💎 عید قربان؛ عید قبولی در مدرسۀ عبودیّت 💐 بزرگ‌ترین و زیباترین صحنۀ تسلیم در برابر مشیّت حضرت حق ▫️تجلی و ظهور عبودیت مطلق ▫️روز قطع تعلّق از هر چه غیر خداست، حتّی اسماعیل ... @ahlevela_channel

🌿 تکبیرات بعد از نماز روز عید قربان ⭐️ یکی از مراقبات روز عید قربان، تکبیرات مشهوری است که از نماز ظهر عید باید شروع کرد و در تعقیب نمازها خواند. ▪️برای كسی كه در منا باشد، در تعقیب پانزده نماز، كه اوّلش نماز ظهر روز عيد است و آخرش نماز صبح روز سيزدهم. ▪️ و كسانی كه در ساير شهرها هستند، در تعقیب ده نماز، از نماز ظهر روز عيد تا نماز صبح روز دوازدهم : ✨ اللهُ اَكْبَرُاللهُ اَكْبَرُ، لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ وَاللهُ اَكْبَرُ، اللهُ اَكْبَرُ اللهُ اَكْبَرُ وللهِ الْحَمْدُ، اللهُ اَكْبَرُ عَلی ما هَدانا، اَللهُ اَكْـبَـرُ عَلی ما رَزَقَنا مِنْ بَهيمَةِ الاَْنْعامِ، وَالْحَمْدُللهِ عَلی ما اَبْلانا ✨ ▫️خدا بزرگ‌تر است، خدا بزرگ‌تر است، معبودی جز خدا نيست، خدا بزرگ‌تر است، خدا بزرگ‌تر است، حمد تنها برای اوست، خدا بزرگ‌تر است بر آنچه ما را هدايت فرمود، خدا بزرگ‌تر است بر آنچه به ما روزی داد از چهارپايان بی ‏زبان و سپاس خدای را بر آنچه ما را آزمود. ▪️و مستحب است تكرار اين تكبيرات در تعقیب نمازها بـه قدر امكان و خواندن بعد از نوافل. #مراقبات_ماه_ذی‌الحجه @ahlevela_channel

💠‍ جلسۀ هفتگی خانم‌های اهل ولاء، در روز دو‌شنبه ۱۳ تیرماه ۱۴۰۱، به علّت آلودگی هوا، بطور مجازی برگزار شد. @ahlevela_channel

💠‍ جلسۀ هفتگی خانم‌های اهل ولاء، در روز دو‌شنبه ۱۳ تیرماه ۱۴۰۱، به علّت آلودگی هوا، بطور مجازی برگزار شد. ▫️در بخشی از جلسه، به مناسبت دهۀ اوّل ذی‌الحجّه و نزدیک بودن روز عرفه و عید قربان، استاد طیّب فرمودند: ▫️این ایّام، فرصت‌هايی بسيار استثنائی است! بنابر حديثی كه منسوب به پيغمبراكرم صلّی الله‌ عليه‌ و‌ آله‌ و‌سلّم است، اين ده شبانه‌روز در تمام سال ممتاز است. اين ده روز بر تمامی ایام سال، حتّی بر ايّام ماه مبارک رمضان و ليالی قدر امتياز دارد. هيچ شب و روزی از سال به پای اين ده شبانه‌روز نمی‌رسد. در دعایی که در این ده روز، بعد از نماز صبح و پیش از نماز مغرب می‌خوانيم، عرضه می‌داریم: اللَّهُمَّ هَذِهِ الْأَیّامُ الَّتِی فَضَّلْتَها عَلَی الْأَیّامِ وَ شَرَّفْتَها؛ وَ قَدْ بَلَّغْتَنِیها بِمَنِّکَ وَ رَحْمَتِکَ: خدایا! اين ایّام، ايّامی است که آن را بر سایر ايّام، برتری و شرافت دادی و به لطف و رحمتت، مرا به درک آن نائل کردی. اميدواریم دوستان این دعای بسيار زيبا را فراموش نكنند! بعضاً دوستانی هم كه اهل مراقبات عبادی هستند، اين دعا از دستشان می‌رود؛ يعنی یکباره می‌بينند اذان مغرب گفته شد، بی‌آنكه اين دعا را خوانده باشند؛ يا مدتی پس از نماز صبح، می‌بينند فراموش كرده‌اند که اين دعای زيبا را بعد از نماز بخوانند. امیدوارم به خواندن اين دعا موفّق باشيم، تا به فضيلت و اهمّيّت اين ايّام و ليالی بیشتر متوجّه شویم و زمينه‌ای گردد برای توفیق بيشتر در بهره بردن از فرصت‌های فوق‌العاده عظيم این دهه. امیدوارم خدای متعال عنايت كند که از اين فرصت بسيار فوق‌العاده كه در دسترس ما قرار داده است، بيشترين بهره را ببريم.  ▫️امیدوارم ذائقۀ ما بيدار شود و حلاوت و شيرينی اين لحظه‌ها را بچشیم. بدانيم! فقط خوراكی‌ها نيستند كه طعم و بو دارند؛ لحظه‌ها هم اينگونه‌اند. زمان‌ها هم طعم و عطر دارند. امیدوارم شامّه و ذائقۀ روح ما بيدار شود و حلاوت ساعات و لحظات اين دهه، و عطر خوش بهشتی اين ايّام و ليالی را احساس كنيم؛ و لذّت بودنِ در اين ده شبانه‌روز را با همۀ وجود بچشيم! گاهی فرد از نعمتی استفاده می‌كند؛ ولی از آن لذّتی نمی‌برد؛ حواسش نيست و طعم آن را احساس نمی‌كند. خدای متعال اين توفيق را هم به ما عنايت فرمايد که قدرشناسانه و شاكرانه از اين موقعيّت و فرصت‌ها استفاده كنيم؛ خصوصاً از روز عرفه! شب عرفه هم فوق‌العاده عظيم است. روز ترويه (روز هشتم ذی‌الحجّه) هم روز بزرگی است؛ ولی روز عرفه كه روز دعاست، روز فوق‌العاده عظيمی است. روز عرفه، هم روز اعتراف به نقص‌ها، كاستی‌ها، عيب‌ها و خطايا در پيشگاه حقّ متعال است، و هم روز معرفت و شناخت است؛ شناخت خود و معرفت خداوند. و اين معرفت و شناخت است كه انسان را مستعدّ قربان شدن می‌كند. اميدوارم توشه و بهرۀ ما از روز عرفه، معرفت‌الله به معنای شايستۀ كلمه باشد. ▫️روز عيد قربان به‌دنبال روز عرفه است؛ چون تا انسان معشوق و محبوب را نشناسد، حُسن و جمال او را نبيند و با همۀ وجود به او دل نبازد و عاشق و شيدا و مفتون او نشود؛ قربانی او نخواهد شد. قربان شدن يعنی فدا شدن و فنا شدن در محبوب و يكی شدن با معشوق و رسيدن به مقام جمع، وحدت و يگانگی. آن كه قربان می‌شود، با كسی كه در راه او دارد قربان می‌شود، يكی می‌گردد، به او می‌پيوندد و آن حقيقت در جان او تجلّی می‌كند. اگر بخواهيم در روز عيد قربان، با قربان كردن خود در پيشگاه حقّ متعال، به چنين مرتبه‌ای نائل شويم، لازمه‌اش اين است كه در روز عرفه به جمال، حُسن، لطف و نِعَم الهی واقف و عارف شويم و معرفت پيدا كنيم. معرفت مقدّمۀ قربان شدن، فنا شدن و به حقيقت حق واصل شدن است. اميدوارم خدای متعال چنين توفيقی را نصيب همۀ اهل ايمان گرداند؛ به‌خصوص نصیب دوستان عزيز اهل ولايی ما كه توجّه بيشتری به مراقبات عبادی و قدرشناسی و بهره بردن از فرصت‌های معنوی و عبادی دارند. #جلسات_هفتگی @ahlevela_channel @OstadMahdiTayyeb eitaa.com/ahlevela_channel instagram.com/ahlevela

💠#حديث ۲٨٩٤ بنا به نقل، پيامبر اكرم صلّی الله عليه و آله و سلّم فرمودند: هنگامى كه بندگان در پيشگاه خدا مى‌ايستند، آواز دهنده‌اى ندا دهد: آن كس كه مزدش با خداست برخيزد و به بهشت رود. گفته مى‌شود: چه كسى مزدش با خداست؟ مى‌گويد: گذشت كنندگان از مردم. 🔅 إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ مَنْ كَانَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ فَلْيَدْخُلِ الْجَنَّةَ فَيُقَالُ مَنْ ذَا الَّذِي أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ فَيُقَالُ الْعَافُونَ عَنِ النَّاسِ. بحارالانوار، ج ٦٤، ص ٢٦٦ @ahlevela_channel

🕋 در حجّ باطنی که سیر به سوی خدا و لقاءالله است نیز کسی که به معرفت نرسد، سیرش باطل است. بعد از وقوف در مشعر، وقتی حاجی روز عید قربان وارد مِنیٰ شد و شیطان را رمی ‎کرد و گوسفند را به نشانه‎ی نفس خودش سر برید، که مستحب است اگر خودش هم ذبح بلد نیست، دستش را روی دست کسی بگذارد که ذبح می‎کند، به نیّت اینکه خودش دارد ذبح می‎کند، و بعد از اینکه سرش را به نشانه‎ی اینکه من عبد و بنده‎ی توأم تراشید، خدا سه شب او را در مِنیٰ مهمان می‎کند. اگر کسی این سه شب را در مسجدالحرام تا صبح احیا بگیرد و نخوابد، گرچه حجّش باطل نیست، ولی این تنها جریمه‎ی غیبت از مهمانی خداست و به پای فضیلت در مِنیٰ بودن نمی‎رسد. 🌱 مرحوم حاج اسماعیل دولابی🌱 📙 مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب @ahlevela_channel

🕋 باطن مناسک حج - بخش نهم حاجی بعد از قربانی، سر می‌تراشد. به این عمل، حلق گفته می‌شود. آقایان خصوصاً در سفر اوّل سرشان را می‌تراشند. غالب مراجع معتقدند در سفر اوّل، سر باید تراشیده شود و حَلق انجام گیرد. در سفرهای بعد هم مستحب است که سر را بتراشند؛ امّا فرد می‌تواند به جای حلق، تقصیر کند؛ یعنی مقدار کمی از مویش را بزند یا مقداری از ناخن را بگیرد. خانم‌ها هم همین کار را می‌کنند؛ تقصیر می‌کنند؛ مو یا ناخن را کوتاه می‌کنند. تراشیدن سر هم خیلی معنا دارد؛ یعنی ته ماندۀ تشخّص و تعیّن خودت را ببُر؛ دیگر هیچ چیز از خودت باقی نگذار. شیطان را که با سنگ زدی؛ نفست را هم که سر بریدی؛ حالا ته ماندۀ تعیّنات و تشخّصات خودت را هم بریز. همۀ چیزهایی که به تو جلوه می‌داد، همه را بریز؛ سرت را بتراش و عبد شو. ▫️می‌دانید؛ تراشیدن سر، یک نوع توهین است. سر افرادی را که مجرم و زندانی هستند، می‌تراشند؛ مویشان را کوتاه می‌کنند. سر تراشیدن، نوعی حقارت است. حاجی بعد از قربانی، می‌رود سرش را می‌تراشد؛ یعنی دیگر به عبودیّت مطلق حضرت حقّ، تن می‌دهد؛ یعنی خدایا تمام عیار بندۀ تو هستم؛ دیگر هیچ تعیّنی از خودم ندارم؛ هیچ تشخّصی از خودم ندارم؛ هیچ شخصیّتی از خودم ندارم؛ هیچ چیز از خودم ندارم. هیچ کس نیستم؛ دیگر نیستم؛ من نیستم. ▫️مقام عبودیّت مطلق، اینجاست؛ آنجایی است که دیگر فرد، وجود خودش را هم نمی‌بیند؛ و الاّ تا وقتی وجود و هستی خودش را می‌بیند، هنوز به معنای مطلق، عبد نشده است؛ هنوز آلوده به گناه است. ▫️فرمود: وُجُودُکَ ذَنْبٌ لا یُقاسُ بهِ ذَنْبٌ وجود تو، گناهی است که هیچ گناهی با آن قابل مقایسه نیست. همین که احساس می‌کنی هستم، وجود دارم، این، گناه است؛ امّا وقتی حاجی رفت سرش را تراشید، دیگر آخرین ته مانده‌های تعیّن و تشخّص را هم از وجود خودش زدود و شد عبد مطلق خدا. عبد که شد، دیگر رسید؛ به دوست رسید. ▫️حالا خدای متعال او را مهمان خود می‌کند؛ حالا مهمان حضرت دوست می‌شود؛ حالا خدای متعال، سه شب او را مهمان می‌کند؛ در سرزمین عشق، در سرزمین منا، در سرزمین آمال و آرزوهای بلند معنوی. او سه شب مهمان خداست؛ باید در منا بیتوته کند. آن سه شب هیچ کاری هم ندارد؛ هیچ عملی هم ندارد؛ نه نمازی، نه ذکری، نه دعایی؛ هیچ چیز؛ فقط سه شب بیتوته در منا. یعنی چه؟ یعنی سه شب مهمان منی. عبد من شدی؛ حالا بیا؛ حالا دیگر دوست دارم پیش من باشی. ▫️بعد از این سه شب میهمانی، برای انجام طواف حج و بقیّۀ اعمالی که در پیش دارد، به مکّه برمی‌گردد. حالا که عبد شد، طوافی که این بار می‌کند، با طوافی که بار اوّل کرد، فرق می‌کند. بار اوّل، عمرۀ تمتّع به جا آورد؛ امّا حالا حج به جا می‌آورد. خیلی فاصله است. بار اوّل، خانه را زیارت کرد، حالا می رود صاحبخانه را طواف می‌کند؛ صاحبخانه را زیارت می‌کند. ▫️به هرحال، امیدواریم خدای متعال، به همۀ ما توفیق درک این حقایق را بدهد؛ هم به معنای فهمیدنش، هم به معنای دست یافتنش. چون لغت درک دو معنا دارد. درک، هم به معنای فهمیدن و دستیابی به فهم است؛ هم به معنای دستیابی به خود آن حقیقت. ان شاءالله به هر دو معنا، توفیق درک این حقایقی که در واقع شریعتی است که پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم برای ما آوردند و ارمغان بزرگ رسالت نبوی است، بدانیم. ▫️ان‌شاءالله قدر این شریعت را بدانیم. این گوهرهایی که در این دین هست، در هیچ آیینی نیست؛ هیچ آیینی آنها را ندارد. انبیاء الهی حسرت خیلی از اینها را می‌خوردند؛ خیلی از پیامبران حسرت اینهایی که به برکت وجود پیغمبر خاتم صلّی الله علیه و آله و سلّم، این‌گونه به راحتی و سهولت در دسترس ما قرار گرفته و به یُمن پاسداری اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السّلام، سالم و ناب و زلال به دست ما رسیده است، می‌خوردند. ان‌شاءالله قدر اینها را بدانیم و بتوانیم از آموزه‌های بزرگ این مکتب و این شریعت، بهره ببریم. ادامه دارد.... استاد مهدی طیّب ۸۴/۱۰/۲۲ @ahlevela_channel

‍ 💠 جلسۀ هفتگی آقایان اهل ولاء در روز سه‌شنبه ١٤ تیرماه ١٤٠١ در مهدیۀ اهل ولاء با حضور استاد مهدی طیّب برگزار شد - بخش اوّل ▫️پس از تلاوت آیات ١٤ تا ٢١ سورۀ قصص در آغاز جلسه، استاد در مقدّمۀ شرح آیات مزبور نکاتی فرمودند که به اختصار به یکی از آنها اشاره می‌شود. ⚪️ این آیات شریفۀ سورۀ قصص ناظر بر ماجرای حضرت موسی علیه‌السّلام در عصر فرعون است. اجمالاً عرض می‌کنم که آیات قرآن علاوه بر مصادیق آفاقی که دارند، یعنی مصادیقی که در جهان بیرون دارند، تأويل‌های انفسی هم برای آنها امکانپذیر است. هرچه در جهان بیرون هست، نمونه‌ای از آن در جهان درون هم هست. این یکی از پایه‌های جهان‌بینی عرفانی است. از جمله در همین ماجرای حضرت موسی علیه‌السّلام و یاران ایشان و فرعون و فرعونیان، مصادیق باطنی هم وجود دارد. چه خوب است که انسان وقتی این آیات را تلاوت می‌کند، به هر دو جنبه نگاه کند؛ هم به جنبۀ تاریخی واقعه‌ که در جهان خارج رخ داده توجّه کند و هم مصادیق آن در جهان درون خود را جستجو کند. موسی علیه‌السّلام و فرعون و هامان و قارون و خضر علیه السّلام را در درون خود پیدا کند؛ موسویان را در باطن خود و فرعونیان را در درون خود بیابد. ⚪️ موسای باطن ما عقل ماست که در برابر فرعون درون ما که نفس ماست، قرار دارد. همان‌طور که فرمودند: لِكُلِّ فِرْعَوْنٍ موُسیٰ وَ لِكُلِّ موُسیٰ فِرعَوْن: در برابر هر فرعونی موسایی و در برابر هر موسایی فرعونی است، در باطن ما هم این‌گونه است؛ یعنی عقل که گوهر گرانبهای الهی و آسمانی است و انسان را به راه عبودیّت و بندگی حقّ متعال رهنمون می‌شود و معیار سنجش الهی است که خداوند فرمود: بِكَ أُثِيبُ وَ بِكَ أُعَاقِبُ‏، و امام صادق علیه‌السّلام فرمود: اَلْعَقْلُ ما عُبِدَ بِهِ الرَّحْمٰنُ وَ اكْتُسِبَ بِهِ الْجِنانُ، در برابر این عقل که خدای متعال در درون انسان گذارده، نفسی قرار دارد که مظهر فرعونیّت است. اوست که دم از أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلىٰ می‌زند! اوست که مدّعی همه‌کاره بودن است. اگر انسان فعل را به خودش نسبت داد، فرعون است؛ اگر امور جهان هستی را به خودش نسبت داد، فرعون است؛ یعنی نفس او مدّعی است که دارد کار می‌کند. امّا اگر خدا را دید و امور را به خدا نسبت داد، موساست. پس هم در باطن ما موسایی وجود دارد، هم در خارج. هم در باطن ما فرعونی وجود دارد، هم در خارج. ⚪️ شخصیّت سومی که در ماجرای موسی علیه‌السّلام شاخص است، خضر علیه‌السّلام است. نماد درونی خضر علیه‌السّلام، قلب و دل است. پس با این تأمّل سه چیز پیدا شد: فرعون که نفس است، موسی که عقل است و خضر که دل و قلب است. موسی و فرعون درون با هم می‌جنگند؛ اگر موسی پیروز شد، فرعون از پا درمی‌آید؛ یعنی فرعون نفس عبد در نیل ولایت خدا و اولیاء خدا غرق می‌شود؛ چون آب مظهر ولایت است. اگر انسان پایمردی کند و پای عقلش بایستد، فرعون غرق می‌شود و قدرتی برای او باقی نمی‌ماند. این یک پلّه از سلوک است که در جهاد اکبر عقل بر نفس پیروز می‌شود. ⚪️ پلّۀ بعدی جهاد اعظم است و جایی است که قلب بر عقل پیروز می‌شود! کار عقل سنجش، سبک و سنگین کردن، و درست و نادرست را تفکیک کردن است. کار عقل این است که سود و زیان را بسنجد تا انسان دچار خسران و زیان نشود و به سود و منفعتی دست یابد. عقل تا جایی می‌تواند عبد را در طریق کمال پیش ببرد؛ از آنجا به بعد، عقل هم راه نمی‌برد. آنجا دیگر وادی سبک و سنگین کردن و سود و زیان را سنجیدن نیست. ادامه دارد…. #جلسات_هفتگی @ahlevela_channel @OstadMahdiTayyeb eitaa.com/ahlevela_channel instagram.com/ahlevela

‍ ‍ 💠 جلسۀ هفتگی آقایان اهل ولاء در روز سه‌شنبه ١٤ تیرماه ١٤٠١ در مهدیۀ اهل ولاء با حضور استاد مهدی طیّب برگزار شد - بخش دوّم ⚪️ وادی دل، وادی قلب، وادی محبّت و عشق است؛ جایی است که سالک الی‌الله چشم بر سود و زیان می‌بندد و سود و زیانی نمی‌بیند! وادی قربانی و فناست؛ و قربان شدن و تن به فنا دادن، با عقل سوداندیش جور درنمی‌آید. عقل انسان را راهنمایی می‌کند که چگونه رفتار کند تا سود بیشتری به دست آورد؛ در حالی که قربانی شدن یعنی همۀ هستی‌ات را در راه محبوب ببازی. آنجا دیگر کاری از عقل برنمی‌آید. آنجا وادی دل است؛ وادی قلب است. ⚪️ لذا در ماجرای موسی و خضر علیهما‌السّلام، موسی نتوانست ادامه دهد. همان اوّل هم که موسی خدمت خضر علیهما‌السّلام آمد، حضرت خضر علیه‌السّلام این را به او متذکّر شد. موسی درخواست کرد که: هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلیٰ أَنْ تُعَلِّمَنِ مِمّا عُلِّمْتَ رُشْداً: ای خضر! آیا به من اذن می‌دهی که پیرو، تابع و همراه تو باشم تا از علمی که از جانب حقّ متعال آموخته‌ای، بهره ببرم؟ همان علمی که به تصریح قرآن، لدنّی بود؛ فرمود: وَ عَلَّمْناهُ مِن لَّدُنّا عِلْماً. علم اکتسابی نبود که حضرت خضر علیه‌السّلام مطالعه و تحقیق کرده باشد، پیش استادی زانو زده باشد و درسی گرفته و آموخته باشد. علم موهبتی الهی بود. ⚪️ موسی علیه‌السّلام گفت آیا به من اجازه می‌دهی که مرید و پیرو تو شوم تا از علمی که خدا به تو نصیب کرده، بهره‌ای ببرم؟ همان اوّل کار خضر علیه‌السّلام فرمود: إِنَّكَ لَنْ تَسْتَطِيعَ مَعِیَ صَبْراً: تو طاقت آمدنِ با من را نداری! تو مرد این میدان نیستی! تو عقلی! عقل اهل سوداندیشی است. من دل هستم! دل وادی خود را به فنا دادن است. تو مرد این میدان نیستی! منتها موسی علیه‌السّلام هنوز به این باور نرسیده بود که وادی دل، فراتر از وادی اوست. لذا اصرار کرد و گفت: سَتَجِدُنِی إِنْ شاءَ اللّٰهُ صابِراً: ان‌شاءالله مرا صابر می‌یابی. و دیدیم که در هر سه چشمه‌ای که خضر به موسی علیهما‌السّلام نشان داد، موسی علیه‌السّلام کم آورد؛ هم جایی که حضرت خضر علیه‌السّلام آن کشتی را سوراخ کرد، حضرت موسی علیه‌السّلام اعتراض کرد که حقّ‌النّاس است! چرا کشتی مردم را سوراخ می‌کنی!؟ اصلاً ممکن است همۀ ما غرق شویم و ... پشت پرده را نخوانده بود! هم مورد دوم که خضر علیه‌السّلام آن جوان را سر برید و او را از پای درآورد، موسی علیه‌السّلام فریادش بلند شد که چطور دست به خون یک انسان بیگناه و یک نفس محترمه آلودی!؟ و بار سوم هم وقتی که خسته و کوفته به یک آبادی رسیدند و آب و نانی طلب کردند و کسی به آنها رحم نکرد، و در حالی که با گرسنگی و خستگی، کنار دیوار باغی نشسته بودند، خضر علیه‌السّلام بلند شد، گِل درست کرد و شروع کرد به ترمیم یک دیوار شکسته! اینجا هم فریاد موسی علیه‌السّلام بلند شد که اگر می‌خواستی کاری کنی، لااقل مزدی می‌گرفتی! لَوْ شِئْتَ لَاتَّخَذْتَ عَلَيْهِ أَجْراً. چون خود موسی علیه‌السّلام قبلاً گفته بود اگر یک‌بار دیگر اعتراض کردم، اجازه نده دنبالت بیایم، حضرت خضر علیه‌السّلام فرمود: هٰذا فِراقُ بَيْنِی وَ بَيْنِكَ: دیگر موقع جدایی ما فرارسید! ولی بگذار بگویم که پشت پرده چه بود. ما فَعَلْتُهُ عَنْ أَمْرِی: من از جانب خودم که کاری نکردم! بامرالله این کارها را کردم. سرّ آن کشتی سوراخ کردن این بود؛ سرّ کشتن آن پسر و سرّ ترمیم آن دیوار این بود ... . ⚪️ خدای متعال عنایت کرده و بحث‌های سلوکی فراوانی را دربارۀ آیات ماجرای ملاقات موسی و خضر علیهما‌السّلام در جلسات متعدّد خدمتتان توضیح داده‌ام که در سایت اهل ولاء و سی‌دی‌ها موجود است؛ می‌توانید به آنها مراجعه کنید. اجمالاً خواستم این را عرض کنم که وقتی آیات قرآن را می‌خوانیم، علاوه بر اینکه به معنای آفاقی و ظاهری آیات و درس‌های بزرگ آن توجّه می‌کنیم، به مصادیق باطنی آن هم توجّه کنیم. ⚪️ قرآن در مقام این نبوده که برای ما داستان‌سرایی کند؛ قصّه بگوید و تاریخ نقل کند! عبرت‌های بزرگی در قرآن هست و می‌توانیم در باطن خودمان مصادیق همۀ چیزهایی را که آیات قرآن بیان می‌کند، پیدا کنیم و از آن بهره‌های زیادی ببریم. البتّه تأويلات عرفانی و انفسی از آیات قرآن باید به عدم تعارض با ظواهر قرآن مقیّد باشد. باید به این نکته دقّت کنیم؛ یعنی از خودمان تأویلاتی مغایر با ظواهر آیات نبافیم و تصوّر نکنیم که با تأويلات، ظاهر قرآن رد می‌شود و تأویل قرآن معارض ظاهر آن است! خیر! معانی انفسی قرآن در طول معانی آفاقی آن است؛ در عرض آن نیست. #جلسات_هفتگی @ahlevela_channel @OstadMahdiTayyeb eitaa.com/ahlevela_channel instagram.com/ahlevela

💠#حديث ۲٨٩٥ بنا به نقل، حضرت اميرالمؤمنين علی عليه‌السّلام فرمودند: كم‌گذشتى زشت‌ترين عيب‌هاست و شتاب در انتقام‌گيرى بزرگترين گناهان است. 🔅قِلَّةُ العَفوِ أقبَحُ العُيوبِ، و التَّسَرُّعُ إلَى الانتِقامِ أعظَمُ الذُّنوبِ. غررالحكم، ح ٦٧٦٦ @ahlevela_channel

☀️ امانتی که به آسمان و زمین و کوه‎ها عرضه شد و نتوانستند متحمّل آن شوند و سر باز زدند و انسان متحمّل آن شد، محبّت و ولایت بود. ☀️ در آیه‎ی اِنّا عَرَضنَا الاَمانَةَ عَلَی السَّمواتِ وَ الاَرضِ وَ الجِبالِ فَاَبَینَ اَن یَحمِلنَها وَ اَشفَقنَ مِنها وَ حَمَلَهَا الاِنسانُ: ما امانت را بر آسمان‎ها و زمین و کوه‎ها عرضه کردیم؛ از متحمّل شدن آن سر باز زدند و از آن ترسیدند و انسان حامل آن شد، مقصود از امانت، ولایت است. با عرض ولایت، همه‎ی موجودات وجود پیدا کردند، ولی این تنها مؤمن بود که آن را پذیرفت و حامل بار ولایت شد. ☀️ خداوند در آخرت از آب و نان از مؤمن بازخواست نمی‎کند، بلکه از محبّت بازخواست می‎کند که آن را کجا مصرف کردی. لَتُسئَلُنَّ یَومَئِذٍ عَن النَّعیمِ (اَلوِلایَةِ): همانا در آن روز از نعیم (ولایت و محبّت) مورد بازخواست قرار می‎گیرید. 🌱 مرحوم حاج اسماعیل دولابی🌱 📙 مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب @ahlevela_channel

🕋 باطن مناسک حج - بخش دهم ▫️راه رسیدن به کمالات عرفانی، جز شریعت نیست. این بحث را بارها عرض کرده‌ام و در کتاب سرّ حقّ هم نوشته‌ام؛ و روی این قضیّه تأکید کرده‌ام. کسی فکر نکند که می‌توان بدون تقیّد و پایبندی به شریعت، به مقامات عرفانی راه پیدا کرد. جز از راه شریعت، نمی‌توان به منزل مقصود راه پیدا کرد. ▫️منتها ان‌شاءالله به شریعت، توأم با درک آداب و اسرارش بپردازیم؛ یعنی وقتی نماز می‌خوانیم، روزه می‌گیریم، حج به جا می‌آوریم، هر عمل از اعمال عبادی را که انجام می‌دهیم، سعی کنیم اسرار آن را هم بدانیم و آن عمل را از روی محبّت انجام دهیم. ▫️هرچه شناخت ما عمیق‌تر باشد و اسرار آن را بیشتر بشناسیم و هرچه محبّت ما، محبّت خالص‌تری باشد و آن عمل، در وجود ما از انگیزۀ عاشقانه‌ای برخیزد،سریع‌تر ما را به مقصد می‌رساند. هیچ چیز دیگری لازم ندارد. ▫️بیهوده این سو و آن سو نرویم که فلان دستور را از فلان قطب بگیریم. بهترین دستورات را در کامل‌ترین صورت‌ها، پیامبر و اهل بیت علیهم السّلام در اختیار ما قرار داده‌اند. ▫️ان‌شاءالله باید سعی کنیم عیار اینها را بالا ببریم. به لطف و عنایت الهی، هم پایبندیمان را بیشتر کنیم و هم این اعمال را با توجّه، با حال، با شناخت، با معرفت و با عشق، به جا آوریم. ▫️اگر این گونه شود، دیگر هیچ جایی نیست که انسان به آن نرسد؛ هیچ مرتبه‌ای از مراتب کمالی نیست که انسان به آن نرسد. از قول بزرگان سیروسلوک این حرف را می‌زنم. من خودم هیچ چیز ندارم؛ فقط یک تکرارکننده هستم؛ مثل یک دستگاه ضبط صوت؛ این حرف را از قول بزرگانی که به مقصد رسیده‌اند عرض می‌کنم. بسیاری از بزرگان، حرفشان همین است؛ مثل مرحوم آیت الله قاضی، مرحوم حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی و حضرت آیت الله العظمی بهجت. بپرسید! در کتاب‌هایی که از قول اینها نوشته‌اند، ببینید! همۀ تأکیدشان بر همین است. ▫️فرموده‌اند: شما حلال و حرام را مراعات کنید؛ نماز اوّل وقتتان را هم ترک نکنید؛ به هر جایی که نرسیدید، بیایید از ما گِله کنید. پایبندی به شریعت، منتها توأم با فهم و توأم با احساس، توأم با معرفت و توأم با عشق، ما را به هرجا که بخواهیم، می‌رساند؛ ان‌شاءالله. امیدواریم خدا توفیق این را به همۀ ما نصیب کند. استاد مهدی طیّب ۸۴/۱۰/۲۲ @ahlevela_channel