#گندم_زارهای_طلایی 🌾🌾 #قسمت_صدشصت‌هشتم من تکیه دادم به دیوار و گفتم : آمنه رفته ؟ چه بلایی سرش اومده خاله ؟  گفت : نه بابا , یک دختری به اسم زهرا گذاشته رفته ... خواهرش داره گریه می کنه ... گفتم : یا امام رضا خودت کمک کن بلایی سرش نیاد ... خاله این همون دختریه که تازه آوردن ... گفت : خواهرش داره گریه می کنه و زهرا رو می خواد ... دویدم تو اتاق و زود نمازم رو خوندم و لباس پوشیدم ... خاله هم حاضر بود گفت : تو کجا ؟ نیا , من بهت خبر می دم ... الان اگر بیای بچه ها باز هوایی می شن ... دیگه چشمشون هم ترسیده , ولت نمی کنن ... گفتم : خاله چرا درکم نمی کنی ؟ طاقت ندارم ... گفت : الان کاری از دست تو بر نمیاد , انیس الدوله هر کاری لازم باشه می کنه ... تو برو بخواب , خودم بهت زنگ می زنم ... و درو زد به هم و رفت ... خاله رو می شناختم ... وقتی میگه نه , یعنی نه ... دیگه کسی نمی تونست عقیده اش رو عوض کنه ... این بود که اصرار نکردم ... رفتم تو اتاقم ولی دلم طاقت نمیارود ... همین طور راه می رفتم و مضطرب بودم ... تا  هوا روشن شد ... ولی خاله زنگ نزد ... چندین بار پرورشگاه رو گرفتم ولی کسی جواب نداد ... بازم صبر کردم تا آفتاب از پنجره تو اتاقم تابید ... حالا مطمئن بودم که تاکسی گیرم میاد ... با سرعت از خونه زدم بیرون و رفتم به طرف پرورشگاه ... نزدیک اونجا از تاکسی پیاده شدم ... از اون طرف خیابون نگاه کردم ببینم چه خبره ... از اینکه ماشین خاله و انیس الدوله هنوز دم در بود و آقا یدی و چند تا مرد تو حیاط ایستاده بودن , فهمیدم که بچه هنوز پیدا نشده داشتم فکر می کردم زهرا کجا می تونست رفته باشه ؟  حتما خونه شون رو تا حالا گشتن ... به هر حال من اونجا رو بلد نبودم ... ولی یک فکری آرومم کرد ... اون نمی تونست زیاد دور شده باشه ... چون خواهرش اونجاست حتما برمی گرده ... اصلا چرا رفته ؟  اون بچه حرف نمی زد و خیلی غمگین بود ... کاش بیشتر براش وقت می ذاشتم ... یکم خیابون های اطراف رو نگاه کردم ..و برگشتم .. نمی فهمیدم تو پرورشگاه چه خبره ولی آقا یدی و اون دو نفر مرد هنوز تو حیاط بودن ... دیگه طاقت نداشتم ... دل به دریا زدم تا برم از آقا یدی اوضاع رو سوال کنم ... برای رد شدن از خیابون نگاهی انداختم ... از اون طرف یک دختر بچه داشت به طرف پرورشگاه می رفت ... از لباسش فهمیدم که زهراست ... دیگه نفهمیدم چطور از خیابون رد بشم و خودمو به اون برسونم ... چشمش به من که افتاد , زد زیر گریه ... بغلش کردم دست به سرو روش کشیدم و بوسیدمش و گفتم : چیزی نشده عزیزم ... قربونت برم , نترس ... مهم نیست , خودتو ناراحت نکن ... آروم باش ... به من بگو کجا رفته بودی ؟  گفت : لیلا جون , رفتم بابام رو پیدا کنم ... اما زندان رو بلد نبودم ... ترسیدم , شب بود , گم شدم ... 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌸به نیت فرج امام زمانمون اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌸 🦋 🌹🦋 🌹🌹🦋 🌹🌹🌹🦋 🌹🌹🌹🌹🦋 #کانال‌عکس‌نوشته‌ایتا                    @Aksneveshteheitaa                🌻❤️🌻