جدیدا‌بخاطرِ‌کوچک‌ترین‌اتفاقات‌ ؛ و‌البته‌ مسخره‌ترین‌شون‌ ؛ گریه‌م‌میگیره‌ ‌اینکه‌رویِ‌اشکام‌هیچ‌کنترلی‌ندارم‌ ؛ واقعا‌بده‌ ..

غم‌دستشُ‌گذاشته‌بیخِ‌‌گلومون‌ ؛ مشتی‌‌لااقل‌بزار‌نفس‌بکشیم‌‌ ..

‌داشـتم فکر می‌کردم که، این مصرع باید کامل شه و این شد که قلم نوشت؛ صد پسر در خون بغلتد گُم نگـردد دختـری، کـاش، آن دختر بفهمد غیرتِ آن صد پسر💔..

(((((((((((((((((((((((((((((((((((((((:*

آزرده‌دل‌از‌کویِ‌تو‌رفتیمُ‌ ؛ نگفتی .. کی‌بود‌؟ کجا‌رفت؟ چرابودُ‌ ؛ چرانیست؟` - جنابِ‌شهریار‌ -

‌تنهاییم‌ ؛ بیش‌از‌پیش‌!

کاش‌میشد‌‌ ؛ برم‌مغازه‌یِ‌خوشحالی‌فروشی‌ ‌لبخند‌ ؛ خوشحالی‌ ؛ وحالِ‌خوب‌ .. بخرم‌ بعد‌‌برم‌تو‌خیابونایِ‌شهرُ‌ ؛ داد‌بزنم‌ : خوشحالیُ‌خنده‌هایِ‌بی‌‌دلیل‌میفروشم‌ بیا‌این‌ورِ‌بازار‌که‌حراجش‌کردم‌

هر‌زمان ؛ یاد‌گرفتیم‌‌‌در‌جایگاهی‌نیستیم‌‌ که‌آدما‌رو‌قضاوت‌کنیم‌ ؛ اون‌وقت‌ میشه‌گفت ؛ ‌بالغ‌شدیم‌ .

کافیه‌چند‌روز‌‌به‌‌کسی‌پیام‌ند‌ی‌‌ ؛ متوجه‌میشی‌که‌ همیشه‌تو‌به‌بقیه‌پیام‌میدادی‌ ؛ و‌هیچکس‌ نیست‌که‌بهت‌پیام‌بده ..

ما‌بلد‌نبودیم‌نگهت‌داریم‌ ؛ ولی‌خودتم نخواستی‌‌بمونیا‌‌ خیالی‌نیست!‌ تنهایی‌چشه‌؟‌ دریا‌رو‌نمیشه‌تنهایی‌رفت؟ میشه بارون‌نمیباره‌تنهایی؟ میباره بهار‌نمیاد‌تنهایی‌؟ میاد پاییز‌چی؟ اونم‌میاد سردتم‌بشه‌ ؛ میتونی‌یه‌پتو‌بندازی‌ دورِ‌خودت‌ .. به‌دستِ‌ یارم‌هیچ ‌احتیاجی‌نیست‌ - دیالوگ -

سعی‌دارم‌درس‌‌بخونم‌ ؛ ولی‌‌‌فکرایِ‌ تویِ‌مغزم‌‌نمیذاره‌ ..