#نکات‌ِفقهی_1 ✅ کتاب المضاربة ✳ آیة الله شبیری زنجانی(دام عزه) ▫معنای مشارکت در مضاربه 1⃣ نظر مشهور #قدماء این است که اصل در مفاعله، مشارکت دو نفر در یک امر می‌باشد، اما عده‌ای از علمای متأخر (مثل مرحوم شیخ‌محمدحسین‌اصفهانی ، مرحوم‌خویی و مرحوم‌حکیم) این معنای مشارکتی را انکار کرده و فرموده‌اند که مواردی عدیده وجود دارد که باب مفاعله استعمال شده اما معنای مشارکت در آن وجود ندارد. 2⃣ اشکال علمای متاخر به قدما وارد نیست؛ نظر قدما این است که معنای غالبی در باب مفاعله، مشارکت است نه اینکه هر کجا مفاعله استعمال شد، معنای مشارکت داشته باشد. به نظر ما معنایی که قدما ذکرکرده‌اند مناسب‌تر است. 3⃣ #صاحب‌جواهر می‌فرماید که به یک اعتبار در مضاربه، مشارکت وجود دارد و در تحصیل سود و ایجاد ضرب‌فی‌الارض دو نفر دخیل و مؤثر هستند؛ یکی مالک که طبق قرارداد سرمایه را تأمین کرده و سبب محسوب می‌شود. و دیگری مباشر که مباشرة تلاش و ضرب‌فی‌الارض کرده، خود را این طرف و آن طرف زده تا سودی حاصل شود. هر دو نفر نسبت به دیگری کانّ ضرب در مال دیگری کرده است. ربحی که به دست می‌آید، نمای مال مالک و نمای عمل عامل است؛ و در نمای مال و نمای عمل شرکت حاصل شده است. به این اعتبار می‌شود گفت مالک یک قسمتی از نمای عمل را برای خودش تصاحب می‌کند؛ عامل نیز یک قسمت از نمای مال را برای خودش تصاحب می‌کند. این وجه ایشان از بقیه وجوه بهتر است. 🔹جلسه اول درس خارج مضاربه؛ ۲۵/ ۹/ ۹۴ @alfigh_alosul