eitaa logo
فرهنگستان اهل بیت علیهم السلام
267 دنبال‌کننده
11.9هزار عکس
5.1هزار ویدیو
294 فایل
تفسیر ن_______________ور هرروزیک آیه ازقرآن کریم باصدای دلنشین حاج آقاقرائتی تفسیرمیگردد. بزرگواران مارادرنشرمطالب و مفاهیم قرآنی یاری کنید. کپی مطالب آزاداست. ازقرآن واهل بیت ع امدادبجوییم @Yazahrayeatharادمین eitaa.com/joinchat/523173890Ca1c4896e78
مشاهده در ایتا
دانلود
⌛️امروز شنبه 2 فروردین ۱۳۹۹ 26 رجب ۱۴۴۱ 21 مارس ۲۰۲۰ 🔸 سوره فاطر آیه 1 : الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَاعِلِ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا أُولِي أَجْنِحَةٍ مَثْنَى وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ مَا يَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ سپاس خداى را كه پديدآورنده آسمان و زمين است [و] فرشتگان را كه داراى بالهاى دوگانه و سه‏ گانه و چهارگانه‏ اند پيام‏آورنده قرار داده است در آفرينش هر چه بخواهد مى‏ افزايد زيرا خدا بر هر چيزى تواناست امام علی (ع) : خداوند محمّد (صلّى الله علیه و آله) را برانگیخت تا رحمتی برای جهانیان باشد و نعمت خود را تمام کند. بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۹۴
امام على (عليه السلام) : ⏱ فرصتها فرصت‌ها چون ابرها مى‌گذرند ... "الفُرصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ" حکمت 21
❤️حدیث ثقلین حدیث "ثقلین" متواتر بین جمیع مسلمین است و در کتب اهل سنت از "صحاح ششگانه" تا کتب دیگر آنان، با الفاظ مختلفه و موارد مکرره از پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه وآله به طور نقل شده است. و این حدیث شریف، حجت قاطع است بر جمیع بشر، بویژه مسلمانان مذاهب مختلف؛ و باید همه مسلمانان که حجت بر آنان تمام است، جوابگوی آن باشند؛ و اگرعذری برای جاهلان بیخبر باشد برای علمای نیست. ▫️و ما مفتخریم که پیرو مذهبی هستیم که رسول خدا "صلّى اللّه عليه و آله و سلّم" مؤسس آن به امر خداوند تعالی بوده و امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه‌السلام، این بنده رها شده از تمام قیود، مأمور رها کردن بشر از تمام اغلال و بردگیها است ▫️ما مفتخریم که ، از علی بن ابیطالب گرفته تا منجی بشر حضرت مهدی صاحب زمان "علیهم آلاف التحیات و السلام" که به قدرت خداوند قادر، زنده و ناظر امور است، ائمه ما هستند. 🔹وصیت نامه امام خمینی ره ره #۱۳خرداد
❤️ حدیث سلسلة الذهب یکی از مهم‌ترین و مستندترین حادثه در طول مسیر سفر امام رضا علیه‌السلام به ، بیان حدیث سلسلةالذهب در نیشابور بود. پس از آنکه امام رضا علیه‌السلام اراده کرد از منزلگاه نیشابور به سوی مأمون کوچ کند، مُحدِّثان جمع شدند، و عرض کردند: ای پسر پیغمبر صلّی اللَّه علیه وآله، از شهر ما تشریف می‌‏برید و برای استفاده ما حدیثی بیان نمی‌فرمایید؟ حضرت سرش را از کجاوه بیرون آورد و فرمود: ( نقل از ائمه اطهار علیهم السلام تا پیامبر صلی‌الله علیه و آله و ایشان) از  که گفت: شنیدم از پروردگار عزّ و جلّ فرمود:  «لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏ حِصْنِی‏ فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی» قَالَ فَلَمَّا مَرَّتِ الرَّاحِلَةُ نَادَانَا: بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا «کلمه‏ «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ‏» دژ و حصار من است. پس هر کس داخل دژ و حصار من شود، از عذاب من ایمن خواهد بود.»  پس هنگامی که مَرکب حضرت حرکت کرد با آواز بلند فرمود با شروط آن و من خود یکی از آن می‌باشم. 🔸کتاب التوحید، ص۴۹.
📚 🏴 امام محمد باقر عليه السلام شرایط زمان، برای امام باقر(ع) و نیز امام صادق(ع) زمینه‌ای را فراهم آورد که سایر ائمه(ع) هرگز برایشان آماده نشد. آن شرایط مساعد، معلول سستی پایه‌های حکومت بود. بحرانهای درونی نظام سیاسی در آن عصر، به حاکمان مجال نمی‌داد تا مانند حاکمان پیشین، بر خاندان رسالت فشار آورند و ایشان را منزوی سازند. این زمینه مساعد، سبب شد تا امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بیشترین آرای فقهی، تفسیری و اخلاقی را در کتب فقهی و حدیثی از خویش بر جای گذارند. این چنین است که فردی چون محمد بن مسلم می‌تواند سی هزار از امام باقر(ع) نقل کند و شخصیتی چون جابر جعفی هفتاد هزار حدیث. از نظر علمای شیعه، فقیه‌ترین فقیهان  صدر اسلام شش  نفرند که همه آنان از اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بوده‌اند. آنان عبارتند از: زرارة بن اعین، معروف بن خربوذ مکی، ابو بصیر اسدی، فضیل بن یسار،  محمد بن مسلم طائفی و برید بن معاویه عجلی. شیخ طوسی، در کتاب خویش، اصحاب و شاگردان امام باقر(ع) را که از آن حضرت نقل حدیث کرده‌اند ۴۶۲ مرد و دو زن دانسته است. در میان اصحاب و شاگردان امام باقر(ع) برخی از نظر اعتبار و وثاقت مورد اتفاق اهل سنت و امامیه‌اند، و دسته‌ای به دلیل گرایش‌های عمیق شیعی، در دایره رجال قرار نگرفته، بلکه تنها مورد اعتماد امامیه می‌باشند. با این همه، نباید تصور کرد که امام باقر(ع) آسوده و ایمن از محدودیت‌ها و ممنوعیت‌هایی بوده است که حکومت‌ها برای اهل بیت(ع) فرآهم می‌آورده‌اند، بلکه بی‌تردید، جو حاکم بر زندگی امام باقر(ع) به شدت جو تقیه بوده است،  زیرا با خاصی که در نتیجه حکومت‌های ناصالح بر جامعه حاکم شده بود، کنار نهادن تقیه به منزله دست کشیدن از فعالیت علمی و دور ماندن از ترویج معارف اصولی دین به شمار می‌رفت. شخصیت امام نه تنها در نظر اهل ممتاز است بلکه در منظر دانشمندان اهل سنت نیز شخصیت یگانه‌ای است. در ذیل به چند نمونه اشاره می‌شود: ابن حجر هیتمی می‌نویسد: ابوجعفر محمد باقر، به  اندازه‌ای گنج‌های پنهان علوم، حقایق احکام و حکمت‌ها و را آشکار نموده که جز بر عناصر بی‌بصیرت یا بد نیت، پوشیده نیست و از همین روست که وی را «باقر العلم» [شکافنده علم] و جامع آن و برپاکننده پرچم دانش خوانده‌اند. او عمرش را در طاعت خدا گذراند و در مقامات عارفین بدان حد رسیده بود که زبان گویندگان از وصف آن ناتوان است. او سخنان بسیاری در سلوک و معارف دارد. عبدالله بن عطا که یکی از شخصیت‌های برجسته و  بزرگ عصر امام بود، می‌گوید: علما را در محضر هیچکس کوچکتر از آنها در محضر ابوجعفر [یعنی امام باقر] ندیدم. ذهبی درباره امام باقر(ع) می‌نویسد: از کسانی است که  بین علم و عمل و آقایی و شرف و وثاقت و متانت جمع کرده، و برای خلافت اهلیت داشت. 🔹 کانال تَخَصُصـــی ثَقَلَین
❤️امام حسن علیه السلام: با کسى دوستى و برادرى بر قرار نکن مگر آن که او را از هر جهت بشناسى و مورد اطمینان باشد، پس هنگامى که چنین فردى را یافتى در همه امور با او باش.
✅حضرت امام علی (علیه السّلام): «دنیا خانه ی آرزوهایی است که زود نابود می شود، و کوچ کردن از وطن حتمی است. دنیا شیرین و خوش منظر است که به سرعت به سوی خواهانش می رود، و بیننده را می فریبد، سعی کنید با بهترین زاد و توشه از آن کوچ کنید و بیش از کفاف خود از آن نخواهید و بیشتر از آنچه نیاز دارید طلب نکنید.» 📗 نهج البلاغه، خطبه 45 ✨ إلهی هب لی کمال الإنقطاع إلیک✨
إذا صُنِعَ إليكَ معروفٌ فَاذكرْ، إذا صنعتَ مَعروفا فَانْسَه هرگاه به تو خوبى شد،آن را ياد آورى كن و هرگاه تو خوبى كردى، آن را از ياد ببر
امام سجاد(ع): انسان بزرگوار به بخشش خود می بالد، و انسان پست به دارایی خود می نازد. ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌ ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌
پیامبرگرامے‌اسلـامﷺ خیرُأُمّتي‌مَن‌هدمَ‌شبابهُ‌في‌طاعةِ‌اللّٰھ‌وَ فطمَ‌عن‌لذّات.الدّنیا. بھترین‌امت‌من‌کسی‌است‌کہ‌جوانی‌اش‌را صرف‌اطاعت‌خدا کند و در برابر لذات‌و هوس‌های‌دنیوی‌خویشتن‌داری‌نماید. مواعظ‌عذیہ‌،ص‌۱۲ 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
❤️امام رضا علیه‌السلام :  عَنْ عَبْدِ اَلسَّلاَمِ بْنِ صَالِحٍ اَلْهَرَوِيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: رَحِمَ اَللَّهُ عَبْداً أَحْيَا أَمْرَنَا فَقُلْتُ لَهُ فَكَيْفَ يُحْيِي أَمْرَكُمْ قَالَ يَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ يُعَلِّمُهَا اَلنَّاسَ فَإِنَّ اَلنَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ كَلاَمِنَا لاَتَّبَعُونَا عبد السّلام بن صالح هروى گويد: شنيدم حضرت رضا عليه السّلام مى‌فرمود رحمت خدا بر بنده‌اى باد كه ما را زنده دارد. عرض كردم: امر شما چگونه زنده گردد؟ فرمود: ما را فراگيرد و آن را به مردم نيز بياموزد، زيرا اگر مردم زيبائى و شكوه سخن ما را دريابند حتما به ما گرايش پيدا مى‌كنند و پيرو ما مى‌شوند. 🔸معانی الاخبار، ج ۱
❤️قالَ رَسُولُ اللّه صلي الله عليه وآله: اَيُّهَا النّاسُ ما جاءَكُمْ عَنّى يُوافِقُ كِتابَ اللّه ِ فَاَ نَا قُلْتُهُ وَ ما جاءَكُمْ بِخِلافِ القُرآنِ فَلَمْ اَقُلْهُ اى مردم! آنچه از من براى شما نقل مى شود، چنانچه هماهنگ با قرآن بود، بدانيد من است و اگر مخالف با محتواى قرآن بود گفته من نيست. 🔹جامع الاخبار و الآثار، ج 1، ص 395