📌 برخی مستندات دینی غزل ۳۲۸ حافظ (چاپ قدسی) 📖 برگرفته از تقریرات آیت‌الله سعادت‌پرور از شرح علامه طباطبایی بیت1⃣ «مَنْ أحَبَّ أنْ يُجاوِرَ الجَليلَ فى دارِهِ، وَيَأْمَنَ حَرَّ نارِهِ، فَلْيَتَوَلَّ عَلِىَّ بْنَ أبى طالبٍ.» (هركس دوست دارد با خداوند بزرگ در خانه‌اش [بهشت‌] همسايه بوده و از سوز آتش جهنّم در امان ماند، بايد دوستدار علىّ بن ابی‌طالب باشد.) (بحار الانوار، ج 39، ص 247، روايت 6) بیت2⃣ «حُبُّ عَلِىِّ بنِ أبى طالِبٍ حَسَنَةٌ لا تَضُرُّ مَعَها سَيِّئَةٌ وَبُغْضُهُ سَيِّئَةٌ، لا تَنْفَعُ مَعَها حَسَنَةٌ.» (دوستى علىّ بن ابى طالب حسنه اى است، كه با وجود آن هيچ گناهى آسيب نمى رساند؛ و دشمنى او گناهى است، كه با وجود آن هيچ كار نيكى سود نمى بخشد.) (بحار الانوار، ج 39، ص 248، روايت 10) «يا عَلِىُّ لَوْ أنَّ عَبْداً عَبَدَ اللَّهَ مِثْلَ ما قامَ نُوحٌ فى قَوْمِهِ، وَكانَ لَهُ مِثْلُ جَبَل احُدٍ ذَهَباً، فَأنْفَقَهُ فى سَبيلِ اللَّهِ، وَمُدَّ عُمْرُهُ حَتّى حَجَّ ألْفَ عامٍ عَلى‌ قَدَمَيْهِ، ثُمّ قُتِلَ بَيْنَ الصَّفا وَالمَرْوَةَ مَظْلُوماً، ثُمَّ لَمْ يُوالِكَ- يا عَلىِّ!-، لَمْ يَشُمَّ رآئِحَةُ الجَنَّةَ وَلَمْ يَدْخُلْها.» (اى علىّ! اگر بنده اى به اندازه اقامت حضرت نوح در ميان قومش به عبادت خداوند بپردازد، و به مقدار كوه احد طلا داشته باشد و در راه خدا انفاق كند، و عمرش آنچنان طولانى شود كه هزار سال پياده حج كند، آنگاه ميان صفا و مروه مظلومانه كشته شود؛ ولى اى علىّ! دوستدار تو نباشد. بوى بهشت را استشمام ننموده، و هرگز بدان وارد نخواهد شد.) (بحار الانوار، ج 39، ص 256، روايت 31) «إنَّ وِلايَةَ عَلِىٍّ حَسَنَةٌ لا تَضُرُّ مَعَها شَىْ ءٌ مِنَ السَّيِئآتِ وَ إنْ جَلَّتْ، إلّاما يُصيبُ أهْلَها مِنَ التَّطْهيرِ مِنْها بِمِحَنِ الدُّنْيا وَبِبَعْضِ العَذابِ فِى الآخِرَةِ، إلى أنْ يَنْجُوا مِنْها بِشَفاعَةِ مَواليهمُ الطَّيِّبينَ الطّاهِرينَ؛ وَإنَّ وِلايَةَ أضْدادِ عَلِىٍّ وَمُخالَفَةَ عَلِىٍّ- عَلَيْهِ السَّلامُ- سَيِّئَةٌ لا تَنْفَعُ مَعَها شَىْ ءٌ، إلّاما يَنْفَعُهُمْ بِطاعاتِهِمْ فِى الدُّنْيا بِالنِّعَمِ وَالصَّحِّةِ وَالسَّعَةِ، فَيَرِدُوا الآخِرَةَ وَلا يَكُونُ لَهُمْ إلّادآئِمُ العَذابِ.» (بدرستى كه ولايت و دوستى واقعى علىّ حسنه و نيكى اى است كه با وجود آن هيچ كدام از گناهان هر چند بزرگ باشد، ضرر نمى رساند، جز تطهير و پاكيزه نمودن از آنها به واسطه گرفتاريهاى دنيا و بعضى عذاب‌هاى آخرت كه به صاحبان گناهان و بديها مى رسد، تا اينكه به شفاعت سروران پاك و پاكيزه‌شان از آن نجات يابند. و براستى كه ولايت و دوستى دشمنان علىّ و مخالفت با آن حضرت، گناهى است كه با وجود آن هيچ چيز نفعى ندارد، جز سودى كه به واسطه عبادتهايشان در دنيا از نعمتها و وسعت [رزق‌] و تندرستى به آنان مى‌رسد، تا اينكه در آخرت وارد شده و برايشان جز عذاب دايمى و جاودان نباشد.) (بحار الانوار، ج 8، ص 352، روايت 2) بیت3⃣ «مَنْ لَمْ يُؤْمِنْ بِشَفاعَتى، فَلا أنالَهُ اللَّهُ شَفاعَتى، ... إنَّما شَفاعَتى لِاهْلِ الكَبآئِرِ مِنْ امَّتى، فَأمَّا المُحْسِنُونَ، فَما عَلَيْهِمْ مِنْ سَبيلٍ.» (هركس به شفاعت من ايمان نداشته باشد، خداوند هرگز شفاعتم را شامل حالش نگرداند ... شفاعت من فقط براى كسانى از امّتم هست كه مرتكب گناهان كبيره مى شوند؛ و امّا نيكوكاران، چيزى بر آنان سلطه ندارد.) (بحار الانوار، ج 8، ص 34، روايت 4.) بیت4⃣ «يا عَلِىُّ! لا تُبالِ بِمَنْ ماتَ وَ هُوَ مُبْغِضٌ لَكَ، فَمَنْ ماتَ عَلى‌ بُغْضِكَ ماتَ يَهُودِيّاً أوْ نَصْرانِيّاً.» (اى على! كسى كه با بغض و دشمنى تو بميرد به او اعتنا مكن، زيرا چنين كسى به دين يهود يا نصارى مرده است.) (بحار الانوار، ج 39، ص 250، روايت 15) بیت8⃣ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ» (همانا گرامى‌ترين و بزرگوارترين شما نزد خدا، با تقواترين شماست.) (حجرات: ۱۳) «يا أباذَرٍّ! ألتَّقْوى‌ ههُنا، ألتَّقوى‌ ههُنا.» (اى اباذر! تقوى‌ اينجاست، تقوى‌ اينجاست.) پبحار الأنوار، ج 77، ص 90) بیت9⃣ «إنَّ لِلا إلهَ إلّااللَّهُ شُرُوطاً، وَإنّى وَذُرِّيَّتى مِنْ شُرُوطِها.» (همانا براى لا اله الّا اللَّه شرطهايى است، براستى كه من و نَسْلَمْ از جمله آن شروط هستيم) «أنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ، وَمَعى عِتْرَتى عَلَى الحَوْضِ فَلْيَأْخُذْ أحَدُكُمْ بِقَوْلِنا، وَيَعْمَلْ بِعَمَلِنا.» (من با رسول اللَّه هستم و عترت و فرزندانم در كنار حوض با من هستند، پس گفتار ما را فرا گيريد و بدان عمل نماييد.) (غرر و درر موضوعى، باب علىّ ع، ص 273) @aliebrahimpour_ir @my_sajjadieh

📌 به‌جای عنوان: #حکمت و #شعر و #معنا به فراخور موضوعی، امروز چندساعتی به #هفت_پیکر #نظامی مشغول بودم. و الان که فارغ شدم، چقدر #حس_خوب دارم و حس می‌کنم چقدر حرف حسابی و #معنا و #زندگی یاد گرفتم. چنانکه امروز با فیلم و سریال، حرف و معنا را منتقل می‌کنند؛ در سنت ما، حرف و معنای جاودان‌مان را با شعر منتقل می‌کرده‌اند. و من افسوس می‌خورم که چرا اینقدر کم و دیر با این متون اصیل قویم مانوس شده و بوده و هستم. ای کاش در کل دوران تحصیل مدرسه، یک‌دور کامل #گلستان و #بوستان و #مثنوی و #شاهنامه را از اول تا آخر برای ما می‌خواندند و به ما یاد می‌دادند و در دوره کارشناسی هم یک دور #حافظ. ما ضرر کردیم و از این دوری ضرر می‌کنیم. این‌ها فقط شاعر نبودند؛ هم انسان بودند، هم حکیم، هم عارف، هم فقیه و مفسر. راه رفته بودند و انسان‌سازی می‌کردند. اگر کسی قدری با یکی از آن‌ها مانوس شود، بعد از مدت کوتاهی این تغییرات را در خود حس می‌کند. کتب این‌ها بی‌اغراق خلاصه و شیره‌کشیده قرآن و معارف الهی و انسانی است. نه فقط خلاصه، که #پرورش_یافته آن معارف. معارف را جوری بازپروری کردند که قشنگ به انسان امروزی و زمینی بچسبد و به مرحله عمل برسد، انسان امروزی یعنی #انسان_فرهنگی! یعنی انسان در زمان و مکان. معارف عرشی را واقعی و ملموس کردند. نگویید چرا این را بخوانیم؛ می‌رویم قرآن و روایت می‌خوانیم! این توهم شیطان است. اولا خود این، این‌وآن‌کردن کار شیطان است؛ ثانیا توهم دوگانگی، باطل است؛ ثالثا و مهم‌تر از همه، همه آیت‌الله بهجت نیستند که روزی یک صفحه جهاد با نفس بخوانند و تغییر کنند! ما معمولی هستیم و باید حدشناس باشیم. کتاب و کار بزرگان برای بزرگان. معده ما سنگ معدن هضم نمی‌کند؛ ما باید پرورده بخوریم. ما از این‌ها، با توهمات ساختاری، دوریم و هرچه دورتر شویم، بی‌چاره‌تریم و بیشتر در گل گیر می‌کنیم. خدا خودش دستمان را بگیرد و با این گوهرهای نورانی #معنا آشنا و مانوس کند. #حیف ... @aliebrahimpour_ir @my_sajjadieh