#یادی_از_شهدا 💠 فاصله بین #شوش تا #فکه یک ساعت و نیم است. در صندلی های عقب بین #حسن_باقری و #مجید_بقایی نشسته بودم. ✅ مجید همیشه یک #قرآن_جیبی همراهش بود و در هر فرصتی #تلاوت می کرد. توی این فاصله داشت #سوره_فجر را حفظ می‌کرد. قرآنش را داد دست من و گفت: ببین درست می‌خوانم من داشتم حفظ هایش را کنترل می‌کردم. 🔷 وقتی رسیدیم به آیات آخر سوره فجر «یَآ أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِى إِلَى‏ رَبِّکَ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً فَادْخُلِى فِى عِبَادِى وَادْخُلِى جَنَّتِى‏ »، رسیدیم به #فکه. مجید به حسن گفت: نمی‌دانم چرا آیات آخر سوره را نمی‌تونم حفظ کنم. گیر دارد. نمی‌دانم گیرش چیست؟ 🔸حسن با خنده گفت: می‌دانی گیرش چیست؟ گیرش یک #ترکش است. گیرش یک #لقمه_شهادت است. بابا! یا ایتها النفس المطمئنة در شأن #امام_حسین (ع) است. شوخی که نیست. ✨ راست می‌گفت حسن. گیر ورود به جمع #یاران_شهید، خصوصی های خدا، یک لقمه شهادتی بود که در #فکه با هم نوش جان کردند. «شهادت، هنر مردان خداست» #بهار_قرآن