eitaa logo
احمدحسین شریفی
6.6هزار دنبال‌کننده
413 عکس
426 ویدیو
29 فایل
حاوی سخنرانیها و نوشته ها و معرفی آثار و فعالیتهای استاد شریفی. عضو هیئت علمی و استاد تمام فلسفه موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم ادمین کانال: @Mahdiadmin2
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از احمدحسین شریفی
🔴واپسين سفارش امام صادق علیه السلام به جامعه پيروان 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــ امام صادق(ع) در واپسين ساعات عمر مبارکشان و در حالی که ضعف شدیدی بر او حاکم شده بود، به همسر مکرم و باوفایشان، حمیده، فرمود، همه بستگان و خویشاوندان دور و نزدیک را جمع کن. وقتی همگی آنان جمع شدند، چشمان مبارک خود را گشود و خطاب به آنان فرمود: «إِنَ‏ شَفَاعَتَنَا لَا تَنَالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلَاة؛ شفاعت ما شامل کساني که نماز را سبک بشمارند نمي‌شود.» امیدوارم که جدیت و اهتمام به خواندن و اقامه نماز به گونه‌ای باشد که مشمول شفاعت آن حضرت بشویم. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢وای به روزی که بگندد نمک 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻درخواستی از مسؤولان محترم وزارت بهداشت و مسؤولان محترم نظام پزشکی کشور و همچنین مسؤولان محترم قضایی کشور در خصوص شراب‌خواری عده‌ای از پزشکان 🔸یکی از خبرهای شوک‌آور در چند روز گذشته این بود که عده‌ای از پزشکان و متخصصان کشور در یک تجمع مختلط و بدون رعایت حدود و مرزهای شرعی و اخلاقی، در شیراز دور هم جمع شده و به شرب خمر و انواع دیگری از ناهنجاری‌ها مشغول شده‌اند که در این میان وضعیت جسمی ۲۹ نفر از آنان به دلایلی (از جمله شرب خمر) وخیم شده و در نهایت یکی از آنها می‌میرد، برخی به کما می‌روند و برخی دیگر دیالیز می‌شوند و برخی نیز هنوز در بیمارستان بستری‌اند و .... 🔹همگان می‌دانیم که از نگاه اسلام شرب خمر از محرمات قطعی است. از جمله مهم‌ترین نکاتی که به عنوان فلسفه یا حکمت تحریم شراب‌خواری بیان شده است، «صیانت از عقل و شرافت و عفت و حیاء و انسانیت» است. به تعبیر دیگر، گفته شده است که شرب خمر موجب زوال عقل، عامل فسادهای عقیدتی و اخلاقی و جنسی و جسمی، و به طور کلی، کلید همه انواع شرور و فسادهای فردی و اجتماعی است. به عنوان نمونه: علیه السلام در بیان فلسفه احکام و ارزش‌های دینی می‌فرماید خداوند برای حفاظت از عقل (به عنوان فصل ممیز انسان از سایر حیوانات) شرب‌خمر را حرام کرد: «تَرْكَ شُرْبِ الْخَمْرِ تَحْصِيناً لِلْعَقْل‏» علیه السلام فرمودند: شُرْبُ الْخَمْرِ مِفْتَاحُ كُلِّ شَرٍّ؛ شراب‌خواری کلید همه بدی‌هاست. و علیه السلام درباره فلسفه حرمت شرب خمر می‌فرماید: إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى حَرَّمَ الْخَمْرَ لِمَا فِيهَا مِنَ الْفَسَادِ وَ بُطْلَانِ الْعُقُولِ فِي الْحَقَائِقِ وَ ذَهَابِ الْحَيَاءِ مِنَ الْوَجْهِ وَ إِنَّ الرَّجُلَ إِذَا سَكِرَ فَرُبَّمَا وَقَعَ عَلَى أُمِّهِ أَوْ قَتَلَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّه‏ ...؛ خدای متعال شراب را به دلیل «فسادی که در آن هست» و «تباه‌سازی عقل» و «ناتوان‌سازی آن در درک حقایق» و «از میان رفتن آبرو و حیاء» حرام کرده است. و زمانی که مردی مست می‌شود چه بسا به مادر خودش هم تجاوز کند یا بی‌گناهی را به قتل برساند....» 🔸مع الاسف دسته‌جمعی عده‌ای از پزشک‌نمایان کشور موجب بدنامی جامعه پزشکی و بی‌اعتمادی مردم به این قشر خدوم و تأثیرگذار در جامعه شده است. آنچه که این بی‌اعتمادی را تشدید کرده است این است که تاکنون تنها مواجهه رسمی مسؤولان مربوطه با این پدیده شنیع و فساد آشکار، پیام تسلیتی بود که رئیس علوم پزشکی جهرم برای یکی از تلف‌شدگان این جمع صادر کردند و در وصف او چنان نوشتند که گویا یک عارف الهی و عالم ربانی از دنیا رفته‌اند! 🔻به هر حال، کمترین توقع از مسؤولان مربوطه این است که اولاً، به صورت شفاف موضع‌گیری خود را در قبال چنین رفتار شنیعی مشخص کنند؛ ثانیاً، نحوه برخورد با این افراد را به صورت عمومی و آشکار اعلام کنند؛ ثالثاً، به مردم اطمینان دهند که از این به بعد اجازه طبابت به چنین افرادی نخواهند داد؛ و رابعاً، با اخراج همیشگی آنان از جامعه پزشکی، این لکه ننگ را از دامن مقدس طبابت و پزشکی ایران اسلامی برای همیشه پاک کنند. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢«شعائر» و «تبلیغ عاشقانه» دین 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸در دوران اخیر برخی از روشنفکرنمایان، علیه شعائر و مناسک دینی به شدت موضع‌گیری کرده‌اند. آنان همه تلاش خود را در جهت «تبلیغ دیانت بدون مناسک»، از یک طرف، و «تخریب وجهه شعائری دین»، از طرف دیگر، به کار گرفته‌اند، اما موفقیت چندانی نداشته‌اند. علیرغم هجمه‌های بی‌سابقه،‌ دین و دینداری با قوت در همه لایه‌های معرفتی و شعائری خود در حال پیشرفت است. 🔹حقیقت آن است که دین منهای شعائر و مناسک نمی‌تواند ماندگار شود. به همین‌ دلیل، «مناسک‌ستیزی»، چهره دیگری از «دین‌ستیزی» است. مناسک و شعائر دینی از بهترین راه‌های انتقال ارزش‌های دینی به نسل‌های دیگر و همچنین از بهترین‌ روش‌های نمایش دینداری و نمایان‌سازی قدرت و اقتدار اجتماعی دین هستند. مناسک و شعائر دینی، نوعی تبلیغ هنرمندانه و عاشقانه و سبکینه دین است. 🔸در میان انواع شعائر و مناسک دینی، برخی نقش‌آفرینی بیشتر و تأثیرگذاری ماندگارتری دارند، مثل شعائر ناظر به «ولایت» و «امامت». توضیح آنکه بر اساس معارف اسلامی، نماز و روزه و زکات و حج و ولایت از ارکان اصلی دین به شمار می‌روند. هر کدام از این ارکان، شعائر و مناسک خاص خود را دارند، که باید در احیا و زنده‌نگه‌داشتن آنها کوشا بود. در این میان به تعبیر علیه السلام، ولایت‌ اصلی‌ترین رکن اسلام است: وَ لَمْ يُنَادَ بِشَيْ‏ءٍ كَمَا نُودِيَ بِالْوَلَايَةِ. به همین ترتیب شعائر و مناسک مربوط به ولایت نیز مهم‌ترین و اصلی‌ترین شعائر اسلامی هستند که نه تنها عامل حفظ امامت و ولایت که ابزار توسعه ولایت و وسیله ترویج و تبلیغ ولایت بوده و هستند. و بدون تردید از مهم‌ترین شعائر ولایت، مناسک و شعائر ناظر به دهه کرامت، دهه امامت و ولایت و شعائر عاشورایی و حسینی است. به عنوان نمونه سنت «پیاده‌روی خانوادگی بزرگداشت عید غدیر»، و «پیاده‌روی اربعین» و حرکت میلیون‌ها انسان عاشق و دلباخته از حرم امیرمؤمنان به سوی حرم حسین بن علی علیهما السلام، حرارت و حلاوتی معنوی و ماندگار در دل‌های پاکان عالم ایجاد کرده است و سالانه ده‌ها میلیون نفر را به سوی خود می‌کشاند و یک خیزش آزادی‌خواهانه و عدالت‌جویانه و ظلم‌ستیزانه در سراسر مشتاقان ایجاد کرده است. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟠مسؤولیت و کاردانی 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹 علیه السلام درباره کاردانی و لزوم سپردن کارها به دست کاردان می‌فرماید: مَا أُبَالِي اِئْتَمَنْتُ خَائِناً أَوْ مُضَيِّعاً؛ برای من تفاوتی نمی‌کند که شخص خیانت‌پیشه را امین بدارم یا شخصی (ناتوان و غیرمتخصص) را که ضایع کننده است. 🔸از (1575-1624)، عارف و نویسنده آلمانی در قرن هفدهم، که از او با عنوان پدر و بنیانگذار فلسفه آلمانی هم یاد می‌کنند، پرسیدند: «نزدیک‌ترین راه به خدا چیست؟» گفت: «برای من که پینه‌دوزم، نزدیک‌ترین راه، این است که پینه دوز خوبی باشم. شما را نمی‌دانم.» @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟣مسئولیت و مشغولیت 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸کسی که کاری را بر عهده می‌گیرد باید همه وقت مفید خود را مصروف آن کند؛ باید تلاش کند نه تنها به بهترین وجه آن کار را انجام دهد؛ بلکه دائماً در اندیشه تسهیل خدمت‌رسانی و بلکه ارتقاء خدمات باشد. بلکه باید نیت و عمل او به گونه‌ای باشد که «نه پیش از او و نه بعد از او کسی نتواند به آن خوبی چنان مسئولیتی را به انجام رساند.» ✔️نمی‌شود هم مدیر یک مجموعه بود و هم عضو هیئت مدیره مجموعه‌ای دیگر! ✔️نمی‌شود هم در مشاغل دولتی مشغول خدمت بود و هم در بخش خصوصی ذی‌نفع! ✔️نمی‌شود هم هیئت علمی بود و به وظایف سنگین پژوهشی و آموزشی و تربیتی و فرهنگی پرداخت و هم شغل یا دفتر و دستک‌ دیگری در بیرون از دانشگاه داشت! ✔️نمی‌شود هم مسؤولیت اداری پذیرفت و هم به تفریحات و مسافرت‌ها و زیارت‌های شخصی و خانوادگی رفت! 🔻شاید به همین دلیل است که علیه السلام می‌فرماید: اذَا كَانَ لَكَ صَدِيقٌ فَوُلِّى وِلاَيةً فَأَصَبْتَهُ عَلَى الْعُشْرِ مِمَّا كَانَ لَكَ عَلَيهِ قَبْلَ وِلاَيتِهِ فَلَيسَ بِصَدِيقِ سَوْء؛ هرگاه دوستى داشته باشى كه به مقامى از مقامات حكومت برسد و حداقل يك دهم مناسبات قبل از دوران مسؤولیتش را با تو داشته باشد، دوست بدى نيست. 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹
🟢ابتلای دائمی مؤمنان و جامعه ایمانی 🖊احمدحسین شریفی (علیه السلام) در بیان یک سنت عملی و تربیتی خداوند برای مومنان و جامعه ایمانی فرمودند: «لَوْ أَنَّ مُؤْمِناً عَلَی قُلَّةِ جَبَلٍ لَبَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهِ شَیْطَاناً یُؤْذِیهِ وَ یَجْعَلُ اللَّهُ لَهُ مِنْ إِیمَانِهِ أُنْساً لَا یَسْتَوْحِشُ مَعَهُ إِلَی أَحَدٍ؛ اگر مؤمنی بر قلّه کوهی هم باشد خداوند شیطانی را بر می‌انگیزد تا او را اذیّت کند، و خداوند از ایمانش برای او مونسی قرار می‌دهد که از وحشت به کسی پناه نبرد». (کافی، ج۲، ص۲۴۹) @Ahmadhoseinsharifi 🌹
◻️پیامد دنیوی «عیب‌گویی» از مؤمنان 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از پیامدهای دنیوی از مؤمنان و افشا و انتشار عمومی عیوب و ضعف‌ها و نقص‌های اهل ایمان آن است که اگر چنان عیبی در وجود فرد عیب‌گو هم نباشد، سنت الهی بر آن است که دیر یا زود خود آن فرد عیب‌گو به چنان عیبی مبتلا خواهد شد و خدای متعال او را با همان عیب رسوا خواهد کرد: علیه السلام نیز می‌فرماید: مَنْ عَیَّرَ مُؤْمِناً بِذَنْبٍ لَمْ‌ یمُتْ حَتَّی یرْکبَهُ؛ کسی که مؤمنی را به گناهی سرزنش کند، نمیرد تا آن گناه را انجام دهد» نیز در مثنوی معنوی همین مضمون را در قالب یک بیت شعر به زیبایی بیان کرده است: گر همان عیبت نبود، ایمن مباش بوکْ آن عیب از تو گردد نیز فاش به همین دلیل بزرگان دین توصیه می‌کنند که اولاً عیب‌جو نباشید؛ و ثانیاً اگر عیب و نقصی در دیگران دیدید، ابتدا خدا را شکر کنید که خود شما مبتلا به چنان عیبی نیستند و بعد از انتشار و افشای عمومی آن عیب پرهیز کنید. هر کسی کو عیبِ خود دیدی ز پیش کی بُدی فارغ خود از اصلاحِ خویش؟ غافلند این خلق از خود ای پدر لاجَرَم گویند عیبِ همدگر @Ahmadhoseinsharifi 🌹
صاحب این توئیت آقای ابراهیم نبوی بود. او دیروز خودکشی کرد. یکی از کارهای او در این دنیا تمسخر پاکی و پاکان بود، درباره سرنوشت آن جهانی چنین افرادی نیز به این نصوص قرآنی و روایی توجه کنید: قرآن کریم می‌فرماید: يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا ... لا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ إِنَّ اللَّهَ كانَ بِكُمْ رَحيماً وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ عُدْواناً وَ ظُلْماً فَسَوْفَ نُصْليهِ ناراً وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسيراً (نساء، ۲۹-۳۰) علیه السلام فرمودند: «إِنَّ الْمُؤْمِنَ يُبْتَلَى بِكُلِّ بَلِيَّةٍ وَ يَمُوتُ بِكُلِّ مِيتَةٍ إِلَّا أَنَّهُ لَا يَقْتُلُ نَفْسَهُ؛ به درستی که مومن به هر بلایی مبتلا می‌شود و به هر گونه‌ای می‌میرد؛ اما هرگز خودکشی نمی‌کند.» علیه السلام می‌فرمود: «مَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ مُتَعَمِّداً فَهُوَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِداً فِيهَا؛ کسی که عمدا خود را بکشد تا ابد در آتش جهنم خواهد ماند.» @Ahmadhoseinsharifi 🌹
◻️تکبر در برابر متکبران 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ [یک] یکی از بدترین رذایل اخلاقی، تکبر و خودبزرگ‌بینی است. شاید بتوان گفت نخستین رذیله اخلاقی ابرازشده در تاریخ شناخته شده بشر، همین رذیله بوده است؛ رذیله‌ای که سرنوشت بشر را تغییر داد! قرآن کریم در داستان خلقت آدم و دستور سجده ملائکه بر او می‌فرماید: «وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْليسَ أَبى‏ وَ اسْتَكْبَرَ وَ كانَ مِنَ الْكافِرين‏» (بقره، ۳۴) عامل اصلی سرپیچی ابلیس از فرمان الهی، همین رذیله بزرگ یعنی تکبر بود. به همین دلیل، در آموزه‌های اسلامی، تکبر و خودبزرگ‌بینی به عنوان اساس همه سرکشی‌ها و بنیان گناه و نافرمانی معرفی شده است. علیه السلام می‌فرماید: «احْذَرِ الْكِبْرَ فَإِنَّهُ رَأْسُ الطُّغْيَانِ وَ مَعْصِيَةِ الرَّحْمَنِ؛ از کبر پرهیز کن چرا که اساس سرکشی و نافرمانی علیه خدای متعال است.» [دو] با این همه، قبح تکبر مطلق نیست؛ گاهی رفتار متکبرانه، عین فضیلت و خوبی است. تکبر در برابر انسان‌های متکبر عبادت است. یعنی در برابر انسان‌های متکبر باید چنان رفتار کرد که بینی آنها به خاک مالیده شود. هرگونه تواضع عملی یا کوتاه آمدن در برابر افراد متکبر، خسارت‌های جبران‌ناپذیری به دنبال دارد. [سه] ضمناً باید توجه داشت که در اغلب موارد، تکبر ناشی از ضعف و کمبود است. افراد متکبر، در پشت صحنه رفتارشان، نوعی ترس و خواری وجود دارد. با تکبر و خودبزرگ‌بینی و زورگویی تلاش می‌کنند، آن ضعف و ترس را بپوشانند. در حدیثی از علیه السلام، عامل روان‌شناختی تکبر، همین ترس و خواری درونی دانسته شده است: «مَا مِنْ أَحَدٍ يَتِيهُ إِلَّا مِنْ ذِلَّةٍ يَجِدُهَا فِي نَفْسِهِ؛ هيچ كس نيست كه تكبّر ورزد، مگر بر اثر خوارى و حقارتى كه در خود می‌يابد.» «مَا مِنْ رَجُلٍ تَكَبَّرَ أَوْ تَجَبَّرَ إِلَّا لِذِلَّةٍ وَجَدَهَا فِي نَفْسِهِ؛ هيچ انسانی تكبّر يا گردن‌فرازى نكرد، مگر به سبب احساس خوارى و حقارتى كه در خود يافت.» از دیگر عوامل تکبر، فرومایگی و پستی شخصیت افراد متکبر است. «لَا يَتَكَبَّرُ إِلَّا وَضِيعٌ خَامِلٌ؛ تکبر نورزد، مگر شخص فرومایه و پست.» [چهار] افراد متکبر، همچون سگ‌های ولگردی می‌مانند که اگر در طرف مقابل کمترین ضعف و کرنشی ببینند، جری‌تر و جسورتر خواهند شد. راه مقابله با آنها این است که متکبرانه با آنها رفتار شود؛ به آنها بی‌اعتنایی شود؛ با قدرت و اقتدار با آنها برخورد شود. در حدیثی از (ص) چنین نقل شده است: «إِذَا رَأَیْتُمُ الْمُتَکَبِّرِینَ فَتَکَبَّرُوا عَلَیْهِمْ فَإِنَّ ذَلِکَ لَهُمْ مَذَلَّةٌ وَ صَغَار؛ هر گاه متکبران را دیدید، برخوردی مشابه با آنان داشته باشید؛ زیرا این کار سبب خواری و کوچک شدن آنان می‌شود.» امیرمؤمنان علیه السلام می‌فرماید: «التَّكَبُّرُ عَلَى المُتَكَبِّرِين هُو التَّواضُعُ بِعَينِهِ؛ تکبر در برابر متکبران، عین تواضع و فروتنی است» @Ahmadhoseinsharifi 🌹
◻️شرایط اجابت دعا: حضور قلب، خشوع و اطمینان 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ دعا یعنی «خواستن»، «طلب کردن»، «صدا زدن»، «درخواست کردن» و «اظهار نیاز کردن». دقت در این معانی نشان می‌دهد که: اولاً، دعا باید همراه با توجه و تمرکز و حضور قلب باشد؛ و الا طلب کردن و خواستن و درخواست کردن، بدون توجه به خواسته‌های خود و بدون توجه به کسی که آن خواسته را با او مطرح می‌کنیم، فی‌الواقع دعا نیست؛ در بهترین حالت، الفاظی است که لقلقه زبان می‌شوند. دعا با تفرق خاطر و تشتت افکار جور در نمی‌آید. پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَا يَسْمَعُ دُعَاءً مِنْ قَلْبٍ غَافِلٍ لَاهٍ؛ بدانید که خدای متعال دعا از یک قلب بی‌خبر و سرگرم امور دنیوی را نمی‌شنود.» ثانیاً، دعا ملازم با خضوع و خشوع در برابر خدا است؛ یک فردِ نیازمند نمی‌تواند متکبرانه خواسته و نیاز خود را با کسی که رفع آن نیاز در دست اوست در میان بگذارد. امام صادق علیه السلام می‌فرماید، هر کسی که در دعا دستان خود را به سوی خدای عزیز جبار بلند کند و از او چیزی بخواهد خدا حیا می‌کند که آن را خالی برگرداند. به همین دلیل پس از دعا دستان خود را به سر و صورت خویش بکشید: «مَا أَبْرَزَ عَبْدٌ يَدَهُ إِلَى اللَّهِ الْعَزِيزِ الْجَبَّارِ إِلَّا اسْتَحْيَا اللَّهُ- عَزَّ وَ جَلَّ- أَنْ يَرُدَّهَا صِفْراً حَتّى‏ يَجْعَلَ فِيهَا مِنْ فَضْلِ رَحْمَتِهِ مَا يَشَاءُ، فَإِذَا دَعَا أَحَدُكُمْ فَلَا يَرُدَّ يَدَهُ‏ حَتّى‏ يَمْسَحَ عَلى‏ وَجْهِهِ وَ رَأْسِهِ». ثالثاً، دعا ملازم با رجا و امید است؛ فرد ناامید، خواسته خود را با هیچ کس مطرح نمی‌کند. (ص) می‌فرماید: ادْعُوا اللَّهَ وَ أَنْتُمْ مُوقِنُونَ بِالْإِجَابَةِ؛ خدا را بخوانید در حالی که یقین به اجابت دارید. علیه السلام می‌فرماید: إِذَا دَعَوْتَ فَظُنَّ حَاجَتَكَ بِالْبَابِ‏؛ وقتی دعا کردی، مطمئن باش که خواسته‌ات برآورده شده است. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
هدایت شده از احمدحسین شریفی
🟢«شعائر» و« تبلیغ عاشقانه» دین 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸در دوران اخیر برخی از روشنفکرنمایان، علیه شعائر و مناسک دینی به شدت موضع‌گیری کرده‌اند. آنان همه تلاش خود را در جهت «تبلیغ دیانت بدون مناسک»، از یک طرف، و «تخریب وجهه شعائری دین»، از طرف دیگر، به کار گرفته‌اند، اما موفقیت چندانی نداشته‌اند. علیرغم هجمه‌های بی‌سابقه،‌ دین و دینداری با قوت در همه لایه‌های معرفتی و شعائری خود در حال پیشرفت است. 🔹حقیقت آن است که دین منهای شعائر و مناسک نمی‌تواند ماندگار شود. به همین‌ دلیل، «مناسک‌ستیزی»، چهره دیگری از «دین‌ستیزی» است. مناسک و شعائر دینی از بهترین راه‌های انتقال ارزش‌های دینی به نسل‌های دیگر و همچنین از بهترین‌ روش‌های نمایش دینداری و نمایان‌سازی قدرت و اقتدار اجتماعی دین هستند. مناسک و شعائر دینی، نوعی تبلیغ هنرمندانه و عاشقانه و سبکینه دین است. 🔸در میان انواع شعائر و مناسک دینی، برخی نقش‌آفرینی بیشتر و تأثیرگذاری ماندگارتری دارند، مثل شعائر ناظر به «ولایت» و «امامت». توضیح آنکه بر اساس معارف اسلامی، نماز و روزه و زکات و حج و ولایت از ارکان اصلی دین به شمار می‌روند. هر کدام از این ارکان، شعائر و مناسک خاص خود را دارند، که باید در احیا و زنده‌نگه‌داشتن آنها کوشا بود. در این میان به تعبیر علیه السلام، ولایت‌ اصلی‌ترین رکن اسلام است: وَ لَمْ يُنَادَ بِشَيْ‏ءٍ كَمَا نُودِيَ بِالْوَلَايَةِ. به همین ترتیب شعائر و مناسک مربوط به ولایت نیز مهم‌ترین و اصلی‌ترین شعائر اسلامی هستند که نه تنها عامل حفظ امامت و ولایت که ابزار توسعه ولایت و وسیله ترویج و تبلیغ ولایت بوده و هستند. و بدون تردید از مهم‌ترین شعائر ولایت، مناسک و شعائر ناظر به دهه کرامت، دهه امامت و ولایت و شعائر عاشورایی و حسینی است. به عنوان نمونه سنت «پیاده‌روی خانوادگی بزرگداشت عید غدیر»، و «پیاده‌روی اربعین» و حرکت میلیون‌ها انسان عاشق و دلباخته از حرم امیرمؤمنان به سوی حرم حسین بن علی علیهما السلام، حرارت و حلاوتی معنوی و ماندگار در دل‌های پاکان عالم ایجاد کرده است و سالانه ده‌ها میلیون نفر را به سوی خود می‌کشاند و یک خیزش آزادی‌خواهانه و عدالت‌جویانه و ظلم‌ستیزانه در سراسر مشتاقان ایجاد کرده است. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🔻«دین‌داری استدلالی» در برابر «دین‌داری تقلیدی» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ [یک] انسان، استعدادهای متعددی دارد: استعداد ایمان، استعداد شرک، استعداد، خدمت، استعداد خیانت، استعداد خوبی، استعداد بدی و .... [دو] فعال‌سازی هر کدام از آنها اقتضائات و شرایط و الزاماتی دارد. [سه] استعداد دینی را نمی‌توان با اکراه و زور فعال کرد: معنای «لا إِكْراهَ فِي الدِّين‏» همین است. دینداری با زور و اجبار محقق نمی‌شود. دینداری زوری، متکی بر تداوم زور و اجبار است؛ هر لحظه‌ای که فشار و زور کم شود، دینداری هم رخت می‌بندد. همانطور که دینداری شخص‌محورانه متکی بر ارتباط و اعتقاد به آن شخص است هر زمانی که کوچکترین خدشه‌ای در آن اعتقاد و ارتباط ایجاد شود، دینداری هم مخدوش می‌شود! [چهار] کسی که از راه استدلال و با شناخت معارف و آموزه‌های دینی، دین‌دار شود، همچون درختی ریشه‌دار و قطور است که در برابر طوفان‌های سهمگین نیز استوار می‌ماند و متزلزل نمی‌شود؛ برخلاف کسانی که دینداری تقلیدی یا شخص‌محورانه دارند که با وزش اندک بادی، می‌لرزند و بر زمین می‌افتند. علیه السلام می‌فرماید: «مَنْ دَخَلَ فِي هَذَا الدِّينِ بِالرِّجَالِ أَخْرَجَهُ مِنْهُ الرِّجَالُ كَمَا أَدْخَلُوهُ فِيهِ وَ مَنْ دَخَلَ فِيهِ بِالْكِتَابِ وَ السُّنَّةِ زَالَتِ الْجِبَالُ قَبْلَ أَنْ يَزُولَ؛ كسی که از طريق اشخاص به اين دين در آيد، همان اشخاص همچنان كه او را به آن در آورده‌اند از آن خارجش كنند و كسى كه از طريق كتاب و سنّت به اين دين وارد شود، كوه‌ها بجنبند و او نجنبد.» @Ahmadhoseinsharifi 🌹