. 📌استاد در این جلسه این بخش از عبارات عارف عظیم الشأن ملاحسینقلی همدانی را قرائت فرمودند👇👇👇 🔰ملاحسینقلی همدانی 💢ای جماعت! من واعظ نیستم و کار من وعظ نیست. اگر وعظ می‌خواهید، در نجف بسیار است. کار من این است که کسی طالب تقوای صادق باشد و از من چیزی بپرسد، من راه تقوا را به او نشان بدهم. و اما اگر همین بیایید و بشنوید و بروید در پی لهو و لعب و ضحک و کارهای دیگر، ثمری ندارد. خودت زحمتی کشیده‌ای و مرا اذیتی کرده‌ای. 💢و اگر بخواهی با همین طریقی که داری و این اعمالی که می‌کنی، تحصیل تقوا بکنی محال است. زیرا که من در شما تأثیری نمی‌بینم. 💢اول باید تحصیل خوف بکنی تا بتوانی تحصیل تقوا بکنی. 💢الخوف، الخوف، الخوف. 💢گفتند: راه دستیابی به خوف چیست؟ 💢پاسخ داد: راه‌هایی دارد. راه قوی‌تر نسبت به راه‌های دیگر که شما امکان آن را دارید، این است که خود به تنهایی هر روز – و نه یک روز در میان – به #قبرستانها بروی، زمانی نزد مردگان بنشینی، از آنها بپرسی: اموال شما کجا رفت؟ خانه هاتان چه شد؟ آن‌ها یک یک را به زبان حال، پاسخ می‌دهند. 💢سپس به تو می گویند: اگر می‌دانستی چه اندازه آرزو داریم به دنیا برگردیم و فرصت یابیم به آنچه اکنون تو فرصت آن را داری، وقت و امکانات خود را غنیمت می‌شمردی، #توشه بر می‌گرفتی و برای #سفر خود آماده می‌شدی. 💢کاش می‌دانستی که چگونه سرِ من، جایگاه مارها و عقرب‌ها شده و چگونه کرم‌ها در آن رفت و آمد می‌کنند، چگونه استخوان‌هایم گسسته و چگونه خاک، گوشتم را خورده است. 💢آنگاه #به_خود_باز_می‌_گشتی و به نفس خود می‌گفتی: تو، به زودی مانند یکی از اینها خواهی شد و در زمرهٔ این‌ها در می‌آیی. 💢امیرالمؤمنین سلام الله علیه بسیار به قبرستان‌ها می‌رفت و نزد مردگان می نشست، تا آنجا که ملامتش کردند و به حضرتش گفتند: چرا با ما نمی‌نشینی؟ می‌فرمود: این‌ها گروهی هستند که مرا موعظه می‌کنند و اندرز از آن‌ها می‌گیرم. از آن‌ها می‌پرسم و به من پاسخ می گویند، بدون اینکه آزارم دهند. 💢وقتی امیر المؤمنین سلام الله علیه با آن جلالت و امامت چنین کند، وای بر من و تو! 💢از جمله راه‌های دستیابی به خوف، قرائت قرآن با حضور قلب است. 💢به خود بنگر 💢وقتی نامه‌ای از جانب پدرت دریافت کنی، چگونه آن را با حضور قلب می‌خوانی تا نسبت به اوامر و نواهی او خبردار شوی، که امر او را به جای آوری و خود را از نهی او باز داری. 💢اینک بگو: آیا خدای جلّ جلاله را بیشتر دوست می‌داری یا پدرت را؟ 💢زمانی که می‌خواهی قرآن بخوانی، شایسته است که با وضو و رو به قبله باشی. وقتی قرآن را بر می‌داری تا بخوانی، چنان باش که گویی چیزی سنگین را بر می‌داری، زیرا امانت خداوند، سنگین است. 💢خدای جلّ جلاله دربارهٔ قرآن فرمود: «إنّا عرضنا الأمانة علی السماوات و الأرض و الجبال فأبین أن یحملنها و أشفقن منها و حملها الإنسان إنّه کان ظلوماً جهولاً» 💢شایسته است که در درون خود بیندیشی که این نامهٔ دوست تو است که برایت فرستاده است. کدام محبوب را بیش از نامهٔ محبوب خود دوست می‌داری؟ 💢کدام یک از عوامل محبت را می‌توان سراغ گرفت که در آن یافت نشود؟ 💢از باب نمونه: 💢یکی از عوامل محبت، کمال است. انسان عالمان را بزرگ می‌دارد، به جهت کمال علم که در آنها است. علم او کجا و علم دیگران کجا؟ 💢یکی از عوامل محبت، لطف و احسان است. لطف او کجا و لطف آفریدگانش کجا؟ 💢نیز سزاوار است که قاری قرآن مانند کسی باشد که فرمان سلطان به دست او باشد. ببین که وقتی فرمانی از سلطانی سرکش و ستمگر و سنگدل و جانی به دستتان برسد، چگونه به خود می‌لرزید و در کمال ادب آن را می‌خوانید؟ گوش جان را به آن می‌سپارید و با کسی سخن نمی‌گویید تا درست بشنوید. 💢اما وقتی می‌خواهی فرمان خداوندگارت را بخوانی – که سلطان السلاطین است – آن را با قلب غافل، بدون اندیشه و تدبّر می‌خوانی. در حالی می‌خوانی که گویی با دیگران سخن می گویی. 💢دست کم ادب را در حدّ خواندن فرمان چنان سلطانی رعایت کن. سزاوار است که آن را با قلب حاضر – نه غافل – آن هم آیه آیه بخوانی. وقتی به آیه‌ای رسیدی که با حالتت تناسب داشت، خوب است که آن را چند بار تکرار کنی: ده یا بیست یا صد یا دویست بار بخوانی، تا آنجا که در درونت استوار شود، همانند نقش که بر سنگ می‌نشیند، نه مانند تصویری که روی آب بکشی. 💢باید در معانی آن ژرف بنگری، در حین شنیدن آن با کسی سخن نگویی، و ارادهٔ خود را محکم بداری که بدان عمل کنی؛ زیرا خدای جلّ جلاله قرآن را فرستاده تا آن را بخوانی و سپس بدان عمل کنی. 💢اگر در تمام طول عمر، آن را بخوانی، اما اوامر آن را به جای نیاوری و خود را از نواهی آن باز نداری، چنین قرائتی هرگز سودی برایت نخواهد داشت. 💢وقتی بدین شیوه قرآن را بخوانی، به تدریج حالت خوف در تو پدید می‌آید. 📚تقریر شاگردان از جلسه وعظ ملاحسینقلی همدانی #معارف #ملاحسینقلی_همدانی @almorsalaat