eitaa logo
الفقه و الاصول
1.2هزار دنبال‌کننده
325 عکس
28 ویدیو
211 فایل
با ارائه #تحقیقات_فقهی_اصولی_رجالی با دغدغه #فقه_حکومت با نظری به #فلسفه_اصول ✍️مدرس_پژوهشگر فقه و اصول؛ محمد متقیان تبریزی ♨️مطالب این کانال تولیدی است، لطفاً با #لینک نقل کنید. مسیر گفتگو؛ @mmsaleh_313
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸 استاد سیداحمد مددی(زیدعزه) ✅عبدالله بن الحسن المثنی 🔺عبدالله‌بن‌الحسن اولین نوه حضرت زهرا و حضرت امیر(سلام الله علیهما) است که است یعنی هم از جهت مادر و هم جهت پدر علوی است، و به همین خاطر او را می‌گفتند، شبیه امام باقر(سلام الله علیه). لیکن حضرت بعد از عبدالله به دنیا آمدند و عبدالله نوه اول بود. عبدالله بزرگ زیدیها بود و پسرش بود که قیام به سیف کرد و به دست منصور دوانیقی کشته شد. 🔺با ضعف دولت بنی امیه، ایده بازگشت خلافت به خاندان رسول مطرح شد که سه خاندان در میان بودند؛ خاندان عباسیها که ابراهیم‌ِامام بزرگ آنها بود که در زندان کشته شد و سپس برادرش سفاح، خاندان حسنی‌ها که بزرگ آنها همین عبدالله محض بود و خاندان حسینی‌ها که امام باقر و امام صادق (سلام الله علیهما) بودند. خاندان عباسیها حکومت را به دست گرفتند، لیکن از جهت شجاعت و جرأت و جسارت خاندان حسنی ها شهرت داشتند. امام صادق، بیشترین اصحاب را در کوفه داشتند و در مدینه با بنی الحسن محشور بودند. 🔺عبدالله بن الحسن خود را در مقابل امام صادق به عنوان امام معرفی می‌کرد. حضرت در روایتی می‌فرمایند؛ او همان علم عندالناس را دارد. به نظر می‌رسد مقصود از عندالناس، عندالعامة نباشد بلکه همان کتاب باشد که معروف به کتاب‌ِعلی بود. عرض کردم که ائمه این کتاب را قبول نداشتند و این کتاب در دسترس عموم بود و لیکن ایشان صحیفه جامعه را به عنوان عندنا مطرح می کردند که کتاب سری بود. کتاب القضایا و السنن و الاحکام، کتاب مرجع زیدیها است و عبدالله هم بزرگ زیدیها. به این کتاب سه طریق وجود دارد؛ طریق ابورافع که نجاشی طرح می‌کند، طریقی که به ابورافع نمی‌رسد و منتهی به عمربن علی بن ابیطالب می‌رسد که بزرگ سادات علوی عمری بود. و طریق سوم هم از حارث همدانی است که به حضرت امیر می‌رسد. @alfigh_alosul
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
حضرت آیت الله بهجت (رضوان الله تعالی علیه): ♻نماز علمای بزرگ 🔹نمازهایی که ما میخوانیم به نماز علمای بزرگ شباهت ندارد، نماز آنها و کیفیت نیت و خلوص و حال و حضور آنها گفتنی و توصیف کردنی نیست. در صورتی که آنان در علوم متوغل بودند، و شبانه‌روز غرق در مباحث فقه و اصول بودند، به گونه‌ای که گویی وقت آنها مستغرق در درس و بحث و مطالعه است، و خیال می‌شد که برای عبادت و نماز حال و وقت ندارند، ولی با این حال در نماز عجایب و غرایب بودند و نماز آنها، نماز بود. خدا کند طریقه سلف صالح خود را عالماً و عامداً در علم و عمل ترک نکنیم. ر.ک. در محضر بهجت، ج3 ص 52 @alfigh_alosul
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔸 استاد سیداحمد مددی(زیدعزه) ✅بررسی کتاب «دراساتٌ فی الحدیث النبوی» از دکتر محمد مصطفی الاعظمی 🔹این کتاب گویا در اصل یک مقاله به زبان انگلیسی بوده است که به غرض رد آراء برخی مستشرقین نگاشته شده است که از این جهت قابل تحسین است. می‌دانید که مستشرقین با حفظ ظاهر علمی، اساس دین را می‌زنند و انکار وحی و... می‌کنند. 🔹در این کتاب از 53 صحابی ثبت مکتوبات کرده است و این از عجایب است. برخی از این‌ها هم که بررسی می‌شود روشن می شود که، گویا نویسنده این تلقی را داشته است که، در آن عصر، عصر جهل و نادانی بوده است و فلذا هر ضبط تاریخی را که با تعبیر «کتب» بود به عنوان کتابت ثبت می‌کند. در حالیکه در مسائل حدیثی کتابت خاص مدنظر است. باید کتابت در عصر رسول الله(صلی الله علیه و آله) باشد و نیز اینکه، کتابت حدیث باشد نه دستورالعمل‌های حکومتی. ضمن اینکه، مشکل اصلی این کتاب این است که، چگونه می‌تواند ارتباط میان منابع اهل سنت و صحاح ایشان را با این اسناد مکتوبی که ادعا می‌کند، توضیح دهد؟ این مشکل اصلی است یعنی در صحیح بخاری روایاتی است، نسبت این روایات با این مکتوباتی که ادعا شده است چگونه است؟ 🔹در برخی موارد خیلی عجیب عمل می‌کند، مثلاً از ابوایوب انصاری نوشتاری را نقل می‌کند که در حقیقت نامه او به برادرش است که در ضمن آن چند حدیث از پیامبر هم نقل می‌کند. یا اینکه، درباره ابوبکر می‌نویسد که کتابت داشت، در همان مقام داستانی را نقل می‌کند که، ابوبکر دستور به احراق احادیث مکتوب از پیامبر می‌کند و سپس مکتوبی را از ابوبکر نقل می‌کند که در حقیقت دستورالعمل حکومتی درباره زکات بوده است نه اینکه، نوشتاری از احادیث نبوی در زمان حضرت رسول باشد. یا از اعجب این موارد این است که، کتابتی را به عمربن الخطاب نسبت می‌دهد، کسی که مخالف با نوشتار بوده است و آن را عامل اختلاف می‌دانسته است. 🔹برخی از مسائل فقهی هستند که، طبع آنها حکومتی است مانند زکات یا صلاة جمعه یا حدود و امثال اینها. یا برخی از مسائل هم هستند که، طبع آنها فردی است مانند ادای دین، لیکن اگر اختلافی پیش بیاید به حکومت مراجعه می‌شود. @alfigh_alosul
• | طبع حکومتی زکات | • ➖استاد سیداحمد مددی: برخی از مسائل طبع دارند مانند زکات، صلوةجمعه، حدود. بیشتر آیات زکات در مکه نازل شده است و خطاب هم به مسلمین است(ایتاءالزکاة) تا اینکه آیه شریفه (خذمن اموالهم صدقة) نازل شد و حضرت متصدی زکات شدند. این تصدیگری نیاز به حکومت دارد. و اولین زکاتی که پیامبر به عنوان حکومت گرفتند، بود. @alfigh_alosul
🔸 استاد سیداحمد مددی(زیدعزه) ✅ نوشتارهای حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) 🔹درباره این نکته قابل ذکر است که، تعابیری که در روایات تحریف کتاب آمده است، به خاطرم نیست که، گفته شود، در مصحف علی چنین است بلکه عمدتاً گفته‌اند؛ هکذا نزل علی رسول الله. به نظرم هم می‌رسد که، آن روایتی که، حضرت رسول می‌فرمایند؛ عارضنی فی هذه السنة مرتین. که جبرئیل در این سال دو بار با من مواجهه داشته است و این نشانه است که کار من تمام شده است. احتمالاً مقصود از دو مواجهه اشاره به دو نزول آیات الهی است. در نزول اول که طبق نزول تدریجی در سال آخر عمر حضرت آیاتی نازل می‌شود و نزول دوم هم اشاره به نزول یکجای آیات الهی در قالب «کتاب» باشد. یعنی همین قرآن فعلی که با فاتحة الکتاب آغاز می‌شود و با همین ترتیب در آن نزول دوم در سال آخر بر حضرت نازل می‌شود. این احتمال وجود دارد که مقصود چنین باشد، برهمین اساس هم حضرت می‌فرمایند که کار من دیگر تمام شده است و زمان ارتحال رسیده است. 🔹دومین کتاب حضرت امیر است. از شواهد و روایات برمی‌آید که مضمون این کتاب از مغیبات بوده است برخلاف صحیفه جامعه که، در آن احکام مورد نیاز مردم وارد شده است. 🔹یک بحث کبروی وجود دارد که، نفوس قدسیه می توانند و داشته باشند. مقصود از طی مکان همان طی‌الارض است که اجنه هم می‌توانند به دلیل لطافت جسمانیتی که دارند از آن برخوردار شوند، لیکن معلوم نیست که، آنها بتوانند طی زمان داشته باشند و از مغیبات خبر بدهند. اینکه حضرت امیر هم اخبار غیبی داشته‌اند از مسلمات است، ابن‌ابی‌الحدید فصلی دارد در شرح نهج البلاغه با عنوان «اخباره من المغیبات». 🔹اینکه حضرت امیر اخبار غیبی داشته‌اند از مسلمات است، اما اینکه تمام اخبار غیبی که بیان کرده‌اند و برخی از آنها در نهج‌البلاغه هم آمده است، از همین کتاب جفر است معلوم نیست. کتاب جفر شواهد وجودی زیادی دارد که در همان بصایرالدرجات و کافی آمده است. اما اینکه، خطبه‌ای که حضرت صادق از حضرت امیر نقل می‌کنند آیا در جفر آمده است و اینکه تصریح کنند که این چنین در جفر آمده است، این رانداریم و این از مشکلات این کتاب است. 🔹دو نوع جفر وجود دارد؛ جفر دهدار و جفر محی‌الدینی. حقیقت علم جفر عبارت است از باطن کلمه و کلام. اهل این علوم معتقدند که، هر سؤالی پرسیده شود جوابش در آن سؤال نهفته است، مثل اینکه «متی یعود فلان» جوابش در همین سؤال است. این همان جفر محمود دهدار است، اما جفر محی‌الدینی از جداولی تشکیل می‌شود که براساس حروف الفبای عربی است. در هر صفحه‌ای 28 مربع در 28 مربع وجود دارد و هر صفحه‌ای هم با یک حرف اغاز می شود و شروع صفحات هم از حرف الف است. با ضرب احتمالات مختلف در این جداول که اسماء رباعی را از آنها استخراج می‌کنند حدود 600 هزار کلمه و اسم که در میان آنها اسماء جلاله الهی هم قرار دارد استخراج می‌شود. محی‌الدین در تاریخ خودش این علم را به همه انبیاء نسبت می‌دهد. و در انتها می‌گوید که این علم به حضرت رسول می‌رسد و ایشان هم به حضرت امیر به ارث می‌گذارند و همین طور بقیه ائمه(سلام الله علیهم اجمعین). 🔺حضرت استاد در این جلسه، بخش معظمی را به قرائت مقدمه کتاب محیی‌الدین پیرامون تاریخ علم حروف و جفر اختصاص می‌دهند. @alfigh_alosul
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از الفقه و الاصول
حضرت آیت الله بهجت(رضوان الله تعالی علیه): ♻غیبت نشود! 🔹مرحوم حاج آقا حسین قمی خیلی مقید بود که در مجلسش غیبت نشود، حتی بعضی از معاصرین به او اعتراض می کردند که تو نمیگذاری ما حرف بزنیم، فوراً می گویی: غیبت نکن! مرحوم آقا سیدعبدالهادی شیرازی نیز تقیدی را که حاج آقا حسین - رحمه الله- در ترک و جلوگیری از غیبت داشت، دارا بود. ما در ابتدا می گفتیم گویا محال است که کسی چنین تقیدی داشته باشد ولی وقتی با او اختلافط و معاشرت کردیم، دیدیم نه بابا ممکن است و هیچ هم محال نیست. ر.ک. در محضر بهجت، ج1 ص19 @alfigh_alosul
هدایت شده از ریحانه
🌺 طرح | بفدای محمد(ص) 🏴 به مناسبت دهم رمضان سال دهم بعثت، سالروز وفات حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها 🌷 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: قبل از فتح مدینه، یعنى قبل از آنکه مدینه‌اى در اختیارِ پیغمبر قرار بگیرد و زندگى‌اى، راحتى، حکومتى، قدرتى در اختیار آن بزرگوار باشد؛ در حال نهایت شدّت، حضرت خدیجه انفاق کردند؛ هم مالشان را، هم جانشان را، هم راحتشان را. اینها مغفولٌ‌عنه مانده؛ حضرت، مظلومه است. ۱۳۹۵/۰۲/۲۰ ❣ @Khamenei_Reyhaneh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔸 استاد سیداحمد مددی(زیدعزه) ✳ صحیفه جامعه 🔹سه بحث است که باید درباره نوشتارهای حضرت امیر پیگیری شود؛ اصل ثبوت این نوشتارها، کیفیت و شکل آنها که در چه قالبی بودند، استفاده‌ای که ما از آنها می‌بریم چه خواهد بود. 🔹از اواخر قرن اول برخی از نوادگان صحابه، برخی کتب را به اجداد خود نسبت می‌دادند که یکی از آنها کتاب است که عبدالله بن عمروبن العاص به جدش نسبت می‌دهد که اخبار الرسول را جمع آوری کرده است. یک صحیفه دیگری هم در مدینه است که امام آن را تأیید می‌کردند و آن است که، حضرت برخی روات را به این صحیفه ارجاع می‌دادند. در مقابل این صحیفه‌ها، اهل بیت دو صحیفه را مطرح کردند؛ صحیفه جامعه و صحیفة الفرائض. 🔹درباره ، روایات فراوانی در منابع اهل سنت موجود است که سعی شده است که، این کتاب به گونه‌ای توصیف شود که اعتبار آن مخدوش گردد. مثلاً در یک روایتی از مالک اشتر است که، محضر حضرت می‌رسد و از ایشان می‌پرسد که، مردم می‌گویند شما غیر از قرآن کتاب دیگری هم دارید و حضرت می‌فرمایند؛ نه خیر من فقط نوشته‌ای در غلاف شمشیر دارم که آن نوشته هم به اندازه یک بند انگشت است. این توصیفی است که از «کتابُ علیٍ» انجام داده‌اند که برخلاف توصیفات روایی منابع ماست. دو توصیف در روایات ما موجود است؛ یکی اینکه، این کتاب وقتی جمع می‌شد، مانند ران شتر می‌شود. و دیگری اینکه، مانند کتب اولین است یعنی قدیمی و عتیقه است. البته منافاتی ندارد که حضرت دو نوشته داشته باشند، یک نوشته که همان بند انگشتی در غلاف شمشیر است که، به غیراهل نشان می‌دادند و نوشته دیگری که، همین صحیفه جامعه است که برای منا اهل البیت نشان می‌دادند. 🔹آنچه که ما در روایات از «کتاب علی» داریم، این است که، در بخش مواریث روایات منقوله از آن فراوان داریم اما این اندازه در صلاة نداریم. اولین کسی که بر این صحیفه مطلع شد، بود. اصالت این خاندان به روم و ترکیه فعلی بازگشت می‌کند. بعد از اسارت، به دین اسلام در می‌آیند و مولای بنی شیبانی می‌شوند. زراره نزد حضرت باقر شیعه می‌شود و در همان آغاز تشیع هم در یک ماجرایی صحیفه جامعه را مشاهده و مطالعه می‌کند. زراره زمانی که وارد عالم تشیع می‌شود، انسان درس خوانده‌ای بود و مدعی بود که در فرائض و مواریث اعلم است. 🔹هم کتاب ابن‌ابی‌عمیر و هم کتاب یونس‌بن‌عبدالرحمن در مواریث از کتب بغدادی هستند که زمان حضرت موسی‌بن‌جعفر در بغداد تدوین شده است. یکی از طرق نسبتاً مشهور قمی‌ها به کتاب ابن ابی عمیر، طریق ابراهیم بن هاشم است که در کوفه ساکن بوده است و ظاهراً به بغداد می‌رود و آنها را می‌آورد. و طریق یونس بن عبدالرحمن نیز از طریق محمد بن عیسی یقطینی است. ادامه دارد..... @alfigh_alosul