونی دل است! ْ كه قرآن در حق زلیخا بیان كرد: « قد شغفها حُبّا» و دل وسط ولایت است و منزل اشراق عشق، تا بدو بود. و اگر تمام حجاب ها برخیزد و نفس نیز دركار آید اما عمری باید در این حدیث تا نفس در راه عشق آید. مجال دنیا و خلق و شهوات در پرده های بيرونی دل بود و نادر بودكه به دل رسد و خود هرگز نرسد. !! 🌹سوانح العشق شیخ احمد غزالی https://eitaa.com/TAMASHAGAH