💢امام خامنه‌ای مدظله العالی: ✅صاحبان دستگاههای تبلیغاتی ✅صاحبان بیان ✅ صاحبان قلم ✅ اصحاب هنر ✅ اصحاب دانش ✅ آن کسانی که در دستگاههای رسمی آموزش و رسانه و هنر و اینها مسئولیت دارند ✅ آحاد جوانان ما که با فضای مجازی ارتباط دارند 👈 اینها بایستی تلاششان را متوجه به این بکنند که ببینند : 🖋دشمن بر روی چه نکته‌ای تکیه میکند و انگشت میگذارد 🖋از چه راهی میخواهد در ذهن مردم و در افکار عمومی مردم نفوذ کند 👌 آن راه را ببندند 👌 در مقابل دشمن بایستند 👌 تولید محتوا کنند 👌 تولید فکر و اندیشه کنند 👌صاحبان اندیشه با این کار خودشان ✅ این از دفاع سخت‌افزاری امروز مهمتر است. ۱۴۰۳/۱۱/۲۹ ✍"دشمن امروز با جنگ نرم به جنگ افکار ما آمده است! امام خامنه‌ای مدظله‌العالی تأکید کردند که همه مسئولیم: از رسانه‌ها تا جوانان در فضای مجازی باید با تمام وجود در برابر نفوذ دشمن بایستیم، راه‌های نفوذ را مسدود کنیم و با تولید محتوای فکری و فرهنگی، دفاعی کوبنده و غیرقابل شکست بسازیم. این جنگ از هر جنگ دیگری مهم‌تر است!" @abcict

علل افزایش قیمت دلار ۱. عواملی که مسبب آن‌ها اقتصاد جهانی و بین‌المللی است : تحریم‌های اقتصادی بین‌المللی: فشارهای بین‌المللی و محدودیت‌های تجاری علیه کشور. بحران‌های اقتصادی جهانی: تاثیر مشکلات اقتصادی در کشورهای بزرگ و بحران‌های جهانی بر قیمت دلار. رشد نرخ بهره در کشورهای رقیب: افزایش نرخ بهره در کشورهای دیگر مانند آمریکا که باعث جذب سرمایه به سمت دلار می‌شود. تغییرات در سیاست‌های ارزی جهانی: تغییرات در سیاست‌های ارزی و پولی کشورهای بزرگ مانند آمریکا که بر بازار ارز جهانی تأثیر می‌گذارد. تاثیرات بحران‌های منطقه‌ای و جهانی: بحران‌های سیاسی، جنگ‌ها و ناآرامی‌ها در سطح جهانی که به نفع دلار تمام می‌شود. ۲. عواملی که ریشه در اقتصادی داخلی کشور دارند : افزایش تقاضا برای دلار: تقاضای بالا برای واردات و سفرهای خارجی که نیاز به ارز خارجی دارد. کاهش عرضه دلار توسط بانک مرکزی: سیاست‌های ارزی بانک مرکزی که منجر به کمبود دلار در بازار می‌شود. نوسانات اقتصادی و سیاسی داخلی: بحران‌های اقتصادی و بی‌ثباتی سیاسی داخلی که باعث نگرانی مردم و سرمایه‌گذاران می‌شود. افزایش هزینه‌های واردات: افزایش قیمت کالاهای وارداتی و مشکلات در حمل و نقل که موجب نیاز بیشتر به دلار می‌شود. تورم داخلی: افزایش قیمت‌ها در داخل کشور که موجب کاهش ارزش پول ملی و تقاضای بیشتر برای دلار می‌شود. تغییرات در سیاست‌های مالی دولت: تغییرات در بودجه و سیاست‌های مالی کشور که بر عرضه و تقاضای ارز تأثیر می‌گذارد. کاهش ذخایر ارزی کشور: کاهش درآمدهای ارزی و مشکلات در تأمین منابع ارزی. عدم ثبات در بازارهای مالی: نوسانات در بازار بورس و عدم اعتماد به سیستم مالی کشور که باعث افزایش تقاضا برای دلار به عنوان ارز امن می‌شود. بحران‌های سیاسی داخلی: بی‌ثباتی سیاسی و اجتماعی داخلی که موجب فرار سرمایه‌ها و افزایش تقاضا برای دلار می‌شود. انتظارات منفی از وضعیت اقتصادی آینده: نااطمینانی از وضعیت اقتصادی که منجر به افزایش تقاضا برای دلار به عنوان دارایی امن می‌شود. کاهش صادرات غیرنفتی: کاهش تولید و صادرات کالاهای غیرنفتی که به کاهش درآمد ارزی منجر می‌شود. افزایش هزینه‌های دولتی و بدهی‌های دولت: افزایش بدهی‌های دولتی که منجر به فشار بر بازار ارز می‌شود. انتقال سرمایه به خارج از کشور: خروج سرمایه‌ها از کشور به دلیل عدم اطمینان به آینده اقتصادی. تاثیرات روانی و نوسانات بازار ارز: نگرانی‌های ناشی از شرایط اقتصادی و اجتماعی که بر نرخ ارز تأثیر می‌گذارد. کاهش اعتبار و رتبه اعتباری کشور: کاهش اعتبار کشور و افزایش ریسک سرمایه‌گذاری که موجب افزایش تقاضا برای دلار می‌شود. قاچاق ارز و عدم نظارت بر بازار: مشکلات در نظارت بر بازار ارز و قاچاق آن که باعث کمبود دلار در بازار داخلی می‌شود. تغییرات در سیاست‌های واردات و صادرات: تغییرات در تعرفه‌ها و سیاست‌های تجاری که بر تراز ارزی کشور تأثیر می‌گذارد. @abcict

🔴چهار کیف پر از سکه طلا ارز به ارزش 40میلیارد تومان از خونه شهردار و رییس شورای شهر لواسان تهران کشف شد ! ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@abcict

👤ایران هفتمین مصرف‌کننده لوازم آرایشی در دنیاست و بخش زیادی از آن به شکل قاچاق وارد کشور می‌شود که 90 درصد این محصولات، تقلبی و تاریخ مصرف گذشته هستند. @abcict

اگر قدرت نداشته باشی، همونطور که گرگ‌ها به گله می‌زنند و تکه‌تکه‌اش می‌کنند، تو هم می‌مونی یه تکه گوشت لخم که زیر دندان قلدرها له می‌شی. نه مهمه کجا باشی، از کدوم قاره باشی، وقتی قدرت نداری، گرگ ها تو رو می‌بلعن. یاد اون کنفرانس تهران افتادم؛ سال ۱۳۲۲، وقتی چرچیل، روزولت و استالین که خاک ایران رو زیر چکمه‌شون له کرده بودن، بدون هیچ اشاره‌ای به شاه ایران، نشستند و سرنوشت کشور رو رقم زدن. الان هم در ۲۰۲۵، نمایندگان پوتین و بایدن دور هم می‌شنن در ریاض و بدون حضور اوکراین، تصمیم می‌گیرن سرنوشت مردمی که هنوز در خون و خاکستر غرق‌اند، چی بشه. تو که وقتی قدرت نداری، باید انتظار داشته باشی که خارجی‌ها برایت تعیین تکلیف کنند! این هم نتیجه انقلاب‌های رنگی آمریکایی و آن دلقک‌هایی که به اسم دموکراسی و آزادی، کشورها رو به ویرانی کشوندن. حالا نتیجه‌اش اینه که وقتی قدرت رو از دست می‌دی، یا در چنگال قدرت‌های بزرگ می‌مونی یا تبدیل به معرکه‌ جنگ‌های بی‌پایان می‌شی! ✍ ابراهیم جعفری @abcict

🔰افزایش حقوق‌ها از سال ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۳ : 1391 = 15% 1392 = 20% 1393 = 25% 1394 = 14% 1395 = 11% 1396 = 10% 1397 = 6% 1398 = 18% 1399 = 15% 1400 = 25% 1401 = 10% 1402 = 20% 1403 = 20% 🔹جمع افزایش حقوق در ۱۳ سال «۲۰۹» درصد با میانگین حدود ۱۶ درصد و بصورت مرکب (نقطه به نقطه) می‌شود ۶۴۶درصد 🔰تورم سالیانه براساس اعلام مرکز آمار و بانک مرکزی از سال ۱۳۹۱ تا سال ۱۴۰۳ : 1391 = 41% 1392 = 32% 1393 = 16% 1394 = 12% 1395 = 10% 1396 = 10% 1397 = 31% 1398 = 41% 1399 = 49% 1400 = 40% 1401 = 39% 1402 = 41% 1403 = 35% 🔹جمع افزایش تورم در ۱۳ سال «۳۹۷» درصد با میانگین حدود ۳۱ درصد و بصورت مرکب (نقطه به نقطه از ۱۳۹۱تا۱۴۰۳) می‌شود ۲،۸۷۲درصد 🔹یعنی؛ نه تنها افزایش حقوقی اتفاق نیفتاده بلکه قدرت خرید حقوق بگیران در این ۱۳ سال، حدودا از عدد ۱۰۰ به عدد۲۲  کاهش پیدا کرده ۶۴۶÷۲,۸۷۲ = ۲۲.۵ @abcict

خونخواران با نقاب حقوق بشر کشورهایی که دم از حقوق بشر می‌زنند، در حقیقت خونخورانی هستند که نقاب حقوق بشر بر چهره دارند و فقط با مکیدن خون انسان‌های مظلوم به آرامش می‌رسند. در دنیای امروز، زمانی که رژیم‌هایی مانند اسرائیل با حمایت آمریکا با نقاب حقوق بشر در صحنه جهانی ظاهر می‌شوند، حقیقت تلخ و نفرت‌انگیز آن‌ها پشت این نقاب‌ها پنهان می‌ماند. آن‌ها تنها با ریختن خون انسان‌های بی‌دفاع، با کشتار کودکان، زنان و مردان بی‌گناه، به آرامش دروغین خود می‌رسند. این رژیم‌ها هر روز در خیابان‌ها و خانه‌ها، بر جسم‌های بی‌جان انسان‌ها قدم می‌زنند، اما در دنیای سیاسی، لبخند حقوق بشر را به لب دارند. یکی از این خونخواران، رژیم صهیونیستی است که با حمایت بی‌دریغ آمریکا، در جنگ غزه دست به جنایاتی زده که هیچ انسانی نمی‌تواند از آن چشم‌پوشی کند. ۹۲۶۸ قتل‌عام، یعنی زندگی هزاران انسان که در کشتارهای بی‌رحمانه نابود شدند. ۱۲۳۱۶ زن، یعنی مادران، خواهران و دخترانی که در وحشیانه‌ترین شکل ممکن قربانی شدند. ۱۷۸۸۱ کودک، بی‌گناه‌ترین موجودات این کره خاکی، که در آغوش مادرانشان یا در دل خیابان‌ها جان دادند. این‌ها تنها آمارهایی سرد و بی‌روح نیستند؛ این‌ها انسان‌هایی بودند که زندگی‌شان به هیچ انگاشته شد، در حالی که جهان فقط نظاره‌گر بود. و دردناک‌تر از همه، ۴۸۸۹ خانواده‌ای که تنها یک عضو از آن‌ها باقی مانده است، و ۲۰۹۲ خانواده‌ای که به‌طور کامل از بین رفتند. این‌ها تنها آمارهای مرگ و تخریب نیستند، این‌ها حکایت از فاجعه‌ای دارند که از دل این رژیم‌های خونخوار برمی‌آید. اسرائیل، این خونخوار در نقاب حقوق بشر، تنها با یک هدف به این کشتارها ادامه می‌دهد: تثبیت قدرت و سلطه بر قربانیانی که حتی حق زندگی را ندارند. اما پشت پرده، چیزی جز تشنگی سیری‌ناپذیر قدرت نیست. و در کنار آن، آمریکا، این شریک اصلی جنایات، از حمایت‌های بی‌دریغ خود دست نمی‌کشد. آیا این رژیم‌ها هیچ‌گاه از خونریزی و کشتار دست خواهند کشید؟ نه، آن‌ها به‌وسیله خون انسان‌ها، برای خود آرامش می‌سازند. این رژیم‌های خونخوار، در حالی که بر جنازه‌های انسان‌ها راه می‌روند، همچنان به شعارهای حقوق بشر خود ادامه می‌دهند. آن‌ها تنها از یک چیز مطمئن هستند: قدرتشان تنها با خون انسان‌ها دوام خواهد یافت. اما حقیقت تلخ این است که تا زمانی که جهان چشم‌های خود را بر روی این جنایات ببندد، این رژیم‌ها همچنان به قتل و خشونت ادامه خواهند داد. و در این میان، انسان‌ها تنها بازیچه‌ای در دستان این خونخواران خواهند بود. اسرائیل و آمریکا، این دو خونخوار با نقاب‌های فریبنده، هیچ‌گاه از کشتار دست نخواهند کشید. آن‌ها تا آخرین لحظه، در پی ریختن خون بی‌گناهان هستند تا سلطه و قدرت خود را ادامه دهند. اما حقیقت این است که خون بی‌گناهان بر دستان آن‌ها باقی خواهد ماند و تاریخ هرگز آن‌ها را فراموش نخواهد کرد. ✍ ابراهیم جعفری @abcict

به افتخار معماران جهان؛ مهندس های عزیز امروز، روز ماست! روز آنان که از دل پیچیده‌ترین فرمول‌ها و دشوارترین محاسبات، نظم را بر آشوب حاکم می‌کنند و از میان بی‌نهایت اعداد و معادلات، جهانی نو می‌آفرینند. ما مهندسان، وارثان منطق و خلاقیت‌ایم؛ آنان که در تار و پود علم، راهی به سوی پیشرفت می‌جویند و با سلاح دانش، مرزهای امکان را در هم می‌شکنند. تمامی سازه‌های عظیم، سیستم‌های پیچیده، فناوری‌های نوین و شاهکارهای علمی، حاصل اندیشه و عزم ماست. به تمام هم‌مسیرانم، آنان که دشواری‌های ریاضیات را به دوش کشیدند تا ستون‌های تمدن را بنا نهند، روز مهندس را تبریک می‌گویم. ما تنها طراح و سازنده نیستیم؛ ما، معماران فردای جهانیم. ۵ اسفند، روز تفکر، خلاقیت و آفرینش علمی بر تمامی مهندسان مبارک باد! @abcict

آیا می دانید هوش مصنوعی با الگو برداری از عملکرد حیوانات ذیل توسعه یافته است @abcict

پرستیژ: نقابی برای تهی‌مایگان با عناوین پر طمطراق پرستیژ! چه واژه‌ای دل‌فریب و مجلل! پوششی فاخر برای آنانی که نه از لیاقت بهره‌ای برده‌اند و نه از شعور، اما عناوینشان همچون طبل‌های توخالی، گوش فلک را کر کرده است. دکتر! مهندس! سناتور! شاهنشاه آریامهر! چه القاب پرطمطراقی! اما دریغ از جوهره‌ای که این عناوین را معنا ببخشد. اینان جماعتی‌اند که گویی تنها برای ژست گرفتن آفریده شده‌اند؛ شیک‌پوش، خوش‌بیان، مسلط به هنر نمایش و استاد در فریب. لبخندهایشان محاسبه‌شده، حرکاتشان سنجیده، اما وقتی پای عمل در میان است، آنچه باقی می‌ماند، تلّی از ویرانی و ناکامی است. از برچسب‌های درخشانشان که بگذریم، هر کاری که به دستانشان سپرده شود، یا به فنا می‌رود یا در باتلاق بی‌کفایتی فرو می‌رود. نمونه‌ی بارز این قشر، شاه دوم پهلوی بود؛ مردی که خود را سایه‌ی خدا می‌نامید و عناوینی همچون آریامهر و شاهنشاه برای خود دست‌وپا کرده بود، اما در عمل نه سایه‌ای از تدبیر داشت و نه نوری از درایت. سلطنتش چیزی نبود جز نمایش پرزرق‌وبرقی از خودبزرگ‌بینی و سرسپردگی. مردی که با یک دست، کشورش را در چنگال استبداد نگاه داشت و با دست دیگر، آن را دو دستی تقدیم قدرت‌های بیگانه کرد. او نه‌تنها ثروت ملی را غارت کرد، بلکه هرگونه مخالفت را با سرکوب‌های وحشیانه و شکنجه‌های ساواک پاسخ داد. از کشتار دانشجویان و مردم معترض گرفته تا زندان‌های مخوفی که صدای آزادی‌خواهان را در خود خفه می‌کرد، کارنامه‌اش چیزی جز خون و خیانت نبود. در حالی که مردم کشورش در فقر و خفقان دست‌وپا می‌زدند، او جشن‌های ۲۵۰۰ ساله را با هزینه‌های سرسام‌آور برپا کرد تا عظمت خیالی خود را به رخ جهانیان بکشد. اما حقیقت آن است که جامعه را نه پرستیژ، که شایستگی می‌سازد. وگرنه، دیر یا زود، غبار زمان از این نقاب‌های پر زرق‌وبرق زدوده خواهد شد و آنچه باقی می‌ماند، چهره‌ی واقعی آنان است: چهره‌ای از عجز، فریب و خیانت. ✍ ابراهیم جعفری @abcict

تبریک روز زبان مادری فارسی امروز، در روز جهانی زبان مادری، فرصت ارزشمندی است تا به زبان شیرین و پرغرور فارسی که از دیرباز در دل مردمان این سرزمین جاری است، ادای احترام کنیم. این زبان، نه فقط ابزاری برای ارتباط، بلکه نگین درخشان فرهنگ، تاریخ و هویت ماست که نسل به نسل به ما منتقل شده است. بی‌تردید، فارسی زبان دل‌هاست، زبانی که هر واژه‌اش در دل تاریخ این سرزمین جای دارد و هر جمله‌اش تجلی‌گر قصه‌های هزار ساله است. در این روز، دل‌های پرشور و پرافتخار خود را به یاد شاعری بزرگ چون سعدی شیرازی می‌سپاریم که در دلی سرشار از معرفت و حکمت، این بیت جاودانه را سرود: "به فارسی گوی و به فارسی نویس که در این زبان همه خوشی‌هاست و عیش" اما در کنار این جشن بزرگ، آیا ما از آنچه که امروز در سرزمین‌مان می‌گذرد، بی‌خبر هستیم؟ آنانی که در قامت مسئول، در جست‌وجوی نمایش دانایی خود، به جای حفظ اصالت زبان فارسی، با ترفندهای به اصطلاح "مدرن" دست به تضعیف این زبان می‌زنند، به چه می‌اندیشند؟ زمانی که در دل این سرزمین کسانی پیدا می‌شوند که برای به رخ کشیدن سوادشان، برای اینکه نشان دهند به زبان‌های بیگانه تسلط دارند، در متن‌ها و سخنان خود واژه‌های انگلیسی و لاتین را می‌ریزند و در عوض زبان مادری را فراموش می‌کنند، این چه اقدامی است جز خیانت به هویت ملی؟ چگونه ممکن است کسانی که خود را حافظ فرهنگ و زبان فارسی می‌دانند، در دام تله‌ای بیفتند که نه تنها زبان ما را، بلکه روح این سرزمین را به مسخره می‌گیرد؟ زبان فارسی، که روزگاری در عرصه‌های علمی و فرهنگی جهانی پیشگام بود، امروز در برابر بازی‌های زبانیِ مسئولین دست‌اندرکار، به محاق می‌رود. این نه زبان‌پریشی‌ها، بلکه ضربه‌ای است که به قلب فرهنگ و تاریخ‌مان وارد می‌شود. ما باید بدانیم که زبان فارسی به هیچ‌وجه نیاز به غربی‌سازی ندارد. آنچه که امروز به عنوان ترویج زبان‌های بیگانه در قالب کلمات عجیب و غریب می‌آید، نه تنها کمکی به ترقی زبان نمی‌کند، بلکه آن را به یک پدیده دست‌دوم و فراموش‌شده تبدیل می‌کند. این ناهماهنگی‌ها و تلاش‌های بی‌هدف، بیشتر از آنکه در جهت اعتلای فرهنگ باشد، مانند سمومی است که در رگ‌های زبانی‌مان وارد می‌شود و به تدریج، آن را از درون تهی می‌کند. ای کاش مسئولین و سیاست‌گذاران این را بفهمند که زبان مادری، نه چیزی است که از آن به سادگی گذشت، بلکه گوهری است که باید آن را از دستبرد زمان حفظ کنیم. ✍ ابراهیم جعفری @abcict

اوقات شرعی ماه مبارک رمضان @abcict