🔴 در محضر قرآن کریم / ۸۰۷ ✅ وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنى كَيْفَ تُحْىِ الْمَوْتى قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِنْ قَالَ بَلَى وَ لَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِى قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الْطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى كُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءاً ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْياً وَ اعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (بقره/۲۶۰) 🔹و (بیاد آور) هنگامى كه ابراهیم گفت: پروردگارا به من نشان بده كه چگونه مردگان را زنده مى‌كنى؟ فرمود: مگر ایمان نیاورده‌اى؟ عرض كرد: چرا، ولى براى آنكه قلبم آرامش یابد. (خداوند) فرمود: چهار پرنده (طاووس، خروس، كبوتر و كلاغ) را برگیر و آنها را نزد خود جمع و قطعه قطعه كن (و درهم بیامیز) سپس بر هر كوهى قسمتى از آنها را قرار ده، آنگاه پرندگان را بخوان، به سرعت به‌سوى تو بیایند و بدان كه خداوند تواناى حكیم است. 🔸در تفاسیر آمده است: حضرت ابراهیم(ع) از كنار دریایى مى‌گذشت، مردارى را دید كه در كنار دریا افتاده و قسمتى از آن در آب و قسمتى دیگر در خشكى است و پرندگان و حیوانات دریایى، صحرایى و هوایى از هر سو آن را طعمه‌ى خود قرار داده‌اند. حضرت با خود گفت: اگر این اتّفاق براى انسان رخ دهد و ذرّاتِ بدن انسان در بین جانداران دیگر پخش شود، در قیامت آنها چگونه یكجا جمع و زنده مى‌شوند. لذا از خداوند درخواست كرد كه نحوه‌ى زنده شدن مردگان را مشاهده كند. خداوند نیز با این نمایش، ابراهیم را به نور یقین و اطمینان رهسپار نمود. ❇️ از پيام‌های آیه ▫️زنده كردن مردگان، از شئون ربوبیّت خداوند است. «ربّ ارنى كیف تحیى» ▫️براى آموزش عمیق، استفاده از نمایش و مشاهدات حسى لازم است. «أرنى» ▫️كشف و شهود تنها براى كسانى است كه مراتبى از علم، ایمان و استدلال را طى كرده باشند. درخواست «أرنى» ابراهیم(ع) پاسخ داده مى‌شود، نه هر كس دیگر. ▫️در پى آن باشیم كه ایمان و یقین خود را بالا برده تا به مرز اطمینان برسیم. پژوهش و كنجكاوى یک ارزش است. «لِیطمئنّ قلبى» ▫️ایمان، داراى مراحل و درجاتى است. «لیطمئن قلبى» ▫️قلب، مركز آرامش است. «لیطمئنّ قلبى» ▫️اولیاى خدا، قدرت تصرّف در هستى را دارند كه به آن ولایت تكوینى گفته مى‌شود. «ثمّ ادعهنّ یأتینک سعیاً» ▫️معاد، جسمانى است و در قیامت بازگشت روح به همین ذرات بدن خواهد بود. «یأتینک سعیاً»

🔴 آشنایی با سوره‌ی ذاریات / ۱۷ ✅ فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُواْ لَا تَخَفْ وَ بَشَّرُوهُ بِغُلاَمٍ عَلِيمٍ. فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِى صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَ قَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ. قَالُواْ كَذَلِكِ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (۲۸-۳۰) 🔹پس ابراهیم از (غذا نخوردن) مهمانان در درون خود احساس ترس كرد، آنان به او گفتند: نترس (ما فرشتگان الهى هستیم) و آنگاه او را به نوجوانى دانا بشارت دادند. پس همسر ابراهیم (با شنیدن مژده فرزند) فریادكنان پیش آمد و به صورت خود زد و گفت: پیرزنى نازا (چگونه صاحب فرزند شود)؟! (فرشتگان به ابراهیم) گفتند: پروردگار تو این‌گونه گفته و البتّه او حكیم و داناست. 🔸«أوجس» از «ایجاس» به معناى احساس امرى در درون است. «خیفة» از «خوف» به معناى ترس است و تنوین آن، تنویع و براى بیان نوع است، یعنى نوعى ترس ابراهیم را فرا گرفت. «صرّة» در اینجا به معناى داد و فریاد است. «صکّ» به معناى ضربه محكم و سیلى، «عجوز» به معناى عاجز و پیر و «عقیم» به معناى نازا است. 🔸ساره، همسر اول حضرت ابراهیم(ع) نازا بود و لذا ابراهیم(ع)، هاجر را به همسرى گرفت. امّا خداوند به هنگام پیرى این زن، بشارت فرزند به او مى‌دهد و او كه پذیرش چنین امرى برایش مشكل است، ناله و فریاد بر مى‌آورد كه من در جوانى نازا بودم، اكنون كه پیر شده‌ام و به طور طبیعى هیچ زمینه‌اى براى فرزنددار شدنم نیست، چگونه فرزنددار شوم؟! 🔸این آیات مربوط به فرزنددار شدن حضرت ابراهیم از طریق ساره و منظور از «غلام علیم» اسحاق است. البتّه در آیه ۱۰۱ سوره صافّات، بشارت تولّد اسماعیل از طریق هاجر، با تعبیر «غلام حلیم» آمده است. آن ترسى مورد انتقاد است كه ترس از دشمن و در جبهه گیرى مقابل كفر باشد وگرنه ترس و نگرانى طبیعى كه براى هر انسانى به طور ناخود آگاه پیدا مى‌شود، براى انبیا عیب نیست.

🔸بعد از جلسه درس خارج فقه، یکشنبه ۲ بهمن ماه ۱۴۰۱، حرم مطهر حضرت معصومه سلام ﷲ علیها

🔹توصیه‌های استاد عابدینی

🔴 آشنایی با سوره‌ی ذاریات / ۱۸ ❇️ از پيام‌های آیات ۲۸ تا ۳۰ ▫️روحیات و رفتار خوشایند و ناخوشایند مهمان باید مورد توجه میزبان باشد. «فاوجس منهم خیفة» ▫️انبیا از جنس بشر بوده‌اند و مثل سایر مردم گاهى ترس و نگرانى‌هایى پیدا مى‌كردند. « فاوجس منهم خیفة » (نخوردن غذا نشانه به اصطلاح نمک‌گیر نشدن و نوعى دشمنى است) ▫️هر رفتار و حركتى هر چند ساده و كم اهمیّت (همچون غذا نخوردن)، اگر موجب نگرانى دیگران شود، باید به نوعى جبران شود تا نگرانى برطرف گردد. «ألا تأكلون - فاوجس منهم خیفة - لاتخف و بشّروه» ▫️كمال فرزند، به علم و دانش است. «بغلام علیم» ▫️انبیا، گاهى از طریق فرشتگان از آینده با خبر مى‌شدند. «بشّروه بغلام علیم» ▫️زن، موجودى احساسى و عاطفى است و در مقابل آنچه مى‌شنود معمولاً خیلى زود عكس العمل نشان مى‌دهد. «فى صرّة فصكّت» ▫️مرد نباید مانع بروز احساسات طبیعى زن شود. «فى صرّة فصكّت» (حضرت ابراهیم(ع) مانع ابراز احساسات همسرش نشد) ▫️قدرت خداوند محدودیّت ندارد. از پیرمرد و پیرزنى نازا، فرزندى با استعداد به دنیا مى‌آورد. «غلام علیم... عجوز عقیم» ▫️اراده خداوند، بر عوامل طبیعى حاكم است. «قالوا كذلک...» ▫️دادن‌ها و ندادن‌هاى الهى، همه عالمانه و حكیمانه است. «انه هو الحكیم العلیم» (خداوند در جوانى به ابراهیم و همسرش فرزند نمى‌دهد و در پیرى، پسرى مى‌دهد كه پیامبر مى‌شود.)