💢 یمن هنوز مانده که بتوان به عدم توقفش حکم کرد!💢 در حاشیه یادداشت خوب «چرا یمن متوقف نمی‌شود؟» 🔹 یادداشت «چرا یمن متوقف نمی‌شود؟» از آقا مهدی افراز آنقدر خوب بود که نتوانستم بی‌خیال نقدش شوم. خداوند به زبان و بنان ایشان برکت روزافزون بدهد. 🤲 توصیه می‌کنم حتما یادداشت خوب ایشان را بخوانید. 🔹در سه بند، نقطه نظر خودم درباره این یادداشت را بیان می کنم: 1️⃣ یمن به لحاظ مرحله‌شناسی انقلابات در مرحله نهضتی خود است و نه مرحله ساخت‌یابی اجتماعی و تکامل اجتماعی. توجه به این نکته از آنرو حائز اهمیت است که نادیده گرفتن آن می‌تواند موجبات آدرس غلط درباره کیفیت پیشرفت عرصه‌های مختلف ایران امروز شود به این صورت که نوعی تمنای بازگشت به وضعیت ماقبل مدرن در آن تداعی شود. در حال حاضر می توان وضعیت کنونی یمن سرفراز و شجاع را با دوران نهضتی انقلاب اسلامی و تثبیت آن در بحبوحه‌ی هشت سال دفاع مقدس، در بین سالهای 55 تا 67 مقایسه نمود و متناظر دانست. دورانی که اتفاقا انقلاب اسلامی توانست در برابر تهاجم همه جانبه شرق و غرب دوام بیاورد و خود را به عنوان یک قدرت نوظهور جهانی و خارج از چارچوب قدرتهای شناخته شده مدرن، به رخ جهانیان بکشد. شاه بیت یادداشت آقای افراز در این یادداشت عبارتست از «سودای توسعه و قرارگیری در وضعیت ذهنی عقب ماندگی، مهم‌ترین امکان غرب برای تحمیل حکمرانی مطلوبش در کشورهای غیرغربی است. سیاست های توسعه پایدار، ابزارهای صورت‌بندی شده‌ای از ایدئولوژی آمریکایی برای کنترل رفتارها در جهان سوم است». بنده به تمامه با این گزاره راهبردی همراهم ولی باید توجه داشت که یمن هنوز راه نرفته زیاد دارد و در حال حاضر در دوگانه‌های سرنوشت‌ساز حرکت بر مدار توسعه مدرن و یا پیشرفت اسلامی یمنی، به موقعیت انتخاب و گزینش نرسیده است. 2️⃣ تاریخ صد و هفت ساله یمن از فروپاشی عثمانی در 1918 میلادی تاکنون هیچ شباهتی به تاریخ معاصر ایران از جنگهای ایران روس (1183 تا 1205 هـ .ش) تا اکنون ندارد. امتزاج پیچیده ملت و حکومت و نخبگان ایرانی با تمدن مدرن در دوره قاجار و به خصوص دوران مشروطه و همچنین تجربه استبداد مدرن پهلوی به هدف هدم تمامی سنتهای تاریخی، علمی و فرهنگی ایران در دوران پهلوی چیزی نیست که بتوان از آن انصراف داد و جامعه‎‌ای بیرون از این پیچیدگی را تمنا کرد. انقلاب اسلامی ایران را نیز باید پدیده‌ای به همین عمق و پیچیدگی فهم کرد که توانسته در جامعه‌ای به وقوع بپیوندد که برای مدرنیزاسیون آن بیش از دویست سال هزینه شده است. نهادینه شدن بروکراسی مدرن در اکثر عرصه های حیات اجتماعی و سیاسی مردم ایران و درگیری دو قرنی این جامعه با پدیده فناوریهای مدرن از سواره نظام و پیاده نظام دارالفنون گرفته تا ستادهای راهبری علوم شناختی و هوش مصنوعی امروزه، وضعیتی تاریخی برای ایران است که امکان انصراف از آن وجود ندارد و اگر اصلاحی باید صورت بگیرد که باید بگیرد و اگر تغییر ریلی از الگوهای توسعه مدرن به الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت باید اتفاق بیفتد که باید اتفاق بیفتد، احتمالا تصویرش و افقش غیر از چیزی است که برای یمن با جامعه‌ای قومیت‌پایه در این یادداشت تصویر شده است. 3️⃣ بر این اساس، اگر الگوی توسعه مدرن را صورت فرموله شده ایدئولوژی مدرن برای کشورهای جهان سوم به منظور انحلال هویت تاریخی فرهنگی آنها و تبدیل شدن به عضوی اقماری در هژمونی استکبار جهانی بدانیم، الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت ـ و نه الگوی اسلامی یمنی پیشرفت ـ ، طرحی برای عبور از میانه توسعه مدرن است، نه طرحی برای عبور از کرانه‌ی آن؛ آنطور که احتمالا الگوی اسلامی یمنی پیشرفت می‌تواند متضمن آن باشد. سختی کار در ایران نیز همین ایستادن بر روی مسئله‌های واقعی شکل‌دهی دولت اسلامی، در این تراکم درگیریِ دو قرنه بین جهان مدرن و جهان ایرانی اسلامی است. «دولت‌سازی اسلامی» و «نشاندن ایده مقاومتِ در مسیر حق، در دستگاه اداره و تمشیت امور در مقیاس ملی»، مرحله‌ کنونی انقلاب اسلامی است که با ایده‌های «نا دولت»/ «ماقبل دولت» نمی‌توان به آن پاسخ داد؛ هرچند که دولت مدرن نیز همانگونه که در یادداشت خوب «چرا یمن شکست نمی‌حورد»، به خوبی آمده است نیز با فراگیر کردن الگوهای توسعه مدرن به عنوان تنها راه رشد و تکامل جوامع در ذهن و عمل ملت‌ها و حکومت‌ها، هر مجالی برای طرح دیگر را منتفی کرده است و تا جامعه‌ای به مقام اعراض و کفر به آن بر نیاید، امکان حیات در نشئه‌ای معنوی را نخواهد داشت. #عقلانیت_انقلابی #الگوی_اسلامی_ایرانی_پیشرفت #الگوی_اسلامی_یمنی_پیشرفت #تمدن_نوین_اسلامی https://eitaa.com/alimohammadi1389/1851