eitaa logo
کانال بزرگ احکام آقایان
170 دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
483 ویدیو
27 فایل
خدمات ما در این کانال: ۱. بارگزاری احکام شرعی ۲. بارگزاری احکام متفرقه عمومی مورد ابتلا ۳. پاسخگوئی به سؤالات احکام شرعی: آدرس برای ارسال پیام یا سؤال شرعی @BANIHASHEMI
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم و رحمة الله بیست و پنجم ذی القعده روز دحوالارض 🌷 (۱) احیا و شب زنده داری این شب برابر است با احیا و شب زنده داری ۱۰۰ سال (۲) 🌷 (۱) روز دحوالارض یکی از چهار روزی اسٺ ڪه در تمام سال به فضیلٺ روزه گرفتن، ممتاز اسٺ. در روایت آمده: روزه اش مثل روزه هفتاد سال است؛ و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است. هر کس این روز را روزه بدارد و شبش در عبادت باشد برای او عبادت صد سال نوشته شود. (۲) (۳) نزدیک ظهر کیفیٺ نماز روز دحوالارض: در هر رکعٺ بعد از حمد "پنج بار سوره الشّمس". و بعد از سلام نماز بگویید: «لا حَوْلَ و لا قوَّهَ اِلّا بِالله العلی العظیم» سپس این دعا را بخوانید: یا مُقیلَ الْعَثَراتِ اَقِلْنی عَثْرَتی یا مُجیبَ الدَّعَواتِ اَجِبْ دَعْوَتی یا سامِعَ الْاَصْواتِ اِسْمَعْ صَوْتی وَ ارْحَمْنی و تَجاوَزْ عَنْ سَیئاتی وَ ما عِنْدی یا ذَالْجَلالِ وَ الْاِکْرام.... (۴) : اللّهمّ یا داحِی الْکعبهَ وَ فالِقَ الْحَبَّه... این دعا در مفاتیح الجنان موجود است (۵) (علیه السلام): زیارت حضرت رضا (علیه السلام) یکی از بهترین و با فضیلت‌ترین عمل مستحبی این روز است. کانال رمضان المبارک در ایتا http://eitaa.com/ramazanolmubarak در تلگرام http://t.me/ramazanolmubarak
4_5814191451587740128.mp3
1.3M
سخنان شنیدنی مرحوم آیةالله مجتهدی تهرانی پیرامون:
هدایت شده از « رمضان المبارک »
نماز روز یکشنبه ماه ذی القعدة الحرام ماه ذی القعده آغاز ماههاى حرام است، که حق تعالى در قرآن مجید ذکر فرموده، و سیّد ابن طاووس روایتى نقل کرده که‏ ذوالقعده به هنگام سختى شدید‌، گاه استجابت دعاست، و براى روز یکشنبه این ماه نمازى با فضیلت بسیار از رسول خدا صلى الله علیه و آله‏ روایت کرده: مختصر آن فضیلت این است که، هرکه آن را بجا آورد، توبه ‏اش پذیرفته حق و گناهش آمرزیده میشود، و طلبکاران او در قیامت از وى راضى گردند، و با ایمان از دنیا برود، و ایمانش از او گرفته نشود و قبرش وسیع و نورانى گردد و پدر و مادرش از او راضى شوند، و آمرزش حق نصیب پدر و مادر و فرزندان و‌نژاد او گردد، و روزى او توسعه یابد و فرشته مرگ در وقت مردن با او مدارا کند، و جانش را به آسانى بستاند، و کیفیت آن نماز چنین است: روز یکشنبه غسل بجا آورد و وضو بگیرد و چهار رکعت نماز بخواند، در هر رکعت سوره «حمد» را یک مرتبه و سوره «توحید» را سه مرتبه و سوره «فلق» را یک مرتبه و سوره‏ «ناس» را یک مرتبه بخواند و پس از نماز هفتاد مرتبه اسغفار کند، و استغفار را با: لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ ختم نماید. سپس بگوید: یَا عَزِیزُ یَا غَفَّارُ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلّا أَنْتَ.
هدایت شده از « رمضان المبارک »
نمازیکشنبه ذی القعدة الحرام.m4a
18.81M
بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم و رحمة الله شرح و توضیح نماز روز یکشنبه ذی القعدة الحرام
بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم و رحمة الله شهادت آقا امام جواد (علیه السلام) تسلیت.
هدایت شده از « رمضان المبارک »
بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم و رحمة الله قالَ الجواد (عليه‌السلام): كَيْفَ يُضَيَّعُ مَنِ اللّهُ كافِلُهُ، وَكَيْفَ يَنْجُو مَنِ اللّه طالِبُهُ، وَ مَنِ انْقَطَعَ إلى غَيْرِ اللّهِ وَ كَّلَهُ اللّهُ إلَيْهِ (بحار‌الانوار، ج۶۸، ص۱۵۵) آقا امام جواد (علیه السلام) فرمود: چگونه گمراه و درمانده خواهد شد كسى كه خداوند سَرپرست و متكفّل اوست. چطور نجات مى‌يابد كسى كه خداوند طالبش است. هر كه از خدا قطع اميد كند و به غير او پناهنده شود، خداوند او را به همان شخص واگذار مى‌كند. شهادت آقا امام جواد علیه السلام تسلیت.
هدایت شده از کانال بزرگ نماز
بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم و رحمة الله ، فضیلت و کیفیت آن نماز جعفر طیار چهار رکعت است به دو سلام (یعنی دو تا دو رکعتی). در هر رکعتی بعد از حمد و سوره ۱۵ مرتبه بگوید: «سبحان الله و الحمدلله و لا اله الّا الله و الله اکبر»؛ و همین تسبیح را ۱۰ مرتبه در رکوع و هم چنین ۱۰ مرتبه بعد از سر برداشتن از رکوع و هم چنین ۱۰ مرتبه در سجده اول و ۱۰ مرتبه بعد از سر برداشتن از آن و ۱۰ مرتبه در سجده دوم و ۱۰ مرتبه بعد از سر بلند نمودن تسبیحات را می‌گوید. پس در هر رکعتی ۷۵ مرتبه و مجموع آن‌ها (در تمام چهار رکعت) ۳۰۰ تسبیح می‌شود. حال اگر کسی می‌خواهد نماز جعفر را بخواند، اما فرصت کافی برای گفتن تمام ۳۰۰ مرتبه ذکر تسبیحات اربعه را ندارد، می‌تواند به همان مقدار که فرصت دارد بخواند و مابقی را پس از اتمام نماز، در هر حالتی که بود، به امید ثواب بخواند و اگر اصلا وقت برای گفتن تسبیحات اربعه ندارد، می‌تواند دو نماز دو رکعتی به نیت جعفر بخواند و ذکر‌های تسبیحات اربعه را بعد از نماز در حال راه رفتن و یا در محیط کار به امید ثواب بگوید و یا اگر فرصتش به مقداری است که فقط می‌تواند دو رکعت از نماز را به صورت کامل بخواند می‌تواند آن دو رکعت را خوانده و بعد که فرصت پیدا کرد دو رکعت دیگر را بخواند. حال اگر تسبیحات اربعه را فراموش کرد بخواند، در صورتی که محلش نگذشته باشد باید آن را به جا آورد، اما اگر محل آن گذشته، نمازش صحیح است، ولی باید بعد از نماز هر مقداری را که فراموش کرد به امید ثواب قضا کند. (۱) از آداب نماز جعفر طیار این است که در رکعت اول بعد از حمد، سوره زلزال و در رکعت دوم سوره عادیات و در رکعت سوم سوره نصر و در رکعت چهارم سوره توحید خوانده شود. (۲) مستحب است که در سجده دوم رکعت دوم، بعد از تسبیحات بگوید: «یا من لبس العزّ و الوقار، یا من تعطّف بالمجد و تکرّم به، یا من لا ینبغی التّسبیح الّا له، یا من احصی کلّ شیء علمه، یا ذا النّعمه و الطّول، یا ذا المنّ و الفضل، یا ذالقدره و الکرم، اسئلک بمعاقد العزّ من عرشک و منتهی الرّحمه بکتابک و بأسمک الأعظم الأعلی و کلماتک التّامّات ان تصلّی علی محمّد و آل محمّد و افعل بی کذا و کذا» سپس حاجتهایش را بگوید، به فارسی هم می‌تواند حاجاتش را درخواست کند. (۳) بعد از فارغ شدن از نماز، مستحب است دعایی را که شیخ طوسی و سید بن طاووس از مفضل بن عمر نقل کرده اند بخواند. مفضل می‌گوید: آق أباعبدالله امام جعفر صادق (علیه السّلام) را دیدم نماز جعفر طیار را می‌خواند و دستهایش را بلند کرد و به این دعا خدا را خواند: «یا ربّ یا ربّ» تا نفس قطع شد، «یا ربّاه یا ربّاه» تا نفس قطع شد، «ربّ ربّ» تا نفس قطع شد، «یا الله یا الله» تا نفس قطع شد، «یا حیّ یا حیّ» تا نفس قطع شد، «یا رحیم یا رحیم» تا نفس قطع شد، «یا رحمان یا رحمان» هفت مرتبه، «یا ارحم الرّاحمین» هفت مرتبه. سپس گفت: «اللّهمّ انّی افتتح القول بحمدک و انطق بالثّناء علیک و امجدک و لا غایه لمدحک و اثنی علیک و من یبلغ غایه ثنائک و امد مجدک و انّی لخلیقتک کنه معرفه مجدک و ایّ زمن لم تکن ممدوحاً بفضلک موصوفاً بمجدک عوّاداً علی المذنبین بحلمک تخلّف سکّان ارضک عن طاعتک و کنت علیهم عطوفاً بجودک جواداً بفضلک عوّاداً بکرمک یا لا اله الّا انت المنّان ذو الجلال و الإکرام». سپس حضرت به من فرمود: «ای مفضل اگر حاجت مهمی داری این نماز را به جا آور و با این دعا (خدا را) بخوان و حاجتت را (از خدا) بخواه که خدا إن شاء الله برآورده می‌کند و به او اطمینان است». نماز جعفر طیار را می‌توان به نیابت برای مردگان و شهدا خواند و هم چنین می‌تواند بدون نیابت ثوابش را هدیه کرد. هدیه کردن ثواب نماز به روح اموات و شهدا، هم درجات آن‌ها را زیادتر می‌کند و هم اجر خود انسان را بیشتر می‌گرداند و هر چه هدیه شونده مقامش بالاتر باشد، اجر هدیه کننده بیشتر می‌شود. این نماز را به حساب نوافل شبانه روزی می‌توان گذارد، یعنی نافله را به این طریق می‌توان به جا آورد. در حدیثی از آقا رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) آمده است: اگر کسی نماز جعفر طیار بگذارد و بر او مثل ریگ بیابان و کف دریا گناه باشد حق تعالی او را می آمرزد. با فضیلت‌ترین وقت خواندن نماز جعفر (طیار) روز جمعه هنگام بالا آمدن آفتاب است. می‌توان آن را از نافله‌های شب یا روز حساب کرد که هم برای او از نوافلش حساب شود و هم نماز جعفر (طیار)، کما این که در روایت آمده است پس با نماز جعفر نافله نماز مغرب را مثلا نیت می‌کند. ــــــــــــــ http://eitaa.com/namazeanhar
بنی هاشمی اهمیت روز عرفه.m4a
23.22M
بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم و رحمة الله کانال احکام انهار در ایتا http://eitaa.com/ahkam_anhar در تلگرام http://t.me/ahkam_anhar
1_10968994.mp3
20.26M
بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم و رحمة الله با نوای استاد انصاریان آقا أميرالمؤمنين علی (علیه السلام): هر شب جمعه ... دعای کمیل بخوان تا: (۱) امورت کفایت شود. (۲) خداوند تو را یاری کند. (۳) روزیت زیاد شود. (۴) از مغفرت محروم نشوی. کانال احکام انهار
برخی از اعمال شب جمعه.m4a
27.1M
بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم و رحمة الله : برخی از اعمال شب جمعه
بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم و رحمة الله در معارف دینی به هر چیزی که سبب قرب و نزدیکی انسان به خدا شود، واژه قربان بر آن اطلاق می گردد. در روایت می خوانیم: «الصَّلَاةُ قُرْبَانُ كُلِّ تَقِی‏»؛ نماز نزدیک کننده هر باتقوایی به خداوند متعال است. در روضه کافی روایت شده، هابیل گوسفندی از دام های خود و قابیل مقداری از محصول زراعت خود را برای تقرب به درگاه خدا آوردند؛ در نهایت «فَتُقُبِّلَ قُرْبَانُ هَابِیلَ وَ لَمْ یُتَقَبَّلْ قُرْبَانُ قَابِیلَ» قربان هابیل پذیرفته شد و قربان قابیل مقبول نگشت.(۱) در این روایت عبارت «قربانی» آمده است و همان معنایی را ارائه کرده که در ابتدا بیان شد. قربانی در عید قربان به حیوانی گویند که برای قرب و نزدیکی به خداوند متعال ذبح یا نحر می شود.(۲) باید توجه داشت که خداوند متعال نیازی به گوشت این حیوانات ندارد؛ آن چه که در این جریان اثرگذار است و همان موجب قرب الی الله می شود تقوا، اطاعت پذیری و حرکت برای انجام دستور خداست که از این قربانی در جان قربانی کننده می ماند. خداوند متعال می فرماید: «لَن یَنَالَ اللَّهَ لحُومُهَا وَ لَا دِمَاؤُهَا وَ لَاكِن یَنَالُهُ التَّقْوَى‏ مِنكُمْ» (۳۷/حج)؛ هرگز گوشت ها و خون هایشان به خدا نمى‏ رسد؛ بلكه تقواى شما به او مى ‏رسد. بر کسانی که مشغول اعمال حج هستند، واجب است تا در روز دهم ذی الحجه یا همان عید قربان، شتر، گاو، بز و یا گوسفندی را در منا ذبح کنند. انجام قربانی برای کسانی که در حج نیستند امام صادق علیه السّلام فرمود: در یوم النحر (یعنى روز عید قربان) هیچ عملى بهتر از آن نیست كه خونى به رسم قربانى ریخته شود یا در مسیر احسان به والدین یا خویشاوندى كه قطع رحم مى ‌كند، گامى برداشته شود و آن كه حاجی درباره آن خویشاوند، تفضّل بیشترى مبذول دارد و در گفتن سلام سبقت جوید یا از قسمت مرغوب گوشت قربانى اطعام كند و پس از آن بقیّه همسایگان خود را از یتیمان گرفته تا مسكینان و بردگان را به استفاده از آن فراخواند و اسیران را تفقّد كند. مرحوم شیخ صدوق در شرح این فراز می نویسد: بزرگان برآنند كه این اعمال در روز عید قربان به طور مطلق مطلوب است اگر چه در مِنا نباشد و ما اضافه مى ‌كنیم اگر چه قربانى در روز عید قربان نباشد؛ لكن در منا و روز عید قربان ثوابش بیشتر خواهد بود. وَ جَاءَتْ أُمُّ سَلَمَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا إِلَى النَّبِيِّ ص فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ يَحْضُرُ الْأَضْحَى وَ لَيْسَ عِنْدِي ثَمَنُ الْأُضْحِيَّةِ فَأَسْتَقْرِضُ وَ أُضَحِّي فَقَالَ اسْتَقْرِضِي وَ ضَحِّي فَإِنَّهُ دَيْنٌ مَقْضِیٌّ. امّ سلمه نزد رسول خدا (صلی الله علیه وآله و سلّم) آمد و گفت: یا رسول اللّه! عید أضحى فرا می رسد و من بهاى قربانى ندارم؛ پس آیا اجازه دارم قرض بگیرم و قربانى كنم؟. حضرت فرمود: قرض بگیر و قربانی كن؛ زیرا آن قرضی است ادا شدنى (یعنى این‌ قرض را خداوند سبحان ادا مى ‌كند چون در جهت رضاى اوست).(۳) بنابراین بر دیگرانی که در احرام نیستند، مستحب است در روز عید قربان یکی از این حیوانات را بنا بر سنت الهی قربانی نمایند؛ در این مورد لازم نیست که حتماً قربانی کننده قبلاً حج رفته و حاجی شده باشد. این عمل مانند نمازی که در این روز خوانده می شود یکی از اعمال بسیار سفارش شده است که عمل به آن احیای شعار الهی در جامعه است که یقیناً اگر مردم به آن اقبال کنند و نشانه های آن در همه جا جلوه گری کند، اسباب عنایت و ریزش رحمت الهی را در پی خواهد داشت که این وعده خداوند در قرآن کریم است که «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ» اگر اهل شهرها و آبادى ‏ها ایمان مى ‏آوردند و پرهیزكارى پیشه مى‏كردند، یقیناً [درهاىِ‏] بركاتى از آسمان و زمین را بر آنان مى‏گشودیم.‏ (۴) *خوردن گوشت قربانی توسط صاحب آن «قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (علیه السلام) كَانَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (علیه السلام) لَا يَأْكُلُ يَوْمَ الْأَضْحَى شَيْئاً حَتَّى يَأْكُلَ مِنْ أُضْحِيَّتِهِ». امام باقر (علیه السّلام) فرمود: شیوه امیرالمؤمنین (علیه السّلام) چنین بود كه روز عید قربان، غذایى نمى ‌خورد تا از گوشت قربانى خود غذائى تناول كند. (۵) و نیز آن حضرت فرمود: «وَ لَا تَأْكُلْ يَوْمَ الْأَضْحَى شَيْئاً إِلَّا مِنْ هَدْيِكَ وَ أُضْحِيَّتِكَ إِنْ قَوِيتَ عَلَيْهِ وَ إِنْ لَمْ تَقْوَ فَمَعْذُورٌ» در روز‌ عید قربان چیزى نخور مگر از گوشت قربانىِ خود و اگر قدرت تمكن مالى براى قربانى كردن ندارى در این صورت معذورى. (۶)
از روایات مذکور به دست می آید که اگر برای انسان مقدور باشد در روز عید، قربانی کرد اولین چیزی که می خورد از گوشت قربانی باشد. امیرالمومنین علیه السلام می فرمود «وَ إِذَا ضَحَّيْتُمْ فَكُلُوا وَ أَطْعِمُوا وَ أَهْدُوا وَ احْمَدُوا اللَّهَ عَلَى مَا رَزَقَكُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ» چون مراسم قربانى را برگزار كردید از گوشت قربانى بخورید و هدیّه بدهید و خدا را به پاس این نعمت كه گوشت شتران و گاوان و گوسفندان را روزىِ شما ساخته، سپاسگزارى كنید. (۷) امامان معصوم (علیهم السلام) یک سوم قربانی را به همسایگان، یک سوم آن را به نیازمندانی که درخواست داشتند، می دادند و یک سوم باقی مانده را برای خانواده خود نگه می داشتند. «وَ كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ وَ أَبُو جَعْفَرٍ (علیه السلام) يَتَصَدَّقَانِ بِثُلُثٍ عَلَى جِيرَانِهِمْ وَ بِثُلُثٍ عَلَى السُّؤَّالِ وَ بِثُلُثٍ يُمْسِكَانِهِ لِأَهْلِ الْبَيْت». و عليّ بن الحسين و ابو جعفر عليهما السّلام ثلث قربانى را صدقه همسايگان و ثلث ديگر را صدقه سائلان مي ساختند و ثلث سوم را براى خانواده نگاه مي داشتند. (۸) از این رو مستحب است كه قربانى سه قسمت شود: یك سوم آن را خودش بخورد و یك سوم را صدقه دهد و یك سوم را هدیه نماید؛ و احتیاط آن است كه چیزى از آن بخورد اگر چه واجب نیست.(۹) بنابراین اگر کسی علاقه مند بود تمام گوشت قربانی را برای خود نگه دارد، منعی نخواهد داشت. : ۱. وَ اتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ ابْنَیْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبا قُرْباناً فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِما وَ لَمْ یُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ (آیه۲۷ سوره مائده) ۲. حیواناتی مانند گوسفند و بز و گاو به صورت ذبح کشته می شوند ولی شتر به صورت نحر. ۳. من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص: ۲۱۳. ۴. سوره اعراف آیه ۹۶. ۵. من لا يحضره الفقيه، ج‏۱، ص: ۵۰۸ ۶. من لا يحضره الفقيه، ج‏۱، ص: ۵۰۸ ۷. من لا يحضره الفقيه، ج‏۱، ص: ۵۲۱ ۸. من لا يحضره الفقيه، ج‏۲، ص: ۴۹۳ ۹. تحریرالوسیلة - ترجمه؛ ج۲، ص: ۲۵۹
بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم و رحمة الله : آیا خون مارمولک نجس است ؟ و آیا اگر خونش روی دیوار یا جای بپاشد آنجا نجس می شود؟ : برای اینکه تشخیص دهیم خون چه حیوان یا خزنده ای نجس است باید بدانیم که خون هر حیوانی یا خزنده ای که خون جهنده دارد (یعنی اگر رگ آن بریده شود خون آن جهش می کند) نجس است {بنابراین اگر خون جهنده ندارد نجس نیست و پاک است}؛ در رساله مراجع چنین آمده است: ۹۶ خون انسان و هر حیوانى که خون جهنده دارد، یعنى حیوانى که اگر رگ آن را ببرند خون از آن جستن مى‌کند، نجس است؛ پس خون حیوانى که مانند ماهى و پشه خون جهنده ندارد،پاک مى‌باشد. پاک است و دیوار یا چیز دیگر را نجس نمی کند. : توضیح المسائل مراجع مساله ۹۶. کانال احکام انهار در ایتا http://eitaa.com/ahkam_anhar در تلگرام http://t.me/ahkam_anhar
بسم الله الرحمن الرحیم اهمّیّت فراگیری احکام یکی از مهمترین واجبات دین مبین اسلام كه از اهمیت ویژه‌‌ای برخوردار می‌باشد، فراگیری احکام دین است كه درک و فهم درست نسبت به مسائل آن و عمل بر طبق آن تضمین كننده سعادت انسان است. كسی كه اسلام را به عنوان دین خود بر می‌گزیند باید برنامه‌‌های آن را به طور كامل در همه قلمروهای زندگی خود بپذیرد و رفتار و عملكرد خویش را مطابق با احكام دین تنظیم نماید، انجام چنین تكلیفی می‌‌طلبد فرد مسلمان نسبت به مقدار مورد نیازش از احكام دین كه به آن احتیاج دارد و برایش پیش می‌آید، شناخت پیدا كند تا بتواند آن را در زندگی خود اجراء نماید، بر این اساس قرآن كریم و روایات ائمه هدی (علیهم‌ السلام) بر این موضوع تأکید بسیار نموده و همگان را به یاد گرفتن احکام دین تشویق و ترغیب كرده‌‌اند و از ضررهای فراوان آشنا نبودن با احكام الهی بر حذر داشته‌‌اند: در حدیث نقل شده است كه امام صادق (علیه‌ السلام) فرمودند: «فرا گرفتن یک حدیث درباره حلال و حرام از شخصی راستگو، برای تو بهتر از دنیا و زر و سیم‌‌های آن است».[۱] و نیز روایت شده مردی به امام صادق (علیه‌ السلام) عرض كرد: فرزندی دارم كه دوست دارد مسائل حلال و حرام را از شما بپرسد و از مطالبی كه اهمیت ندارد و به دردش نمی‌‌خورد، پرسش نمی‌‌كند. حضرت صادق (علیه‌ السلام) فرمودند: *«آیا بهتر از حلال و حرام سؤالی هست كه مردم بپرسند؟»[۲] و در حدیث دیگر نقل شده است كه حضرت صادق (علیه‌ السلام) فرمودند: «در دین خدا دانا و فقیه شوید و مانند اعراب زمان جاهلیت نباشید (كه از احکام خدا و معارف دینی بی‌خبر بودند)، سپس حضرتش(علیه‌ السلام) فرمودند:کسی که در دین خدا دانا و بصیر نگردد، خداوند متعال در روز قیامت هرگز به او نظر لطف نمی‌افکند و بر پاکیزگی اعمالش مهر تأیید نمی‌گذارد».[۳] و همچنین از امام صادق (علیه‌ السلام) روایت شده که رسول اکرم(صلى الله عليه و آله و سلّم) فرمودند: «من از مسلمانی که هفته‌‌ای یک روز را برای آشنایی با امر دینش و پرسش از (معارف و احكام) دینش اختصاص نمی‌‌دهد، منزجر و بیزارم».[۴] در حدیث نقل شده است كه امام صادق (علیه‌ السلام) فرمودند: «لقمان در اندرز به فرزندش فرمود: فرزندم! در روزها و شب‌‌ها و ساعات زندگی خود بهره‌‌ای برای تحصیل علم در نظر بگیر زیرا تو هرگز برای خودت ضایعه‌‌ای مانند ترک علم نخواهی یافت».[۵] و نیز روایت شده كه امام صادق (علیه‌ السلام) فرمودند: «كسی كه بدون علم و آگاهی اعمالش را انجام دهد مانند فردی است که به سمت سرابی در بیابان حركت كند لذا هر چه تندتر برود از مقصدش دورتر می‌‌شود».[۶] نکته مهّم دیگر این است که در روایات معصومین (علیهم‌ السلام) موضوع «تفقّه در دین» یعنی داشتن شناخت کامل درباره دین و بصیر و بینا بودن نسبت به احکام و معارف آن، مورد توصیه و تأکید بسیار قرار گرفته است. روایت شده كه امام كاظم (علیه‌ السلام) در این باره فرمودند: «در دین خدا فقیه و دانا شوید زیرا فقه كلید بصیرت و شناخت است و مایه كامل شدن عبادت و وسیله رسیدن به مقامات بلند و مراتب عالی دینی و دنیایی است، برتری فقیه بر عابد همچون برتری خورشید بر ستارگان است و هر كس در دین خود دانا و فقیه نشود خداوند عملی را از او نمی‌‌پسندد».[۷] و نیز روایت شده كه آقا أمیرالمؤمنین (علیه‌ السلام) فرمودند: «اگر خواستی دانا شوی، در دین خدا فقیه و دانا شو».[۸] و در حدیث نقل شده است كه پیامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلّم) فرمودند: «خداوند به چیزی برتر از آگاهی دینی و فهم دین عبادت نشده است».[۹] و نقل شده كه امام صادق (علیه‌ السلام) فرمودند: «هنگامی که خداوند خیر و سعادت بنده‌ای از بندگان خود را بخواهد او را نسبت به دین بصیر و بینا می‌‌سازد».[۱۰] و روایت شده كه حضرت امام صادق (علیه‌ السلام) فرمودند: «هنگامی که خداوند متعال می‌خواهد قوم و گروهی را به خیر و صلاح و موفّقیت برساند، آنان را در شناخت دین، بصیر و بینا قرار می‌‌دهد...».[۱۱] بدیهی است كه انسان نمی‌‌تواند در فراگیری مسائل دین كوتاهی كرده و به بهانه ندانستن مسأله از عمل به تكالیف الهی كه ابلاغ شده شانه خالی كند، از امام صادق (علیه‌ السلام) روایت شده است: «... خداوند روز قیامت از كسی كه به تكلیف خود عمل نكرده می‌‌پرسد: آیا تكلیف خود را می‌‌دانستی؟ اگر بگوید می‌‌دانستم، به او خطاب می‌‌شود چرا به آنچه می‌‌دانستی عمل نكردی؟ و اگر بگوید نمی‌‌دانستم به او خطاب می‌‌شود چرا یاد نگرفتی تا عمل كنی؟... »[۱۲] منبع: کانال احکام انهار در ایتا http://eitaa.com/ahkam_anhar در تلگرام http://t.me/ahkam_anhar
علم فقه یكی از مقدّس‌ترین علوم ارزنده‌ی اسلامی است كه عهده‌دار بیان روش اصیل بندگی خداوند متعال و كیفیّت صحیح آن است. این علم در عصر پیامبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلّم) و امامان (علیهم‌ السلام) پژوهندگان زیاد و رونقی چشم‌گیر داشته و مورد توجّه پیروان دین بوده به ویژه در زمان امام باقر و امام صادق (علیهما السلام) كه به حدّ اعلای اوج خود رسیده و دانشمندان بسیاری در مسائل مختلف دینی و فروع احكام در محضر آن دو پیشوای بزرگ شیعه پرورش یافتند. مسائل و احكام اسلامی در آن عصر نورانی علمی چنان تحلیل و بررسی می‌شد كه نقل شده زرارة بن اعین، مدّت چهل سال مسائل حجّ را از امام صادق (علیه‌ السلام) می‌آموخت و باز هم زمینه بحث باقی بود. چنانچه او خود می‌گوید: به امام صادق (علیه‌ السلام) عرض كردم خداوند مرا فدای تو گرداند، از چهل سال پیش تاكنون راجع به مسائل حجّ از شما می‌پرسم و شما همواره جواب می‌دهید، حضرت فرمودند: «ای زراره كانون مقدّسی كه دو هزار سال پیش از آدم، مورد توجّه و زیارتگاه بوده، تو می‌خواهی مسائل آن در ظرف چهل سال بیان شود؟[۱۳]» در زمان ائمّه معصومین (علیهم‌ السلام) عهده‌دار بیان احكام الهی، خود امامان (علیهم‌ السلام) بودند و نیز این موضوع را به عهده‌ی اصحاب و شاگردان خاص خویش هم می‌گذاردند، مردان فاضل و مایه‌دار و با فضیلتی مانند زراره و محمّد بن مسلم و ابو بصیر و ابان بن تغلب، مسائل حلال و حرام و احكام دین را در اختیار مردم می‌گذاشتند و خود ائمّه (علیهم‌ السلام)، مردم را به آنان ارجاع می‌دادند. چنانچه نقل شده شعیب عقرقوفی می‌گوید به امام صادق (علیه‌ السلام) عرض كردم: چه بسا نیاز پیدا می‌كنیم كه در موردی سؤال كنیم حال از چه كسی بپرسیم؟ حضرت فرمودند: «بر تو باد به اسدی یعنی ابو بصیر».[۱۴] و نیز نقل شده كه عبد الله بن ابی یعفور می‌گوید: به امام صادق (علیه‌ السلام) عرض كردم در هر وقت، برای من ممكن نیست شما را ببینم و محضر شما شرفیاب شوم و از طرفی چه بسا شخصی از شیعیان می‌آید و مطالبی را از من می‌پرسد و من پاسخ همه مسائل او را نمی‌دانم (وظیفه من چیست؟) حضرت فرمودند: «چرا به محمد بن مسلم مراجعه نمی‌كنی؟ هر چه ندانستی از او بپرس كه او از پدرم امام باقر (علیه‌ السلام) مسائل را فرا گرفته و در نزد آن حضرت آبرومند و محترم بود».[۱۵] نیز در نقل دیگر علی بن مسیّب همدانی می‌گوید: به حضرت رضا (علیه‌السلام) عرض كردم: من در ناحیه‌ای دور دست زندگی می‌‌کنم و در هر زمانی دسترسی به شما ندارم، پس از چه كسی برنامه‌های دینی‌‌ام را فرا بگیرم؟ حضرت فرمودند: «از زكریّا بن آدم قمی كه امین و محلّ اعتماد بر امر دین و دنیا است»، علی بن مسیّب می‌‌گوید: هنگامی كه به شهر خود بازگشتم هر مطلبی را كه مورد نیاز بود از زكریّا بن آدم پرسش می‌كردم.[۱۶] و همچنین روایت شده كه عبد العزیز بن المهتدی می‌گوید: از امام رضا (علیه‌ السلام) پرسیدم: در هر زمانی ملاقات با شما برایم میسّر نیست پس مَعالم دینم را از چه كسی فرا بگیرم؟ حضرت فرمودند: «از یونس بن عبد الرّحمن بیاموز».[۱۷] و گاهی بعضی از اصحاب خود را امر می‌كردند كه برای مردم فتوی بدهند چنانچه در حدیث است كه امام باقر (علیه‌السلام) به ابان فرموند: *«إجْلِسْ فیٖ مَسْجِدِ الْمَدیٖنَةِ وَأفْتِ النّاسَ فَإنّی أُحِبُّ أنْ یُریٰ فیٖ شیٖعَتیٖ مِثْلُكَ».* در مسجد مدینه بنشین و فتوی بده زیرا دوست دارم كه همانند تو در میان شیعیانم دیده شود.[۱۸] تا سرانجام اعصار امامان (علیهم‌ السلام) كم‌‌كم گذشت و دوران غیبت امام زمان (عجل‌ الله‌ فرجه) فرا رسید و بیان حلال و حرام و روشنگری برنامه‌های زندگی جامعه، یكسره واگذار به فقهای جامع الشرایط گردید و موضوع فتوی و نیز موضوع تقلید به صورت خاصّی رواج كلّی یافت. اسلام آخرین و كامل‌‌ترین مكتب الهی است و تمام برنامه‌‌های آن مطابق مصلحت انسانها بوده و با پیاده كردن آن سعادت انسان‌‌ها تأمین می‌‌شود چه اینکه پروردگار متعال است که انسان‌‌ها را آفریده و به مصالح و مفاسد زندگی آنها و خواسته‌‌ها و احتیاجات فطری آنان آگاه است و قوانین زندگی انسان‌‌ها را به عنوان وظایف عبادی، اقتصادی، اخلاقی، فرهنگی، جسمی، روانی، فردی، اجتماعی و... به وسیله پیامبران و اوصیاء و جانشینان آنها (علیهم‌ السلام) به انسان‌‌ها ابلاغ نموده است. برنامه‌‌های نجات بخش اسلام به طور کلّی برنامه‌‌های نجات بخش اسلام كه توسّط پیامبر اكرم (صلى الله عليه و آله و سلّم) و ائمه هدی (علیهم‌السلام) تبیین شده، سه دسته است: اول: معارف اعتقادی و اصول دین دوم: مسائل اخلاقی سوم: احکام عملی و فروع دین. منبع: کانال احکام انهار در ایتا http://eitaa.com/ahkam_anhar در تلگرام http://t.me/ahkam_anhar
دسته سوم یعنی احکام عملی که رساله‌‌های عملیّه با این دسته از احکام خداوند مرتبط هستند، گستردگی زیادی دارد، زیرا احکام و قوانینی است که کلّیه اعمال انسان‌‌ها أعمّ از اعمال عبادی، اقتصادی، فردی، خانوادگی، اجتماعی، قضایی، جزایی و... را زیر پوشش خود قرار می‌دهد و در رابطه با این دسته از احکام الهی، توجّه به چند مطلب لازم است: *الف.* علم دارای رشته‌‌های متعدّدی است و ممكن است یک فرد در عین حال كه در یک رشته مهارت فوق العاده‌‌ای دارد، از رشته دیگر اطّلاعی نداشته باشد، در نتیجه باید به حكم عقل در رشته‌‌ای كه تخصّص ندارد به متخصّص و كارشناس همان رشته مراجعه كند و از گفته او پیروی كند. مثلاً شخصی كه در علوم فضایی متخصّص است، هنگامی که مریض می‌‌شود، از آنجا که با بیماری‌‌ها و روش معالجه آنها آشنا نیست، به ناچار باید به پزشک متخصّص مراجعه كند، این پزشک است که دستور می‌‌دهد كه چند عدد از فلان قرص را باید بخورد و فلان آمپول را تزریق كند، چرا که متخصّص علوم فضایی، پیروی از گفته پزشک را بر خود لازم می‌‌داند و به طور کلّی، هر کاری را که بخواهیم انجام دهیم و راه و روش آن را ندانسته باشیم، به خبره همان كار مراجعه می‌‌كنیم و راه و چاره آن را از متخصّص همان حرفه می‌‌پرسیم و هر فن و صنعتی را كه بخواهیم یاد بگیریم، به شاگردی استادی می‌‌شتابیم كه در آن فن و صنعت، بصیر و توانمند است. شیوه چگونگی آشنایی با احكام شرعی و شناخت حلال و حرام الهی نیز به همین شکل است بدین منظور، باید به فقیه كه متخصّص و كارشناس احكام دین است، مراجعه نمود. *ب.* مدرک و منبع احکام الهی به طور عمده، قرآن كریم و احادیثی که از پیامبر اكرم(صلى الله عليه و آله و سلّم) و ائمه معصومین (علیهم‌ السلام) روایت شده (که ثقلین نامیده می‌شوند) مى‌باشد. *ج.* فهمیدن و بدست آوردن مطالب و معارفی که در قرآن مجید و روایات اهل بیت (علیهم‌ السلام) آمده است، کار آسانی نیست و احتیاج به تخصّص و مهارت دارد و تا یک فرد در ادبیات عرب و علوم مختلف اسلامی از قبیل تفسیر قرآن، درایه و حدیث شناسی، رجال و شناخت راویان احادیث، اصول فقه، شناخت آراء و نظرات فقهای اسلام و...، تخصّص و مهارت نداشته و به اصطلاح با توفیق الهی به درجه اجتهاد و فقاهت نرسیده باشد، هرگز نمی‌‌تواند احکام خداوند متعال را از منابع خود استخراج کند، شما كتاب كوچک و كم حجمی به نام رساله و توضیح المسائل را می‌‌بینید و شاید ندانید كه این رساله محصول عمر یک فقیه است كه با توجّه به تخصّص خود و با زحمت‌‌های طاقت فرسا، آن را از منابع دینی استنباط كرده و در دسترس مردم گذاشته است. با توجّه به آنچه بیان شد، لزوم مراجعه به فقهاء و عالمانی که راه اجتهاد و فقاهت را با وسعت و گستردگی خاصی که دارد پیموده، واضح شده و مسأله تقلید از مجتهد به حکم عقل و منطق، ثابت می‌گردد و معلوم می‌شود كه تقلید به معنای پیروی كوركورانه (كه اسلام با تمام قوا با آن مبارزه كرده و قرآن مجید آن را یكی از ناپسند‌‌ترین صفات انسانی معرّفی می‌‌كند) نمی‌‌باشد، بلكه تقلید به معنای مراجعه فرد غیر متخصّص در مسائل دینی، به متخصّص در دین است و می‌توان حدیث ذیل که از امام عسکری (علیه‌السلام) نقل شده را مؤیّد این مطلب دانست: *«... فَأمّا مَنْ کانَ مِنَ الفُقَهاءِ، صائِناً لِنَفْسِهِ، حافِظاً لِدیٖنِهِ، مُخٰالِفاً عَلیٰ هَواهُ، مُطیٖعاً لأمْرِ مَوْلاهُ فَلِلْعَوٰامِ اَنْ یُقَلِّدُوْهُ...».[۱۹]*  «... و امّا هر کس از فقهاء که: ۱. دارای صیانت نفس باشد (مالک نفس خود و نگهبان آن باشد تا بتواند خویشتن را در مقابل هر‌ گونه انحراف و کج روی از صراط‌ مستقیم و مسیر بندگی خداوند متعال، مصون و ایمن نگاه بدارد) ۲. حافظ و نگهبان دین الهی باشد. ۳. با هواهای نفسانی خود مخالفت کند. ۴. مطیع فرمان خداوند متعال و مولای خویش باشد، بر مسلمانان است که از او تقلید کنند...» اکنون با توجّه به آنچه که ذکر گردید، روشن می‌‌شود كه اظهار نظر در مسائل دینی و احكام شرعی بر كسانی كه به رتبه اجتهاد نرسیده‌‌اند و با أدلّه احكام، آشنایی ندارند جایز نیست و بر مؤمنین و مؤمنات واجب است در تمام احكام دینی و مسائل شرعی به مراجع بزرگوار تقلید و اسلام‌ شناسان مورد اعتماد، مراجعه نمایند. منبع: کانال احکام انهار در ایتا http://eitaa.com/ahkam_anhar در تلگرام http://t.me/ahkam_anhar