نظام جمهوری اسلامی را به چه قیمتی باید حفظ کرد؟ (بخش اوّل) 💠 جلسۀ هفتگی آقایان اهل‌ ولاء، در روز سه‌شنبه ۲۴ آبان ١٤٠١ با حضور استاد مهدی طیّب در مهدیّۀ اهل‌ ولاء برگزار شد.

‍ نظام جمهوری اسلامی را به چه قیمتی باید حفظ کرد؟ (بخش اوّل) 💠 جلسۀ هفتگی آقایان اهل‌ ولاء، در روز سه‌شنبه ۲۴ آبان ١٤٠١ با حضور استاد مهدی طیّب در مهدیّۀ اهل‌ ولاء برگزار شد - بخش اوّل ▫️در این جلسه، استاد در پاسخ به سؤال یکی از حاضران دربارۀ این بحث روز که نظام جمهوری اسلامی را به چه قیمتی باید حفظ کرد، فرمودند: برای پاسخگویی به این سؤال، باید نظام را تعریف کرد. اگر مقصود از نظام، مدیران، مسؤولان، رهبران و اداره‌کنندگان کشور و عملکردهای آنان است، طبیعتاً باید عملکرد خلاف را نقّادی کرد. اگر غرض‌ورزی و عمد در کار باشد، باید مسؤول خلافکار عزل و مجازات شود؛ و اگر مقامات مسؤول، ناتوان هستند، باید برکنار شوند و در هر دو صورت، افرادی سالم و توانمند بر سر کار بیایند. ▫️امّا اگر مقصود از نظام، نفس حکومت دینی باشد، باید دید حفظ نظام چقدر می‌ارزد؟ ما هرچه را می‌خواهیم بخریم، قیمت می‌کنیم تا ببینیم می‌ارزد یا نه، و اگر ببینیم آن چیز گرچه خوب است؛ ولی قیمت آن، فوق‌العاده بالاست، از خرید آن منصرف می‌شویم. سؤال این است که نظام اسلامی را جا دارد به چه قیمتی حفظ کرد؟ و می‌گویند اگر چیزی مقصد و مقصود انسان شد، انسان چیزهای دیگر را برای رسیدن به آن مقصد، هزینه می‌کند. حال‌ شما که می‌گویید حفظ نظام اسلامی از اوجب واجبات است، برای حفظ این نظام، چه چیزهایی جا دارد فدا شود؟ ▫️در پاسخ به این سؤال باید بگوییم اوّلاً نظام به‌معنای حاکمیت دینی بسیار ارزشمند است؛ اما هدف و مقصد نیست. حضرت امام رضوان‌الله‌ تعالی‌ علیه در تفسیر سورۀ حمد که در سال اوّل انقلاب چند جلسه بیان کردند و از تلویزیون هم پخش شد و متأسفانه از سوی حوزه‌های علمیّه چون کشش آن حرف‌های توحیدی بلند را نداشت، اعتراضاتی برخاست و شرایط به گونه‌ای شد که امام به این نتیجه رسیدند که آن بحث تفسیری را ادامه ندهند و خیلی حیف شد. آن تفسیری که ایشان شروع کرده بودند لااقل اگر تا پایان سورۀ حمد ادامه می‌یافت، می‌توانست معارف بلندی را در دسترس ما بگذارد. امّا به‌هرتقدیر قسمت نبود و متوقّف شد و ما محروم شدیم. آن چند جلسه بعدها پیاده شد و به صورت کتاب منتشر شد، در اواخر چهارمین جلسۀ آن مباحث فرمودند حکومت مقصد نیست؛ مقصد انبیاء، تشکیل حکومت نیست. حکومت را غیر الهیّون هم دارند. حتّی بین حیواناتی هم که به‌صورت جمعی زندگی می‌کنند، برای تأمين نیازهای حیوانیشان تدابیر و نظم‌هایی وجود دارد. حکومت هدف نیست. هدف انبیاء، این است که انسان بالقوّه را به انسان بالفعل مبدّل کنند و استعدادهای نهفته در باطن او را شکوفا سازند تا انسان الهی شود. اصل این است. حکومت برای این تشکیل می‌شود تا زمینۀ مساعدتری در زندگی انسان‌ها برای رسیدن به حقیقت و کمال انسانی ایجاد گردد. ▫️پس نظام اسلامی، مقصد و هدف نیست؛ مسیر و راه و وسیله است؛ لیکن وسیله‌ای بسیار لازم و ضروری، و در نتیجه، بسیار ارزشمند است. بحث‌های مفصّلی که راجع به حکومت اسلامی در خدمتتان داشته‌ایم، و فایل‌های آن در سایت اهل ولاء موجود است، جای تردید نمی‌گذارد که وجود حکومت اسلامی یک نعمت بزرگ الهی است. یکی از بزرگ‌ترین آرزوهای دوستان اهل‌بیت علیهم‌السّلام ظهور حجّت خدا ارواحنا فداه است برای اینکه حکومت جهانی اسلام برپا شود و بشریّت بتواند از همۀ مواهب آن حکومت بهره ببرد. آن حکومت تشکیل می‌شود تا انسان کامل به وجود بیاید؛ رفاه عمومی ایجاد شود، عدالت عمومی ایجاد شود، حضرت بقیّة‌الله علیه‌السّلام در حکومتشان تمام آنچه به عنوان بستر لازم است برای به کمال رسیدن انسان‌ها فراهم می‌کنند. پس حکومت مقصد نیست؛ منتها وسیلۀ بسیار مهم و جدّی‌یی است. ▫️پیغمبر اکرم صلّی‌ الله‌ علیه‌ و‌ آله‌ و سلّم حکومت تشکیل دادند و امام عصر ارواحنافداه حکومت تشکیل خواهند داد. همۀ معصومین همین نگاه را به حکومت اسلامی دارند. پس نمی‌توان نظام حکومتی را از اسلام جدا کرد و گفت ما یک جامعۀ سکولار باشیم و حکومتمان را صرفاً براساس فهم و اندیشه و خردورزی‌های بشری خودمان سامان دهیم و دین هم برای جنبه‌های فردی و عبادی و معنوی و باطنی. ادامه دارد…. #جلسات_هفتگی @ahlevela_channel @OstadMahdiTayyeb eitaa.com/ahlevela_channel instagram.com/ahlevela

‍ نظام جمهوری اسلامی را به چه قیمتی باید حفظ کرد؟ (بخش دوّم) 💠 جلسۀ هفتگی آقایان اهل‌ ولاء، در روز سه‌شنبه ۲۴ آبان ١٤٠١ با حضور استاد مهدی طیّب در مهدیّۀ اهل‌ ولاء برگزار شد - بخش دوّم ‍▫️نظام دینی از دین جدایی‌ناپذیر است. یا باید اسلام را پذیرفت و متدیّن بود و به حاکمیت و حکومت دینی به‌عنوان جزئی از دین باور داشت، و یا اسلام را به‌طور کلّی کنار گذاشت. این جزء از آن کل، قابل تجزّی و انفکاک نیست. نمی‌توان نظام حکومتی را از اسلام جدا کرد و کشور مسلمانان را به یک جامعۀ سکولار تبدیل کرد. ▫️حال، اگر قبول داشته باشیم که باید دین را به هر قیمتی شده حفظ کرد، ناگزیر می‌پذیریم که نظام دینی را هم باید به هر قیمتی شده، حفظ کرد. البته در آشوب‌های اخیر، حتّی بحث از بین بردن نظام دینی در میان نیست. واقعیّت این است که به تعبیری که مقام رهبری فرمودند، دشمن از یک ایران قوی، بزرگ و مقتدر می‌ترسد؛ ولو حکومت آن غیر اسلامی باشد. دشمنان در صدد تجزیۀ ایران هستند. مقامات مسؤول کشورهایی مثل آمریکا و اسرائیل و عربستان سعودی و بسیاری از سرکرده‌های گروهک‌های داخلی و سخنگویان جریانات مخالف نظام بارها این را به صراحت بیان کرده‌اند؛ ذرّه‌ای هم پرده‌پوشی ندارند در اینکه می‌خواهند ایران را تجزیه کنند. از جریانات مخالف نظام، مقصودم کسانی است که مدیریت این جریان را در دست دارند، نه آنها که به هیجان آمده و ناآگاهانه پشت سر عناصر آشوبگر در کوچه و خیابان به‌راه افتاده‌اند. ▫️در حال حاضر، هدف دشمن از بین بردن تمامیت ارضی کشور و نابودی ایران مقتدر و قوی است، و بحث از بین بردن نظام دینی و اسلامی در مرتبۀ دوّم است. نظام دینی ایران را هم باید حفظ کرد؛ چراکه صرف‌نظر از وظیفۀ شرعی حفظ اسلام و نظام اسلامی، یقیناً فروپاشی این نظام مساوی است با تجزیۀ ایران. در این امر، تردید نکنید. همۀ افراد فهیم و دقیق ایرانی و خارجی، این موضوع را تأیید می‌کنند. کسانی که می‌گویند با حفظ تمامیّت ارضی کشور، این آخوندها را بیرون می‌کنیم، در خواب و خیالند. واقعیت‌ها غیر از این را نشان می‌دهد. مدیران و برنامه‌ریزان این آشوب‌ها، در پی یک ایران تجزیه‌شدۀ ویران هستند. در حال حاضر، سرنوشت این نظام با تمامیت کشور گره خورده است. حتّی برای کسی که باورهای دینی هم ندارد و صرفاً به وطنش ایران علاقه‌مند است، برای حفظ تمامیت و اقتدار ایران، فعلاً انتخابی جز بقای نظام جمهوری اسلامی وجود ندارد. لذا باید این نظام را با تمام توان حفظ کرد؛ زیرا آلترناتیو آن، ایران تجزیه‌شده و ویرانی است که صحنۀ قتل و کشتار گروه‌ها، جناح‌ها و جریانات مختلف است. لذا هر انسان عاقل و میهن‌دوستی به این نتیجه می‌رسد که باید این نظام را حفظ کرد. ▫️اگر کسی باورهای دینی نداشت و علاوه بر این نظام دینی، گزینۀ دیگری هم در پیش روی او می‌بود، معقول بود که آن دو گزینه را با هم مقایسه کند و ببیند کدام ترجیح دارد؛ امّا در شرایط کنونی، در برابر گزینه بقای نظام اسلامی، گزینۀ دیگری جز تجزیه و ویرانی ایران وجود ندارد. اما کسی که باورهای دینی داشته باشد، قطعاً نمی‌تواند هیچ نظامی را بر نظام دینی ترجیح دهد.  ادامه دارد…. #جلسات_هفتگی @ahlevela_channel @OstadMahdiTayyeb eitaa.com/ahlevela_channel instagram.com/ahlevela

‍ نظام جمهوری اسلامی را به چه قیمتی باید حفظ کرد؟ (بخش سوّم) 💠 جلسۀ هفتگی آقایان اهل‌ ولاء، در روز سه‌شنبه ۲۴ آبان ١٤٠١ با حضور استاد مهدی طیّب در مهدیّۀ اهل‌ ولاء برگزار شد - بخش سوّم ▫️با این حال، باید به یاد داشته باشیم که نظام اسلامی، وسیله‌ای است برای تحقّق هدفی که اشاره کردیم؛ و اگر این وسیله آن هدف را محقّق نکند، معلوم می‌شود که این وسیله ناقص است و اصل نیست و باید آن را به‌سمت وسیلۀ اصلی شدن سوق داد. در مورد نظام فعلی جمهوری اسلامی، همین حکم صدق می‌کند. وضع موجود جامعۀ ما، وضع مطلوب نیست. وضع مطلوب، حکومت اسلامی به معنای تمام کلمه است. امام رضوان‌الله‌ علیه روزی که انقلاب پیروز شد، فرمودند انقلاب پیروز شد، شاه رفت؛ ولی بیست سال طول می‌کشد تا به ایران اسلامی برسیم. البته ایشان خیلی خوشبینانه تخمین زدند. الآن که چهل و چند سال شده، هنوز هم به ایران اسلامی به معنای تمام کلمه نرسیده‌ایم. باید به‌سمت حکومت اسلامی راستین و به معنای کامل کلمه حرکت کنیم. پس حکومت باید به‌تمام معنا اسلامی شود. ▫️در برابر ملّت ما سه گزینه وجود دارد: وضع موجود را تأييد کنیم؛ یا همان چیزهای مثبتی هم‌که در وضع موجود است را از دست بدهیم؛ یعنی به سمت یک حکومت و نظام غیر دینی برویم که نه خدایی، نه پیغمبری، نه فضیلتی، نه اخلاقی، نه عدالتی، نه معنویّتی، هیچ‌یک از اینها در آن مطرح نباشد؛ حکومتی که محور آن تمنیّات نفسانی انسان باشد و تمنیّات نفسانی، هرچیز را که اقتضاء کند، آن حکومت زمینۀ تحقّقش را فراهم کند. شما در حکومت‌های لائیک و لیبرال غربی می‌بینید که چه چیزهایی قانونی و رسمی شده مثل ازدواج با همجنس و ازدواج با حیوانات. به‌هرحال آن هم یک گزینه است. گزینۀ سوم این است که بگوییم وضع موجود، وضع مطلوب نیست؛ وضع مطلوب، حکومتِ به معنای واقعی اسلامی است که فعلاً در کشور ما درصد بسیار اندکی از آن اسلامی است و بسیاری از آنچه هست، چیزی نیست که اسلام خواسته است و لذا به سمت چیزی که اسلام خواسته، حرکت کنیم. این گزینۀ درست است. ▫️گرچه ضروری است که آحاد ملّت، بقای نظام اسلامی را بخواهند و برای حفظ آن با تمام توان بکوشند؛ اما دولتمردان هم باید باب نقد و انتقاد را باز بگذارند تا هم عیوب عملکردهایشان شناخته و برطرف شود و هم منتقدان عملکرد آنها جذب مخالفان نظام نشوند. ممکن است برخی متصدیان امر به‌آسانی تن به مطرح شدن ضعف و ایراد عملکردشان ندهند. در این موارد فشارهای اجتماعی، مدیران را از قُدّی و سرسختی و انتقادناپذیری در‌می‌آورد و به تصحیح و اصلاح عملکردشان وادار می‌سازد. ▫️بعضاً بیان انتقادات و انحراف‌ها، فسادها و عیب‌ها در سطح جامعه ضرورت پیدا می‌کند، تا در نتیجه، یک فشار اجتماعی ایجاد شود و مدیران نظام را وادار به تصحیح عملکردشان کند. قانون اساسی برای اینکه جامعه به سمت اصلاح برود، این حق را برای مردم پذیرفته است. اگر خواست عمومی در قالب انتقادات و اعتراضات، به برخی از مدیران نظام، فشار نیاورد، در بهترین حالت، درجا می‌زنند؛ و چه بسا به سمت تنزّل در صلاحیّت و شایستگی‌ها سوق یابند. این فشار اجتماعی با نقد منصفانه و ناصحانه در سطح جامعه و ایجاد خواست عمومی منسجم و گسترده در جامعه شکل می‌گیرد. باید از این طریق شرایطی ایجاد شود که مدیران جامعۀ ما در همۀ سطوح احساس کنند بقایشان وابسته به تأمين خواسته‌های درست، به‌حق و منطبقِ با موازین دینی و قانونی‌یی است که مردم ابراز می‌کنند و اگر به آن اعتنا نکنند، خودشان سقوط می‌کنند و کنار زده می‌شوند. ادامه دارد…. #جلسات_هفتگی @ahlevela_channel @OstadMahdiTayyeb eitaa.com/ahlevela_channel instagram.com/ahlevela

‍ نظام جمهوری اسلامی را به چه قیمتی باید حفظ کرد؟ (بخش چهارم) 💠 جلسۀ هفتگی آقایان اهل‌ ولاء، در روز سه‌شنبه ۲۴ آبان ١٤٠١ با حضور استاد مهدی طیّب در مهدیّۀ اهل‌ ولاء برگزار شد - بخش چهارم ▫️نکتۀ دیگری که باید به آن توجّه داشت، این است که بین نظام و نُظّام تفاوت قائل شویم. نِظام یک چیز است و نُظّام یعنی ناظمان و حاکمان، چیز دیگر. اگر می‌گوییم نِظام بسیار ارزشمند است و باید تا پای جان برای حفظ آن ایستاد، به این معنا نیست که برای حفظ نُظّام باید تا پای جان ایستاد. نُظّام، بشر عادی هستند و ممکن است ناکارآمد یا ناصالح باشند. هیچ‌یک از مقامات نظام جمهوری اسلامی تقدّس ندارند. در وهلۀ اوّل تقدّس مختصّ خدای متعال است و اگر تنزیل بدهیم و از خدا پایین بیاییم، مربوط به معصومین صلوات‌ الله‌ علیهم‌ اجمعین است و لا غیر. موجود قُدسی یعنی موجودی که نه نقص دارد و نه عیب؛ یعنی موجودی که سبّوح و قدّوس است. بنابراین به افراد غیرمعصوم تقدّس ندهیم. این نه بدان معناست که برای آنان احترام قائل نباشیم، به آنها محبّت نداشته باشیم و خیرخواهشان نباشیم. بلکه اصولاً یکی از وظایف مهمّ مؤمنین، خیرخواهی برای رهبران اسلامی است. ▫️پیغمبراکرم صلّی‌ الله‌ علیه‌ و‌ آله‌ و سلّم فرمودند: سه چیز است که قلب انسان مؤمن در مورد آن دچار کاستی و خلل نمی‌گردد: اوّل: اِخلاصُ العَمَلِ لِلهِ: خالصانه کار کردن برای خدا؛ دوم، النَّصِیحَةُ لِاَئِمَّةِ المُسلِمِینَ: خیرخواهی برای رهبران اسلامی. که برای فهم بهتر معنای نصیحت و خیرخواهی در این حدیث، می‌توان دقّت کرد یک پدر که خیرخواه فرزندش است، چگونه رفتار می‌کند؟ آیا فرزندش را رها می‌کند تا به هر مسیر غلطی که خواست برود؟ یا اگر دید به مسیر خلاف می‌رود، جلوی او می‌ایستد، راهش را سد می‌کند و اگر پند و اندرز مؤثّر واقع نشد، او را مورد عتاب قرار می‌دهد، به او اخم می‌کند و حتّی تنبیهش می‌کند تا آن فرزند، خود را به خطر نیندازد؟ خیرخواهی با مدّاحی و چاپلوسی یکی نیست. باید بین این دو تفاوت قائل شد. سوّمین چیزی که در حدیث پیغمبر اکرم به آن توصیه شده است، اللُّزُومُ لِجَماعَتِهِم است؛ اینکه جامعه را شقّه شقّه و پاره پاره نکنیم. همگی متّحد، پشت سر رهبران جامعۀ اسلامی بایستیم. پس این سه را با هم داشته باشیم؛ هم اِخلاصُ العَمَلِ لِلهِ، هم النَّصِیحَةُ لِاَئِمَّةِ المُسلِمِینَ و هم اللُّزُومُ لِجَماعَتِهِم. ▫️پس یک‌وقت بحث اصل نظام است و یک‌وقت بحث مدیران و رهبران و اداره‌کنندگان کشور. این دو را باید از هم جدا کنیم. نظام را باید باقی نگهداشت و متصدیان اداره کشور را باید اصلاح کرد. نباید اجازه دهیم نظام از بین برود؛ چون از هر زاویه‌ای نگاه کنیم، حفظ این نظام ضروری است؛ چه برای یک انسان متدیّن و به‌عنوان وظیفِۀ دینی و چه به‌عنوان یک ایرانی غیر متدیّن امّا علاقه‌مند به یک ایران قوی. امّا در عین حفظ نظام، باید تلاش کنیم اداره‌کنندگان کشور اصلاح و جریان مدیریت کشور تصحیح شوند.   ادامه دارد…. #جلسات_هفتگی @ahlevela_channel @OstadMahdiTayyeb eitaa.com/ahlevela_channel instagram.com/ahlevela

‍ نظام جمهوری اسلامی را به چه قیمتی باید حفظ کرد؟ (بخش پنجم) 💠 جلسۀ هفتگی آقایان اهل‌ ولاء، در روز سه‌شنبه ۲۴ آبان ١٤٠١ با حضور استاد مهدی طیّب در مهدیّۀ اهل‌ ولاء برگزار شد - بخش پنجم ‍ ▫️استاد در پاسخ یکی دیگر از حاضران که پرسیدند چگونه می‌توان مسؤولان را به تصحیح عملکرد خود در جهت منافع و مصالح مردم وادار کرد، فرمودند: حکّام باید راه را برای نقد عملکردشان به‌روی مردم باز کنند. امّا اگر حکّام راه را بستند، مردم می‌توانند آنها را وادار کنند که راه نقد را باز و خود را تصحیح کنند؛ اما وادار کردن، به معنای شیشه شکستن، به آتش کشیدن، ویران کردن، ترور کردن، کشتن، سر بریدن و زنده زنده سوزاندن نیست. بلکه فشار مفید و مؤثّر، خواست عمومی است که در قالب تجمّعات و راهپیمایی‌های آرام و مسالمت آمیز، ابراز و اعلام می‌شود. و همانطور که اشاره کردم، قانون اساسی هم به این حق برای آحاد جامعه تصریح دارد. این یکی از حقوق ملّت است که صراحتاً در قانون اساسی آمده است. ▫️مردم باید خواست خود را به زبان ادب، محبّت، منطق و استدلال بیان کنند. دشنام، فحّاشی، بی‌ادبی و حرف رکیک زدن چیزی را اثبات یا تأييد نمی‌کند. مردم هم‌صدا و پیوسته به صحنه می‌آیند و حرفشان را می‌زنند و مسؤولان را وادار به پاسخگویی می‌کنند. اگر حضور مردم اینگونه با آرامش، با متانت و با ادب محقّق شود، مسؤولان نمی‌توانند خواست آنان را نادیده بگیرند و سخن آنها را نشنوند. منتها وقتی کار به عصبیّت، خشونت، ویران کردن، به آتش کشیدن و امثال اینها کشیده شود، معترضان اگر حرف حقّی هم داشته باشند، تحت‌الشّعاع این رفتارهای خشن و غیرمنطقی قرار می‌گیرد و کسی آن را نخواهد شنید. ▫️با منطق، استدلال، آرامش، ادب، خیرخواهی، محبّت، نقد و اعتراض کردن، به هیچ‌وجه تضعیف نظام نیست؛ برعکس، حرکتی است در جهت سلامت و تقویت نظام. اگر عموم مردم خواستار باشند، مسؤولان چه بربتابند، چه برنتابند، ناگزیر می‌شوند قبول کنند. وقتی آگاهی عمومی بالا رفت و خواست عمومی به‌وجود آمد، فقط مال یک هیئت نبود، مال همۀ هیئات شد؛ مال یک دانشگاه نبود، مال همۀ دانشگاه‌ها شد، مال یک گروه نبود، مال همۀ مردم شد؛ آن وقت است که حاکمیت دیگر نمی‌تواند جلوی آن مقاومت کند. ▫️البتّه ما دلمان می‌خواهد همه‌چیز به‌راحتی و در کمال آسایش و به‌سرعت به دست آید. نه؛ کمی هم باید شهامت داشت و آمادۀ تحمّل سختی بود. اگر فردا برخورد نامهربانانه‌ای هم با من منتقد شد، میدان را خالی نکنم؛ و البته به خشونت هم متوسّل نشوم. باید پایداری کرد. امام رضوان‌الله‌ تعالی‌ علیه چند سال ایستادگی کردند تا سرانجام این انقلاب به نتیجه رسید؟! قبل از انقلاب سانسورها بود، همۀ ممنوعیّت‌ها بود، همۀ بگیر و ببندها بود، ولی وقتی یک موج عمومی در مردم برخاست، تغییر، اتّفاق افتاد. ادامه دارد…. #جلسات_هفتگی @ahlevela_channel @OstadMahdiTayyeb eitaa.com/ahlevela_channel instagram.com/ahlevela

‍ نظام جمهوری اسلامی را به چه قیمتی باید حفظ کرد؟ (بخش ششم) 💠 جلسۀ هفتگی آقایان اهل‌ ولاء، در روز سه‌شنبه ۲۴ آبان ١٤٠١ با حضور استاد مهدی طیّب در مهدیّۀ اهل‌ ولاء برگزار شد - بخش ششم ▫️در دورۀ دبیرستان، یک معلّم اخلاق داشتم. می‌گفت ما ایرانی‌ها خیلی عجولیم. علف را از این طرف در دهان گوسفند می‌گذاریم و از آن طرف، دست به زیر دنبه‌اش می‌زنیم تا ببینیم بزرگ شده یا نه. کمی صبر کن! پیغمبر اکرم صلّی‌الله‌ علیه‌ و‌ آله‌ و سلّم در مکّه، چند سال زیر آن‌همه شکنجه و فشار پایداری کردند تا بالاخره حکومت اسلامی در مدینه محقّق شد؟ ما عجولیم. دلمان می‌خواهد خیلی زود به نتیجه برسیم. شتابزدگی نداشته باشیم. آرامش، متانت و ثبات قدم داشته باشیم. اگر با منطق به میدان بیاییم و خواست عمومی ایجاد شود، قطعاً حکومت هم با خواستۀ جامعه همراهی خواهد کرد. ناگزیر می‌شود برای اینکه پایدار بماند، رضایت عموم مردم را تأمین کند. خواست عمومی طبیعتاً حکومت را اصلاح می‌کند. لذا ناامید و مأيوس نباشیم؛ امّا شیوه‌های غلط را هم در پیش نگیریم. ▫️چنان‌که عرض شد، برای ایجاد تحوّل و اصلاح، نیازمند خواست عمومی هستیم. برای رسیدن به این هدف، تنها خواست برجستگان جامعه کافی نیست. این خواست عمومی را با رشد آگاهی‌های عمومی می‌توان ایجاد کرد. امام رضوان‌الله‌ علیه خواست عمومی ایجاد کردند. حرکت ایشان از جلسات قرائت قرآن محلّه‌ها، هیئت‌ها و مسجدها شروع شد و به‌تدریج به فضاهای فرهنگی و دانشگاه‌ها و محیط‌های دیگر گسترش یافت. سالیان درازی طول کشید تا یک خواست عمومی ایجاد شد. آن خواست عمومی، شاه و نظام شاهنشاهی را نابود کرد. شاه چون تصلّب داشت و هویّتش وابسته به آمریکا بود، نمی‌توانست تغییر کند. تغییر او مساوی بود با نابودی او. ولی در نظام جمهوری اسلامی، که مبنا صلاحیّت و دیانت است، مدیر ناتوان یا خطاکار، ناگزیر می‌شود خودش را تصحیح کند. اگر هم ایستادگی کند، ناگزیر می‌شود میدان را ترک کند، تا مدیر دیگری جایگزین او شود. نا امید نباشیم. با صبر و حوصله و براساس برنامه کار کنیم تا ان‌شاءالله به نتیجه برسیم. ▫️قطعاً هیچ انسان عاقلی نمی‌گوید مدیریّت فعلی حاکم بر کشور، بهترین است و بهتر از آن امکانپذیر نیست. هیچ‌‌یک از دولت‌مردان هم چنین ادّعایی ندارند. بنابراین می‌توان با ایجاد آگاهی و خواست عمومی، فشار معقولی ایجاد کرد، تا مدیران ناچار شوند خود را تصحیح کنند و فضا به‌سمت سلامت برود. ▫️به‌طور جدّی معتقدم نقد معقول و منطقی حاکمیت، یک وظیفۀ شرعی و ملّی است. مدّاحی و چاپلوسی در وهلۀ اوّل به ضرر مدیر و مسؤولی است که مورد مدح واقع می‌شود؛ او را در رفتارها و اقدامات نادرست و باطلش تثبیت می‌کند. در نتیجه با مدّاحی و چاپلوسی، زمینۀ از پای درآمدن او فراهم می‌شود. در احادیث هم در مذمّت مدح‌نیوشی فراوان سخن گفته شده است؛ مثل اینکه فرمودند: اُحثُوا التُّراب فِی وُجُوهِ المَدّاحینَ: به چهرۀ مدّاحان و چاپلوسان خاک بپاشید. بنابراین مدّاحی و چاپلوسی، درست نیست. راه درست، نقد ناصحانه، خیرخواهانه و مشفقانه است؛ نقد مبتنی بر منطق، ادب و محبّت. اگر این راه را برویم، برای کسانی که در رفتارهایشان ضعف و ناکارآمدی و بعضاً فساد وجود دارد، راه چاره‌ای جز اصلاح باقی نمی‌ماند. #جلسات_هفتگی @ahlevela_channel @OstadMahdiTayyeb eitaa.com/ahlevela_channel instagram.com/ahlevela

💠#حديث ۳٠٣٥ بنا به نقل، حضرت اميرالمؤمنين علی عليه السّلام فرمودند: ستمگرى، در دنيا مايۀ نابودى و در آخرت، مايۀ هلاكت است. 🔅الظُّلمُ في الدُّنيا بَوارٌ، و في الآخِرَةِ دَمارٌ. غررالحكم، ح ١٧٠٧ @ahlevela_channel

۞ اَلمُؤمِنُونَ کَنَفسٍ واحِدَةٍ: مؤمن‎ها مثل یک فرد واحد می‎باشند. در جامعه اگر یک نفر مظلوم واقع شود، یا یک نفر مهموم باشد، همه‎ی افراد مشکل پیدا خواهند کرد. ۞ اَلمُؤمِنُونَ کَنَفسٍ واحِدَةٍ: همه‎ی مؤمنان مثل یک تن واحد می‎باشند. لذا اگر کسی به یک نفر مؤمن ظلم کند، گویی به همه ظلم کرده است و اگر به یکی خوبی کند، گویا به همه نیکی کرده است. ۞ در یک کارخانه که هزار نفر کارگر و کارمند دارد، اگر یکی از کارکنان خوب کار کند و به کارخانه نفع برسد، همه‎ی هزار نفر منتفع می‎شوند و اگر هم بد کار کند، به همه ضرر رسانده است. ▪️عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی▪️ 📙 مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب @ahlevela_channel

💠 نیّت هویّت‌بخش عمل ▫️آنچه هویّت‌بخش عمل ماست، عزم و نیّت است. نیّت انگیزاننده‌ی ما در انجام عمل است و به عمل ما هویّت می‌بخشد. ▫️فرض کنید در زمان رسول‌الله صلّی الله عليه و آله و سلّم مسلمانان در مسجد پیامبر با آن حضرت نماز می‌خوانند. در این نماز جماعت، هم امیرالمؤمنین علیّ‌ بن‌ ابی‌طالب عليه السّلام به پیامبر اقتدا کرده و در صف نماز ایستاده است، هم رئیس‌ المنافقین عبدالله‌ بن‌ اُبَی. ظاهر نماز این دو نفر پشت سر رسول‌الله صلّی الله عليه و آله و سلّم مثل هم است. پیامبر تکبیرۀالاحرام می‌گویند؛ حضرت علی عليه السّلام و عبدالله‌ بن‌ اُبَی هم تکبیرۀ الاحرام می‌گویند. پیامبر به رکوع می‌روند؛ آنها هم به رکوع می‌روند. پیامبر سجده می‌کنند؛ آنها هم سجده می‌کنند. پیغمبر تشهّد می‌خوانند؛ آنها هم می‌خوانند. ظاهر نماز علیّ‌ بن‌ ابی‌طالب عليه السّلام و عبدالله‌ بن‌ اُبَی یکی است و درست مثل هم است؛ ‌تفاوت نماز آنها در این است که حضرت علی عليه السّلام به‌خاطر عشق به خدا و برای اینکه حقّ بندگی خدا را ادا کند، به نماز ایستاده است؛ ولی عبدالله‌ بن‌ اُبَی به‌خاطر کینه‌ای که نسبت‌ به اسلام و مسلمانان دارد؛ به نماز ایستاده است تا از این طریق اعتماد مسلمانان را جلب کند و در صفوف آنها رخنه کند و از پشت خنجری کاری‌تر به پیکر اسلام و مسلمانان بزند. ▫️درعین اینکه ظاهر نماز این دو مثل هم است؛ آیا نماز حضرت علی عليه السّلام و عبدالله‌ بن‌ اُبَی یکی است؟ ▫️بدیهی است که بین این دو نماز زمین تا آسمان فرق است؛ امّا این تفاوت در کجاست؟ تکبیرۀالاحرام آنها یکی بود؛ رکوع و سجود و تشهّد هم یکی بود؛ فرق در نیّت آنها بود. پس چیزی که به عمل هویّت می‌دهد، نیّت است. ▫️پیامبر اکرم صلّی الله عليه و آله و سلّم نیز فرمودند: اِنَّمَا اْلاَعمالُ بِالنّیّاتِ همانا اعمال وابسته به نیّت‌هاست؛ یعنی نیّت است که هویّت‌بخش عمل است. 📙 طبیب عشق تألیف استاد مهدی طیّب #طبیب_عشق @ahlevela_channel

💠#حديث ۳٠٣٦ بنا به نقل، حضرت اميرالمؤمنين علی عليه السّلام فرمودند: زيان‌كارترين شما، ستمكارترين شماست. 🔅أخسَرُكُم أظلَمُكُم. غررالحكم، ح ٢٨٤١ @ahlevela_channel

🏴 به موازات عظمت و بزرگی فاطمه‌ی زهرا سلام الله علیها که خزانه‌ی الهی است، یک شخص به همان اندازه در جانب ظلمت، از این امّت بلند شد و دست به خزانه‌ی الهی زد و در حقّ ایشان ظلمی کرد که همه‌ی امّت تا ابد باید ننگ و سرافکندگی آن را تحمّل کنند. ▫️عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی▫️ 📙 کتاب مصباح الهدی تألیف استاد مهدی طیّب @ahlevela_channel