چه می کردی تو در کوه و بیابان ! چه می کردی میان باد و طوفان ! رئیسی ، جای تو در پشت میز است ! اتاق و خادم و میز تمیز است ! میان سیل و سنگ و خار و خاشاک چه می کردی لباس آلوده در خاک ! به دنبال چه می گشتی تو ای مرد ! به تابستان گرم و بهمن سرد چرا هرگز نیاسودی ز زحمت ! چرا هرگز ننازیدی به قدرت ! چرا در پاسخ صدها اهانت شکیبا بودی و کوه متانت امید و عشق را سرمایه بودی برای بیکسان همسایه بودی به لبهای تو جز خنده ندیدیم کلام دلنشین از تو شنیدیم تو محبوب دل هر بینوایی تو عبد صالح و پاک خدایی اگرچه بر مراد خود رسیدی چرا داغ دل ما را ندیدی ؟ غمی سنگین به جان ما نشسته که مجرای نفس را بغض ، بسته چه سازد رهبرم با این غم تو که سنگین است بر او ماتم تو شعر از : #عباس_دمیرچی #سیدالشهدای_خدمت #خادم_مردم #خادم_رضا @abbasdamirchi