💠هنگام تنگدستى، در عيش كوش و مستى‏ كاين كيمياى هستى، قارون كند گدا را💠 💎#شرح : اى خواجه ! مبادا فقر و بى‏ چيزى و تنگدستى‏ ات سبب باز ماندن از عيش و عشرت با دوست گردد؛ زيرا اگر توجّه نمايى خواهى دانست كه فقر ظاهرى تو را به نادارى و فقر واقعى‏ ات توجّه مى دهد ؛ كه : «ألْفَقْرُ زينَةُ الإيمانِ.» فقر، زينت و آراستگى ايمان مى باشد. و به شهود گفتارِ الهى كه : «يا أَيُّهَا النَّاسُ! أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ، وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ» اى مردم! همه شما نيازمندان به خداييد، و تنها خداست كه بى‏ نياز ستوده مى باشد. نايل خواهى شد. اينجاست كه سلطنت و غناى حقيقى از آن تو خواهد بود و فرموده 🌟رسول اللَّه (صلّى اللَّه عليه وآله) كه : 💎«ألْفَقْرُ فَخْرى، وَبِهِ أفْتَخِرُ عَلى‏ سآئِرِ الأنْبِيآءِ وَالمُرْسَلينَ.» 💎(فقر، [مايه‏] فخر و بالندگى من است و به آن بر تمام پيامبران و رسولان افتخار مى كنم.) - كلام🌟 علىّ عليه السلام را كه :💎 «كَمْ مِنْ فَقيرٍ غَنِىّ، وَغَنِىّ مُفْتَقِرٍ.»:💎 (چه بسيار نادارى كه توانگر، و توانگرى كه نيازمند است.) را لمس خواهى نمود. - درجايى مى گويد : با گدايان دَرِ ميكده اى سالكِ راه! به ادب باش، گر از سرّ خدا آگاهى‏ بر دَرِ ميكده، رندانِ قلندر باشند كه ستانند و دهند افسرِ شاهنشاهى‏ خشت زير سر و بر تارك هفت اختر پاى‏ دست قدرت نگر ومنصب صاحب جاهى‏ اگرت سلطنت فقر ببخشنداى دل! كمترين مُلك تو از ماه بود تا ماهى‏ 📚جمال_‌آفتاب ، ج‏1، ص 45 @ahadiis

💠هنگام تنگدستی💠 💎هنگام تنگدستى، در عیش كوش و مستى‏ 💎كاین كیمیاى هستى، قارون كند گدا را #شرح : اى خواجه ! مبادا فقر و بى‏ چیزى و تنگدستى‏ ات سبب باز ماندن از عیش و عشرت با دوست گردد؛ زیرا اگر توجّه نمایى خواهى دانست كه فقر ظاهرى تو را به نادارى و فقر واقعى‏ ات توجّه مى دهد ؛ كه : «ألْفَقْرُ زینَةُ الإیمانِ.» فقر، زینت و آراستگى ایمان مى باشد. و به شهود گفتارِ الهى كه : «یا أَیُّهَا النَّاسُ! أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ، وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ» اى مردم! همه شما نیازمندان به خدایید، و تنها خداست كه بى‏ نیاز ستوده مى باشد. نایل خواهى شد. اینجاست كه سلطنت و غناى حقیقى از آن تو خواهد بود و فرموده رسول اللَّه (صلّى اللَّه علیه وآله) كه : «ألْفَقْرُ فَخْرى، وَبِهِ أفْتَخِرُ عَلى‏ سآئِرِ الأنْبِیآءِ وَالمُرْسَلینَ.» (فقر، [مایه‏] فخر و بالندگى من است و به آن بر تمام پیامبران و رسولان افتخار مى كنم.) - كلام علىّ علیه السلام را كه : «كَمْ مِنْ فَقیرٍ غَنِىّ، وَغَنِىّ مُفْتَقِرٍ.»: (چه بسیار نادارى كه توانگر، و توانگرى كه نیازمند است.) را لمس خواهى نمود. - درجایى مى گوید : با گدایان دَرِ میكده اى سالكِ راه! به ادب باش، گر از سرّ خدا آگاهى‏ بر دَرِ میكده، رندانِ قلندر باشند كه ستانند و دهند افسرِ شاهنشاهى‏ خشت زیر سر و بر تارك هفت اختر پاى‏ دست قدرت نگر ومنصب صاحب جاهى‏ اگرت سلطنت فقر ببخشنداى دل! كمترین مُلك تو از ماه بود تا ماهى‏ 📚 #جمال_‌آفتاب ، ج‏1، ص 45 @ahadiis