اسمش ریما بود، دید عکسش رو میگیرم اشک هاش رو پاک کرد،وقتی چند لحظه ای سکوت تو مقتل برقرار میشه، حزن شدیدی تو قلب میاد، جوری که بی اختیار اشک میریزی، این همون حالت بهت و غمیه که با رجز ترمیم میشه… رجز هایی که یادت میاره، روح مقاومت میمونه، حتی اگر هزاران پیکر زیر خاک دفن بشه … #انا_علی_العهد💛 @hariradeli

🔴«برادرم؛ عزیزم؛ مایه فخرم» 🔹‌نماهنگ ویژه‌ مراسم تشییع شهید سیدحسن نصرالله و شهید سید هاشم صفی‌الدین منتشر شد. @fetan2

🔴تصویر هوایی از گسیل مردم جنوب لبنان به سمت بیروت برای شرکت در تشییع تاریخی شهدای مقاومت @fetan2

📚 جزوه روایت نصر 🔸دستاوردهای راهبردی طوفان الاقصی به روایت شهید سید حسن نصرالله 📌 انتشار به بهانه مراسم تشییع شهید سید حسن نصرالله

﷽ #بشنوید 🎧 قطعه | #سلاما_یا_أباهادي 🎙 بانوای: #حاج_مهدی_رسولی 📃 شاعر: حسین حاجی 🎞 تنظیم: محمد مصباح ⭕️ #إنا_على_العهد 📍 تولید شده در "قرارگاه رسانه شهید آوینی #هیئت_ثارالله علیه‌السّلام زنجان" @bayadraft

🖤 إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُون🖤 یادبود مجازی شهید سید حسن نصرالله 👇👇👇 https://fatehe-online.ir/7 روی لینک بزنیم و فاتحه ای نثار روحشون کنیم

برای دوستانی که گفتند دلتنگ حضور در مراسم سید هستند، حتما به نیابت از شما قدم برمی‌داریم، شما هم به نیابت از ما در مصلی‌ها حاضر بشید برید هم دل‌تون آروم بشه و هم بدونید تصویری که از تهران و سایر شهرها در تشییع سید مخابره میشه بسیار بسیار ارزشمند هست. #انا_علی_العهد @hamidkasiri_ir

ما به شهیدمان نمی‌گوییم خداحافظ! می‌گوییم به ام‍ّید دیدار... #انا_علی_العهد @hamidkasiri_ir

حالا فقط چندساعت تا ملاقات دوباره ما و شما بعد از این چهارماه لعنتی مانده. تا آمدن شما بر سر شانه‌ها. در آن تابوت زرد رنگ. با آن عمامه سیاه خاک‌آلود نشسته بر آن؛ که خود روضه‌ای است مفصل. همه منتظر اند آقای نصرالله. همه به بیروت رفته‌اند. همه میخواهند به چشم خود ببینند که شما واقعا می‌روید. واقعا دفن می‌شوید. رفتن شما باورناکردنی است. هنوز کسی باورنکرده. یهود اهل خرافه‌ است. میگویند آقای نصرالله نرفته و برنامه فردا، جشن بزرگ پیروزی حزب‌اللّه است و قرار است که سید باز در صفحه مانیتورها ظاهر شود و دنیا را غافلگیر کند و دوباره رجز بخواند. کاش حق با یهود بود آقای نصرالله. کاش خرافه‌ها حقیقت داشت. مدفن تو اما آماده شده. مشتی از خاک بیت‌المقدس و پنجه‌ای از تربت کربلا در آن ریخته‌اند. و عبای آقا شاید که روی سینه‌ات کشیده شود. هزارهزار مرد سیاه‌پوش برای تشییع‌ات می‌آیند و زنان نقل و گلبرگ روی تابوت‌ات می‌ریزند. پیکرت میگویند که هیچ زخم‌ ندارد. حتی یکی. شهید بی‌زخم. و نوامیس‌ات، فردا چشم و چراغ بیروت‌اند. و عزیزکرده جماعت. وسایل شخصی‌ و لباس‌هایت، هیچ به غارت نمی‌رود. شما میفهمید که چه می‌خواهم بگویم آقای نصرالله. شما اهل روضه بودید و رقیق‌القلب. فردا سلام ما را هم به آن شهید پرزخم برسانید و بگویید که هنوز «إنا علی العهد». به امید ملاقاتی زود. نه تو بر شانه ما؛ که شانه به شانه هم در میدانی دوباره. «مهدی مولایی»

چهاردهم خرداد است انگار. سیزدهم دی‌ماه بغداد؛ سی‌ام اردیبهشت ورزقان گویی. عصر خسته بعد از عاشورای هرسال. شامگاه مبهوت بیست و یک رمضان انگار. ما هنوز بین سیاههٔ جمعیت دفن کنندگان امام‌ایم. هنوز اطراف فرودگاه بغداد. ما هنوز در کوهپایه‌های مه‌آلود ورزقان‌ به جست و جوییم. غم در نسل ما امتداد دارد. ما به دیدن صحنه‌های مهیب تاب‌فرسا بزرگ شدیم. حالا چند روزی است که آرام‌آرام چشم‌هامان را آماده دیدن این کشنده‌ترین پرده بیروت کرده‌ایم. پرده تابوت زرد تو بر شانه‌های سیاه جماعت. که بهت نکند. نمیرد. و آنچه می‌بیند را باور کند. جان‌ها باز به لب رسیده. پس چرا نمی‌آیی سید؟ چرا رخ نمایان نمیکنی عزیز قلب‌های ما؟ بیا و دست به قلب‌های محزون عاشقان بکش. حاج‌آقا هارداسان؟