eitaa logo
نشر آثار علامه طهرانی
3.4هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
927 ویدیو
220 فایل
◦◦◉✿‏‏ ﷽ ✿◉◦◦ ❤️ عرفان با طعم زندگی ❤️ 📚 نشر علوم و معارف اسلام در پرتو آثار حضرت علامه آیت‌الله حسینی طهرانی (قدس سره) و سایر علماء و عرفاء بالله 📚 ارتباط با ما: @Ya_bab_allah کتاب صوتی: @avaye_malakut خانواده و زندگی الهی: @ezdevaje_elahi
مشاهده در ایتا
دانلود
6.84M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
😭 مناجاتی بسیار زیبا و دلنشین 📜 فرازی از دعای أبوحمزهٔ ثمالی 🎙با نوای: سید مصطفی الموسوی یَا رَبِّ إِنَّ لَنَا فِیکَ أَمَلاً طَوِیلاً کَثِیراً إِنَّ لَنَا فِیکَ رَجَاءً عَظِیماً عَصَیْنَاکَ وَ نَحْنُ نَرْجُو أَنْ تَسْتُرَ عَلَیْنَا وَ دَعَوْنَاکَ وَ نَحْنُ نَرْجُو أَنْ تَسْتَجِیبَ لَنَا فَحَقِّقْ رَجَاءَنَا مَوْلَانَا... 🔉 فـایـل صـوتـی 🆔 @allame_tehrani
💠 چرا دعاهای ما مستجاب نمی‌شود؟ 🔹پاسخ مرحوم حدّاد (قدّس‌سرّه) 📚 برگرفته از «روح مجرد»، ص۲۶۷ 📍مشاهدهٔ متن کامل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/4722 🆔 @allame_tehrani
نشر آثار علامه طهرانی
💫 ولايت‌ ولیّ خدا مقامی است‌ رفيع‌ كه‌ انديشه‌ را بدان‌ راه‌ نيست بنابراين‌، تنها نبايد از مقام‌ ول
🔰 علل عدم استجابت بعضی از دعاهای غالب مردم 1⃣ علت اول اين است كه‌ از درون قلب برنخاسته است 2⃣ علّت دوّم اين است كه دعاها غالباً به منافع شخصی است 3⃣ علّت سوّم: غالب خواسته‌های مردم، بر خلاف مصالح واقعيّۀ آنان است كار اولياءالله كار حقّ است و همۀ كارها از آنان ساخته است؛ از شفای مرضی، و إحياء موتی، و معجزات و كرامات و خوارق عادات، و تصرّف در موادّ طبيعت، و إعمال كارهائی كه‌ با عقل تجربی و حسّی ابداً درست درنمی‌آيد. وليكن نكتۀ مهمّ اينجاست‌ كه‌: ايشان‌ كار ناصحيح‌ نمی‌كنند؛ و خلاف‌ حكمت‌ و مصلحت‌ انجام‌ نمی‌دهند، و بر ضرر و زيان‌ بشر قدمی برنمی‌دارند. چرا كه‌ بنا به‌ فرض‌، آنان‌ اسم‌ خدا هستند و خداوند كار بيهوده‌ و عبَث‌ و لغو و لهو نمی‌كند. كار اوليای حقّۀ خداوند بقدری ظريف‌ و لطيف‌ و دقيق‌ و بدون‌ اسم‌ و اثر و بروز و ظهور است‌ كه‌ گاهی خودشان‌ هم‌ از أفعال‌ خود خبر ندارند، خودشان‌ كار می‌كنند و نفوسشان‌ و مثالشان‌ از آن‌ مطّلع‌ نيست‌. اگر ولیّ خدا را قطعه‌ قطعه‌ كنی و بندبندش‌ را جدا كنی و پوستش‌ را زنده‌ از بدنش‌ بيرون‌ كشی، كار خلاف‌ رضای خدا انجام‌ نمی‌دهد. بنابراين می‌بينيم با اين سعۀ عظمت و گسترش قدرت روحی و تكوينی، ائمّه‌ٔ طاهرين صلواتُ الله عليهم أجمعين تمام خواهشها و طلب‌های مردم را برآورده نمی‌كنند. به‌ چند علّت: اوّل‌ آنكه‌: غالباً دعاهای مردم جدّی نيست، و از درون قلب برنخاسته است. دعاهای مردم چه بسا از روی عادت و تقليد و اتّكاء به‌ اسباب ظاهريّه و اعتماد به‌ امور اعتباريّه است. و در اينصورت، حقيقت دعائی كه از سرّ ايشان برخاسته باشد نيست؛ وگرنه در صورت اضطرار و انقطاع كامل، همين دعاها مستجاب و خواهشها برآورده می‌گردد. أَمَّن‌ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوٓءَ.[1] «يا آن‌ كس‌ كه‌ دعای بيچارگان‌ و درماندگان‌ را برآورده‌ می‌كند در صورتی كه‌ او را بخوانند، و گرفتاری و مضرّت‌ را از آنان‌ برمی‌دارد؟» دوّم‌ آنكه‌: دعاها غالباً به‌ منافع‌ شخصی و إعراض‌ از منافع‌ عمومی است‌. يعنی شخص‌ دعاكننده‌ برای خودش‌ چيزی را بخصوصه‌ می‌طلبد در صورتی كه‌ اگر برآورده‌ شود مستلزم‌ سلب‌ آن‌ چيز از وی خواهد بود. مثلاً شخصی متوسّل‌ به‌ امام‌ می‌شود و جدّاً دعا می‌كند كه‌ ظلم‌ همسايه‌ از وی رفع‌ شود، در حالی كه‌ خودش‌ در درون‌ منزل‌ پيوسته‌ به‌ زنش‌ شديدتر از آن‌ ظلم‌ می‌كند و كسی هم‌ خبر ندارد؛ در اينصورت‌ اگر خداوند فقط‌ دعای او را دربارۀ همسايه‌ مستجاب‌ كند و او را از بين‌ ببرد، به‌ زن‌ بيچارۀ اين‌ ظالم‌ ظلم‌ نموده‌ است‌، چرا كه‌ ظلم‌ او را بر زنش‌ مستدام‌ داشته‌ است‌؛ و اگر دربارۀ همۀ ظالمان‌ كه‌ مقتضای سعۀ أسماء جلاليّۀ اوست‌ مستجاب‌ نمايد، بايد در وهلۀ اوّل‌ خود اين‌ مرد را از ميان‌ بردارد، چرا كه‌ در درون‌ خانه‌ به‌ زنش‌ ظلم‌ می‌نمايد. امّا چون‌ انسان‌ هميشه‌ به‌ خويشتن‌ خوش‌بين‌ است‌، ظلم‌ خود را قبيح‌ نمی‌داند، بلكه‌ ظلم‌ خود را ظلم‌ نمی‌بيند، آنگاه‌ دعا برای رفع‌ ظلم‌ غير می‌كند. اين‌ گونه‌ از دعا هم‌ مستجاب‌ نمی‌گردد، زيرا كه‌ مـآلش‌ به‌ از ميان‌ رفتن‌ جميع‌ ستمكاران‌ از جمله‌ خود اوست‌. سوّم‌ آنكه‌: دعاهای مردم‌ غالباً بر خلاف‌ مصلحت‌ آنهاست‌؛ يعنی آنان‌ روی انديشه‌ و فكر خود چيزی را می‌طلبند و بر آن‌ اصرار دارند كه‌ اگر برآورده‌ شود بر ضرر آنهاست‌؛ ولی چون‌ خودشان‌ در پردۀ حجاب‌ واقعند و بر أسرار آگاه‌ نيستند، چنين‌ تخيّل‌ می‌نمايند كه‌ به‌ منفعتشان‌ است‌. مردم‌ غالباً از مصالح‌ و مفاسد معنوی و حقيقی غافلند، و مصلحت‌ و مفسده‌ را بر اساس‌ زياده‌روی در شهوات‌ و تمتّع‌ از لذائذ خسيسۀ دنيويّه‌ و اندوختن‌ مال‌ و ثروت‌ و ما شابهها تصوّر می‌كنند؛ خواه‌ موجب‌ آرامش‌ خيالشان‌ بشود يا نشود، و خواه‌ روحشان‌ را آزاد نگه‌ بدارد و يا ندارد، و يا نفسشان‌ را در تعب‌ بيفكند يا نيفكند، و بطور كلّی خواه‌ درجه‌ و مقام‌ علمی و قرب‌ آنان‌ را به‌ خداوند بيفزايد و يا نيفزايد؛ در حالی كه‌ اين‌ انديشه‌ خلاف‌ صلاحشان‌ می‌باشد. چه بسا يک قاشق حلوای شيرين، در بدنشان ايجاد سمّ كشنده بنمايد؛ و چه بسا زيادی مال و زراندوزی، آنان را به طغيان و سركشی درآورد؛ و چه بسا صحّت مزاج، ايشان را به‌ غفلت و مَرَح و فخريّه بكشاند؛ و چه بسا قدرت بدن و پهلوانی موجب به خاک درآوردن رقيب، و موجب عُجب و خودپسندی آنها گردد؛ و امثال اين مثالها كه چه بسيار است. آنوقت‌ در برابر به‌ چنگ‌ آوردن‌ منفعتی قليل‌ و موقّتی، مضرّتی كثير و دائمی به‌ آنها می‌رسد و خودشان‌ هم‌ نمی‌دانند. مسكينان‌ دنبال‌ لهو و لعب‌ می‌روند، و چشم‌ به‌ لذّت‌ زودگذر می‌دوزند، و از تعب‌ و خستگي‌ و درماندگی روحشان‌ بدون‌ اطّلاع‌ می‌باشند. 📚 روح مجرد، ص266 ــــــــــــــــــــــــــ 1- صدر آيۀ 62، از سورۀ 27: النّمل‌. 🆔 @allame_tehrani
💬 كلام‌ حدّاد: حاجات‌ مردم‌ غالباً امور مادّی است‌؛ همه‌ می‌گويند: وصله‌ای به‌ وصله‌های لباس‌ ما اضافه‌ كن‌! حضرت‌ حدّاد قدَّس‌الله‌سرَّه‌ می‌فرمود: من‌ می‌بينم‌ در همۀ حرمهای مشرّفه‌ مردم‌ خود را به‌ ضريح‌ می‌چسبانند و با التجا و گريه‌ و دعا می‌گويند: وَصْله‌ای بر وصله‌های لباس‌ پارۀ ما اضافه‌ كن‌ تا سنگين‌تر شود. كسی نمی‌گويد: اين‌ وصله‌ را بگير از من‌ تا من‌ سبک‌تر شوم‌، و لباسم‌ ساده‌تر و لطيف‌تر شود! حاجات‌ مردم‌ غالباً راجع‌ به‌ امور مادّی است‌ گرچه‌ مشروع‌ باشد، مثل‌ أدا شدن‌ قرض‌ و بدست‌ آمدن‌ سرمايۀ كسب‌ و خريدن‌ منزل‌ و ازدواج‌ دختر جوان‌ و شفای مريض‌ و ميهمانی دادن‌ در ماه‌ رمضان‌ و امثالها. و اينها خوب‌ است‌ در صورتی كه‌ موجب‌ قرب‌ و تجرّد انسان‌ گردد، نه‌ آنكه‌ بر شخصيّت‌ و أنانيّت‌ وی افزوده‌ كند و هستی او را تقويت‌ نمايد؛ زيرا اين‌ تقويتِ هستی موجب‌ سنگينی نفس‌ و بُعد از راه‌ خدا می‌شود؛ به‌ خلاف‌ آنكه‌ اينها بايد موجب‌ قرب‌ و سبكی و انبساط‌ نفس‌ گردد. عملی خوب‌ و صلاحِ واقعی بشر است‌ كه‌ موجب‌ قرب‌ شود و نفس‌ او را آزاد كند، خواه‌ توأم‌ با منفعت‌ طبعی و طبيعی باشد و يا نباشد. و به‌ عبارت‌ ديگر: مجموعۀ انسان‌، مجموعه‌ای مانند حيوان‌ و نبات‌ و جماد نيست‌ كه‌ فقط‌ پيكرش‌ ملحوظ‌ باشد و بس‌. انسان‌ دارای نفس‌ ناطقه‌ و قابليّتِ ارتقاء به‌ أعلی علّيّين‌ است‌. و در اينصورت‌ اگر به‌ آن‌ پيكر فقط‌ دلخوش‌ باشد بسی زيان‌ كرده‌ است‌، و حقيقت‌ وجودی و ثمرۀ حياتی خود را به‌ ثمن‌ بَخْسی فروخته‌، و در ميدان‌ بازی اين‌ دنيا محروم‌ مانده‌ است‌. در مثل‌ اين‌ فروض‌ اگر امامان‌ بخواهند حاجات‌ همه‌ را برآورند و دعای همه‌ را مستجاب‌ گردانند، برخلاف‌ مصلحت‌ ايشان‌ مَشْی نموده‌اند. امامان‌ مُصلح‌ عالم‌ بشريّت‌اند. حكم‌ طبيب‌ را دارند كه‌ به‌ بيمار غذا و دوای تلخ‌ و أحياناً عمليّۀ جرّاحی و سوزن‌ و پرهيز و گرسنگی می‌دهد. عاقلان‌ می‌دانند و از دستور طبيب‌ سرپيچی نمی‌كنند؛ ولی جاهلان‌ و شهوت‌پرستان‌، يا أطفال بی‌سرپرست‌ گوش‌ فرا نمی‌دارند، و با دست‌ خود گور خود را در مقابل‌ خود حفر می‌نمايند. البتّه‌ چون‌ نفسِ التجا و دعا محبوبيّت‌ دارد، اين‌ متوسّلين‌ و دعا كنندگان‌ بهرۀ معنوی می‌برند، و در اين‌ أعتاب‌ عاليه‌ دارای بهجت‌ و نشاط‌ و سبكی می‌گردند، و از لذّت‌ دنيا و عبادت‌ بهره‌ور می‌شوند؛ و احياناً می‌بينيم‌ در صورتی كه‌ مصلحت‌ اقتضا كند حاجاتشان‌ برآورده‌ می‌گردد، و مريضهای مشرف‌ به‌ مرگ‌ و كور و افليج‌ شفا می‌يابند، و با برآورده‌ شدن‌ نيازها به‌ أوطان‌ خود مراجعت‌ می‌نمايند. 📚 روح مجرد، ص269 🆔 @allame_tehrani
🤲 دعا کن و نگو که کار از کار گذشته... أَبُوعَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِالْجَبَّارِ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ مُيَسِّرِ بْنِ عَبْدِالْعَزِيزِ عَنْ أَبِي‌عَبْدِاللَّهِ عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ قَالَ قَالَ لِي: يَا مُيَسِّرُ اُدْعُ وَ لَاتَقُلْ إِنَّ الْأَمْرَ قَدْ فُرِغَ مِنْهُ إِنَّ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْزِلَةً لَاتُنَالُ إِلَّا بِمَسْأَلَةٍ وَ لَوْ أَنَّ عَبْداً سَدَّ فَاهُ وَ لَمْ‌يَسْأَلْ لَمْ‌يُعْطَ شَيْئاً فَسَلْ تُعْطَ يَا مُيَسِّرُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ بَابٍ يُقْرَعُ إِلَّا يُوشِکُ أَنْ يُفْتَحَ لِصَاحِبِهِ. ميسر بن عبدالعزيز گويد: حضرت صادق (عليه‌السلام) به من فرمود: اى ميسر! دعا كن و مگو كه كار گذشته است و آنچه مقدر شده همان شود (و دعا اثرى ندارد)؛ همانا نزد خداى عز و جل منزلت و مقامى است كه بدان نتوان رسيد جز به درخواست و مسألت، و اگر بنده‌اى دهان خود ببندد و درخواست نكند چيزى به او داده نشود؛ پس درخواست كن تا به تو داده شود. اى ميسر! هيچ درى نيست كه كوبيده شود جز اينكه اميد آن رود كه به روى كوبنده باز شود. 📚 الکافی، ج2، ص466 🔸چندان دعا کن در نهان چندان بنال اندر شبان 🔸کز گنبد هفت آسمان در گوش تو آید صدا 🆔 @allame_tehrani
🔴 بر شما باد به ملازمت با دعا أَبُوعَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِالْجَبَّارِ عَنِ ابْنِ أَبِي‌نَجْرَانَ عَنْ سَيْفٍ التَّمَّارِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ عَلَيْهِالسَّلاَمُ يَقُولُ: عَلَيْكُمْ بِالدُّعَاءِ فَإِنَّكُمْ لَاتَقَرَّبُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَاتَتْرُكُوا صَغِيرَةً لِصِغَرِهَا أَنْ تَدْعُوا بِهَا إِنَّ صَاحِبَ الصِّغَارِ هُوَ صَاحِبُ الْكِبَارِ. سيف تمّار گويد: شنيدم از حضرت صادق (عليه‌السلام) كه می‌فرمود: بر شما باد به دعا كردن؛ زيرا با هيچ چيز به مانند دعا، به خدا نزديک نمى‌شويد. دعا كردن براى هيچ امر كوچكى را به خاطر ناچيز بودنش، رها نكنيد؛ زيرا حاجت‌هاى كوچک نيز به دست همان كسى است كه حاجت‌هاى بزرگ به دست اوست. 📚 الکافی، ج2، ص467 🔸دلا بسوز كه سوزِ تو كارها بكند 🔸نیاز نيمه شبی دفعِ صد بلا بكند 🆔 @allame_tehrani
نشر آثار علامه طهرانی
🔰 تغییر مقدّرات با تغییر صفات ﴿إِنَّ ٱللَهَ لَايُغَيِّرُ مَا بِقَوۡمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُواْ مَا بِأَ
🔴 شدّت اهمّیت دعا در شب قدر به‌سبب تعیین مقدّرات سال 🤲 در این شب دعای به وجود مقدّس حضرت امام زمان مستحب مؤکّد است دعا یکی از ارکان مهمّ دین است؛ چون بزرگ‌ترین عمل در دین، عبادت و بزرگ‌ترین عبادت حقیقتاً دعا است؛ و روح عبادت به دعا بستگی دارد. دعا التجاء به سوی خدا، و صرف نظر کردن از سلسلۀ اسباب و مسبَّبات، و عرض نیاز و احتیاج کردن بدون واسطه به مبدأ متعال است. خدا هم که همیشه بیدار و توانا و عالم است و از بر‌آوردن حاجت عاجز نیست، و از درک مطلبی که انسان از ساحت مقدّس او تقاضا می‌کند، جاهل نیست. ... امشب از نقطۀ نظر مزیّت بر دو شب گذشته افضلیّت دارد؛ چون بنا بر ظنّ نزدیک به یقین، شب قدر است! و شب قدر طبق نصّ قرآن: ﴿از هزار ماه بهتر است!﴾(۱)، و شبی است که ملائکه از عالم ملکوت به آسمان دنیا نازل می‌شوند و مقدّرات سال را خدمت امام زمان عجّل الله فرجَه الشّریف عرضه می‌دارند؛ لذا در این شب دعای به وجود مقدّس حضرت امام زمان مستحب مؤکّد است، و خوب است مؤمنین دائماً این دعا را بخوانند: اللهمّ کُن لِولیّکَ الحُجّةِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ عَلیهِ و عَلیٰ آبائِهِ فی هذه السّاعةِ و فی کُلِّ ساعَةٍ وَلیّاً و حافِظاً و قائِداً و ناصِراً و دَلیلاً و عَیناً، حَتّیٰ تُسکِنَهُ أرضَکَ طَوعاً و تُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً.(۲) مقدّرات سال برای هر فردی از افراد امشب معیّن می‌شود؛ لذا اگر انسان در امشب کاری کند، توبه‌ای، انابه‌ای، دعایی و تغییر حالی، آن مقدّرات قبل از حتمیّت یافتن، تغییر می‌کند. ﴿إِنَّ ٱللَهَ لَايُغَيِّرُ مَا بِقَوۡمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمۡ﴾؛(۳) «فقط اگر صفات باطنی انسان تغییر کند، خدا مقدّرات انسان را عوض می‌کند.» قلوب اگر با نفاق، بخل، حرص، شرک، خودبینی و خودپرستی توأم باشد، مقدّرات انسان طبق همین قلب‌های آلوده و سیاه به‌نحوی مقدّر خواهد شد؛ و اگر وجهۀ قلب تغییر و تبدیل پیدا کرد و این خصوصیّاتش مبدّل به توحید و صفا و انفاق و ایثار و گذشت و عبودیّت و حال ذُلّ و مسکنت نسبت به ساحت پروردگار شد، مقدّرات چیز دیگری خواهد شد. 📚 مبانی اخلاق، ج1، ص199 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱- سورهٔ قدر (٩٧) آیهٔ ٣. ۲- الکافی، ج۴، ص۱۶۲. ۳- سورهٔ رعد (١٣) آیهٔ ١١. 🆔 @allame_tehrani
نشر آثار علامه طهرانی
🔴 اهمیت طلب عافیت در همۀ دعاها در هرچه از خدا می‌خواهیم، عافیت را قید کنیم! عافیت یعنی فلاح و رستگا
💢 کیفیّت دعا در شب قدر و نحوۀ تحصیل شرایط استجابت امشب که شب قدر است، شب خیلی مهمی است و اگر انسان حال دعا و توبه داشته باشد، در دوران سال آتیه مؤثّر است؛ یعنی امشب برای دورانِ امتداد این سالی که انسان تا شب قدر آتیه در پیش دارد، یک قِسم تقدیراتی می‌شود: ایمان انسان کامل می‌شود، روحانیّت پیدا می‌کند، صفا پیدا می‌کند، علمش زیاد می‌شود، یقینش زیاد می‌شود، از معصیت اجتناب می‌کند، به طاعت می‌پیوندد، خداوند به او انشراح صدر می‌دهد، به او سلامت مزاج می‌دهد، به او سلامت فکر می‌دهد، به عمر و به مال و به ناموس او برکت می‌دهد؛ و اینها چیزهای خیلی مهمّی است که به‌واسطۀ دعا می‌تواند این یک سال انسان را تأمین کند. ... امشب شب ولایت و شب امام زمان است، و ما هم که همه ادّعا می‌کنیم که از شیعیان و پیروان آن حضرت هستیم و انتظار مقدم آن حضرت را داریم و یگانه اتّکایمان به آن حضرت است؛ و از طرف دیگر، صلوات فرستاده‌ایم و بعد از دعا هم صلوات می‌فرستیم، و خداوند که این دو طرف دعا را مستجاب می‌کند، وسطش را هم مستجاب می‌کند(۱)؛ و باید از روی یقین و جِدّ از خدا بخواهیم و مطمئن باشیم که خداوند علیّ أعلیٰ خلاف وعده نمی‌کند و خودش گفته است: ﴿وَ إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعۡوَةَ ٱلدَّاعِ﴾.(۲) و داعی ندارد که مخالفت کند. بنده را دعوت کند که بیا دعا کن، و بنده دعا کند و او اعتنایی نکند! در خدا چنین صفتی نیست؛ بنابراین انسان با جدّیت از خدا مطلبش را می‌خواهد. انسان باید عافیت بخواهد! عافیت از همه‌چیز بهتر است؛ عافیت، قبولی است، کارنامۀ قبولی است، فلاح و رستگاری است و از همۀ چیزها بهتر است! اگر انسان مال زیاد بخواهد چه فایده‌ای برای او دارد؟! اگر شوکت بخواهد، اعتبار بخواهد، جاه بخواهد و... به درد نمی‌خورد! چیزهای اصیلی هست که آنها به درد انسان می‌خورد تا انسان دنبال آنها برود؛ امّا اینکه اینها در ضمن آن پیدا شوند یا نشوند، خیلی مهم نیست. لذا در روایت داریم: بهترین چیزی که در شب قدر از خدا تقاضا کنید عافیت است؛ آن را بخواهید!(۳) 📚 مبانی اخلاق، ج1، ص202 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱- الکافی، ج٢، ص۴۹۴. ۲- سورهٔ بقره (٢) آیهٔ ۱۸۶. ۳- المعجم الأوسط، طبرانی، ج٣، ص۶۶؛ مستدرک الوسائل، ج٧، ص۴۵۸. 🆔 @allame_tehrani
🤲 خدایا بحق مولا علی ما را ببخش! امیرالمؤمنین قلب عالم امکان و ولیّ مطلق کارخانۀ خدا است! ما هم ادّعا می‌کنیم که شیعۀ آن حضرت هستیم، گرچه در این ادّعا قدری زیاده‌روی می‌کنیم، و شیعه بودن شرایط و جهاتی دارد که پیاده شدنش در وجود ما خیلی مشکل است؛ امّا امیدواریم که این ادّعای مجازی را خداوند به سر حدّ حقیقت برساند، و این مجاز را قنطرۀ برای حقیقت قرار بدهد! امّا آنچه مسلّم است اینکه محبّ هستیم و سفرۀ امیرالمؤمنین علیه‌السّلام خیلی گسترده است و به تمام محبّین خود از آن غذاهای عالم ملکوت در این سفره‌اش می‌دهد و همه را إشباع و سیر می‌کند. سفرۀ امیرالمؤمنین کوچک نیست و غذا هم در آن محدود نیست؛ او ولیّ مطلق پروردگار است و تمام أرزاق عالم از ناحیۀ آن حضرت دارد افاضه می‌شود. بنابراین ما امشب قلب خود را پاک و آماده کنیم و با شفاعت امیرالمؤمنین، از خدا بخواهیم که همۀ گناهانی را که کرده‌ایم بیامرزد، و ما را دیگر موفّق به گناه نکند، و ما را در این چند روزۀ عمر به خود وا مگذارد! 📚 مبانی اخلاق، ج1، ص167 🆔 @allame_tehrani
نشر آثار علامه طهرانی
🤲 دعایی که مرحوم قاضی سفارش کرده بودند در قنوت نمازها بخوانید! دعایی است که مرحوم قاضی رحمة‌الله‌عل
🔰سفارش به قرائت دعاى: «اللهمّ ارزقنى حبّک...» در قنوت نماز 🤲 اواخر عمر شريفشان به حقير مى‏فرمودند: اين دعا را در قنوت نمازها بخوانيد و به أولاد خود نيز سفارش كنيد تا آن را بخوانند و بدان مواظبت نمايند: اللَّهُمَّ ارْزُقنى حُبَّكَ، وَ حُبَّ مَن يُحِبُّكَ، وَ حُبَّ كُلِّ عَمَلٍ يوصِلُنى إلى قُربِكَ، وَ أَن تَجْعَلَكَ أَحَبَّ إلَىَّ مِمَّا سِواكَ، وَ أَن تَجعَلَ حُبّى إيّاكَ قآئِداً إلى رِضوانِكَ، وَ شَوقى إلَيكَ ذآئِداً عَن عِصْيانِكَ.[1] «پروردگارا! محبّت خود را روزيم گردان و محبّت كسى را كه تو را دوست دارد و محبّت هر عملى را كه مرا به جوار قرب تو مى‏رساند. و خود را نزد من محبوب‏تر از غير خودت قرار ده! محبّت و مهر مرا به خود، راهبر به روضهٔ رضوانت، و شوق و وجد مرا به خود، مانع از سرپيچى و عصيانت قرار ده!» 📚 نورمجرد، ج1، ص451 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- اين جمله اقتباسى است از فقره‏اى از مناجات المحبّين، مفاتيح‏الجنان، ص125. 🆔 @allame_tehrani
نشر آثار علامه طهرانی
🔴 بر شما باد به ملازمت با دعا أَبُوعَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِالْجَبَّارِ عَن
🤲 دعا روح عبادت اساس دین بر عبادت است و اساس عبادت بر دعا است. دعا روح و جان عبادت است، و شخصیّت و کینونت شخص مؤمن و متدیّنِ به دین، به همان حال التجا و توسّلی که به مقصد خود و به خدا دارد بستگی دارد؛ هرچه این حال بهتر باشد، ایمان او قوی‌تر و یقین او استوارتر است و هرچه کمتر باشد، از این مرحله نصیب کمتری دارد. 📚 مبانی اخلاق، ج۱، ص۱۷۹ 🆔 @allame_tehrani