eitaa logo
امامت و امارت
182 دنبال‌کننده
83.9هزار عکس
46.8هزار ویدیو
4.1هزار فایل
گزارش شخصی امامت وامارت پردیسان
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 🍀جلسه بیست وچهارم 🔹️ب : عطایای خاص خداوند به امام حسین علیه السلام توضیح خداوند متناسب با صفات خودش عطایایی به حسين عليه السلام داده است ، البته نمی گوییم آنچه خدا به حسين عليه السلام عطا کرده ش و یا مانند صفات خودش می باشد ، بلکه نمونه هایی از صفات خداوندی است که به امام حسين عليه السلام اختصاص داده است . تبیین موضوع چنین است : اولا * اول : یکی از صفات خداوند این است که وان من شيء الا يسبح بحمده (۱۲) هیچ چیز نیست مگر اینکه خداوند را تسبیح می کند . امام حسین نیز دارای خصوصیتی متناسب با این معنا است و آن اینکه و أن من شی ء الا و قد بکی لمصيبته هیچ چیز نیست مگر اینکه در مصیبت امام حسين عليه السلام گریه کرد . البته ما گریه آنها را درک نمی کنیم ؛ زیرا گریه هر چیزی به حسب حال خودش است ، و گریه فقط منحصر به جاری شدن اشک از چشم نیست ؛ بلکه همان طور که در روایات آمده گریه آسمان ، ریزش قطرات خون و گریه زمین این بوده است که هر سنگی را بر می داشتند ، زیر آن خون می دیدند و گریه ماهی بیرون افتادن آن از آب بوده و گریه هوا تاریک شدن آن و گریه خورشید کسوف آن و گریه ماه خسوف آن بوده است . * دوم : اقرار به وجود صانع حکیم امری فطری است که انسان ها را بر اساس آن فطرت آفریده است . بنابراین پیروان هر مسلکی حتی بت پرستان به وجود خداوند اقرار می کنند و ملحدان و بی دینان نیز آنگاه که با زبان ، وجود خدا را انکار می کنند ، اما وجود او را اثبات می نمایند . در مورد امام حسين عليه السلام نسبت به آنچه دل در مصائبش می سوزد ، نیز مطلب همین است . همه ، حتی کسانی که آن حضرت را نمی شناسند بر او گریه می کنند و عزای او را بر پا می دارند، مانند بعضی از هندوهای مخالف اسلام. حتی دشمنان آن حضرت ، در همان حال که دشمنی خود را با امام ابراز می نمودند، برای او گریه می کردند. مثلا۔ عمر سعد در آن هنگام که فرمان به قتل امام داد و همچنین زمانی که حضرت زینب سلام الله علیها با او سخن گفت ، گریه کرد . آن که لباس فاطمه را ربود ، نیز گریه کرد . آری ، تنها در مورد ابن زیاد ملعون ، در روایتی نیامده است که متاءثر شده و یا بر حالی از حالت های حسین گریه کرده باشد . تنها در یک مرحله است که رفتار او بیانگر تغییر حال اوست و آن زمانی است که دستور به قتل امام سجاد عليه السلام داد ، اما عمه اش زینب سلام الله عليها او را در آغوش گرفت و گفت : اگر می خواهی او را بکشی مرا هم را بکش . در این حال بود که ابن زیاد گفت : رهایش کنید ، مصائبی که بر او وارد شده و بیماری اش او را بس است . 🥀 🥀