#اروند یا #دجله (۱) در کرانه‌ی باخترانیِ(=غربیِ)ایران‌زمین، رودی پُر آب جریان دارد. #فردوسی در #شاهنامه از آن به اروندرود یاد کرده و نامِ دجله را تازی می‌داند: اگر پهلوانی ندانی زبان به تازی تو اروند را دجله خوان آن‌گونه که از منابعِ کهنِ ایران برمی‌آید، نامِ دجله خود پارسی است. چنان‌چه در پارسیِ باستان tigrā و به پهلوی digtal/diglet(دجله)است. معنیِ آن، تیزی و خروشندگی است. نامِ دجله در سه سنگ‌نبشته‌ی دوره‌ی #هخامنشیان آمده است. در #سالنامه‌_نبونید که گزارشِ پیروزی‌های کوروش است و اکنون در موزه‌ی بریتانیا نگهداری می‌شود، در #استوانه‌_کوروش و در #سنگ‌_نبشته‌_بیستون. در سنگ‌نبشته‌ی بیستون، بندِ ۱۸، ستونِ یکم، نامِ دجله به پارسی tigrā و به ایلامی ti-ig-ra آمده است. در #اوستا نیز از اروند(ranghā)نام برده شده و خودِ این واژه از arwand/arang گرفته شده است که پهلوی است. در #سنگ‌_نبشته‌_نرسی(۲۹۳-۳۰۳ م)، پادشاهِ #ساسانی، در پایکولی در شمالِ قصرشیرین و جنوبِ سلیمانیه در کشورِ عراق، نامِ دجله Dglty آمده است. این تنها سنگ‌نبشته‌ از دوره‌ی ساسانی است که نامِ دجله در آن آورده شده است. هم‌اکنون در #زبان‌های_اروپایی Tigris کاربرد دارد که از اصلِ باستانیِ آن گرفته شده است. #لسترنج می‌گوید، دجله را عرب‌ها نام‌گذاری کرده‌اند. منبع: پژوهشگاه ایران شناسی #سازمان_جغرافیایی_ن_م #اندیشکده_حکمرانی_آب @WaterGovernanceThinkTankNGO

#دجله_یا_اروند (۲) #فردوسی در #شاهنامه ۸ بار از نامِ اروند و ۳ بار هم از این رود به نامِ دجله یاد کرده است. نخستین یادآوری از اروندرود در داستانِ ضحاک است. هنگامی که #فریدون در گریز از #ضحاک به آن سوی اروندرود می‌رود تا در امان باشد و همچنین سپاهیانی گرد آورد، هنگامِ بازگشت می‌بایست از روی اروندرود بگذرد. اما در این گذر نگهبانِ رود جلوی او را می‌گیرد و شرطِ گذشتن را ارائه‌ی روادید بیان می‌کند: چو آمد به نزدیک اروندرود فرستاد زی رودبانان درود برای رودبان گفت پیروزشاه که کشتی برافگن هم‌اکنون به راه مرا با سپاهم بدان سو رسان از اینجا کسی را بدین سو ممان بدان تا گذر یابیم از روی آب بکشتی و زورق هم اندر شتاب نیاورد کشتی نگهبان رود نیامد به گفت فریدون فرود چنین داد پاسخ که شاه جهان چنین گفت با من سخن در نهان که مگذار یک پشه را تا نخست جوازی بیابی و مهری درست آن‌چه از بیت‌ها بر می‌آید نشان می‌دهد، اروندرود به دلیلِ گذرِ دشوار، تبدیل به یک راهبند شده و کارکردِ سیاسی پیدا کرده است. از سوی دیگر رودبان برای هر کسی جواز می‌خواهد که تنها آن را شاه می‌نویسد. این مورد می‌تواند از اهمیتِ اروندرود در کرانه‌ی باخترانی در پندارِ ایرانیان به عنوانِ نمادِ جدایی‌گزینی و جدا شمردنِ خود از دیگران قرار گیرد. موردِ دیگری که از اروندرود و اهمیتِ آن نام برده شده در داستانِ #یزدگردِ_سوم واپسین پادشاهِ #ساسانی است. گذرِ دشمنان از این رود برای ایرانیان ناخجسته و بدشگون است. منبع: پژوهشگاه ایرانشناسی #سازمان_جغرافیایی_ن_م #اندیشکده_حکمرانی_آب @WaterGovernanceThinkTankNGO

❇️⭕️ حاج قاسم هنوز هم زنده است... ✅ #جان خود را #فدای جانان کرد #پهلوان مرد آسمانی #ما ✅ #رستم دیگری به #میدان زد از دل #شاهنامه خوانی #ما ✅ او خودش #یک تنه #سپاهی بود #زخمی از هر نبرد بر #تن او ✅ بی #سلاح و #زره به خط میزد #نام_پروردگار_جوشن او ✅ او که #پا میگذاشت در #میدان #جبهه آرام میشد از #عطرش ✅ #رنگ_و_بوی_نماز_مولا داشت #گریه_های شبانه ی #وترش ✅ گفتم #از_اوست هر چه #ما_داریم #پرچمش را نمیدهیم از #دست ✅ ناگهان #آسمان به #حرف آمد #حاج_قاسم هنوز هم #زنده_است ✅ #قاسم هنوز در #شهر قاسم هنوز در #خط گرم #نبرد در #کوه گرم گذشتن از #شط ✅ #قاسم هنوز #با_ماست در کوچه و خیابان #قاسم هنوز زندس ما را #گواه_قرآن ✅ #قاسم میان سنگر گرم #دفاع مانده #قاسم همیشه با ما از صبح #فتح خوانده ✅ #قاسم هنوز در #فاو در سینه خطرهاست #قاسم هنوز زنده ست قاسم هنوز #اینجاست ✅ #کوه_بود و بلند #بالاتر #ماه_بود و چقدر #زیباتر ✅ #لب_او محو #ذکر_یا_زهرا #چشم_هایش به یاد مولا #تر ✅ بود در #چشم های #نافذ او #مالک_اشتر_علی پیدا ✅ در #دفاع از #حرم هنوز انگار #بی_قرار است #حاج_قاسم ما ✅ #سربلندیم و #تا_ابد بالاست #پرچم_قاسم_سلیمانی ✅ ما #سپاه رهایی #قدسیم #هم_ره_رهبر_خراسانیم #اندیشکده_حکمرانی_آب @WaterGovernanceThinkTankNGO

❇️⭕️ ایرانیان باستان و آناهیتا...(۷) ✅ #آب در #فرهنگ_ملی_ایران دارای #اعتباری_ویژه بوده است. #ایرانیان از #دوران_باستان_آب را #مظهر_پاکیزگی می دانستند و این در #نوشته‌های_مذهبی و براساس #روایات_دینی_اوستایی مورد تأکید بوده و در #شاهنامه‌ی_فردوسی نیز مورد اشاره بوده است. ✅ از مهمترین #دستورات_زرتشت؛ #دوری_از_گناه و #پرهیز_از_دروغ، #خودداری_از_آلوده_کردن_عناصر_اربعه موثر بر زندگی بشر که #آب، #باد، #خاک و #آتش هستند؛ بوده است. #ایجاد_آبادانی و #کاشت_درخت، ‌#خشکاندن_مرداب‌ها، #از_بین_بردن_حیوانات_موذی، #حفر_قنات و #چاه برای کشاورزی بوده است. از #تقدس_آب نزد #ایرانیان همین بس که « #میهن» و « #زادگاه» را « #آب_و_خاک» می نامند. ✅ از جمله مواردی که در #شاهنامه به آئین‌های استفاده از #آب در #پاکی و #پاکیزگی در #امور_دینی اشاره شده است می‌توان به این مورد اشاره کرد؛ هنگامی که #کیخسرو و #کیکاووس قصد رفتن و #زیارت_آذرگشسب؛ در #آذربایجان را دارند تا پس از #راز_و_نیاز_با_خداوند_بزرگ به دنبال یافتن #افراسیاب بروند، می‌بینیم که آن‌ها باید در #هنگام_ورود_به_آتشکده، #دست_و_پا و #سر_و_تن خود را #بشویند تا پاک شوند و بعد داخل آتشکده روند. ✅ در ایران زمین #نیایشگاه‌ها به علت توجه به #پاکیزگی در کنار #رودها، #چشمه‌ها، #دریاچه‌ها و #قنات‌ها ساخته شده است تا #نیایشگران و #نمازگزاران پیش از آنکه به نیایشگاه وارد شوند، #زشتی‌ها را #از_خود_دور_کنند و با شستن اندام و سر و تن و پوشیدن جامه پاکیزه آماده‌ی نیایش شوند. ادامه دارد... منبع: عصر ایران #اندیشکده_حکمرانی_آب @WaterGovernanceThinkTankNGO