~ #رمان #پارت_اول #چشمانت_حرف_هایت_را_میگویند از کلاس اومدم بیرون و به سمت محوطه ی دانشگاه رفتم تا تاکسی بگیرم و برگردم خونه ... بازم این پسره ... بیخیال راحله ، سرم رو انداختم پایین و از جلوش رد شدم ... اصلا براش مهم نبود که چیکار میکنه ... محرم و نامحرم هم سرش نمی شد ... اصلا به من چه ... اینهمه پسر مثل اون هستن ... چرا گیر دادی به اون ؟ - راحله ... خشک شدم از تعجب .!خودش بود . با اخم برگشتم سمتش ، از اخمم هول شد و زود یه خانم پشت راحله گفت ... کی از ابرو هام رو بردم بالا و سرمو انداختم پایین ... + راحله...خانم ؟ - بفرمایین ؟ + میشه حرف بزنیم ؟ - خیر ! + میشه بپرسم چرا؟ - دلیلی نمی بینم با یه نامحرم هم کلام بشم ... + خواهش میکنم ... لطفا . این همون پسر مغروره که اینطوری خودشو به آب و آتیش میزنه ؟ - ببخشید من عجله دارم . + زود تموم میشه ... لطفا ! و با چشماش مظلومانه زل زد بهم . - بفرمایین ... + میشه بشینین ؟ و به نیمکت توی محوطه اشاره کرد ... - خیر ، همینطوری راحتم . + لطفا ! خودم رو به گوشه ی نیمکت هدایت کردم . + ممنون. و خودش نشست اون گوشه ی نیمکت . بعد از دو سال دیگه همه با اخلاق من آشنا شده بودن .! - امرتون ؟ + راستش ... میخواستم ببینم ... یعنی بپرسم که شما ... چرا شما از من خوشتون نمیاد ؟ - من با کسی دشمنی ندارم ولی یه سری خط قرمز هایی برای خودم دارم... + پس چرا شما با من مثل بقیه ی پسرا رفتار نمی کنین ؟ - منظورتون چیه ؟ من همه ی نامحرما برام یکی هستن و ... + ببخشید وسط حرفتون ولی ... - ببینین آقای ... مکث کردم ... نه اسمش رو می دونستم نه فامیلش ... بخندی زد و گفت : + دانیال هستم ... دانیال علی پور . بہ قلم👈🏻 ریحانہ ربانے #کپی_با_ذکر_نام_نویسنده @Witness ☺️