طومارِ درد و داغِ عزیزانِ رفته است این مهلتی که عمر دراز است نامِ او

ستم به خویش ز کوتاهی زبان کردیم به هر چه شکر نکردیم، یادِ آن کردیم

بر مال و جمال خویشتن غره مشو کان را به شبی برند و این را به تبی

#نوای_عرفان سوره خدا

باز دیدم همه عاجزیم و قادر تویی همه درمانده این و فریادرس تویی همه بیکسیم و کسِ هر کس تویی آن را که تو برداشتی میفکن و آن را که تو نگاشتی مشکن... عزیز کرده خود را خوار مکن...

پدر فکر می‌کرد آدم وقتی در حجرهٔ خودش تنها باشد، تنهاست. نمی‌دانست که تنهایی را فقط در شلوغی می‌شود حس کرد. - عباس معروفی

قلبم دور از تو افسرده است و این روزها تنها دلخوشی ام این است که از دوری ات رنج میبرم هنوز فقدان تو برایم معمولی نیست هنوز دوری ات مرا رنج میدهد

من چیزی رو از دست دادم که اگر همه چیز هم داشته باشم باز انگار هیچی ندارم من چیزی رو از دست دادم که همه چیزم بود انگیزم بود علاقم بود زندگیم بود شوقم بود ترسم بود آرامشم بود اضطرابم بود اضطرارم بود من تو رو از دست دادم و دیگه چیزی برای از دست دادن ندارم

تنها دلخوشی، تنها انگیزه و تنها امیدم اینه که دوباره به تو برگردم لطفاً نگاهم کن جذبه ی نگاهت را دوباره بچشان، دعوتم کن، نمک‌گیرم کن، عاشقم کن، بسوزانم

و قلب این کتیبهٔ مخدوش...

قانعم بیشتر از این چه بخواهم از تو گاه گاهی که کنارم بنشینی کافیست