💢 بدون فناوری‌های اجتماعی مناسب، ظرفیت تمدنی پیاده روی اربعین تبدیل به فعلیت نمی‌شود ...💢 🔹 در مباحث تئوریک در باب پیاده‌روی عظیم اربعین، در دو سه سال اخیر با یک انسداد عجیبی مواجه هستیم. 🔹در چند سال ابتدایی که پیاده روی اربعین در ایران تبدیل به یک «مسئله اجتماعی» شد، تلاشهای خوبی صورت گرفت و بسیاری از بزرگان به میدان تبیین و تحلیل این حادثه عجیب و خارق العاده آمدند. 🔹البته تا جایی که بنده مطالعه کرده‌ام حاصل این تلاشها، چیزی جز بیان «ظرفیتهای تمدنی» این حادثه نبود؛ بدون اینکه توضیح روشنی داده شود که اگر قرار است این حادثه، مبداء تمدن نوین اسلامی قرار گیرد، #چگونه این اتفاق رقم می‌خورد. 🔹حاصل این انسداد نظری، چیزی است که الان با آن روبرو هستیم. ➖دعوت رسانه‌ای به حضور در پیاده روی اربعین در فاصله بین نجف تا کربلاء؛ با یک تصویرسازی فانتزی و احساسی. 🔹البته به هیچ وجه مخالف تصویرسازی احساسی و آرمانی نیستم و آن را بسیار ضروری می‌دانم، ولی تصویر و دعوت به تنهایی نمی‌تواند زمینه اجتماعی یک تحول تمدنی را رقم بزند، چرا که نه #همه-مردم می‌توانند در آن حاضر شوند و نه این سفر، #همه‌ی_سالِ_زائرین را تحت تأثیر قرار می‌دهد. 🔹برای فراگیر شدن مکانی و زمانی این حادثه عظیم باید به #فناوری‌های_اجتماعی_مناسب اندیشید که بتوانند پژواک این حادثه را در همه مکانها و در طول سال انعکاس دهد... 🔹فقط در چنین حالتی است که می توان این حادثه عظیم را #نقطه_عطف_تمدن‌سازی_دینی قرار داد . 🔹مثلاً پیشنهاد من این است که با یک خیزش اجتماعی فراگیر تحت عنوان «إلی الحبیب»، هر کس در یک یا دو روز مانده به اربعین، از شهر خود حرکت کرده و «یک شهر» به سمت کربلا حرکت کند. مثلا تهرانی‌ها به سمت قم یا کرج یا قزوین بروند، قمی‌ها به سمت اراک حرکت کنند؛ اراکی‌ها به سمت ملایر یا بروجرد بروند و همینطور همه شهرها به شهر مجاور خود در راستای کربلا عزیمت کنند. کسانی هم که امکان حرکت ندارند، وظیفه پذیرایی و موکب داری زائرینی را به عهده بگیرند که به شهر آنها آمده‌اند. از این طریق می‌توان همه مردم را درگیر سبک زندگی متفاوتی کرد و تجربه حضور در یک اتمسفر دیگر تمدنی را به آنها چشاند... 🔹البته این هنوز یک ایده خام است و ممکن است ده‌ها ایده بهتر دیگر مطرح شود. #عقلانیت_انقلابی #تمدن_نوین_اسلامی #پیاده‌روی_اربعین #سبک_زندگی_حسینی https://eitaa.com/alimohammadi1389/916