https://www.aparat.com/v/z53maho مداحی و روضه خوانی مجید بنی فاطمه در عزای حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله

🏴 اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ، وَ نَجِيبِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ صَفِيِّكَ مِنْ عِبَادِكَ، إِمَامِ الرَّحْمَةِ وَ قَائِدِ الْخَيْرِ وَ مِفْتَاحِ الْبَرَكَةِ كَمَا نَصَبَ لِأَمْرِكَ نَفْسَهُ وَ عَرَّضَ فِيكَ لِلْمَكْرُوهِ بَدَنَهُ وَ كَاشَفَ فِي الدُّعَاءِ إِلَيْكَ حَامَّتَهُ وَ حَارَبَ فِي رِضَاكَ أُسْرَتَهُ وَ قَطَعَ فِي إِحْيَاءِ دِينِكَ رَحِمَهُ. وَ إنّ حُبَّنا لَیُساقِطُ الذُّنُوبَ مِنْ بَنی آدَم، کَما یُساقِطُ الرّیحُ الْوَرَقَ مِنَ الشَّجَرِ. همانا محبّت و دوستی با ما (اهل بیت رسول الله صلی الله علیه وآله) سبب ریزش گناهان - از نامه اعمال - می شود، همان طوری که وزش باد، برگ درختان را می ریزد.(امام حسن مجتبی علیه السلام) سالروز رحلت پیامبر مهربانی و رحمت، نگین و خاتم نبوت، حضرت محمد مصطفی (ص) و شهادت دومین نور ولایت امام حسن مجتبى (ع)، و آفتاب هشتم امامت حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) تسلیت باد. 🌐نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه فرهنگیان اصفهان

#دانلود_کتاب 📚 عذر تقصیر به پیشگاه محمد و قرآن ✍🏻 نوشته‌ی جان دِیوِنپورت (John Davenport) عنوان اصلی کتاب: An Apology for Mohammed and the Koran 🔘 نویسنده این کتاب از اندیشمندان مشهور اروپا در قرن ۱۹ میلادی است که سابقاً سر ستیز با اسلام داشت. اما با مطالعه قرآن و تفکر در تاریخ زندگی پیامبر، از رفتار خود پشیمان شده؛ کتابی در جبران خطای گذشته‌اش نوشت. او در این کتاب، از قرآن و محمد رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) دفاع کرده است. پاسخ بسیاری از شبهات علیه اسلام در این کتاب آمده است. 👈🏻 دفاع از قرآن و محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از زبان یک اندیشمند بریتانیایی... https://eitaa.com/Yazeinabsalamollahalaik

تفاوت منزلتی پیامبر اکرم با پیامبران https://eitaa.com/Yazeinabsalamollahalaik

تفاوت منزلتی پیامبر اکرم با پیامبران شادی روح رسول الله به مژده ظهور حضرت صاحب علیه‌السلام صلوات https://eitaa.com/Yazeinabsalamollahalaik

کوچکترین هدیه ما و تشکر از زحمات پیامبر رحمت صلواتِ پس دریغ نکن به نیت تعجیل در فرج فرزندشون هرچی توان داری به کار بگیر هرچندتا صلوات توفیق داری اینجا ثبت کن👇👇👇 https://EitaaBot.ir/counter/mkn0 https://eitaa.com/Yazeinabsalamollahalaik

می‌گویند امام حسن(ع) به جهت مسموم شدن، جگرشان از دهانشان به صورت تکه‌تکه خارج ‌شد. با توجه به این‌که جگر اصلاً در لوله گوارشی واقع نیست، چطور چنین چیزی امکان دارد؟ پاسخ اجمالی در ارتباط با موضوع پرسش، ابتدا به چند گزارش در این زمینه اشاره کرده و سپس به بررسی آنها خواهیم پرداخت: 1. شیخ مفید نقل می‌کند که امام حسن(ع) هنگام شهادت، به برادرش امام حسین(ع) فرمود: «...وَ قَدْ سُقِیتُ السَّمَّ وَ رَمَیْتُ بِکَبِدِی فِی الطَّسْتِ»؛[1] مرا مسموم کرده‌اند و کبدم را در داخل طشت استفراغ کردم. 2. جنادة بن ابی ‌امیه نقل می‌کند: «من در آن بیماری حسن بن علی(ع) که منجر به شهادتشان شد، به عیادتشان رفتم و دیدم که پیش روی آن‌حضرت، طشتى بود که خونى که از دهانش خارج می‌شد را در آن می‌ریخت و تکه‌های کبد حضرتشان را می‌دیدم که بر اثر سمّی که معاویه به ایشان خورانده بود، درون آن طشت ریخته می‌شد...».[2] 3. در بسیاری از منابع تاریخی کهن اهل‌سنت نیز به این موضوع اشاره شده و مشابه چنین سخنانی از امام مجتبی(ع) نقل شده است،[3] مانند این سخن که «لَقَدْ لَفَظْتُ طَائِفَةً مِنْ کَبِدِی‏» بخشی از جگرم را بیرون ریختم. البته در برخی گزارش‌ها سخنی از طشت وجود ندارد. به هر حال؛ با ملاحظه فیزیولوژی بدن انسان - و همان‌گونه که در پرسش نیز بدان اشاره شد - استفراغ جگر از دهان امکان‌پذیر نیست، پس آیا می‌توان در صحت این گزارش‌ها تردید کرد؟! پاسخ آن است که مشکلی در این گزارش‌ها نیست؛ زیرا در هیچ‌کدام آنها سخنی از بیرون ریختن «جگر» نبوده تا با واقعیات بدن انسان منافات داشته باشد. در این روایات تنها سخن از بیرون ریختن «کبد» است و نه «جگر» و «کبد» لزوماً «جگر» نیست! توضیح مطلب آن‌که واژه «کبد» در لغت عربی، گرچه گاه به معنای گوشت سیاهی است که در اندرون و شکم قرار داشته[4] و در زبان فارسی به آن «جگر» گفته می‌شود، اما این تنها معنای «کبد» نیست، بلکه چند معنای دیگر هم دارد، از جمله: 1. به وسط و میانه هر چیزی «کبد» آن چیز گفته می‌شود.[5] 2. در همین راستا، هر آنچه در اندرون و شکم انسان است، «کبد» نامیده می‌شود.[6] 3. گاه «کبد» به معنای «معده» نیز کاربرد دارد. به عنوان نمونه، گفته می‌شود: «ما رَتَأَ کَبِدَه‏ الیومَ بِطعامٍ أَی ما أَکل شیئاً یَهْجَأُ به جُوعُه‏»؛[7] امروز کبد او رنگ هیچ غذایی را ندیده است»، که طبیعتاً مراد از این سخن، باید همان معده یا روده باشد. حتی در زبان فارسی نیز «جگر» تنها به معنای آن عضو سیاه نیست و در مواردی، شامل تمام اندرون انسان می‌شود، به عنوان نمونه در جایی که انسان بعد از نوشیدن آب خنک می‌گوید: «جگرم خنک شد»، مراد از آن، تمام بدن است و نه تنها جگر خاص. از این‌رو و با توجه به معانی گسترده‌ای که «کبد» دارد، نیازی نیست که آن‌را به جگری ترجمه کنیم که خارج از سیستم گوارشی قرار داشته و طبیعتاً بیرون ریختن آن در حال مسمومیت، امکان‌پذیر نیست، بلکه منظور از «کبد» در این گزارش‌ها می‌تواند بخشی از اعضای گوارشی آن‌حضرت و یا حتی لخته‌های خونی باشد که از دهان مبارکشان خارج شده است.   [1]. مفید، محمد بن محمد، الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص 17، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق. [2]. خزاز قمى‏، کفایة الأثر فی النص على الأئمة الإثنی عشر، تحقیق، حسنی، سید عبداللطیف، ص 226، قم، بیدار، چاپ 1401ق‏. [3]. ر. ک: ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله‏، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج ‏1، ص 390، بیروت، دار الجیل، چاپ اول، 1412ق؛ ابن اثیر جزری، علی بن محمد، اسد الغابة فی معرفة الصحابة، ج ‏1، ص 492، بیروت، دار الفکر، 1409ق؛ ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبرى، ج 1، ص 336، طائف‏، مکتبة الصدیق‏، چاپ اول، 1414ق. [4]. «کَبِد، و هی اللحمة السوداء فی البطن»؛‏ فراهیدى، خلیل بن احمد‏، کتاب العین‏، ج 5، ص 332، قم، هجرت‏، چاپ دوم،1410ق. [5]. «کَبِدُ کلِّ شی‏ء: وسَطُه و معظمه»؛ ابن منظور، محمد بن مکرم‏، لسان العرب، ج 3، ص 375، بیروت، دار صادر، چاپ سوم، 1414ق‏. [6]. «ربّما سُمِّى الجوف کلّه کَبِدا»؛ أزدى، عبدالله بن محمد، کتاب الماء، ج ‏3، ص 1097، تهران، دانشگاه علوم پزشکی ایران‏، چاپ اول‏، 1387ش؛  لسان العرب، ج ‏3، ص 375. [7]. لسان العرب، ج‏ 1، ص 83. https://eitaa.com/Yazeinabsalamollahalaik

🎬 #مقام_معظم_رهبری حضرت آیت الله العظمی #امام_خامنه‌ای (مدظله العالی): رئیسعلی دلواری آدم به این عظمت یک شخصیّت مبارز، مجاهد، مدافع از حریم کشور این ‌جور مبارزه کند، این ‌جور دشمن را به ستوه بیاورد... 🗓 ۱۲ شهریور، سالروز شهادت #رئیسعلی_دلواری و روز ملی مبارزه با استعمار انگلیس 🏷️ #بیانات_رهبری | #شهید_دلواری https://eitaa.com/Yazeinabsalamollahalaik

در وادی السلام دفن شدند که برخی دوستان در ایام اربعین توفیق حضور در این قبرستان را داشتن متاسفانه برخی اصلا ایشون را نمی‌شناختند در حالی که یک الگوی برجسته برای همه افراد هستند. شادی روحشون صلوات https://eitaa.com/Yazeinabsalamollahalaik

⭕️ سعد و نَحس ❓آیا ماهِ صفر نَحس است و برای رفعِ نحسیِ این ماه، می‌توان دعای یا شدیدَ القُوی خواند؟ 📝 پاسخ: نَحس بمعنایِ شوم [بد یُمن] و سَعد بمعنایِ خجسته [خوش یُمن] است. 🗣 امیر المومنین به کسی که بر مبنایِ محاسباتِ نجومی، زمانِ پیکار با خوارج را نحس می‌دانست فرمود: "کسی که تو را در این گفتار تصدیق کند، قرآن را تکذیب کرده". این جنگ در نهایت به پیروزیِ امام منتهی شد. ☝️اساساً هیچ روز و شبی بخودیِ خود نامبارک نیست. اوقات، اماکن، اشخاص و اعداد همگی مخلوقِ خدایند و نُحوسَت ندارند. پس چرا ما گاهی حسِ مواجهه با سَعد و نَحس داریم؟! 1️⃣ تفأُّل و تطیُّر: اولی بمعنایِ فالِ نیک و دومی بمعنایِ فال بد است. تفأل و تطیُّر که امروز از آن با نامِ علمیِ قانونِ جذب یاد می‌شود به ترتیب، ارتعاشِ خوب یا بد تولید می‌کنند و موجبِ جلبِ خیر یا شر می‌شوند. ✅ رسولِ خدا اتفاقاتِ به ظاهر بد را به فالِ نیک می‌گرفتند. مثلا وقتی خسرو پرویز نامه‌ی پیامبر را پاره کرد و مقداری خاک فرستاد، حضرت خوش‌بینانه فرمودند: "به زودی مسلمانان خاک ایران را فتح می‌کنند" که همان هم شد. ❗️اهلِ تطیّر مدام فالِ بد می‌زنَد و با تولیدِ ارتعاشاتِ منفی، بد بیاری و نُحوسَت را سمتِ خود جذب می‌کند. اگر شنبه را با بخت و اقبالَش ناسازگار بپندارد، همان روز برایَش می‌شود نحس! این نحوسَت از ذاتِ آن‌روز نیست و ریشه در تطیّرِ او دارد. 2️⃣ اتفاقِ خوب و بد: عیدِ غدیر، سعید است و عاشورا، نحس! علتِ سعد و نحس در این دو روز، نه از ذاتِ آن‌روزها که بخاطرِ رویدادهایی است که در آن بازه‌ی زمانی رُخ داده. موالیدِ اهلبیت، اعیاد، شنبه، سه شنبه و پنج‌شنبه طبقِ روایاتِ شیعه، سَعد و سعیدند. ➕ آیه‌ی "فاَرسلنا علیهم ریحاً صرصراً فی أیّامٍ نَحِسات" یعنی این ایام چون ظرفِ عذابِ خدا قرار گرفته اند، نحسند نه آن‌که همان ابتدا نحس بوده‌اند. همان‌طور که سعد و مبارک بودنِ شبِ قدر، ذاتی نیست و به یُمنِ نزولِ قرآن است: "إنا أنزلناهُ فی لیلةٍ مُبارکةٍ". 3️⃣ استثنائات: قوانینِ کلی، غالبا تبصره دارند: "ما مِن عامٍّ و قد خُصّ". برخی از روزها نَحسند و در آن‌ها هیچ‌کاری جُز خلوت، عبادت و روزه نشاید! بطورِ کلی اوقاتِ نحس طبقِ بیانِ اهلبیت، عبارتند از: 👈 22 محرم 👈 10 صفر 👈 4 ربیع الأول 👈 28 ربیع الثانی 👈 28 جمادی الأولی 👈 12 جمادی الثانی 👈 12 رجب 👈 16 شعبان 👈 24 رمضان 👈 2 شوّال 👈 28 ذى القعده 👈 8 ذی الحجه 👈 کوامِل: روزهایِ 3، 5، 13، 16، 21، 24 و 25 ماهِ قمری. 👈 برخی چهارشنبه را نحسِ مستمر دانسته‌اند اما روایاتِ دلالت کننده بر این موضوع، ضعیف است و غیر قابل استناد. 👈 قمر در عقرب: حدودِ دو روز و نیم از ماهِ قمری، قمر [ماه] در برج عقرب قرار می‌گیرد. با داشتنِ تقویمِ نجومی می‌توان از زمانِ وقوعِ این رویداد، مطلع شد. ☝️این ایام، نحسند و مسافرت، انعقادِ نطفه و عقد در آن‌ها، کراهت دارد. اما می‌توان این نُحوست را با صدقه‌ی صبح‌گاهی دور کرد بفرموده‌ی امام صادق "مَن تَصدَّقَ بِصدقةٍ إذا أصبحَ دَفعَ اللّهُ عَنهُ نحسَ ذلِكَ اليوم". ➕ جز مواردِ فوق، روزِ سَعد و نحسِ دیگری نداریم. آن‌چه با عنوانِ "نحسِ اکبر" یا "سعد اکبر" در بینِ مردم متداول است به همراهِ اعمال و اذکارِ مطرح در این مقوله، همگی ساختگی‌اند و ترویجِ آن به منزله‌ی دروغ بستن به خداست. ❌ نحوستِ ماهِ صفر و آدابِ خرافیِ این ماه مثلِ شکستنِ تخم مرغ و دق البابِ مساجد هیچ منبع و سندی ندارد. در مفاتیح الجنان نحوستِ ماه صفر با عنوان حدیث نقل نشده و این یعنی لابد حدیثی در این زمینه نیست و توصیه به صدقه و دعا از این باب است که اگر هم مردم تصور نحوستِ احتمالی دارند، با صدقه و دعا دفع میشود. ❗️دعای "یا شدید القوی" نیز با وجود مضمون صحیح، صدورش از جانب معصومین محرز نیست ولی خواندنش به قصدِ امید ثواب، مُجاز است. ⛔️ ادعای واجب شدن بهشت به کسی که خروج ماه نحس صفر را بشارت دهد نیز یک برداشت غلط از حدیث نبوی است. ماجرا از این قرار است جمعی نزد رسول خدا در مسجد قبا نشسته بودند. حضرت فرمودند اولین کسی که بر من وارد شود، بهشتی است! حضار از جا برخاستند و لحظاتی بعد برگشتند در حالی که هر کدام تلاش می‌کردند زودتر نزد حضرت بیایند! 🗣 پیامبر این اوضاع را که دید، به جماعتِ حاضر فرمود بینِ وارد شوندگان، آن کسی که بشارت خروج ماه آذار (صفر) را بدهد، اهل بهشت است. در این هنگام ابوذرِ غفاری وارد شد و این بشارت را داد. پس حدیثِ فوق برای معرفیِ ابوذر است و مرادَش این نیس که هر کس بشارت ماه صفر را بدهد بهشتی است. 🔔 خاستگاه خرافه‌ی خوش یُمن بودن نعل، لشکر عمر سعد است. وقتی ابدان مطهر شهدای کربلا را زیر سُم اسبان لگدمال کردند، سرمستانه نعل‌ها را به نمایش در آوردند! https://eitaa.com/Yazeinabsalamollahalaik