🌷بلا و ابتلا، تحفه‌اى براى محبّين پروردگار بارى بلا و ابتلا خلعتى است از جانب حضرت پروردگار براى أولياء و محبّين تا درجات ايمان را پيموده و شرح صدر بيابند و در بوتهٔ بلا بقاياى وجود و كثرت از قلب آنها بيرون آيد. روزى در محضر امام‌صادق عليه‌السّلام از بلا و تحفهٔ حضرت حقّ براى مؤمن سخن به ميان رفت. حضرت فرمودند: از رسول‌خدا صلّى‌اللـه‌عليه‌وآله از بلاكش‌ترين مردم در دنيا پرسيدند. رسول‌خدا صلّى‌اللـه‌عليه‌وآله فرمودند: النَبيُّونَ ثُمَّ الْأَمْثَلُ فَالْأَمْثَلُ وَ يُبْتَلى الْمُؤْمِنُ بَعْدُ عَلَى قَدرِ إيمانِهِ وَ حُسنِ أعْمَالِهِ؛ فَمَن صَحَّ إيمانُهُ وَ حَسُنَ عَمَلُهُ اشْتَدَّ بَلآؤُهُ وَ مَن سَخُفَ إيمانُهُ وَ ضَعُفَ عَمَلُهُ قَلَّ بَلآؤُهُ.[۴]«پيامبران و بعد به مراتب كسانى كه در ايمان و إدراك توحيد به آنها شبيه‌ترند. ميزان بلاى مؤمن با پايهٔ ايمان و أعمال نيك او نسبت مستقيم دارد؛ كسى كه ايمان و عمل او قوىّ و صحيح است بلاى او شديد و كسى كه ايمان و عمل او سبك و ضعيف است بلاى او نيز اندك است.» و نيز روزى امام صادق عليه‌السّلام فرمودند: إنَّ اللّٰهَ إذا أَحَبَّ عَبْدًا غَتَّهُ بِالبَلآءِ غَتًّا. «حقّا هنگامى كه خداوند بنده‌اى را دوست دارد، او را در درياى بلا فرو مى‌برد.» و بعد رو كردند به سدير صيرفى كه نزد ايشان بود و فرمودند: وَ إنّا وَ إيّاكُم يا سَديرُ لَنُصْبِحُ بِهِ وَ نُمْسى! «اى سدير! ما و شما با بلا صبح و شب مى‌كنيم!»[۵] ▪️حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه الله تعالی) 📚نورمجرد، ج۱، ص۷۰۴ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۴. بحارالأنوار، ج۶۴، ص۲۰۷، ح۶ ۵. بحارالأنوار، ج۶۴، ص۲۰۸، ح۹ 🆔 @allame_tehrani

🔥 در سلوک إلى اللّٰـه نان و حلوا خير نمى‌كنند! كسانى كه مى‌خواستند در ميدان سلوک و تهذيب نفس قدم بگذارند، حضرت علّامه والد از آغاز با آنان إتمام حجّت كرده و مى‌فرمودند: در اين راه، نان و حلوا خير نمى‌كنند! راهى است مشحون از خطر و بلا و آفاتى كه در كمين سالک نشسته‌اند! اين راه، راه تهذيب و فناست و بايد نفس را در آن لِه نمود، نه راه تقويت و فربه‌كردن نفس كه هر روز انسان به اعتباريّات و منيّت نفس خويش بيفزايد. اگر مرد اين راه هستيد بسم اللـه و إلّا بيخود در اين راه نياييد. پاى اين مردان ندارى جامه ايشان مپوش برگ بى‌برگى ندارى، لاف درويشى مزن[۶] مى‌فرمودند: خداوند رؤوف و عطوف و مهربان است، رحمت خاصّه و عامّهٔ او سراسر عالم را گرفته است، ولى با همهٔ اينها، مؤمنى كه آهنگ توحيد و لقاء او را دارد و می‌گويد: من خدا را مى‌خواهم، خداوند او را زير سنگ بلا مى‌گذارد و لِه می‌كند تا هستى موهوم و مجازى او را بگيرد و او به عجز و نيستى خود إقرار و اعتراف كند. ناله و فريادش بلند مى‌شود اما او را رها نمى‌كنند و مى‌گويند: مگر نمى‌گفتى من از اهل توحيدم و طالب لقاء خدا؛ بايد از خود و غيرخدا پاك شوى تا بتوانى با چشم خدابين او را ببينى. از ازل بنا بر اين گذاشته شده است كه راه خدا با ابتلاء همراه باشد. آرى: مقام عيش ميسّر نمى‌شود بى‌رنج بلى به حكم بلا بسته‌اند عهد ألست به هست و نيست مرنجان ضمير و خوش مى‌باش كه نيستى‌ست سرانجام هر كمال كه هست[۷] ▪️حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه الله تعالی) 📚نورمجرد، ج۱، ص۷۰۵ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۶. ديوان سنائى، ص۴۹۱، ضمن قصيده‌اى در مدح حضرت أميرالمؤمنين عليه‌السّلام ۷. ديوان‌حافظ، ص۳۳، غزل۶۷ 🆔 @allame_tehrani

🔸براى رسيدن به توحيد پروردگار بايد مرارت‌ها را تحمّل نمود بارى توحيد حضرت پروردگار را مفت و مجّانى به كسى نمى‌دهند بلكه سالک براى تحصيل آن بايد سال‌ها خون دل بخورد. حضرت علاّمه والد قدّس‌سرّه‌الشّريف مى‌فرمودند: أبناء دنيا براى بدست‌آوردن دنيا و حطام آن، مرارت‌ها كشيده و متحمّل خطرها مى‌شوند، از خواب و خور و آسايش خود زده و با سرد و گرم روزگار كنار مى‌آيند تا به آرزوهايشان دست يابند؛ حال كسى كه مقصد و مقصود او جوار حضرت پروردگار است به قياس اولويّت بايد چندين برابر سعى و تلاش كند و إلّا به آن مقصد عالى دست نخواهد يافت. خيال زلف تو پختن نه كار هر خامى است كه زير سلسله رفتن طريق عيّاريست به آستان تو مشكل توان رسيد آرى عروج بر فلك سرورى به دشواريست[۸] ▪️حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه الله تعالی) 📚نورمجرد، ج۱، ص۷۰۶ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۸. ديوان حافظ، ص۲۳، غزل۴۶ 🆔 @allame_tehrani

🔥نمونه‌اى از ابتلائات مرحوم آيةاللـه انصارى (رحمة الله تعالی علیه) جدّ مادرى ما مرحوم حاج آقا معين شيرازى رحمة‌اللـه‌عليه روزى براى بنده تعريف كردند كه: يك بار خدمت حضرت آقاى أنصارى همدانى رضوان‌اللـه‌عليه عرض كردم: آقا! آن درجه و مقامى را كه داريد به من هم بدهيد! ايشان فرمودند: به همين راحتى؟! مى‌دانيد براى اين كه به اينجا برسم خدا با من چه كرد؟ (چه بلاها كه نكشيدم و چه تهمت‌ها و سرزنش‌ها كه نشنيدم؟) روزى كه عيال بنده به جهاتى با انتحار از دنيا رفت، انگشت اتّهام همه متوجّه من شد و از كلانترى مرا خواستند و پاسبان به منزل ما فرستادند. كوچه مطروس از جمعيّت بود. يك پاسبان از جلو راه را باز می‌كرد و من پشت سر او و پاسبانى ديگر از عقب حركت می‌كرد و زن و مرد آب دهان بر من مى‌انداختند! آيا شما طاقت اين‌گونه بلاها را دارى؟ جدّ مادرى ما گفتند: اين جمله را كه آقاى انصارى فرمودند، آرام شدم و ديگر چيزى نگفتم. حضرت آقاى حدّاد بارها مى‌فرمودند: تا وقتى به رفقا آجيل مى‌دهيم، همه خوشحالند، امّا وقتى مى‌خواهيم گوش آنها را بگيريم، همه فرار مى‌كنند و حاضر نيستند گوشمالى شوند؛ و كار هم بدون جلال، تمام نمى‌شود. ▪️حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه الله تعالی) 📚نورمجرد، ج۱، ص۷۰۷ 🆔 @allame_tehrani

♦️روايت امام صادق عليه‌السّلام در لزوم صبر أبوبصير می‌گويد: از امام صادق عليه‌السّلام شنيدم كه مى‌فرمودند: إنَّ الحُرَّ حُرٌّ عَلَىٰ جَميعِ أَحْوالِهِ، إنْ نابَتْهُ نآئِبَةٌ صَبَرَ لَها وَ إِنْ تَدآكَّت عَلَيْهِ الْمَصآئِبُ لَم‌تَكْسِرْهُ وَ إنْ أُسِرَ وَ قُهِرَ وَ اسْتُبْدِلَ بالْيُسْرِ عُسْرًا كَما كانَ يُوسُفُ الصِّدّيقُ الْأَمينُ صَلَواتُ‌اللّٰهِ‌عَلَيْهِ لَمْ‌يَضْرُرْ حُرّيَّتَهُ أَنِ اسْتُعْبِدَ وَ قُهِرَ وَ أُسِرَ وَ لَمْ‌تَضْرُرْهُ ظُلْمَةُ الْجُبِّ وَ وَحْشَتُهُ وَ ما نالَهُ أنْ مَنَّ اللّٰهُ عَلَيْهِ فَجَعَلَ الْجَبّارَ الْعاتىَ لَهُ عَبْدًا بَعْدَ إذْ كانَ لَهُ مَالِكًا فَأَرْسَلَهُ وَ رَحِمَ بِهِ أُمَّةً، وَ كَذَلِكَ الصَّبْرُ يُعَقِّبُ خَيرًا؛ فَاصْبِروا وَ وَطِّنوا أَنْفُسَكُمْ عَلَى الصَّبْرِ تُؤجَروا[۹] «كسى كه از إسارت كفر و كثرت رهايى يافته و به وحدت حضرت حقّ، گلبانگ آزادى و حريّت سر مى‌دهد، در همهٔ أحوال آزادمرد است و سرسوزنى از توحيد حضرت پروردگار تنزّل نمى‌كند! اگر نوائب و مصائب روزگار او را در پرّه خود بگيرند هرگز نمى‌شكند، خواه اسير و خوار شود يا مبتلاى به عسرت و ضيق معيشت گردد. مگر نبود يوسف صدّيق و امين صلوات‌اللـه‌عليه با اينكه او را به بندگى بردند و اسير و خوار ساختند و تنها در تاريكى چاه يله و رها كردند، ذرّه‌اى از عبوديّت و حريّت آن پيامبر كاسته نشد و آن قدر صبر و استقامت كرد تا خدا بر او منّت نهاد و پادشاه جبّار و متجاوز مصر را كه روزى سيّد و مالك حضرت يوسف بود، عبد ذليل آن حضرت گردانيد. و بر أثر صبر، خلعت رسالت بر او پوشاندند و آن حضرت سحاب مهر خدا شد تا باران رحمت پروردگار را بر امّتش ببارد. آرى صبر و پايمردى در صراط مستقيم چنين خير عظيمى را به دنبال دارد؛ پس صبر را پيشهٔ خود سازيد و با مجاهده خود را بر صبر و استقامت وادار كنيد، تا أجر و پاداش برده و از نعيم ولايت بهره‌مند شويد.» به دُرد و صاف تو را حكم نيست خوش در كش كه هر چه صافى ما كرد، عين الطاف است[۱۰] ▪️حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه الله تعالی) 📚نورمجرد، ج۱، ص۷۰۷ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۹. الكافى، ج۲، ص۸۹، ح۶ ۱۰. ديوان حافظ، ص۲۶، غزل۵۱ 🆔 @allame_tehrani

✳️ تسليم در برابر قضاى الهى و پيمودن وادى بلا با پاى صبر و توكّل حضرت علاّمه والد مى‌فرمودند: سالك بايد وادى بلا را با پاى صبر و شوق و با توكّل و التجاء به درگاه حضرت حقّ و استعانت از نماز و روزه پشت سر بگذارد و در برابر قضا و قدر إلهى راضى و تسليم باشد، نه اينكه با احتيال و چاره‌انديشى بخواهد با صدقه و اصرار در دعا و اوراد و أذكار و جداول، مفرّى بيابد و يا ـ العياذ باللـه ـ براى خدا تعيين تكليف كند. دادن صدقه و رازونياز با خداوند لازم است و استفاده از اذكار و جداول نيز جائز مى‌باشد[۱۱] ولى بايد امر را به خداوند سپرد و تسليم وى بود كه هر چه صلاح می‌داند براى سالک پيش بياورد؛ بلاهايى كه خداوند مى‌فرستد همه از سر لطف اوست كه با آن سالک را به سوى خود مى‌كشد و رشتهٔ علائق موهوم دنيا را از او قطع مى‌نمايد. ▪️حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه الله تعالی) 📚نورمجرد، ج۱، ص۷۰۸ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱۱. در زمان تحصيل در حوزهٔ علميّه قم كه حقير گاهى خدمت مرحوم آقا سيّد مهدى قاضى رحمة‌اللـه‌عليه، ولد أكبر مرحوم آية‌اللـه‌العظمى حاج سيّد على آقاى قاضى قدّس‌اللـه نفسه مى‌رسيدم، روزى از ايشان تقاضا نمودم كه كيفيّت تهيّه جدول صددرصد را به بنده بياموزند. ايشان ابتدا فرمودند: اين كار خيلى مشكل است و نمى‌توانيد انجام دهيد. عرض كردم: شما بفرمائيد، إن‌شاءاللـه به طرز صحيح انجام مى‌دهم و ايشان توضيح فرمودند. چون مشغول درس بوديم، فرصتى براى پرداختن به تهيّه جدول به شكل متمركز نبود و فقط در اوقات فراغت و در ميان دروس شايد روزى نيم ساعت موفّق مى‌شدم كه به اين كار بپردازم و حدود دو سه ماهى طول كشيد تا جدول را كامل نمودم و خدمت ايشان بردم و ايشان تعجّب كرده و تحسين نمودند. وقتى خدمت علّامه والد عرض كردم كه چنين جدولى نوشته‌ام فرمودند كه آن را به ايشان بدهم و تا آخر عمر شريفشان در جيبشان بود و فرمودند يكى هم براى آقاى حدّاد بنويس و خدمتشان بفرست كه نوشتم و خدمتشان ارسال كردم. البتّه تأثير اين جداول محتاج إذن است و استفاده از آن نيز براى سلّاک متوقّف بر إذن استاد مى‌باشد. 🆔 @allame_tehrani

🌷اشعارى در فضيلت صبر🌷 من عجب دارم ز جوياى صفا كو گريزد وقت صيقل از جفا همچو آهن گرچه تيره هيكلى صيقلى كن صيقلى كن صيقلى همچو آهن ز آهنى بى‌رنگ شو در رياضت آينه بى‌رنگ شو تا دلت آيينه گردد پر صور اندر او هر سو مليحى سيم بر آهن ار چه تيره و بى‌نور بود صيقلى ديد آهن و خوش كرد رو صيقلى آن تيرگى از وى زدود تا كه صورت‌ها توان ديدن در او آن جفا با تو نباشد اى پسر بلكه با وصف بدى اندر تو در بر نمد چوبى كه آن را مرد زد بر نمد آن را نزد، بر گرد زد گر بزد مر اسب را آن كينه‌كش آن نزد بر اسب زد بر سُكسُكش[۱۲] تا ز سكسك وا رهد خوش‌پى شود شيره را زندان كند تا مِىْ شود مادر ار گويد تو را مرگ تو باد مرگ آن خو خواهد و مرگ فساد حقّ تعالى گرم و سرد و رنج و درد بر تن ما مى‌نهد اى شيرمرد خوف و جوع و نقص أموال و بدن جمله بهر فقد جان ظاهر شدن رنج گنج آمد كه راحت‌ها دروست مغز تازه شد چو بخراشيد پوست تو بدان كه ذوق آن بانگ الست در دل هر مؤمنى تا حشر هست تا نباشد در بلاشان اعتراض نه ز امر و نهى حقشان انقباض ناخوشِ او، خوش بود بر جان من جان فداى يار دل‌رنجان من خاك غم را سرمه سازم بهر چشم تا ز گوهر پر شود آن بحر چشم صبر را سُلّم كنم سوى درج تا برآيم بر سر بام الفرج بر جفا صبرى كنم بهر وفا بى جفا هرگز نباشد خود صفا[۱۳] 📚نورمجرد، ج۱، ص۷۰۹ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱۲. كينه‌كش: جنگ‌جو و مبارز. سُكسُك: حركت ناهموار اسب ۱۳. لبّ‌اللباب مثنوى، ص ۲۳۵ و ۲۳۶ 🆔 @allame_tehrani

🔸"مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللّٰهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضیٰ نَحبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِيلا". 🎙بیانات حضرت آیةالله حاج سیّدمحمّدصادق حسینی طهرانی (مدّظلّه‌العالی) بعد از شهادت سردار رشید اسلام حاج قاسم سلیمانی (أعلی‌الله‌مقامه‌الشریف) 🌷حق شهید سلیمانی بر تمام آحاد ملّت ایران 🌷مجاهدتهای خالصانه‌ٔ مرحوم‌ حاج قاسم‌ در سالهای‌ طولانی 🌷نائل شدن آیةالله دستغیب به مقام فنا با شهادت 🌷دستخط حاج قاسم ساعاتی قبل از شهادت #بازنشر @nooremojarrad_com #جان_فدا #حاج_قاسم 🆔 @allame_tehrani

❤️ راه کسب محبت خدا 🎙حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله‌تعالی) @alef_net عشق عشق الهی فقط عشق به خدا عشق حقیقی است 🆔 @allame_tehrani

🔸خوشا خواب زیرکان 🎙حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله‌تعالی) @alef_net عشق عشق الهی فقط عشق به خدا عشق حقیقی است اهتمام علامه طهرانی به اذکار قبل از خواب 🆔 @allame_tehrani

⚫️ چرا محل قبر تنها دختر پیامبر مجهول مانده است؟ 🎙شهید مطهری (رحمةالله‌علیه) 🆔 @allame_tehrani

🏴 عصمت فاطمی 🎙آیت‌الله جوادی آملی 🆔 @allame_tehrani

🔰 کار بیهوده کلمه «لهو» به معنای هرچیز و هرکار بیهوده‌ای است که انسان را از کار مهم و مفیدش بازمی‌دارد. بنابراین یکی از موارد لهو همین زندگی مادی دنیاست؛ برای اینکه آدمی را با زرق و برق خود فریب می‌دهد و از زندگی باقی و دائمی بازمی‌دارد. ▪️حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین طباطبایی (قدس سره) 🆔 @allame_tehrani

🌍 معنای دنیا معنای دنیا همین زندگی کردن بر اساس تخیلات و شهوات و لذائذ فانیه و غفلت از برنامهٔ حقیقی انسان و جهالت و غفلت از خداست. 📚معادشناسی، ج۱، ص۱۲۴ ▪️حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قدس‌سره) 🆔 @allame_tehrani

❤️ قلب پاک طهارت نفس انسان بر هر چیزی مقدم است و انسان حق ندارد به جهت رعایت مصالح خارجیه خودش را آلوده کند. 📚 روح مجرد، ص۶۳۶ ▪️حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قدس‌سره) 🆔 @allame_tehrani

🌟مقصدِ درست [من راهی تو ام ای مقصد درست] 🎙حضرت آیةالله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله‌تعالی) 🆔 @allame_tehrani

❤️ عشق و محبت ❤️ ✨روايت مصباح‌الشريعة در آثار محبّت الهى از امام‌صادق عليه‌السّلام روايت شده است كه فرمودند: نَجْوَى الْعارِفينَ تَدورُ عَلى ثَلاثَةِ أُصولٍ: الْخَوْفِ وَ الرَّجآءِ وَ الحُبِّ. فَالْخَوْفُ فَرْعُ الْعِلْمِ، وَ الرَّجآءُ فَرْعُ الْيَقِينِ، وَ الْحُبُّ فَرْعُ الْمَعرِفَةِ... وَ إذا تَجَلَّى ضيآءُ الْمَعْرِفَةِ فى الْفُؤادِ، هاجَ ريحُ الْمَحَبَّةِ، وَ إذا هاجَ ريحُ الْمَحَبَّةِ وَ اسْتَأْنَسَ فى ظِلالِ الْمَحْبوبِ آثَرَ الْمَحْبوبَ عَلَى ما سِواهُ وَ باشَرَ أوامِرَهُ وَ اجْتَنَبَ نَواهيَهُ. وَ إذا اسْتَقامَ عَلَى بِساطِ الْأُنْسِ بِالْمَحْبوبِ مَعَ أَدَآءِ أَوامِرِهِ وَ اجْتِنابِ نَواهيهِ، وَصَلَ إلَى روحِ الْمُناجاةِ وَ الْقُرْبِ. وَ مِثالُ هَذِهِ الأُصولِ الثَّلاثَةِ كَالْحَرَمِ وَ الْمَسْجِدِ وَ الْكَعْبَةِ؛ فَمَن دَخَلَ الْحَرَمَ أَمِنَ مِنَ الْخَلْقِ، وَ مَنْ دَخَلَ الْمَسْجِدَ أَمِنَتْ جَوارِحُهُ أَن يَسْتَعْمِلَها فِى الْمَعْصِيَةِ، وَ مَن دَخَلَ الْكَعْبَةَ أَمِنَ قَلْبُهُ مِنْ أَنْ يَشْغَلَهُ بِغَيرِ ذِكْرِ اللّٰهِ تَعالَى.[۱] «سرّ و باطن أهل عرفان بر سه أصل و پايه استوار است: خوف و رجآء و محبّت. خوف، فرع علم به جلالت و عظمت حضرت پروردگار است، و رجاء و اميد فرع يقين به اينكه مصدر همهٔ امور اوست، و محبّت شاخهٔ معرفت و شناخت حضرت حقّ است... آن زمان كه خورشيد معرفت در دل سالک تجلّى كرده و پرتو افكند، نسيم محبّت از گلزار آشنايى شروع به وزيدن می‌كند. و آن زمان كه نسيم دل‌انگير محبّت وزيد و محبّ در سايهٔ عنايت محبوب، با او أنس مى‌گيرد، او را بر ماسوا اختيار كرده و در مقام اطاعت أوامر و اجتناب از نواهى او برمى‌آيد، و چون بر بساط انس با حضرت محبوب همراه با أداء أوامر و اجتناب نواهى استقامت ورزيد، به روح و سرّ مناجات و قرب جوار حضرت پروردگار مى‌رسد. و مثال اين سه أصل، مثال حرم و مسجد و كعبه است؛ هركس داخل حرم شود از آزار خلق در امان خواهد بود، و هركس داخل مسجد گردد أعضاء و جوارحش از اينكه او آنها را در معصيت پروردگار به كار برد ايمن خواهند بود، و هركس در كعبه داخل شود قلبش از اينكه به غير ذكر خدا مشغول شود در امان خواهد بود.» بنال بلبل، اگر با منت سر ياريست كه ما دو عاشق زاريم و كار ما زاريست در آن زمين كه نسيمى وزد ز طرّهٔ دوست چه جاى دم زدنِ نافه‌هاى تاتاريست بيار باده كه رنگين كنيم جامهٔ زرق كه مست جام غروريم و نام هشياريست خيال زلف تو پختن نه كار خامانست كه زير سلسله رفتن طريق عيّاريست لطيفه‌ايست نهانى كه عشق از او خيزد كه نام آن نه لب لعل و خطّ زنگاريست جمال شخص نه چشمست و زلف و عارض و خال هزار نكته درين كار و بار دلداريست قلندران حقيقت به نيم جو نخرند قباى اطلس آن كس كه از هنر عاريست بر آستان تو مشكل توان رسيد آرى عروج بر فلك سرورى به دشواريست سحر كرشمهٔ وصلت به خواب مى‌ديدم زهى مراتب خوابى كه به ز بيداريست دلش به ناله ميازار و ختم كن حافظ كه رستگارى جاويد در كم آزاريست[۲] ▪️حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه الله تعالی) 📚نورمجرد، ج۱، ص۴۴۵ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱. مصباح‌الشّريعة، باب أوّل، ص۴و۷ ۲. ديوان‌حافظ، ص۲۳، غزل۴۶ 🆔 @allame_tehrani

🔸هيچ حجابى از حجاب نفس و انانيّت سخت‌تر نيست از حضيض عالم ناسوت تا اوج قلّهٔ عالم لاهوت، راهيست بس طولانى با كريوه‌هاى صعب و پرخطر و عبور از حجاب نفس و أنانيّت كه هيچ حجابى در راه سالک سخت‌تر و غليظ‌تر از آن نيست، و براى جلوس بر بساط قرب و انس با پروردگار گريزى از هجرت از نفس و أغراض آن و رفع أنانيّت نمى‌باشد. ▪️حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله‌تعالی) 📚نورمجرد، ج۱، ص۴۴۷ روايت رسول‌اكرم صلّى‌اللـه‌عليه‌وآله دربارهٔ نفس 🆔 @allame_tehrani

🔥عشق به خداوند، ريشهٔ أنانيّت را مى‌سوزاند راه صحيح، راه ميانبر است. بايد طريقى را انتخاب كرد كه با عمر ما تناسب داشته باشد، و آن همان طريق عشق و محبّت به خداوند است. اينجاست كه شراره‌ها و آتش حبّ به خدا در دل سالک افتاده و به مقتضاى كلام أميرالمؤمنين عليه‌السّلام كه می‌فرمايد: حُبُّ اللّٰهِ نارٌ لايَمُرُّ عَلَى شَىْ‌ءٍ إلّا احْتَرَقَ،[۴] «محبّت خداوند آتشى‌است كه بر چيزى عبور نمى‌كند مگر آنكه آن را مى‌سوزاند و از بين مى‌برد.» ريشهٔ أنانيّت و هستى موهوم او را بالمرّه مى‌سوزاند؛ و چون بنيان مجازى او را درهم‌ريخت، صفات نيز كه مترتّب بر ذات است لامحاله از بين مى‌رود، زيرا صفات همگى طفيلى و تابع ذات‌اند. گاهى نيز مى‌فرمودند: انسان گاهى در خانه‌اى مى‌رود كه در آن سوراخهايى وجود دارد كه لانهٔ مار و عقرب است و از آن، مار و عقرب بيرون مى‌آيند. سوراخها را پر می‌كند و راه رفت‌وآمد حيوانات موذى را مسدود می‌كند، مدّتى بعد مى‌بيند از طرف ديگرى راهى باز نموده‌اند و بيرون آمده‌اند، و به همين منوال هر چه تلاش مى‌كند نمى‌تواند آنها را دفع كند. راهش اين است كه آن خانه را از اصل خراب كند و زير خانه را كه لانه آن حيوانات است پاكسازى نمايد و سپس خانه‌اى نو بسازد. تا وقتى نفس انسان باقى‌است، ريشهٔ صفات رذيله باقى است و هر روز ممكن‌است از راهى سر برآورد؛ بايد اين ريشه را سوزاند و سوزاندن آن نيز جز با طلوع عشق و محبّت پروردگار ممكن نيست.[۵] ▪️حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله‌تعالی) 📚نورمجرد، ج۱، ص۴۴۹ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۴. المحجة‌البيضآء، ج۸، ص۷ ۵. در بحارالأنوار از داود رقّى از يونس‌بن‌ظبيان و همچنين از شعيب عقرقوفى از امام صادق عليه‌السّلام روايت می‌كند كه حضرت فرمودند: إنَّ اُولى الألبابِ، الَّذينَ عَمِلوا بِالفِكرةِ حتَّى وَرِثوا مِنهُ حُبَّ اللّٰهِ، فَإنّ حُبَّ اللّٰهِ إذا وَرِثَهُ القَلبُ وَ اسْتَضآءَ بِهِ أسرَعَ إلَيهِ اللُّطفُ، فَإذا نَزَلَ اللُّطفُ، صارَ مِن أهلِ الفَوآئِدِ، فَإذا صارَ مِن أهلِ الفَوآئِدِ تَكَلَّمَ بِالحِكْمَةِ، وَ إذا تَكَلَّمَ بِالحِكْمَةِ صارَ صاحِبَ فِطنَةٍ، فإذا نَزَلَ مَنزِلَةَ الفِطنَةِ عَمِلَ فى القُدرَةِ، فإذا عَمِلَ فى القُدرَةِ عَرَفَ الأطباقَ السَّبعَةَ، فإذا بَلَغَ هَذِه المَنزِلَةَ صارَ يَتَقَلَّبُ فى فِكرٍ بِلُطفٍ وَ حِكمَةٍ وَ بَيانٍ، فإذا بَلَغَ هَذهِ المَنزِلَةَ جَعَلَ شَهوَتَهُ وَ مَحَبَّتَهُ فى خالِقِهِ، فإذا فَعَلَ ذَلِكَ نَزَلَ المَنزِلَةَ الكُبرَى فَعايَنَ رَبَّهُ فى قَلبِهِ و وَرِثَ الحِكمَةَ بِغَيرِ ما وَرِثَهُ الحُكَمآءُ و وَرِثَ العِلمَ بِغَيرِ ما وَرِثَهُ العُلَمآءُ و وَرِثَ الصِّدقَ بِغَيرِ ما وَرِثَهُ الصِّدّيقونَ؛ إنّ الحُكَمآءَ وَرِثُوا الحِكمَةَ بِالصَّمتِ وَ إنّ العُلَمَآءَ وَرِثوا العِلمَ بِالطَّلَبِ وَ إنّ الصّدّيقينَ وَرِثوا الصِّدقَ بِالخُشوعِ وَ طولِ العِبادَةِ. فَمَن أخَذَ بِهَذِهِ المَسيرةِ إمّا أن يَسفُلَ وَ حجامّا أن يُرفَعَ، وَ أكثُرُهُم الَّذى يَسفُلُ و لا يُرفَعُ إذا لَم يَرعَ حقَّ اللّٰهِ و لَم يَعمَل بِما أمَرَ بِهِ. فهذهِ صفةُ مَن لَم يَعرِفِ اللّٰهَ حَقَّ مَعرِفَتِه وَ لَم يُحِبَّه حَقَّ مَحَبَّتِه فلا يَغُرَّنَّكَ صَلوتُهُم وَ صيامُهُم وَ رِواياتُهم و علومُهُم، فإنّهُم حُمُرٌ مُستَنفِرَةٌ. (بحارالأنوار، ج۳۶، ص۴۰؛ و ج۶۷، ص۲۵) از اين روايت شريفه نكات ارزشمندى به دست مى‌آيد، از جمله اينكه: ۱. آغاز سلوک با تفكّر و سپس تحصيل محبّت خداوند متعال است، و پايان سلوک با منحصركردن همهٔ محبّتها در خداوند: جَعَل شَهْوَتَهُ وَ مَحَبَّتَهُ فى خالِقِه؛ كه محصول آن لقاء إلهى و ديدار خداوند با دل است: فَعايَنَ رَبَّهُ فى قَلبِهِ. ۲. كسى كه آتش عشق خداوند در دلش افتاد و به لقاء إلهى مشرّف گرديد، كمالات ديگر را نيز بدست مى‌آورد و حكمت و علم و صدق را بدون زحمت تحصيل می‌كند. ۳. خشوع و طول عبادت، بدون تحصيل محبّت و معرفت ثمره‌اى ندارد و گاه موجب سقوط و دورشدن از خداوند است. 🆔 @allame_tehrani

❇️ سفارش به قرائت دعاى: «اللّٰهمّ ارزقنى حبّک...» در قنوت نماز 🤲 اواخر عمر شريفشان به حقير مى‌فرمودند: اين دعا را در قنوت نمازها بخوانيد و به أولاد خود نيز سفارش كنيد تا آن را بخوانند و بدان مواظبت نمايند: اللّٰهُمَّ ارْزُقنى حُبَّكَ، وَ حُبَّ مَن يُحِبُّكَ، وَ حُبَّ كُلِّ عَمَلٍ يُوصِلُنى إلى قُربِكَ، وَ أَن تَجْعَلَكَ أَحَبَّ إلَىَّ مِمَّا سِواكَ، وَ أَن تَجعَلَ حُبّى إيّاكَ قآئِدًا إلى رِضوانِكَ، وَ شَوقى إلَيكَ ذآئِدًا عَن عِصْيانِكَ.[۶] «پروردگارا! محبّت خود را روزيم گردان و محبّت كسى را كه تو را دوست دارد و محبّت هر عملى را كه مرا به جوار قرب تو مى‌رساند. و خود را نزد من محبوب‌تر از غير خودت قرار ده! محبّت و مهر مرا به خود، راهبر به روضهٔ رضوانت، و شوق و وجد مرا به خود، مانع از سرپيچى و عصيانت قرار ده!» ▪️حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله‌تعالی) 📚نورمجرد، ج۱، ص۴۵۱ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۶. اين جمله اقتباسى است از فقره‌اى از مناجات المحبّين، مفاتيح‌الجنان، ص۱۲۵. 🆔 @allame_tehrani

💫 اوجِ لذّت 🎙حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله‌تعالی) @alef_net عشق الهی محبت پروردگار 🆔 @allame_tehrani

💠 خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است 🎙حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله‌تعالی) @alef_net خلوت عاشقانه خلوت با محبوب راه تحصیل محبت و عشق به خدا راه تمرکز بر یاد خدا در طول روز برای نفی خواطر چه باید کرد؟ 🆔 @allame_tehrani