eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.4هزار دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
2هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 امنیت پایدار 🔹 نظام اسلامی از آن جهت كه با همه نظام ‌ها فرق دارد، در همه عناصر محوری هم با آنها فرق دارد. جریان از برجسته ‌ترین عناصر یك تمدّن است; زیرا ملّت ، نه توان آن را دارد كه خود را اداره كند، نه قدرت آن را دارد كه بیگانه را دریابد. برای تأمین امنیت باید اضطراب‌ زدایی كرد یا نگذاشت این لرزه و لرزش و اضطراب و استرس راه پیدا كند یا اگر ـ خدای ناكرده ـ این لرزش نفوذ كرد، راه درمان آن را بیان كند. اسلام در همه زمینه ‌ها پیام سازنده‌ ای دارد، مكتب ‌های دیگر فاقد هستند كه اسلام واجد آن دو عنصر است؛ مكتب ‌های دیگر نه دل مایه درونی دارند و نه پشتوانه بیرونی؛ امّا در پیروان اسلام هم دل مایه درونی هست، هم پشتوانه بیرونی. ملّتی كه دل مایه درونی دارد آرام است، ملّتی كه بیرونی دارد، آرام‌ تر است؛ امّا دیگران فاقد این دو عنصر محوری‌ می ‌باشند و سرّش هم آن است كه ممكن است آنها تصریح نكنند و نام مكتب ‌هایی كه آهنگین است را برای خود انتخاب كنند، ولی اینها گرفتار یك مغالطه‌ هستند؛ اینها به جای اینكه انسان را خلیفه خدا و جانشین خدا بدانند، جایگزین خدا می ‌دانند؛ این تفكّر هم دل مایه درونی و هم پشتوانه بیرونی را از اینها گرفته و می‌ گیرد. اینها نمی ‌دانند كه انسان را خدا آفرید، خدا اداره می ‌كند، خدا اینها را از دنیا به برزخ كوچ و هجرت می ‌دهد و در قیامت اینها را به حسابرسی دعوت می‌ كند. این تفكّر اومانیسمی از دیرزمان بوده است؛ منتها اصطلاح آن بعداً پدید آمد؛ در قرآن كریم از تفكّر منحوس اومانیسمی ‌چنین یاد می ‌كند: ﴿أَ فَرَأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ﴾،[2] آن ‌كه می‌ گوید من هر چه را که بیاندیشم همان حق است، این تفكّر اومانیسمی است؛ آن ‌كه می ‌گوید من هر چه بخواهم انجام می ‌دهم، او تفكّر اومانیسمی دارد؛ امّا آن ‌كه می‌ گوید هر چه آفریدگار من گفت همان حق است، این تفكّر دینی دارد و آن ‌كه می ‌گوید هر چه خدای من خواست، همان را اطاعت می ‌كنم، این تفكّر خلافتی دارد. قرآن كریم از آن گروه چنین یاد كرده است: ﴿أَ فَرَأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ﴾. 🔸بنابراین انسان دو قسم است یا جایگزین خداست یا جانشین خدا؛ آن ‌كه جانشین خداست، دو عنصر محوری دارد كه او را آرام می ‌كند و آن ‌كه جایگزین خداست، فاقد هر دو محور است؛ لذا هماره در است که یا به شرق می‌ تازد یا به غرب می‌ تازد یا به این كشور حمله می ‌كند یا حمله آن كشور را به عنوان گزینه روی میز و مانند آن نگه می ‌دارد. 🔹 بنابراین عنصر محوری در نظام اسلامی، دل مایه درون و پشتوانه بیرون است كه با تفكّر خلافت این اصل است؛ این دو شاخه، شجره طیبهٴ این اصل‌ هستند؛ آن تفكّر خلافتی، دل مایه را از یك سو و پشتوانه را از سوی دیگر تأمین می‌ كند، امّا تفكّر اومانیسمی هم از دل مایه درون تهی است و هم از پشتوانه بیرون تهی و در پایان این جمله نورانی قرآن كریم یاد ما باشد كه امنیت بدون حرفی پوچ است! [1]. سوره جاثیه، آیه23. 📚 پیام به همایش امنیت در نظام اسلامی ـ ستاد کل نیروهای مسلح تاریخ: 1394/03/16 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 خط مقدم فداکاری 🔹 ذات أقدس الهی به پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود در قوس نزول هر چه که باید به تو بگویم بودی، بالاتر از صادر اول، تعبیر لطیف ‌تر و دقیق ‌تر و نمکین‌ تر بودی که به تو دادیم، اما در قوس صعود که باید بروی ﴿أَ لَمْ یجِدْكَ یتیماً فَآوی‏ ٭ وَ وَجَدَكَ ضَالاًّ﴾؛[1] تو یک کودک یتیم بی‌ سرپرست بودی که ما تو را بالا آوردیم. 🔹 ما هم این چنین هستیم! هستیم، تمام تلاش و کوشش ما این است که ضعف خود را بفهمیم و به بارگاه الهی عرض کنیم که ما ضعف آوردیم. حرف لطیف جناب حکیم سنایی این است که اگر چنانچه انسان بخواهد به بارگاه الهی برود با دست پُر باید برود، یک؛ چیزی ببرد که آن جا نباشد، دو؛ نبودن آن عین کمال باشد نه نقص، این سه؛ و آن عجز و بندگی است که خدایا من عجز و بندگی آوردم به بارگاه تو! 🔹 اگر بگویی خدایا من تحصیل کردم علم فراهم کردم، مال فراهم کردم، خیر کردم، جوابش این است که همه را که ما به تو دادیم! اگر قارونی فکر بکنی و بگویی من این کار را کردم، من این مال را فراهم کردم، من این کار را کردم، می‌گویند اینها را که ما به تو دادیم، تو چه آوردی؟ لذا حرف حکیم سنایی این است: روی گردآلود برزی او كه بر درگاه او ٭٭٭ آبروی خود بری گر آبروی خود بری[2] خدایا! ملت ما و جامعه ما، ملت‌ های دیگر و جوامع دیگر، آوردند. این ویروس را نشناخته بر ما تازاندند. جهل ما نه چیز دیگر! جهالت ما نه چیز دیگر! پیش‌بینی نکردن ما نه چیز دیگر! این بیماری را به سراغ ما آورد. این کرونا را ما نشناختیم و هنوز هم درست نمی ‌شناسیم. 🔹 این بزرگان ما، این اطبّای ما، این سروران ما، این عزیزان ما، این ما که الآن در خطّ مقدم فداکاری برای تأمین سلامت جامعه هستند، تو را به عزّت خود اینها را حفظ بکن، یک؛ افکار اینها را هدایت بکن به تشخیص این ویروس، دو؛ افکار اینها را راهنمایی کن به تشخیص داروی معالج صد درصد این ویروس، سه؛ این افکار را به جهانیان منتقل بکن، چهار؛ جوامع بشری را مهمان نظام جمهوری ایران اسلامی بکن، پنج؛ چه عیب دارد که از کشور ما، از وطن ما، از این آب و خاک که ما مهمان این آب و خاک هستیم و از این آب و خاک برخاستیم، مدیون این آب و خاک هستیم، از این سرزمین رشد کردیم و به برکت قرآن و عترت به این بارگاه رسیدیم به جوامع دیگر برسد که دست ما باز باشد دیگران در کنار سفره ما باشند! این دعاها اولین دعای کادر بیمارستان ما، دانشگاه ما، جامعه پزشکی و پزشکان ما ـ إن‌ شاء الله ـ باشد، این دعا را خدا هیچ وقت رد نمی ‌کند! [1]. سوره ضحی، آیات6 و7. [2]. سنایی، دیوان اشعار، قصیده شماره185. 📚 پیام موضوعی تاریخ: 1399/01/16 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 در سایه فیض الهی 🔹 اميرالمومنين علي ‌بن ‌ابيطالب (عليه آلاف التحيّة و الثناء) اين سخن را حضرت در اواخر عمر شريفشان فرمودند که مردم! من چند دوره تاريخ را براي شما تشريح مي ‌كنم؛ اگر مرا تنها گذاشتيد و حرفم را اجرا نكرديد و رهبري مرا تاٴييد نكرديد، به گذشته تلخ و مشئوم پيشينيانتان مبتلا خواهيد شد، اين حرف را زد و بعد براي آنها تحليل كرد. فرمود شما گرچه از نظر سير تاريخي قرون گذشته را نديده ‌ايد، ولي از قرآن باخبريد و قرآن جريان انقلاب را به اطّلاع شما رساند. فرمود ابراهيم آمد انقلابي كرد با تبر بت ها را شكست، بساط بت‌ پرستي را برداشت، آيين خداپرستي را گسترش داد و تشكيل داد؛ ابراهيم‌ خليل سر سلسله انبياي ابراهيمي شد. بعد نوبت به رهبري داود (سلام اللّه عليهما) رسيد، حكومتي تشكيل داد و خدا درباره اين گونه از انبياي ابراهيمي مي ‌فرمايد: ﴿وَآتَيْنَاهُم مُلْكاً عَظِيماً﴾،[1] اينها حكومتي داشتند بعد هم سليمان پيغمبر حكومتي با آن جلال و شكوه داشت؛ اين عظمت جلال و شكوه، مادامي كه حكومت مي‌ كرد بود؛ يعني [تا زمانی که] فكر ﴿قَتَلَ دَاوُدُ جَالُوتَ﴾[2] حاكم بود. بعد كم ‌كم عدّه‌ اي شدند، اين با طغيانگران را ترک كردند و حرف انبيا و رهبران الهي را گوش ندادند تا اينكه اكاسره ايران و قياصره روم بر اينها مسلّط شد. 🔹 فرمود مردم، پدران شما را اينها چاربيدار كردند، من علي را تنها نگذاريد! فرمود پدران شما پيغمبرزاده بودند، انبيازاده بودند، اينها نسل ابراهيم‌ خليل بودند، نسل داود بودند، نسل موساي ‌كليم بودند، نسل سليمان با حشمت و جلال بودند؛ امّا اينها، اينها و اينها، هم كسراهاي ايران هم قيصرهاي روم را تحريك كرد، بعد اجداد شما يك مشت مستمند و گدا شدند «نَكَدِ الْمَعَاشِ فَتَرَكُوهُمْ عَالَةً مَسَاكِينَ إِخْوَانَ‏ دَبَرٍ وَ وَبَرٍ»،[3] شما كه اين آثار تلخ را ديده‌ ايد! آثار شوم قدرتمداران و زورمداران را چشيده ‌ايد! بعد همين پدران شما كه چاربيدار بودند اسلام آمد، پيغمبر قيام كرد، شما مسلّح شديد در پرتو تعليم قرآن و رفتيد آن كسراها و قيصرها را سر جايشان نشانديد و آنها را چاربيدار كرديد. پس اين سه مقطع را درست بررسي كنيد! 🔹 اگر مي‌ خواهيد مانند آن دوران گذشته به سر ببريد مرا تنها بگذاريد و اگر مي‌ خواهيد همچنان آقا بمانيد، رهبري مرا تاٴييد كنيد؛ اين حرف را علي (سلام اللّه عليه) با قلبی آغشته به خون گفت و رهبري او را تاٴييد نكردند! طولي نكشيد كه مسئله امامت و خلافت به سلطنت تبديل شد، بني ‌اميّه و بني ‌مروان و بني ‌عبّاس [بودند که] اين سلسله سلطنت را از يك سمت كم‌ كم به قاجار و پهلوي و از سمت ديگر به ساماني و ساساني و اشكاني كشاندند. اينكه مي ‌گويند رژيم 2500 ساله بخش وسيعي از اين رژيم را همين داعيه ‌داران به ‌عهده داشتند! بارها (رضوان اللّه عليه) فرمود بيگانه اگر بر شما مسلّط بشود، همان كاري را خواهد كرد كه نسبت به كشورهاي ديگر كرد. 🔹 اگر خدايي ناكرده نسبت به اين نظام وفاداري نشود، نسبت به رهبري نظام وفاداري نشود، حدود اسلامي عمل نشود و تكريم نشود، همان است! چون خدا در قرآن كريم دوبار هشدار داد فرمود: ﴿إِنْ عُدتُّمْ عُدْنَا﴾،[4] ﴿إِن تَعُودُوا نَعُدْ﴾؛[5] شما برگرديد، لطف ما هم برمي ‌گردد! ما با هيچ كسي رابطه خاص نداريم! مادامي كه در مسيريد، از اين طَرفي مي ‌بنديد، مادامي كه منحرفيد فيض هم از شما جدا خواهد شد. [1]. سوره نساء, آيه54. [2]. سوره بقره, آيه251. [3]. نهج البلاغة(للصبحي صالح), خطبه192. [4]. سوره اسراء, آيه8. [5]. سوره انفال, آيه19. 📚 سخنرانی محرم ـ روابط بین الملل تاریخ: 1373/04/26 🆔 @a_javadiamoli_esra
❇ مهم ترین کار انقلاب اسلامی، این بود که جامعه را به سمت عقلانیت حرکت داد 🔷 سوق دادن جامعه به سمت عقلانیت، مهم ترین کار انقلاب مهم ترین کار انقلاب اسلامی، این بود که جامعه را به سمت عقلانیت حرکت داد، جامعه عاقل ، نه اسیر می شود نه اسیر می گیرد، نه در رهن کسی می رود و نه کسی را به بند می کشد ،این جامعه آزاد منش است و آزاد پرور. 🔷 حریت از رهاوردهای عقلانیت انسان باید بکوشد آزادانه زندگی کند و برای این کار باید خود را از دو بند و دو غده جهل علمی و جهالت عملی که برای انسان هست، خود را برهاند. غرب با اینکه غرق در نعمت است و به حسب ظاهر زمین و فضا را مسخر خود کرده و به نقاط مختلف فضا راه پیدا کرده اند، اما گرفتار جهل علمی و جهالت عملی هستند، جهل علمی یعنی اینکه نمی دانند چه حق است و چه باطل و جهالت عملی یعنی اینکه نمی دانند به کجا بروند! لذا صدها نفر از اروپا الان به داعش می پیوندند و کشتار بی رحمانه را تجویز کرده و خود نیز به کشتن بی رحمانه مردم دست می زنند . 🔷 نظام عقلایی از برکات انقلاب اسلامی نظام عقلایی از برکات و رهاورد های انقلاب اسلامی بود که به برکت امام راحل و طهارت و عقلانیت او و همچنین فداکاری مردم شکل گرفت ولی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی غرب نه خود از رهاورد انقلاب سودی برد و نه گذاشت این رهاورد به شرق و غرب صادر شود. منبع: آیت الله العظمی جوادی آملی، درس اخلاق؛ بهمن ماه 1394 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 مکتب جهانی 🔹 توقعی که این نظام اسلامی و انقلاب اسلامی و خون ‌های پاک شهدا از ما دارند یک است، این مطلب اول. مطلب دوم این است که ما هم جهانی است، راهش هم باز است. چون مکتب هم مطلبش مشترک است هم زبانش مشترک است. اگر مطلب محدوده ‌ای باشد، منطقه‌ای باشد یا زبان محدوده‌ ای باشد در همان محدوده دفن می‌ شود؛ ولی اگر جهانی بود، جهانی بود؛ خواه و ناخواه اثربخش است. 🔹 ما خیال می ‌کنیم عدل یک مطلب جهانی است که همه آن را دوست دارند. هم معنایش را می ‌فهمند و هم مشتاق عدل هستند؛ ولی می ‌بینیم که جهانی نیست؛ یعنی در درون خود کوچک ‌تر از آن است که بتواند ثابت کند جهانی هستم. این «عین و دال و لام» خیلی شیرین است! کسی نیست روی کره زمین که را نشناسد و دوست نداشته باشد؛ اما تمام مشکل در معنای عدل است. عدل این است که هر چیزی سر جای خودش باشد، این اول دعواست که جای اشیاء کجاست؟ این سکولارها می ‌گویند جای اشیاء را ما معین می ‌کنیم، ما می ‌گوییم جای اشیاء را معین می ‌کند. 🔹 بنابراین اولین حرف نمی ‌تواند عدل باشد، اولین حرف ما باید باشد! برای اینکه شما عدل را، عقل را، آزادی را، هر چه بخواهید معنا کنید، این فقط لفظش جاذبه دارد؛ اما حقیقت آن اول اختلاف است. چه کسی است که را دوست نداشته باشد؟! چه کسی است که خواهان عدل نباشد؟! چه کسی که شعار عدل ندهد؟! بنابراین باید حرف جهانی را شناخت و ارائه کرد. 🔹 مطلب جهانی است و وحی است و نبوت، بقیه زیر مجموعه عدل است، ولو عدل هم ما بگوییم، این عدل هرگز جهانی نخواهد شد و تازه اول دعواست. زبان هم باید باشد؛ منتها تشخیص آن کار آسانی نیست. اینکه عقبه کئود است، همین است. حرف تا جهانی نباشد، یک؛ عقلی نباشد، دو؛ همین خاورمیانه در همین‌جا دفن می ‌شود، سه. کومت_الله_بر_جهان 📚 پیام به همایش آشنایی با طرح گفتمان علمی انقلاب اسلامی تاریخ: 1397/11/14 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 تمثیل قرآنی 🔹 مَثل را برای چند منظور ذكر می ‌كنند: یكی اینكه افراد متوسّط، دستشان به این دامنه مطلب برسد. برای آن است كه آن مطالب بلند را پایین بیاورند و به حسّ نزدیك ‌تر كنند تا در دسترس اوساط از مستمعان برسد. فایده دیگر آن است كه همین مَثلی كه از بالا به پایین آمده و به عنوان یك در دسترس دیگران است، به صورت نردبان برای اوحدی از مخاطبان است كه آن اوحدی همین مَثل را بگیرند و بالا بروند؛ اگر گفته شد « وَ اقرَأ وارقَ»[1] ناظر به این بخش است. پس مَثل حداقل دو فایده را به همراه دارد: یكی برای آن است كه دامنه مطلب پایین بیاید تا هم ‌افق دستِ اوساط قرار بگیرد و آنها بفهمند. فایده دیگر آن است كه همین مَثل پایین‌ آمده، دستاویزی باشد برای اوحدی كه همین را بگیرند و بالا بروند. آن جا كه در فرمود ما این مَثل ها را می ‌زنیم ﴿لَعَلَّهُمْ یتَذَكَّرُونَ﴾،[2] ﴿لَعَلَّهُمْ یتَفَكَّرُونَ﴾[3] این طایفه از آیات برای اوساط از مؤمنان است و اما آنچه در سوره مباركه «عنكبوت» آیه 43 فرمود: ﴿وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ وَمَا یعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ﴾ این ناظر به آن فایده دوم است. 🔹 اولاً باید كسی عالِم باشد؛ عالِم به اصطلاح قرآنی نه عالم حوزوی و دانشگاهی عالم به اصطلاح قرآنی همان است كه ﴿إِنَّمَا یخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاء﴾[4] كه با هم آمیخته باشد، وگرنه صِرف آگاهی از مطالب را قرآن عالِم شدن نمی ‌داند. پس كسانی را قرآن عالم می ‌داند كه باشند كه ﴿إِنَّمَا یخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاء﴾. اگر كسی عالِم شد و اهل خشیت شد، در فرهنگ قرآن جزء اوساط از مخاطبان است؛ بر خلاف اوساط عمومی كه بنای عقلا و فهم عرف آن را همراهی می ‌كند. آن اوساط كه بحثش در اول اشاره شد دیگرند و این اوساط قرآنی دیگرند. علما جزء متوسّطان از مخاطبان قرآ‌ن هستند! خب اینها كه عالِم ‌هستند، به اصطلاح قرآن كه می باشند اینها این طناب را می‌ گیرند بالا می ‌روند؛ لذا فرمود: ﴿وَمَا یعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ﴾؛ عالِم‌اند كه می‌ شوند! علما هستند كه می ‌شوند! عقل همان است كه «مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَنُ وَ اكْتُسِبَ بِهِ الْجِنَان‏»،[5] عقل آن است كه انسان، مالك بهشت بشود، نه بهشتی! آن كه بهشتی است عالِم است، آن كه مالك بهشت است عاقل است. بنابراین عالِم به اصطلاح قرآنی متوسّط است، عاقل به اصطلاح قرآنی جزء است فرمود: ﴿وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یتَفَكَّرُونَ﴾[6] و بالأخره به برسند، اما ﴿وَمَا یعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ﴾.[7] [1] . الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج2، ص606. [2] . سوره ابراهیم، آیه 25؛ سوره زمر، آیه 27. [3] . سوره حشر، آیه 21. [4] . سوره فاطر، آیه 28. [5]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص11. [6] . سوره حشر، آیه 21. [7] . سوره عنكبوت، آیه 43. 📚 سوره مبارکه نور ـ جلسه 23 تاریخ: 1390/08/25 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 سلام بر مهدی موجود موعود (سلام الله علیه) 🔹 ما درباره وجود مبارک حضرت امام (سلام الله علیه) در زیارت «آل‌یس» به پیشگاه آن حضرت عرض می ‌کنیم و بر بسیاری از حالات او نام می ‌بریم. عرض می ‌کنیم بر شما آن وقتی که می ‌نشینید، آن وقتی که می ‌ایستید، آن وقتی که رکوع می‌ کنید، آن وقتی که سجود دارید، آن وقتی که قیام دارید، آن وقتی که قرائت دارید, آن وقتی که بیان می ‌کنید. این درود فرستادن ما و این شئون گوناگون وجود مبارک ولی عصر، برای آن است که تمام آثار آن حضرت در راه توحید الهی صرف می‌ شود. 🔹 در قرآن كریم وقتی از انسان کامل نظیر وجود مبارک پیامبر یا حضرت ابراهیم (سلام الله علیهما) سخن به میان می ‌آید قرآن از زبان او نقل می‌ کند: ﴿إِنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیای وَ مَماتی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾؛[1] یعنی نه تنها مناسک حج من, عبادت ‌های حج و عمره من و نماز من برای خداست، بلکه تمام شئون من برای خداست. پس کسانی‌ هستند که جمیع شئون زندگی و مرگ آنها الهی است. اگر مردان الهی به جایی رسیدند که حیات و ممات آنها, قیام و قعود آنها, رکوع و سجود آنها, سخن گفتن و سکوت آنها برای رضای خداست, جا دارد که ما بر تک ‌تک این شئون عرض کنیم. اگر ﴿إِنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیای وَ مَماتی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾ ما هم باید عرض ادب کنیم، عرض کنیم به پیشگاه ولی عصر «السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَینُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَرْکعُ وَ تَسْجُدُ‏».[2] ما در نماز آموختیم که بگوییم «بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُدُ»;[3] یعنی تمام قیام و قعود ما به نام خدا و با حول و قوه الهی است. اگر کسی این‌‌ چنین اندیشید و بود حیات و ممات‌‌ او الهی می‌شود, ما بر تک ‌تک این شئون عرض می ‌کنیم. [1]. سوره انعام، آیه162. [2]. الإحتجاج علی أهل اللجاج (للطبرسی)، ج‏2، ص493. [3]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏3، ص338. «عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَیوبَ عَنْ سَیفِ بْنِ عَمِیرَةَ عَنْ أَبِی بَكْرٍ الْحَضْرَمِی قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِذَا قُمْتَ مِنَ الرَّكْعَةِ فَاعْتَمِدْ عَلَی كَفَّیكَ وَ قُلْ بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُدُ فَإِنَّ عَلِیاً ع كَانَ یفْعَلُ ذَلِك‏». 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/04/31 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 أینَ‏ الرَّجَبِیونَ 🔸 مسئول تربیت عقل نظری که است، حوزه و دانشگاه هستند که بخش اندیشه را تقویت می کنند؛ اما مسئول نه حوزه است و نه دانشگاه، مسجد است! حسینیه است! نماز شب است! «أَینَ‏ الرَّجَبِیونَ‏»[1] است! ناله و اشک است! بین عزم و جزم مانند بین آسمان و زمین فرق است. 🔸 یک کسی که خودش کتاب نوشته و تحقیق کرده گناه می کند! مگر یقین ندارند که این حرام است؟! مگر یقین به فعلیت ندارند؟! مگر یقین به اشتغال ندارند؟ مگر یقین به مکلَّف بودن ندارند؟ اما عالماً و عامداً معصیت می کنند! سرّش این است که علم مشکل را حلّ نمی کند، علم نیمی از کار است؛ این مسئول است و عمل به عهدهٴ متولّی است! [1]. فضائل الأشهر الثلاثة(ابن بابویه)، ص31. 📚 سوره مبارکه احقاف ـ جلسه 7 تاریخ: 1395/01/22 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 اهل عزم و جزم 🔸 وجود مبارك امام صادق (سلام الله علیه) فرمود مال حرام در نوه ظهور می‌ كند «كَسْبُ الْحَرَامِ یبِینُ فِی الذُّرِّیةِ»[1] این حرف‌ها را شما به طب بدهید، می‌خندد، به یك جوانی كه از متافیزیك و فرا طبیعت بهره‌ای ندارد، می‌گوید افیون و افسون و اسطوره است، حرام و حلال چه فرقی دارد! ربا و غیر ربا چه فرقی دارد! اما وحی آمده كه بگوید این اندیشه شما چند روز قبل همان نان كنار سفره ربوی بود، اگر روح «جِسْمانیةُ الْحُدوثِ روحانیةُ الْبَقآءِ»[2] است، اوصاف روح هم این‌ چنین است. همین نان امروز ده سال بعد است، همین غذای امروز تصمیم ده سال بعد است. اگر كسی بخواهد اهل جزم صحیح در بخش‌های علمی باشد، باید غذا و خورده باشد. اگر در بخش‌های عملی بخواهد اهل عزم راسخ باشد، باید شیر حلال خورده باشد، این شیر سی سال قبل در سی سال بعد، در و اثر دارد! 🔸 این حرف‌ ها سخنان مدرسه، آزمایشگاه و حسّ و تجربه نیست. به ما گفتند چشم باز كن تا دیوار را ببینی، به ما گفتند از نامحرم چشم بپوش تا پشت دیوار را ببینی! دوتا دید است؛ گفتند دهن باز كن تا این غذا را بخوری، گفتند روزه بگیر و دهن ببند تا غذای دیگر به تو دهند. این اشعار نمكینی كه در اول افطار می ‌خوانند، همین است كه چند روزی شما در نخوردن آزمایش كنید تا ببینید چه چیزهایی گیرتان می ‌آید. اگر چنانچه رویاها و خواب ‌های خوب و ارتباط با ملكوت پیدا می‌ شود، بر اساس این اعضا و جوارح است. اگر كسی خواست پشت دیوار را ببیند، باید این چشمش را از گناه ببندد! 🔸 وجود مبارك امام باقر (سلام الله علیه) در منزل نشسته است، كسی دم در آمد و «دق الباب» كرد و كوبه در را به سینه در زد، كنیز منزل رفت در را باز كند، او نگاه نامحرمانه كرد، گفت آیا مولا منزل هست یا نه؟ وجود مبارك امام باقر (سلام الله علیه) از اندرون فرمود «ادْخُلْ لَا أُمَّ لَكَ»[3] ا ی كاش مادر نمی‌داشتی كه تو را بزاید، بیا! او دست پاچه شد و حضور امام امد و عرض كرد یابن رسول الله من عمداً این كار را كردم ببینم شما دارید یا نه، فرمود «لَئِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ هَذِهِ الْجُدْرَانَ تَحْجُبُ أَبْصَارَنَا»؛ تو فكر كردی ما پشت دیوار را نمی‌بینیم؟ این دیوار ستبر نمی‌گذارد ما پشت دیوار را ببینیم؟ ما آنچه كه خلق نشده است را می‌دانیم، اینكه الآن خلق و در دو قدمی دیوار ماست! فرمود تو چشمت را پاك كند تا چیز دیگر را ببنی، این دهنت را پاك نگه بدار تا حرف دیگری از دهنت در بیاید و غذای دیگری را به تو ترزیق كنند و مانند آن. بنابراین علم «جِسْمانیةُ الْحُدوثِ » است و «روحانیةُ الْبَقآءِ»، هرگز یك كسی كه از كنار حرام تربیت شده است، اولاً اهل جزم علمی خوب نخواهد شد، ثانیاً اهل عزم عملی خوب نخواهد شد، ﴿إِنَّ ذٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ﴾[4] بهره چنین افرادی نیست، فرمود «كَسْبُ الْحَرَامِ یبِینُ فِی الذُّرِّیةِ». [1]. الکافی (ط ـ اسلامی)، ج5، ص125. [2]. مفاتیح الغیب، ج4، ص174. [3]. الخرائج، ج1، ص272. [4]. سوره لقمان, آیه17. 📚 رسالت جامعه اسلامی در ساحت نهضت حسینی (علیه السلام) تاریخ: محرم 1383 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 اهل تقوا 🔹 خدا اهل تقواست و بندگانش را به تقوا دعوت كرده است تا آنها هم اهل تقوا باشند. خداوند اهل تقواست؛ یعنی شایسته و لایق است تا از او پرهیز شود «أهلٌ لِأنْ یُتَّقی مِنه»[1] و اگر بنده ‌ای تقوای خدا را آن طوری كه لازم است فراهم كرد كه ﴿اتَّقُوا اللّهَ حَقَّ تُقاتِهِ﴾،[2] مظهر چنین اسم شریف می‌ شود و همین بنده پرهیزگار هم خواهد شد؛ یعنی «أهلٌ لِأنْ یُتَّقی مِنه». 🔹 اگر كسی در مسیر بندگی حركت كرد [یعنی] كارهای واجب را انجام داد و به حرام آلوده نشد، را رعایت كرد. این شخص اول متّقی است بعد مُتّقا می ‌شود؛ در روایات نورانی اهل بیت [امام هادی] (علیهم السلام) آمده است: «مَنِ اتَّقَی اللَّهَ یُتَّقَی وَ مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ یُطَاعُ»؛[3] اگر كسی مطیع خدا بود مُطاع ماسوی می‌ شود و اگر كسی متّقی بود بعد «اَهْلَ التَّقْوی» می ‌شود. تنها سخن در این نیست كه انسان تقوا پیشه كند تا جهنم نرود، كمالات دیگری هم هست! [1] . شرح الكافی- الأصول و الروضة (للمولى صالح المازندرانی)، ج12، ص210؛ «... أن الافناء و الاماتة أیضا منه تعالى كما أن الوجود منه و الرجوع إلیه فهو أهل‏ لان‏ یتقى‏ منه‏ و یطاع‏». [2] . سوره آل‌عمران، آیه 102. [3] . الكافی (ط ـ الاسلامیه)، ج 1، ص 138. 📚 خطبه های نماز جمعه تاریخ: 1374/02/21 🆔 @a_javadiamoli_esra