eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
12.8هزار دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
1.6هزار ویدیو
5.1هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
[1]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص850. [2]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص850. [3]. دیوان سعدی، غزل40؛ «دگر به روی کسم دیده بر نمی‌باشد ٭٭٭ خلیل من همه بت‌های آزری بشکست». [4]. سوره بقره، آیه124. [5]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏2، ص62. [6]. دیوان علامه حسن زاده آملی. 📚 درس خارج فقه نکاح جلسه 528 تاریخ: 1398/11/30 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
💠 تعهد متقابل 🔹 خدای سبحان عهدی را كه از ما گرفت ـ گرچه به گروه دیگر خطاب كرد امّا شامل حال همهٴ تعهّد سپرده هاست ـ فرمود: ﴿أَوْفُوا بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِكُم﴾؛[1] شما به عهدم وفا كنید من هم به عهدم وفا می كنم. معلوم می شود یك تعهّد متقابلی است بین عبد و مولا، همان طوری كه انسان به خدای سبحان تعهّد سپرد، خدای سبحان هم به انسان تعهّد دارد در مقام عمل. 🔹 یكی از بهترین نشانه های رحمت خاصه حق این است كه به ما اجازهٴ عهد دادند كه با خدا عهد ببندیم. عهد یك امر طرفینی است؛ همان طوری كه نذر یك تعهّد خاصّی است، یمین یك تعهّد خاصّی است، عهد هم یك تعهّد خاصّی است. بزرگان در این زمینه رساله هایی دارند؛ بعضی برای خودشان در زندگی تعهّداتی دارند؛ من عهد كردم این كارها را نكنم! بعضی از بزرگان وقتی سرگذشتشان را مطالعه می كنید رسالهٴ عهدیه دارند؛ عهد كردم كه فلان كار را نكنم؛ عهد كردم كه خودم را به قصّه سرگرم نكنم، آنها كه تفكّر عقلی دارند عهدشان این است. عهد كردم كه فلان كتاب ها را نخوانم، در این رشته كار كنم، نماز شبم ترك نشود، روزی یك مقدار قرآن بخوان، این عهدی است كه بزرگان داشته اند؛ رسالهٴ عهدیه هم می نوشتند. تعهّدات مشترك بین عبد و مولا برقرار بود. 🔹 خدای سبحان هم به اصل كلّی در قرآن وعده داد، فرمود: اگر به عهدتان وفا كردید من به عهدم وفا می كنم، فرمود: ﴿أَوْفُوا بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِكُم﴾.[2] دربارهٴ شهدا فرمود: ﴿فَمِنْهُم مَّن قَضَی نَحْبَهُ﴾؛[3] فرمود: اینها عهدشان را وفا كردند. خُب، خدا به عهدش وفا كرد؟ آری، فرمود: ﴿وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ﴾،[4] آنها پیش من هستند، من به عهدم وفا كردم. آنها تعهّد سپردند [كه] صحنه را ترك نكنند [و] به عهدشان وفا كردند: ﴿فَمِنْهُم مَّن قَضَی نَحْبَهُ﴾، من هم به عهدم وفا كردم اینها را مهمان خاصّم كردم. اگر در یك جا به عنوان اصل كلّی فرمود: ﴿أَوْفُوا بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِكُم﴾، نمونه های خاصّش هم ذكر كرد. كسانی كه به عهد خدا عمل كردند چه كسانی بودند و خدای سبحان دربارهٴ آنها به عهد خودش عمل كرد، چه كرد؟ همه را گفت. اگر اینها را نگفته باشد كه كتاب نور نیست. 🔹 كتاب وقتی نور است كه همه نقاط مسئله را روشن بكند كه روشن كرده است، یعنی در سراسر قرآن جای ابهام نیست، منتها ما باید دستی به چشم بكشیم كه گرد و غبار كنار برود [و] ببینیم، نه اینكه باید آیات را كند و كاو بكنیم كه گرد و غبار از آیات كنار برود تا آیه روشن بشود! اگر خدای سبحان فرمود: سراسر قرآن نور است یعنی هیچ جایش ابهام ندارد، كمرنگ و تاریك نیست [و] اگر غباری هست در چشم اندیشهٴ ماست. [1] . سوره بقره، آیه 40. [2] . سوره بقره، آیه 40. [3] . سوره احزاب، آیه 23. [4] . سوره آل‌عمران، آیه 169. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه بقره ـ جلسه 79 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
💠 چراغ هدایت 🔹 خدای سبحان چراغی در درون، چراغی را در بیرون به انسان داد كه انسان با داشتن این چراغ راه را پیدا كند و به مقصد برسد؛ هم را در درون، هم را از بیرون كه اینها دو كار می‌ كنند: هم راهنمایی می ‌كنند چراغ دستشان است می‌ گویند «إنّ الحسین مصباح الهدیٰ»،[1] «كلّ امامٍ مصباح الهدیٰ»، «كلّ معصومٍ مصباح الهدیٰ» این است، از طرف دیگر هم این فتیله درون اینها را بالا می ‌كشند اینها را اینها را بالا می‌ كشند می‌ شود «وَ یثِیرُوا لَهُمْ دَفَائِنَ الْعُقُولِ»،[2] هم چراغ دستشان است هم چراغ درون را افروخته نگه می‌ دارند. حالا اگر كسی با داشتن همه این راه ‌های هدایت اگر بیراهه رفت، خدای سبحان چندین بار می‌ دهد، راه توبه را باز می ‌كند، راه برگشت را باز می ‌كند، اگر او عمداً درهای رحمت را به روی خود بست و به جایی رسید كه دیگر قابل هدایت نیست، از آن به بعد ذات اقدس الهی اینها را می‌ گیرد. می‌گیرد یعنی چه؟ ﴿وَ مَا یضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِینَ﴾[3] كه منحصراً خدا برای فاسقین است. 🔹 اضلال می‌كند یعنی چه؟ یعنی ـ معاذ الله ـ اینها را گمراه می‌ كند چنین چیزی كه نیست، عقل را از اینها می‌گیرد كه نیست، انبیا، اولیا، علما تا آخرین نفس اینها را هدایت می‌ كنند، اضلال ابتدایی كه محال بود، اضلال كیفری هم امر وجودی نیست كه خدا كسی را گمراه بكند، بلكه آن و و ویژه ‌ای كه تا حالا داشت آن را سلب می ‌كند و او را به حال خودش رها می‌ كند. در سوره مباركه «فاطر» بود كه ﴿مَّا یفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحْمَةٍ فَلاَ مُمْسِكَ لَهَا وَمَا یمْسِكْ فَلاَ مُرْسِلَ لَهُ﴾[4] كار خدا یا فتح است یا اِمساك، یا می ‌دهد یا نمی ‌دهد، چیزی به نام اضلال كیفری که یك امر وجودی باشد مثلاً ظلمتی، گناهی چیزی به كسی بدهد نیست، آن را كه تا حالا می‌ داد حالا نمی‌ دهد همین! نه اینكه ـ معاذ الله ـ چیزی به كفار بدهد به نام امامت كفار ﴿وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً﴾ یعنی اینها را به حال خودشان رها كردیم، اینكه وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) عرض می ‌كرد: «اللهمّ و لا تَكِلْنی إلی نفسی طَرفةَ عَین أبدا»[5] همین است. یك لحظه انسان را به حال خودش رها بكنند انسان پایگاهی ندارد! این نه تنها بیراهه می‌ رود، خیلی ‌ها را هم به طرف بیراهه می ‌كشاند؛ این می‌ شود امامت باطل كافرانه كافر. این جعل، جعل ابتدایی نیست جعل كیفری است (اولاً) و جعل امامت هم امر وجودی نیست امر عدمی است (ثانیاً)، عدمی بودن این است كه اینها را به حال خودشان رها می ‌كنیم (ثالثاً). خب اگر انسان به حال خود رها شد آن نفس امّاره آن شهوت و غضب در بخش عمل، آن وهم و خیال در بخش اندیشه، آخر چه چیزی برای انسان می ‌ماند؟! می ‌شود همین ﴿وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یدْعُونَ إِلَی النَّارِ﴾. وگرنه امامت حق، است این عهد الهی آن قدر با جلال و شكوه و جبروت است كه هرگز كسی كه اهل ستم باشد ولو در دوران گذشته امامت حق آنجا پرواز نمی ‌كند ﴿لاَ ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ﴾.[6] [1] . مدینة المعاجز، ج4، ص52. [2] . نهج‌البلاغه، خطبه 1. [3] . سوره بقره، آیه 26. [4] . سوره فاطر، آیه 2. [5] . تفسیر القمی، ج2، ص75. [6] . سوره بقره، آیه 124. 📚 .سوره قصص جلسه 17 تاریخ: 1391/07/23 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 موثق بودن مسلم بن عقیل علیه السلام 🔹 نامه‌ های فراوانی از كوفه رسید، حضرت در جواب مردم كوفه و در برابر صدها نامه این مسئله را طرح كرد كه امامت است، شما باید صبّار و شكور باشید و من نماینده ‌ام را اعزام می ‌كنم، حرف او حرف من است، كسی را اعزام می ‌كنم كه مورد من و ثقه است. آن ‌چنان مسلم ‌بن ‌عقیل موثق بود كه وقتی همه اموال به دست مسلم‌ بن‌ عقیل رسید، سعی كرد در مصارف شخصی از اموال بیت المال استفاده نكند و هفتصد درهم در همین كوفه مقروض شد یا پول ‌های فراوانی كه به حضرتش می‌ دادند، از آن پول ها استفاده نكرد كه دینش را ادا كند و در آن وصیتش فرمود من مقداری مقروضم، این سلاحه های جنگی ‌ام را بفروشید و قرضم را ادا كنید.[1] اینكه می ‌بینید نام مانده است، برای همین است که سیره او سیره حسین بن علی بود و سیره حسین بن علی سیره علی بن ابی طالب است؛ فرمود ما این‌چنینیم و ماند. اگر می‌ بینید الآن قسمت مهم بودجه‌ های عزاداری برای جریان كربلاست، برای همان واقعیت است. 🔹 مردم به كسی مال می ‌دهند كه نخواهد، مردم به كسی احترام می ‌كنند كه نخواهد، ما به كسی علاقه ‌مندیم كه او علاقه نطلبد، كسی را تكریم می ‌كنیم كه كرامت طلبكار نباشد، این انسان‌ هاست. [1] . الارشاد، ج 2، ص 61. السلام 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1379/01/20 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 عهد با قادر مطلق 🔹 كار به دست یك نفر است! اگر خدا بخواهد خیری به شما برساند كسی نمی ‌تواند جلویش را بگیرد، بخواهد شما را به عذابی تأدیب كند كسی نمی‌ تواند جلویش را بگیرد؛ خیر و شرّ به دست خداست! 🔹 خداوند سبحان فرمود: ﴿أَوْفُوا بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِكُمْ﴾؛ در صورتی كه شما به وفا كنید من هم به عهدم وفا می ‌كنم. شما به عهدتان وفادار باشید؛ شما تعهد كردید كه صحنه را ترك نكنید، صحنه را رها نكنید، از پیغمبر رو برنگردانید! این عهد خداست، عهد خدا مورد سؤال است. كسی كه عهد خدا را بشكند لعنت خدا نصیب اوست؛ خدای سبحان كسانی را كه ﴿ینقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ﴾ لعنت کرده است؛ اینها عهد الهی است، هم واجب است، هم ناقض عهد الهی مورد لعن خداست. 📚 سوره مبارکه احزاب جلسه 7 تاریخ: 1392/01/28 🆔 @a_javadiamoli_esra