﷽ #تو_اي_انسان... الا دلخوش به دنیا کرده‌ي فانی! خِرد افتاده‌است از پا، دلت را داده‌ای از دست! به‌شوق یک لبِ سرخ و به اندوهِ دو چشمِ مست... بیا این خَلق را بنگر که هرکس یک بتی دارد، تو اما بگذر و بگذار تا بعد از صباحی‌چند که ده‌روزي دگر سرخابِ لب‌ها پاک می‌گردد, و آن چشمان خوراکِ کرم‌ها در خاک می‌گردد! گر این مشاطه‌چهرْ عفریتِ افسونگر به صدها ناز ترا بر حجله می‌خواند هلاکت را به سر دارد, که یک جام شرابت نوشد و بر سجده‌ات آرد! و بعد از آن چو خوار از التماسش اشک می‌ریزی؛ به قعر دوزخِ خواری به خذلان تو می‌خندد الا انسان نشو مطرود آن مطرود! توئی را که سروشِ آسمان با اشک می‌خواند... الا ای خاکیِ از خاک و بر خاک و بسوی خاک! تمام دین و دنیایت چرا گشت این تنِ خاکی... چرا در دل نمی‌دانی که قدرت چیست؟ چه می‌دانی که گنج خاک صَدرت چیست... به زندانِ جهان روحی تو از جسمت جدا داری، بدان در پیکری خاکی، الا انسان #خدا داری.... به مکتب خانه ی تاریخ، الا انسان تو قدر خویش را نشناختی افسوس، به شوق یار گندم‌گون بهشتت باختی افسوس... تو بودی آن کسی کآن روز، ملائک را خدا با کبر فرمان داد؛ به خواری پیش پایت سر فرود آرند، خدا گفت عرشیان را بر تو ای انسان سجود آرند! و چون آنگاه زٰآن درگاه تنها یک نفر کافر، نکرد آن‌دم ز کبرش سجده‌ات، آنهم فقط یک‌دم، خدایت تا ابد با خشم لعنش کرد... و شد با شش‌هزاران سال عبادت طرد! الا انسان ترا گفتم که قدر خویش بشناسی... تو دیگر بعد از این اندرز خود دانی؛ اگر خواهی از این‌پس باز هم رو سجده کن،اما دگر من سجده بر شیطان نخواهم کرد دگر بر سیبِ گونه‌سرخ، چشمم دوختن هرگز، به قعر دوزخ خشم خدایم سوختن هرگز، ز اوجِ آسمان بر روی خاک افتادنم دیگر نمی‌خواهم دلم مشتاقِ وصل آسمان گشته؛ به سر دارم در این پیکار سخت دین، که آتش را کنم مغلوب ازین خاک وجود خویش، کنم طی آسمان را در بلندای سجود خویش... ✍🏻 #احساݩ_قنبرے @TavouseBeheshti📄 ▬▭▬▭▬▭▬▭▬