◀️شبهه #شماره_1718 ⛔️ شبهه: ⛔️ @Wiki_Shobhe علی پس از مرگ پیامبر اسلام، علی رقم کش و قوسهای 6 ماهه با خلیفه اول مسلمانان (ابوبکر)، بیعت کرد. در زمان خلیفه دوم (عمر) ، با ازدواج دخترش با عمر موافقت کرد تا بتواند در معادلات سیاسی نقش بازی کند. در همین راستا بود که در هنگام لشکرکشی مسلمانان به ایران، بعنوان یکی از مشاوران نزدیک عمرعمل کرد. پس از ترور عمر بدست فیروز ابولولو ایرانی و روی کار آمدن خلیفه سوم (عثمان)، بارها با وی بمخالفت پرداخت و پس از کشته شدن عثمان بدون در نظر گرفتن رای « اهل اجماع » بر کرسی امپراطوری اسلام تکیه زد. #مذهبی ✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅ @Wiki_Shobhe در بی سوادی و یا کم سوادی نویسنده این شبهات درج همین چند خط به نظرم کافی است. اولا بیعت حضرت علی با ابوبکر قطعی نیست. دوما کسانی که قائل به بیعت هستند هم مدت زمانش هم از یک ماه شمرده اند تا حتی یک سال! اما درباره دوران عمر. با فرض اینکه واقعا عمر با ام کلثوم دختر حضرت علی ازدواج کرده باشند (برخی منابع شیعه منکر این ازدواج هستند و برخی هم ام کلثوم را دختر خوانده حضرت می دانند و خلاصه در اینجا بحث زیاده که واردش نمی شیم) این ازدواج در آخرین سال حیات عمر اتفاق افتاده (این مسئله قطعی است) و هیچ ارتباطی با معادلات سیاسی که نویسنده ادعا کرده ندارد. در ثانی خود عمر از همان ابتدای کار خود بارها خطاب به حضرت علی می گفته که اگر جایی اشتباه کرده به او بگوید چون حضرت علی را داناترین مردم می دانسته است. جمله مشهور عمر درباره حضرت علی آنجاست که گفت اگر علی نبود عمر هلاک می شد. البته نویسده استثنائا در بحث مشاوره حضرت علی به عمر در فتح ایران و سایر نواحی درست می گوید. چراکه این فرموده قران است که وَتَعَاوَنُوا۟ عَلَى ٱلْبِرِّ وَٱلتَّقْوَىٰ ۖ وَلَا تَعَاوَنُوا۟ عَلَى ٱلْإِثْمِ وَٱلْعُدْوَٰنِ. بی شک حضرت علی در کارهای خیر شرکت می کرده و در آنها مشاوره می داده است و این اصل وحدت اسلامی است. در آیه شریفه مُحَمَّدٌ رَسولُ اللَّهِ ۚ وَالَّذینَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَى الكُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم هم این مسئله را می بینیم که قران مجید می فرماید اران محمد برابر یکدیگر مهربان و برابر کافران سختگیر هستند. قطعا علی با قران است و قران با علی. در ادامه شبهه نویسنده به طرز ناشیانه ای ادعا می کند حضرت امیر با عثمان مخالف بوده است! این درحالی است که حضرت علی آنقدر در حفظ جان عثمان تلاش می کند که در خطبه 235 می گوید «به خدا قسم به اندازه‌ای از او دفاع کردم که ترسیدم آلوده به گناه شده باشم.» حضرت امیر حتی در یورشی که به منزل عثمان می شود، فرزندان خود را جهت حفاظت از او به کاخ حکومتی می فرستد و به عثمان آب می رساند ولی بعد از مدتی خود عثمان ترجیح می دهد که این کمک ها قطع شود و سرانجام این مسئله به کشته شدن عثمان انجامید. البته حضرت علی قطعا انتقاداتی را نسبت به شیوه کار عثمان داشت و این مسئله را در جای جای نهج البلاغه و سخنان ایان می بینیم ولی به قول شهید مطهری در کتاب سیری در سیره ائمه اطهارع ص 24 ـ 25، حضرت علی(ع) با روش عثمان مخالف است. در عین حال مخالف است که باب خلیفه کشی باز شود. نمی خواهند خلیفه را بکشند که باب فتنه ها بر مسلمانان باز گردد.