eitaa logo
🇵🇸کانال رسمی شعر آل یاسین
5.8هزار دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
877 ویدیو
116 فایل
خادم کانال: @sajjad_a110
مشاهده در ایتا
دانلود
تو زندگیتون سعی کنید آدمها رو ببخشین، حتی اونهایی رو که برای کارشون شرمنده نیستن. عصبانی موندن فقط تو رو آزار میده، نه اونارو... ـ ـ ـ ــــــــ⊰𑁍⊱ــــــــ ـ ـ ـ @aleyasein
بابا رضا.mp3
15.2M
*سرود بابا رضا* دوست دارم صدات کنم بابا رضا علیه السلام @aleyasein
1_4960290073.mp3
15.7M
چونکه میلاد آقامونه🌸 ـ ـ ـ ــــــــ⊰𑁍⊱ــــــــ ـ ـ ـ @aleyasein
تاب تاب عباسی مامان منو نندازید ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ @aleyasein
1_4926811102.mp3
4.41M
دلبسته و بیقرارِ کُنجِ حرمند آنها که به جستجوی مهر و کرمند این را همه دل شکستگان می‌دانند در نزدِ تو دل شکسته‌ها محترمند ـ ـ ـ ــــــــ⊰𑁍⊱ــــــــ ـ ـ ـ @aleyasein
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ـ ـــــ᯽ـــــ ـ ـ درحرم بازه به روی همه کس عالم فدات آقافقط همین وبس ـ ـ ـــــ᯽ـــــ ـ ـ @aleyasein
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
ـ ـ ـــــ᯽ـــــ ـ میریزه برکات ازدل آسمون خدا لطف تموم میکنه واسمون ـ ـ ـــــ᯽ـــــ ـ ـ @aleyasein
آسمان خشک و خسیس، ابرها بی‌ضربان ناودان‌ها خاموش، جوی‌ها بی‌جریان حسرت جرعۀ آب، روی لب‌های سفال غنچۀ یک روزه، خاک شد در گلدان آن همه گندمزار، جز نمک خوشه نداد دست بر زانو داشت، پیرمرد دهقان ناگهان جار زدند: آی مردم! فردا، می‌رود دریایی به نماز باران ای تو معنای حیات! گام بردار که مَرو این زمین‌خورۀ پیر، شده از شوق جوان می‌رسد سوز صدا، بود سرگرم دعا: «رَبِّ اَنزَل مَطَرا دائماً بِالاِحسان» ابرها غریدند، آسمان در مدحش، خطبه‌ای غرا خواند، بارشی بی‌پایان با نگاهش جوشید، با دعایش نوشید آب از هر چشمه، باغ از رود روان ریشه‌هایی بی‌تاب، خوشه‌هایی سیراب بس که نوشید از آب، مست شد تاکستان بیم از خشکی نیست، چون تویی رحمت ابر بیم از طوفان نیست، چون تویی کشتیبان داشتم کنج حرم، جامعه می‌خواندم ناگهانی آمد، باز هم آن باران @aleyasein
ای از شعاع نور تو تابنده آفتاب باشد ز روی ماه تو شرمنده آفتاب.. جز با رضای تو ندمید و نمی‌دمد از شرق، در گذشته و آینده آفتاب فرمان اگر ز سوی تو یابد هرآینه هر مرده را دوباره کند زنده آفتاب در آستان قدس تو یا ثامن‌الحجج یک بنده ماه باشد و یک بنده آفتاب زرّینه گنبدت بدرخشد ز سطح خاک چونان‌که از سپهر درخشنده آفتاب تا شد پدید در مه ذی‌القعده چهره‌ات ای ماه! شد ز شرم سرافکنده آفتاب.. ای هشتمین ولی خدا یا اباالحسن! با طلعت تو کی بُوَد ارزنده آفتاب؟.. نور از تو کسب کرده که بخشد به ماه نور ورنه کجاست این همه بخشنده آفتاب.. بر حال منکران مقام ولایتت هر صبح‌دم به طعنه زند خنده آفتاب جان‌پرور است گرچه به دنیا، ولی به حشر، باشد برای خصم تو سوزنده آفتاب.. تابنده است شمس جمال و جلال تو روزی که نیست روشن و تابنده آفتاب.. شعرم ز یُمن نام تو پیچیده هر کجا آن‌سان که نور کرده پراکنده آفتاب از ذره کمتر است «مؤید» به درگهت جایی که هست ذرّۀ شرمنده آفتاب @aleyasein
ترکیب بند ولادت امام رضا علیه السلام درد و درمان ما امام رضاست راحت جان ما امام رضاست ما غلامان حضرتش هستیم شاه و سلطان ما امام رضاست گرچه سلمان او نشد باشیم عشق و ایمان ما امام رضاست جان نوکر چه قابلی دارد جان و جانان ما امام رضاست آیه آیه کلام او نور است تلو قرآن ما امام رضاست جان ایران ماست معصومه قلب ایران ما امام رضاست قول داده به داد ما برسد مرگ آسان ما امام رضاست کاش آن لحظه ها رضا برسد وقت مردن به داد ما برسد بندگی بی بلا نمی چسبد عاشقی بی خدا نمی چسبد نیمه شب بی دعا و ذکر و نماز نیمه شب بی بکا نمی چسبد به همان مهربانی اش، به خدا زندگی بی رضا نمی چسبد این شلوغی خودش صفا دارد حرمش بی گدا نمی چسبد یاد داده خودش به ابن شبیب گریه بی کربلا نمی چسبد روزی ام کن بلا کشیدن را با رضا تا خدا رسیدن را تو کریمِ کریم ها هستی شاه ما از قدیم ها هستی نه به فکر کبوتران تنها یاد این یا کریم ها هستی تو امام الرئوف دنیایی تو امام رحیم ها هستی راه دادی به راه گم کرده تو به فکر رجیم ها هستی ما یتیمان آل طاهائیم تو که یار یتیم ها هستی دست ما را بگیر آقا جان تو کریمِ کریم ها هستی ما نداریم غیر این درگاه بارها داده ای تو بر ما راه در جوار شما چه غم داریم دین و دنیا کنار هم داریم ما کنار تو دلخوشیم آقا با تو ای مهربان چه کم داریم؟ لذتی از بهشت بالاتر حس و حالی که در حرم داریم سر این سفره میهمان توایم بابی از برکت و کرم داریم سمت باب الجواد می آییم قدی از احترام خم داریم پدر و مادرم فدای شما ای امامم، سرم فدای شما می رسد دائما عطا از تو ابتلا از من و دوا از تو شب میلاد در حرم دیدیم دم به دم می رسد شفا از تو یک سلام از حریم قم با من سفر مشهد الرضا از تو هر چه برکت رسیده بر دل ما یا که از قم رسیده یا از تو و دو رکعت نماز بالا سر از من و، رحمت و رضا از تو ای کرامت نمی ز بارانت می رسد رزق کربلا از تو کاش درد مرا دوا بدهی عیدی ام را تو کربلا بدهی وحید محمدی علیه السلام @aleyasein
سرود / شور ولادت امام رضا علیه السلام سلطان یکیه اونم برا همیشه سلطانه سلطان یکیه اونم همه کاره ی ایرانه سلطانه یکیه اونم فقط امام رضا جانه خونوادگی غلام، خونوادشم همیشه دستم از دامن لطفش، تا ابد جدا نمیشه تا ابد تووی رگامون، عشق سلطان داره ریشه کرم سلطان، سایه ی سرم سلطان عشق مادرم سلطان، یا امام رضا جان کرم سلطان، صاحب حرم سلطان شاه محترم سلطان، یا امام رضا جان مولانا یا ابالحسن سلطانا یا ابالحسن ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سطان یکیه که رحمتش شبیه بارانه سلطان یکیه که توو خوونه ش روزی فراوانه سلطان یکیه اونم فقط امام رضا جانه زندگی قشنگه وقتی، توی صحن سقاخونه روبروی گنبدی و، یک نفر داره می خونه هیشکی توو این حرم آخر، دستِ خالی نمی مونه برو مشهد، روبروی اون گنبد باز بگو گدات اومد، یا امام رضا جان برو مشهد، می بینی که خوب و بد می خونن توو این مرقد، یا امام رضا جان مولانا یا ابالحسن سلطانا یا ابالحسن ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سلطان یکیه که دردارو همیشه درمانه سلطان یکیه که واسه غم نقطه ی پایانه سلطان یکیه اونم فقط امام رضا جانه دل به هیشکی توی عمرم، جز امام رضا ندادم جار زدم همیشه هر جا، بنده ابالجوادم وقت مردنم میاد و، میرسه خودش به دادم فدائی شم، تا ابد هوائی شم کاش امام رضائی شم، با نگاه سلطان فدائی شم، مشغول گدائی شم کاشکی کربلائی شم، با نگاه سلطان مولانا یا ابالحسن سلطانا یا ابالحسن ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ارباب یکیه که واسه نوکر سر و سامانه ارباب یکیه اونم خودش قدیم الاحسانه ارباب یکیه اونم فقط آقام حسین جانه من به لطف عشق ارباب، تا همیشه زیر دینم خاک پای نوکراشم، سربلند عالمینم تا ابد سرم بلنده، نوکر امام حسینم گدا داره، کلی مبتلا داره آخ یه کربلا داره، بهتر از بهشته گدا داره، صحن با صفا داره ایوون طلا داره، بهتر از بهشته مولانا یا حسین مدد سلطانا یا حسین مدد ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مولا یکیه که تا همیشه شاه مردانه مولا یکیه که تا همیشه شیر یزدانه مولا یکیه اونم فقط آقام علی جانه هم علی مدار حق و، حق هم از علی جدا نیس هیچ امیرِ مؤمنینی، غیر شاه لافتی نیس در مقام حیدر این بس، که باید بگیم خدا نیس هدف عشقه، شاه لو کشف عشقه تا ابد نجف عشقه، یا علی علی جان هدف عشقه، دُرّ(ــــِ) توو صدف عشقه باشی هر طرف عشقه، یا علی علی جان مولانا یا علی مدد سلطانا یا علی مدد وحید محمدی ۸ خرداد ۱۴٠۲ @aleyasein سبک 👇👇👇👇👇
4_6026112289092931473.mp3
25.21M
🎧 جانِ جانِ جانِ جانی ضربانی | (جشن) 👤 🔸 (علیه‌السلام) @aleyasein
4_6026112289092931474.mp3
4.64M
🎧 تویی جان و جانان تویی شاه ایران | 👤 🔸 (علیه‌السلام) @aleyasein
4_6026112289092931475.mp3
4.94M
🎧 آواره صحرا و بیابان شده ام | (جشن) 👤 🔸 (علیه‌السلام) @aleyasein
🌷یا علی‌بن‌موسی‌الرضا (علیه‌السلام)🍃 وقتی از معجونِ خاک و اشک، انسان خلق شد مثل احوالِ دلِ تنگش پریشان خلق شد روزهای دور، بر انسان و دلتنگی گذشت تا برای گریه‌هایش شامِ هجران خلق شد آسمان از تشنگی‌های بیابان بغض کرد اشک‌هایش ریخت روی خاک، باران خلق شد عشق آمد تا بسوزاند دلِ عشاق را عشق در انسان نه، آتش در نیستان خلق شد نقطه‌ی پرگارِ عالم، کعبه‌ی بیت‌الحرام فاش شد، تا باء بسم‌الله قرآن خلق شد هیچ خلقی هدیه‌ای شایسته‌ی مولا نداشت تا به قربانِ امیرالمومنین، جان خلق شد در ازل وقتی خدا تصویرِ سلمان را کشید از غبار پای حیدر خاکِ ایران خلق شد خونِ حیدر در رگِ خشکِ بیابان‌ها دوید قلبِ ایران زنده شد وقتی خراسان خلق شد تا حدیثی از طلا دور خراسان حلقه زد مأمنی از نور، دور از چنگِ شیطان خلق شد خاک نیشابور وقتی شد قدمگاهِ بهشت باغی از فیروزه در قلبِ بیابان خلق شد پادشاهانِ کذایی را گدایی پیشه شد تا که با شاهِ خراسان، نامِ سلطان خلق شد تا بیفتد از سرِ شاهان کلاهِ اعتبار زیر چترِ گنبد و گلدسته، ایوان خلق شد دردها بیراهه می‌بستند بر دارو دخیل عاقبت در پنجره‌فولاد، درمان خلق شد دعبل و شعر و عبا راه غزل را باز کرد با امامِ شاعران دیوان به دیوان خلق شد @aleyasein
ای عزیز فاطمه، شانِ شما والاست آقا پرچمت تا صبحِ محشر، یکسره بالاست آقا روزِ اقدامِ به هنگامم، اگر حالاست آقا جانِ نوکرهات، ناقابل ترین کالاست آقا تا شود چشمانِ بدخواهانتان، کور ای رضاجان دَم زنم از عشقِ زیبای تو، ای شاه خراسان جایگاهِ حرمتت را، هیچکس ویرانه نتوان کشته ی شمعِ وجودِ تو، بجز پروانه نتوان غیرِ عاشق را دفاعی از حرم، جانانه نتوان منکرِ نورِ ولای تو، بجز بیگانه نتوان کیست سلطانِ سریرِ اِرتضا را خصم و منکر یا حرامی، یا یهودی، یا منافق، یا که کافر لحظه ها را می شمارم، تا بگویم مدحِ دلبر واژه ها را می نِشانم، پیشِ یکدیگر مکرر چون سُرایم قطره ای، از هشتمین دریای کوثر نقش گردد؛ عالمِ آل محمد، روی دفتر پاره ی قلبِ پیمبر! روشنای چشمِ حیدر! عشقِ زهرا، یا رضا، در باز کن بر روی نوکر باز شد در، از فرازِ پنجره نوری رسید و ناگهان هم در دلم، هم بر قلم، روحی دمید و یک به یک الفاظ را، القاب را، در سینه چید و بهرِ وصفش، با تمامِ عجز ما را برگزید و چیدم از نطق و کلامش، شرحی از شان و مقامش خود ز اوصاف امامت، گفت با عشقِ تمامش گفت در وصفِ امامت: آنچه را مقصودِ دین است پیشوای امتِ قرآن، که خود عین الیقین است ریشه های صُلبِ پاکش، از نژادِ مرسلین است عزّ و جاهِ مومنین است و نظام مسلمین است شاخه ی پر برکت دینِ مبینِ حی سبحان حاکمِ پر حکمتِ مخلوق در اعصار و دوران با امامت، وحی را ذات و صفات اِنشاء گردد با امامت، واژه ی صوم و صلات احیاء گردد با امامت، جاریِ خمس و زکات اجراء گردد با امامت، چشمه ی آب حیات افشاء گردد با امامت، بندگی بهرِ عباد آید مهیا با امامت، فرصت حج و جهاد آید مهیا مظهرِ اسماءِ حسنی، خَلق را بابا امام است معنی و تفسیرِ قرآن، در حقیقت با امام است آنکه احکامِ خدا را میکند برپا امام است حافظِ اَمن و اَمانِ مرزها، تنها امام است هم مدیر و هم مدبر، در زمانِ صلح و جنگ است بی حضورِ او کمیتِ مکتبِ اسلام، لَنگ است گفت: من شمس الشموسم، ماه تابنده امامم چون ستاره در شبِ تیره فروزنده، امامم رهنمای مردمان، مولای هر بنده امامم در دلِ هر ناامیدی، نور رخشنده امامم ناجیِ افتاده در گرداب غمها نیز مائیم چلچراغِ روشنِ تاریکِ شبها نیز مائیم تشنگانِ معرفت را، هر امام آبِ گوارا خود امامِ منتصب، شد برترین رهبر شما را اوست از رئفت کند، با دشمنان حتی مدارا پس بخوانید ای محبان، در هلاکت نامِ ما را هر امام ابری است بارنده، میان خشکسالی سیل آسا بارشِ رحمت ببارد بر موالی حجتِ حق مردمان را، در همه دوران امین است چون برادر، چون پدر، چون مادری، بر مومنین است آفتابِ هر زمان و سایه بخشِ هر زمین است چشمه ای جوشنده مانند امیرالمومنین است هم پناه بی پناهان، هم امید ناامیدان پیشتازِ جانثاران، پیش آهنگِ شهیدان گفت آن عاشق: اگر کوهِ گناه آورده ام من بر امامِ مهربانِ خود، پناه آورده ام من همرهِ دل، یک غلامِ روسیاه آورده ام من چشمِ دل را در حرم، غرقِ نگاه آورده ام من خاک بوسم، بینوایم، بی کس، اما آشنایم من یکی از روضه خوانان شهید کربلایم هست عمری رِزقِ ما، از صحبتِ اِبنِ شبیبت روضه های جانگدازِ حضرتِ جدِ غریبت روضه ی موی خضاب و آن شهِ شیب الخضیبت روضه ی در آفتاب و آن مهِ خدّالتریبت پیکری افتاد و دَه مرکب شدند آنجا سواری گیسویی در باد و راسی بر فرازِ نیزه قاری گرچه خود در حجره ی دربسته افتادی به زحمت هیچکس از روی جسمت رد نشد وقتِ شهادت حمله بر اهل و عیالِ تو نشد در پیشِ چشمت خنده ی دشمن نشد، داغی روی داغِ یتیمت اهل بیتِ تو نرفتند از کنارت در اسارت گوشوارِ طفل و انگشتت نشد در بدجور غارت میرسد آقا! بزودی منتقم از راه، والله میزند سیلی بروی آن دوتا گمراه، والله می ستاند حقِ مولا را از آن اَشباه، والله می نشیند بر فرازِ مسندِ الله، والله خطبه خوان ما را بخواند، در طوافِ روی ماهش یالثاراتُ الحسینِ او، فراخوانِ سپاهش @aleyasein