بیست و یکم رجب
شهادت حضرت رباب (سلام‌الله‌علیها)
بیست و یکم رجب سال ۶۲ هجری قمری #حضرت_رباب (سلام‌الله‌علیها) #شهید گشتند،
#حضرت_رباب (سلام‌الله‌علیها) #همسر امام حسین (علیه‌السلام) و #مادر حضرت علی اصغر (علیه‌السلام) است،
#حضرت_رباب (سلام‌الله‌علیها) فرزند امرءالقیس بن عدی #همسر جلیل القدر #امام_حسین (علیه‌السلام) است، این بانو مادر بزرگوار #حضرت_سکینه (سلام‌الله‌علیها) و #حضرت_علی_اصغر (علیه‌السلام) و از بانوان ستمدیده کاروان کربلا هستند،
ایشان از بانوان عالمه و اهل فصاحت و بلاغت بوده و همینطور در تاریخ است که #حضرت_رباب (سلام‌الله‌علیها) از #بهترین_بانوان و #افضل آنان در #ادب و عقل بود،
پدر ایشان #امرءالقیس کلبی از شیعیان #امیرالمومنین (علیه‌السلام) و از بزرگان اهل شام بود که از فرط علاقه به اهل بیت (علیهم السلام) سه #دختر خود را به #عقد امیرالمومنین (علیه‌السلام) و امام حسن (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) در آورد،
#امام_حسین (علیه‌السلام) #علاقه زیادی به #حضرت_رباب (سلام‌الله‌علیها) و #حضرت_سکینه (سلام‌الله‌علیها) داشتند که در شعری بیان می‌دارند:
خانه‌ای که در آن #رباب (سلام‌الله‌علیها) و #سکینه (سلام‌الله‌علیها) باشد را #دوست می‌دارم،
"لَعَمْرُک اِنِّنی لَاُحِبُّ دارا
تَحُلُّ بها سکینةُ و الربابُ
اُحبِّهما وَ اَبْدُلُ جُلَّ حالی
وَ لَیْسَ لِلاَئمی فیها عِتابُ"
بعد از جریان کربلا #حضرت_رباب (سلام‌الله‌علیها) هر روز در #آفتاب می‌نشتند و بر مصائب #امام_حسین (علیه‌السلام) #گریه و زاری می‌کردند، در تمام روزها #مجلس_عزا برقرار نموده و با بقیه مخدرات نقل #مصائب و #عزاداری می‌فرمودند بعضی از زنان مدینه اعتراض کردند که چرا به #سایه نمی‌روید؟ #حضرت_رباب (سلام‌الله‌علیها) فرمودند ما را ملامت نکنید، آنچه #مصائبی که ما دیده‌ایم شما ندیدید که بدن مطهر عزیز فاطمه (سلام‌الله‌علیها) #بدن امام حسین (علیه‌السلام) عریان زیر #آفتاب سوزان رها کردند،
#حضرت_رباب (سلام‌الله‌علیها) در #کربلا همراه #امام_حسین (علیه‌السلام) بود و هنگامی که #امام_حسین (علیه‌السلام) به #شهادت رسیدند، بسیار #بی‌تابی کردند،
#حضرت_رباب (سلام‌الله‌علیها) بنابر نقلی یکسال پس از عاشورا از دنیا رفتند، همچنین آمده است که #حضرت_رباب (سلام‌الله‌علیها) بعد از #اربعین با #اذن امام سجاد (علیه‌السلام) تا #یکسال در #کربلا ماندند و در آنجا مشغول #گریه و #عزاداری بودند، پس از #یکسال به دستور #امام_سجاد (علیه‌السلام) به #مدینه بازگشتند و دائما درحال #عزاداری بودند، تا سرانجام در #ماه_رجب بر اثر شدت #غم و اندوه #دق کرده و بر اثر #تازیانه‌ها و #مصائب اسارت به #شهادت رسیدند،
همچنین در #شهادت حضرت رباب (سلام‌الله‌علیها) نوشته‌اند که در #کربلا دق کردند و #قبر مطهرشان نیز در #کنار قبر مطهر امام حسین (علیه‌السلام) است.
منابع:
الوقایع والحوادث مرحوم ملبوبی ، أعلام النساء المؤمنات شيخ محمد حسون ، نساء حول الحسين سعيد رشيد زميزم ، سبايا آل محمد (علیهم السلام) السيد نبيل الحسنی ، تاريخ الإسلام ج ۲ المنظمة العالمية للحوزات ، عدد السنه ص ۱۷۹ ، ابن کثیر ج ۸ ص ۲۲۹ ح ۱۴۱۳
#به_جمع_مابپوندید
@MOORI82325
🇮🇷 #باماهمراه_شوید
#التماس_دعای_فرج
http://کانال.شهیدنوری
✳️در آیه بعدی اشاره می کند اگر در مصائب، مال و ثروت و یا چیز دیگری از دست انسان رفت و یا چیزی به دست انسان آمد او نباید اندوهناک شود و نه فرحناک و خوشحال.
«لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ»
زیرا تمام این بده بستان های الهی از باب امتحان است و براساسِ نظام احسن الهی و نوشته شده در علم الهی؛ بنابراین جایی برای یأس و ناراحتی و فرح و خوشحالی نیست.
البته برخی در ترجمه آیه، منظور از فرح را، فرح بی جا ذکر کرده اند که طبق بیانی که ما از معنای آیه داشتیم نیازی به چنین تقدیر نیست گرچه در نگاه ابتدایی و عموم مردم این نگاه هست که شادی بی‌جا درست نیست و شادی متعارف مشکل نمی نماید!
🔺لَا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ ﴿قصص/۷۶﴾
(بی جا و بیش از حد) شادى مكن كه خدا شادى كنندگان را دوست نمى دارد!
✅البته از نظر تشریعی جا برای تاسف و ناراحتی از خطا و گناهی که منجر به سلب نعمتی شده و نیز شادی و حمد الهی به خاطر اینکه انسان وظیفه خود را انجام داده و خداوند او را وسیله برای انجام اهداف متعالی قرار داده وجود دارد، اما از نظر تکوینی چون هر حادثه ای که اتفاق می‌افتاد بعد از واقع شدن انسان پی می‌برد که براساس نظام احسن بوده و باید اتفاق می افتاد، و برای امتحان است جایی برای فرح و تأسف نسبت به آن وجود ندارد.
#مصائب
#جبر_و_اختیار
#علم_الهی
#نظام_احسن
#سوره_حدید