eitaa logo
المیزان
254 دنبال‌کننده
119 عکس
99 ویدیو
3 فایل
کانال حاضر با تکیه بر تفسیر گران سنگ المیزان پیرامون تفسیر آیات قران از جهت روایی،فلسفی و تاریخی و نظرات خاص حضرت علامه و همچنین پاسخ به شبهات می باشد. ارتباط با ادمین👇 @khatami_esf https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
رهبر معظم انقلاب حفظه الله: اگر منکری دیدید تذکر زبانی بدهید اما نه با زبان گزنده 🌱لازم هم نیست سخنرانی کنید؛ یک کلمه بگویید این کار گناه است. https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t
🌱● رد پندار غلط انسانى كه خيال مى كند مال دنيا به او جاودانگى مى بخشد ((يحسب ان ماله اخلده )) - يعنى او خيال مى كند مالى كه براى روز مبادا جمع كرده زندگى جاودانه به او مى دهد، و از مردنش جلوگيرى مى نمايد، بنابر اين منظور از جمله ((اخلده )) كه صيغه ماضى است ، معناى مضارع - آينده - است ، به قرينه جمله ((يحسب )) كه آن نيز مضارع است . پس انسان نامبرده به خاطر اخلاد در ارض و چسبيدنش به زمين و زندگى مادى زمينى ، و فرو رفتنش در آرزوهاى دور و دراز، از مال دنيا به آن مقدارى كه حوائج ضرورى زندگى كوتاه دنيا و ايام گذراى آن را كفايت كند قانع نمى شود، بلكه هر قدر مالش زيادتر شود حرصش تا بى نهايت زيادتر مى گردد، پس از ظاهر حالش پيداست كه مى پندارد مال ، او را در دنيا جاودان مى سازد، و چون جاودانگى و بقاى خود را دوست مى دارد، تمام همش را صرف جمع مال و شمردن آن مى كند، و وقتى جمع شد و خود را بى نياز احساس كرد، شروع به ياغى گرى نموده ، بر ديگران تفوق و استعلا مى ورزد، همچنان كه در جاى ديگر فرمود: ((ان الانسان ليطغى ان راه استغنى ))، و اين استكبار و تعدى اثرى كه براى آدمى دارد همز و لمز است . 🔹از اينجا روشن مى گردد كه جمله ((يحسب ان ماله اخلده )) به منزله تعليل است براى جمله ((الذى جمع مالا و عدده ))، و مى فهماند اگر مال پشيز دنيا را جمع مى كند و مى شمارد، انگيزه و علتش پندار غلطى است كه دارد، و اين خطاى عمليش مستند به خطاى فكرى او است ، كه پنداشته مال او را جاودان مى سازد، 🔹و نيز جمله ((الذى جمع ...)) به منزله تعليل است براى جمله ((ويل لكل همزه لمزه ))، و مى فهماند علت اينكه ويل را نثار هر همزه و لمزه كرديم اين است كه او مال پشيز دنيا را جمع مى كند و مى شمارد. 📘ترجمه تفسير الميزان جلد 20 صفحه 617 https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t
6.36M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌱مدت نگارش و روش تفسیر گران سنگ المیزان در بیان مرحوم حضرت علامه طباطبایی ره https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t
5.9M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
آیت الله العظمی جوادی آملی: 🌱«بیان نورانی امام حسن مجتبی سلام الله علیه: اگر می‌خواهید سعادتمند شوید، این دو کار را انجام بدهید...» https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t
🌱بحث روائى 🌱● رواياتى درباره شأن نزول سوره همزه ، معناى ((همزه )) و ((لمزه )) و... مراد از((عمد ممدده )) 🔹در روح المعانى در ذيل آيه ((ويل لكل همزه لمزه )) گفته است اين سوره بنا به روايتى كه ابن ابى حاتم از طريق ابن اسحاق از عثمان بن عمر نقل كرده ، در شأن ابى بن خلف و بنا به روايتى كه سدى نقل كرده در شأن ابى بن عمر و ثقفى ، معروف به اخنس بن شريق نازل شده ، چون مردى هرزه دهن بود، بسيار غيبت مردم را مى كرد، و به آنان تهمت مى زد و بنا بر آنچه ابن اسحاق نقل كرده اميه بن خلف جمحى نسبت به رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) همز و لمز مى كرد، و بنا بر آنچه ابن جرير و غير او از مجاهد نقل كرده اند، در باره جميل بن عامر و بنابر آنچه ديگران گفته اند در شأن وليد بن مغيره و بدگوئيش نسبت به رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) و سعى در تنقيص آن جناب نازل شده ، و بنابر قولى ديگر در شاءن عاص بن وائل نازل شده است . 🔹مؤلف : روح المعانى سپس گفته : ممكن است در باره همه نامبردگان نازل شده باشد. ولى به نظر ما بعيد نيست كه راويان احاديث نامبرده ، هر يك به سليقه خود سوره را بر يكى از نامبردگان تطبيق كرده اند، و از اينگونه تطبيق ها در رواياتشان نزول بسيار است . 🔹و در تفسير قمى در معناى كلمه ((لمزه )) آمده كه اين كلمه به كسى اطلاق مى شود كه با سر و گردن خود ژست مى گيرد، و چون فقيرى و يا سائلى را ببيند ناراحت مى شود. و در معناى جمله ((الذى جمع مالا و عدده )) آمده : يعنى مى شمارد و سر جايش مى گذارد. 🔹و در همان تفسير در ذيل آيه ((التى تطلع على الافئده )) آمده كه بر دلها شعله مى زند، و ابوذر غفارى (ره ) فرموده : به متكبرين دو چيز را بشارت دهيد، يكى اينكه به سينه هايشان داغ بگذارند و ديگر اينكه پشتشان را بر زمين بكشند. و در ذيل آيه ((انها عليهم موصده )) آمده كه آتش دوزخ همه اهل دوزخ را فرا مى گيرد ((فى عمد ممدده ))، يعنى وقتى كنده و زنجيرها بر آنان استوار مى گردد به خدا سوگند كه پوستشان را مى خورد. 🔹و در مجمع البيان است كه عياشى به سند خود از محمد بن نعمان احول از حمران بن اعين از امام باقر (عليه السلام ) روايت كرده كه فرمود: كفار و مشركين در قيامت اهل توحيد را كه به خاطر گناهان در آتش شده اند سرزنش مى كنند، كه امروز نمى بينيم كه توحيد شما دردى از شما دوا كرده باشد، چون مى بينيم خدا فرقى ميان ما و شما نگذاشت ، در اين هنگام خداى تعالى براى اهل توحيد غيرت به خرج مى دهد و به ملائكه دستور مى دهد اهل توحيد را شفاعت كنيد، آنان هر كس را كه خدا خواسته باشد شفاعت مى كنند، سپس به انبيا دستور مى دهد شفاعت كنيد، آنان هم هر كسى را كه خدا خواسته باشد شفاعت مى كنند، سپس به مومنين دستور مى دهد شفاعت كنيد، مومنين نيز هر كس را كه خدا خواسته باشد شفاعت مى كنند، آنگاه خداى تعالى مى فرمايد: من از همه اينان مهربانترم ، به رحمت من از آتش خارج شويد، و همه چون مور و ملخ بيرون مى آيند. آنگاه امام باقر (عليه السلام ) فرمود: سپس عمد كشيده مى شود و راه نجات را برويشان مى بندد و به خدا سوگند كه خلود از اينجا شروع مى شود. 📘ترجمه تفسير الميزان جلد 20 صفحه 620 https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t
◾️هجدهم فروردین، سالروز عروج عالم ربانی، و عارف واصل حضرت آیت الله سیدعبدالکریم کشمیریرحمه الله علیه بر همگان تسلیت باد 🌱به امید جلب عنایت ودعای آن مردالهی و عارف روشن ضمیر و سالک الی الله و پیر راه سلوک و ذکر و عرفان، حمد وسوره ای به روح منورش هدیه می نماییم. اللهم احشرنامعهم والحقنا بالصالحین ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t
قُلْ أُوحِىَ إِلىَّ أَنَّهُ استَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الجِْنِّ فَقَالُوا إِنَّا سمِعْنَا قُرْءَاناً عجَباً/۱ 🌱● بیان کلی سوره جن 🔹سوره جن مكى است و بيست و هشت آيه. دارد 🔹اين سوره به داستان چند نفر از طايفه جن اشاره مى كند كه صوت قرآن را شنيدند، و ايمان آورده ، به اصول معارف دين اقرار كردند. و از اين اشاره تسجيل نبوت رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) نتيجه گيرى مى شود، و نيز اين سوره به وحدانيت خداى تعالى در ربوبيت و مسأله معاد هم اشاره مى كند. اين سوره به شهادت سياقش در مكه نازل شده . 📘ترجمه تفسير الميزان جلد 20 صفحه 58 https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t
🌱● شگفتى تعجب طائفه اى از جن از استماع قرآن كريم قُلْ أُوحِىَ إِلىَّ أَنَّهُ استَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الجِْنِّ فَقَالُوا إِنَّا سمِعْنَا قُرْءَاناً عجَباً يهْدِى إِلى الرُّشدِ در اين آيه شريفه رسول گرامى خود را دستور داده كه داستان زير را براى امتش نقل كند. و منظور از اينكه بگويد ((به من وحى شده )) اين است كه خدا به من وحى كرده ، و مفعول كلمه ((استمع )) قرآن است ،كه البته در ظاهر آيه نيامده ، چون كلام بر آن دلالت داشته . و كلمه ((نفر)) به معناى جماعت است ، كه شامل از سه نفر تا نه نفر مى شود، اين طور مشهور است . ولى بعضى گفته اند از سه تا چهل نفر را شامل مى شود. و كلمه ((عجب )) - به فتحه عين و فتحه جيم - به معناى چيزى است كه به خاطر غير عادى بودنش آدمى را به تعجب وا دارد، و اگر قرآن را عجب خواندند، براى همين بوده كه كلامى است خارق العاده ، هم در الفاظش و هم در معانى و معارفش ، مخصوصا با در نظر گرفتن اينكه اين كلام از شخصى صادر شده كه بى سواد است ، نه مى تواند بخواند و نه بنويسد. و كلمه ((رشد)) به معناى رسيدن به واقع در هر نظريه است ، كه خلاف آن يعنى به خطا رفتن از واقع را ((غى )) مى گويند.((هدايت قرآن به سوى رشد)) همان دعوت او است به سوى عقايد حق و اعمالى كه عاملش را به سعادت واقعى مى رساند. و معناى آيه اين است كه : اى رسول ! به مردم بگو به من وحى شده - خدا به من وحى كرده - كه چند نفرى از جن قرآن را شنيدند و وقتى به قوم خود برگشتند به ايشان گفتند: ما كلامى را شنيديم خواندنى ، كه كلامى خارق العاده بود، و به سوى عقايد و اعمالى دعوت مى كرد كه دارنده آن عقايد و اعمال را به نيل به واقع و رسيدن به حقيقت سعادت پيروز مى گرداند. 📘ترجمه تفسير الميزان جلد 20 صفحه 60 https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t
از اعمال شب قدر قرائت سوره «روم» و «عنکبوت» در شب قدر، است. 🔹 از امام معصوم(ع) در فضیلت تلاوت این سوره‌ها در شب قدر نقل شده است:  «... عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْعَنْکَبُوتِ وَ الرُّومِ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ لَیْلَةَ ثَلَاثَةٍ وَ عِشْرِینَ فَهُوَ وَ اللَّهِ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ لَا أَسْتَثْنِی فِیهِ أَبَداً وَ لَا أَخَافُ أَنْ یَکْتُبَ اللَّهُ عَلَیَّ فِی یَمِینِی إِثْماً وَ إِنَّ لِهَاتَیْنِ السُّورَتَیْنِ مِنَ اللَّهِ مَکَاناً»؛ " ابو بصیر مى‌‌گوید: امام صادق(ع) فرمود: هر کس در شب بیست و سوم ماه رمضان سوره «عنکبوت» و «روم» را بخواند، به خدا سوگند که او از اهل بهشت خواهد بود، و من هرگز کسى را از این حکم استثنا نمى‌‌کنم و بیم آن ندارم که در این سوگند خداوند گناهى بر من بنویسد، این دو سوره نزد خدا جایگاهى عظیم دارند." https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t  
حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🌱 تاثیر خواندن سوره قدر در شب قدر در شب قدر به صورت خاص، قرائت سوره ‌هایی مورد سفارش قرار گرفته است؛ از جمله سوره های دخان، روم، عنکبوت و هزار بار سوره قدر که خیلی سفارش می شده است. اگر کسی نمی تواند هزار بار این سوره را بخواند، حداقل صد مرتبه بخواند. 🌱 سوره قدر، یعنی توجه به همان زاویه حقیقی لیلة القدر که با قرائت این سوره، توجه انسان به آن حقیقت جلب شده، زمینه استفاده از آن فراهم ‌می ‌شود... (منبع: نرم‌افزار الهادی← مراقبات ماه‌رمضان) ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ ‌ ‌ ‌ ‌https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t
🌱اجمالى از زندگانى على عليه السّلام و اشاره‌اى به شخصيّت روحانى و مقام علمى او (بخش اول)👇 امام على ع در يكى از سالهاى پيش از بعثت متولّد شد. پدرش، بزرگ و سرور طايفه بنى هاشم حضرت ابو طالب فرزند عبد المطّلب فرزند هاشم و مادرش فاطمه بنت اسد فرزند هاشم بود. على ع از آغاز، تحت كفالت پيغمبر ص قرار داشت و در دامن پرمهرش پرورش يافت تا اين‌كه آن حضرت به نبوّت مبعوث گرديد. على ع هنوز به سنّ بلوغ نرسيده بود كه به پيغمبر اسلام ص ايمان آورد و پيغمبر ص نيز ايمان او را به احسن وجه پذيرفت. رسول گرامى اسلام ص پيش‌تر در ميان انبوه مردم اعلام كرده بود كه: «هركس نخستين بار به او ايمان بياورد، خليفه و جانشين او خواهد بود»، بدين ترتيب خلافت و وصايت براى على ع مسلّم و قطعى شد. على ع در تمام مراحل زندگانى پيش از هجرت و پس از آن‌و حتّى تا رحلت پيغمبر مانند سايه او را دنبال مى‌كرد و آخرين فردى بود كه از پيغمبر جدا شد (در آن هنگام كه با دو دست خويش جسم پاك و پاكيزه رسول خدا را در دل خاك پنهان كرد). على ع تنها محرم اسرار پيغمبر ص و در خلوت و جلوتش همراه وى بود. او خطيب‌ترين، سخنورترين، فصيحترين عرب و دانشمندترين افراد امّت اسلامى پس از حضرت محمّد صلّى اللّه عليه و اله بود كه خود فرمود: «علّمنى رسول اللّه الف باب من العلم ينفتح من كلّ باب الف باب». «1» «رسول خدا هزار نوع دانش به من آموخت كه از هريك هزار باب گشوده مى‌شود». او پرهيزگارترين، زاهدترين و بى‌ميل‌ترين مردم نسبت به دنيا بود. به ضعفا و كودكان يتيم و بى‌سرپرست بسيار رئوف و مهربان بود. او نسبت به تهيدستان و مستمندان، دلى نازك و قلبى آكنده از مهر و صفا داشت، خود در شكل و صورت آنان مى‌زيست و حتّى در آن روزگار كه كرسى خلافت اسلامى و سرير قدرت و حكومت در ظاهر نيز براى او مسلّم شد، باز روش و سيره‌اش همين بود و ابدا تغييرى در آن نداد. _________________________________ (1)- ر. ك: احقاق الحق: 6/ 40، به تعليقات اضافات و مقدّماتى از علّامه متتبّع آقاى سيّد شهاب الدين نجفى- دام ظلّه- الّا اين‌كه حديث منقول در آن‌جا چنين است ...: يفتح كلّ باب الف باب، به جاى: ينفتح من كلّ باب الف باب. 📘علي و فلسفه الهي، ص ۳۲ https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t
🌱اجمالى از زندگانى على عليه السّلام و اشاره‌اى به شخصيّت روحانى و مقام علمى او (بخش دوم)👇 او يگانه مرد شجاع و نيرومندى بود كه تاريخ، نظيرش را نشان نداده است و در پرتو شمشير او پايه‌هاى دين استوار گرديد. على ع در راه خدا بسيار سختگير و بى‌گذشت بود. هرگز از حقى نمى‌گذشت و به باطلى نمى‌گراييد. مقصود ما از طرح اين مطالب، ثناگويى و بيان فضايل و مناقب نيست. به خدا قسم امام على عليه السّلام مقياسى است كه بايد فضايل با او سنجيده شود و ميزانى است كه بايستى اعمال و كردارها به واسطه رفتارهاى او، مورد ارزيابى قرار گيرد. علاوه بر اين بحث فلسفى، بايد از هرنوع مديحه‌سرايى اشخاص و يا قدح و تعيير ايشان بركنار باشد، وانگهى ما در اين رساله هرگز هدف مذهبى نداريم بلكه تنها هدف و مقصدمان از اشاره كردن به گوشه‌اى از فضايل على عليه السّلام اين است كه خواننده عزيز! مجموعه صفات او را از ديدگاه روانى و اخلاقى، مدّ نظر خويش قرار دهد و پس از مقايسه بين آنها، اين نتيجه را بگيرد كه آن بزرگوار، تمام صفات كمال انسانى را از لحاظ جسم و روح دارا بوده و با كلّيّه وجود با ارزشش براى درك و پذيرش حقيقت كاملا آمادگى داشته است و اين آخرين شرط ورود به مسائل فلسفى خصوصا فلسفه الهى است و شخصى كه اين‌گونه مباحث را مطرح مى‌سازد، بايستى حايز چنين شرايطى باشد؛ چون مباحث فلسفه الهى، فردى لازم دارد كه بتواند نظر عالى‌اش به مسائل آن برسد و سينه گشاده و وسيعش براى‌نگاهدارى آنها گنجايش داشته باشد تا آن همه ذخاير ارزنده فكرى را در خود نگاه داشته و ضمن آموزش، با بيان شيوا و رسايش آن‌را منتشر سازد. از شگفتيهاى زندگانى على ع اين است كه او تمام ملكات پسنديده و صفات عاليه انسانى را در آخرين درجه كمال، دارا بود. على ع به معناى واقعى كلمه پيشوا و رهبر لايق در تمام شؤون مادّى و معنوى است و برخلاف آنچه نوابغ روزگار و مردان فوق‌العاده را مى‌يابيم، على عليه السّلام در باب هرفضيلت و در هرهدف عالى بشرى نمونه بارز و فرد اكمل محسوب مى‌گردد. غالبا اگر شخصى شجاع، نيرومند و داراى ابهّت و عظمت باشد و حوادث ترسناك و هراس‌انگيز و روبه‌رو شدن با قهرمانان چيره‌دست او را نترساند، چنين شخصى از لحاظ فكرى و تدبير امور، دستش كوتاه و دلش از رحم و مروّت دور مى‌باشد. و اگر فردى بسيار عابد، زاهد و پرهيزگار باشد و در زهد و عبادت به درجه اعلى برسد و با بصيرت و دقّت تمام، تن و روان خويش را رياضت دهد و به عبادتهاى جانكاه و توانفرسا بپردازد، نوعا همچون فردى در امر كشوردارى و سياست و اداره امور ملّت، پياده و عاجز و وامانده خواهد بود و قادر به تشخيص خيرانديش و تميز آن از خيانت و فريبكار نبوده و به طرق چاره‌جويى، دقيق و واقف نخواهد بود و به همين ترتيب است ساير كمالات نفسانى و خصلتهاى بشرى‌ كه اگر فردى در يك جنبه سرآمد باشد، از ديگر لحاظ ضعيف خواهد بود و اين بدان علّت است كه نفس انسان داراى نيرو و استعدادى است كه اگر به سوى يك هدف مصروف شود، ديگر خواسته‌هاى او رو به ضعف و سستى خواهد گذاشت و اگر اين نيرو تقسيم گردد و براى هرهدف و مقصودى مقدارى نيرو و استعداد صرف شود، جملگى ناقص و ناتمام خواهد بود. در قرآن كريم گويد: {ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ ...}. «خداوند در اندرون انسان بيش از يك دل قرار نداده است». ليكن على عليه السّلام بى‌تأمّل و انديشه پا در عرصه حيات نگذاشته و زمام نفس خويش را به دست هوا و خواهشهاى نفسانى نداده بود تا هرچه آن بخواهد برگزيند و در آنچه بخواهد، تصرّف نمايد بلكه على ع را يك كشش روحانى و يك جنبه الهى احاطه كرده بود و در نتيجه همه‌چيز جز خدا را از ياد برده بود. 📘علی و فلسفه الهی ص ۳۵ https://eitaa.com/joinchat/1585971257C332e3f6a4f @almizan_t