♨️اختلاف اعتبارات 💢وقتی یک لفظ برای یک شیء وضع می شود: 🔰از ان جهت که لفظ دلالت بر ان دارد: 🔅 مدلول نامیده می شود 🔰از ان جهت که از لفظ قصد می شود: 🔅معنی نامیده می شود. 🔰از آن جهت که از لفظ حاصل می شود 🔅مفهوم نامیده می شود. 🔰از ان جهت که موضوع له اسم است: 🔅مسمی نامیده می شود. ♨️مسمی اعم از معنی است، زیرا شامل افراد متعدد می شود بر خلاف معنی،مثلا: ♻️زید و عمرو و بکر و...مسمای لفظ رجل است،اما نمی گویند معنای رجل اینها هستند. ♨️مدلول اعم از مسمی است،زیرا مدلول شامل مدلول تضمنی و التزامی می شود. 📗جونگی،ص۳۸ @alnokat

♨️بسم الله الرحمن الرحیم ❌به نام خداوند بخشنده مهربان ترجمه ای غلط است❌ 🔆در رابطه با معنای رحمن و رحیم در روایتی از امام صادق علیه السلام،آمده است: 💢الرحمن اسم خاص بصفة عامة والرحیم اسم عام بصفة خاصة 🔰رحمن اسم علم است برای خداوند متعال بنابر آیه: 🔅ادعوا الله او ادعوا الرحمن ایا ما تدعوا فله الاسما الحسنی ♻️و ادله دیگر 🔰پس جهت خاص رحمن ان است که: 🔰رحمن اسم خاص خدا و تنها مخصوص دنیا است. 🔰جهت عام ان :برای جمیع خلق است،چه مومن چه کافر. ❇️رحیم اسم عام است و مخصوص خداوند نیست و عام است هم شامل دنیا می شود هم آخرت. ❇️اما اختصاص به مومنین دارد که آنها را می بخشد و به بهشت وارد می کند و... ♨️لذا ترجمه این آیه شریفه به: ❌به نام خداوند بخشنده مهربان غلط است: ✅زیرا بخشنده بخشی از ترجمه رحیم است، نه رحمن! ♨️ترجمه دقیق فارسی آن معلوم نیست پس بهتر است در ترجمه بنام خدای رحمن و رحیم گفته شود. ♨️به راستی از ترجمه آیه ای که روزانه چندین مرتبه آن را می خوانیم عاجزیم چه رسد به تفسیر آیات! 🎙درس تفسیر مجمع البیان آیت الله عابدی جلسه پنجم. 📗مجمع البیان،ذیل مبحث اعراب الرحمن و الرحیم @alnokat

#بلاغت_تفسیر 💢یکی از مواضعی که واجب است فعل مضارع مجزوم شود، موضعی است که فعل مضارع در جواب فعل امر واقع شده است و جزاء بودن فعل مضارع از فعل امر نیز قصد شده و فاء هم بر سر آن نیامده؛مثل: 🔆اصبر تظفرْ 🔅که در اصل: اصبر،ان تصبر تظفر. بوده است. ✅روشن است که بین صبر و پیروزی ملازمه وجود دارد. ♨️مسئلة 🔆در آیه شریفه: 🔅قل للمؤمنین یغضوا ابصارکم ⁉️چرا یغضوا مجزوم شده است؟ با انکه سببیت اینجا معنا ندارد! ♻️یعنی حقیقتا نمی شود گفت: ⛔️ان تقلْ یغضوا ✅زیرا غض بصر که مسبب گفتن پیامبر ص نیست!زیرا پر واضح است پیامبر ص امر هم کردند و خیلی از مومنین غض بصری هم نداشته و ندارند! ♨️جواب: ✅اینجا به خاطر کمال عنایت خداوند متعال به این مطلب که مومنین باید، مطیع محض اوامر پیامبر ص باشند، به گونه ای که اوامر ایشان مثل سبب باشد، برای اراده و افعال مومنین،یعنی به محض شنیدن، اطلاعت کنند، همچون پیدا شدن مسبب از سبب!لذا خداوند متعال شاید برای ملتفت شدن سامعین از این هنجار شکنی کلامی استفاده کرده و یک نازل منزله لطیف و دقیق به کار برده اند.والله العالم 📙حاشیه شریف جرجانی بر مطول @alnokat

🔆بسم الله الرحمن الرحیم 🔅ما منعک ألّا تسجد 🔅ما منعک أن تسجد ⁉️علت ذکر (لا) در آیه ۱۱، سوره اعراف و عدم ذکر آن در آیه ۷۵، سوره ص چیست؟ ♨️نقد مرحوم علامه محمد جواد بلاغی رحمه الله بر زمخشری در رابطه با معنای لا. ♨️زائده دانستن (لا) و امثال آن، موجب وهن قرآن می شود و راه را بر طعنه زنندگان و شبهه افکنان بر قرآن باز می کند! 📗مقدمه تفسیر ،آلاء الرحمن،ج۱،ص۳۹ ✅توضیحات در صوت @alnokat

📌همایش نقش علم اصول در تفسیر برگزار شد. صوت:🔻 🔹نقش اصول فقه در تفسیر قرآن کریم با سخنرانی حضرت آیت الله العظمی سبحانی(حفظه الله) @daneshnameh1399

💠علامه مجلسی و دورى از أنانيّت و خودخواهی [به مناسبت ۲۷رمضان المبارک، سالروز وفات علامه مجلسی (رضوان الله علیه) م۱۱۱۰ق] ❖ از بیانات آیت الله العظمی شبیری زنجانی دام ظله:🔻 📝 يكى از جهاتى كه درباره مرحوم مجلسى مورد توجه قرار نگرفته است، اين است که: سيد على خان مدنى از نظر طبقه و سن در رديف شاگردان مرحوم مجلسى است و با سيد نعمت الله جزائرى همسن و هم‏طبقه است و مرحوم مجلسى نيز در موقعيت رياست قرار دارد. با اين اوصاف مرحوم مجلسى در بحارالأنوار از "سلافة العصر سيد على خان" با احترام ياد و از او مطلب نقل مى‏ كند و در اين باره هيچ أنانيّتى ندارد. اگر سيد على خان شاگرد مجلسى بود، ممكن بود نقل كردن از او به خودش بازگردد، ولى سيد على خان، نه شاگرد وى است، نه قوم و خويش وى و نه جزء حزب وى، مع ذلك چون آدم ملايى است و كتابش خوب و قابل استفاده، دليلى نمى‏بيند كه از وى نقل نكند. اينها نشان‏دهنده اين است كه ايشان از اين اوهام و افكار و أنانيت، به دور بود. 📚جرعه ای از دریا، ج2، ص317 @shobeiryzanjani

♨️مفعول مطلق از منظر:‌ عبد القاهر جرجانی،فخر الدین رازی،زمخشری،ابن حاجب و ابن هشام 🔰مفعول به: یک شیء است که فعل فاعل روی آن انجام می گیرد،پس مفعول به قبل از فعل،موجود است. 🔰مفعول مطلق: فعل فاعل در مفعول مطلق،همان ایجاد آن است،نه اینکه قبلا بوده و فعل بر آن واقع شده،مثل: 🔅ضرب زید ضربا.ای أوجد ضربا. ♻️بنابر این چون فعل وخلق خداوند متعال ایجادی است و از نبود،بود ساختن است، این افعال و ذواتی که فعل خداوند متعال به آن مستند است،مفعول مطلق است نه مفعول به. 🔆مثل: خلق السماوات والارض. خلق الاشیاء کلها و.. ✅که السماوات و الاشیاء مفعول مطلق است نه مفعول به. ♨️این مطلب مذهب جماعتی از ائمه ادب : عبد القاهر جرجانی،فخر الدین رازی،رمخشری،ابن حاجب و ابن هشام است. ♻️ابن هشام گفته است: 🔰چیزی که اکثر نحوی هارا فریب داده است، که امثال مقام را مفعول به گرفته اند، این است که: ♨️آنها افعال عباد را مثال برای مفعول مطلق گرفته اند نه ذوات را، زیرا(غالبا) از انها خلق فعل ممکن است نه ذات. ♨️به همین دلیل توهم کرده اند مفعول مطلق باید فقط حدث باشد نه ذات. ♨️اما اگر برای مفعول مطلق از افعال خداوند متعال مثال می زدند،روشن می شد مفعول مطلق اختصاص به حدث ندارد زیرا خداوند متعال موجد همه افعال و ذوات است. ♻️همین بحث در أنشأت کتابا،عملت خیرا هم می آید.(که مفعول مطلق هستند). 📗ریاض السالکین،ج۱،ص۲۶۲ @alnokat

بسم الله الرحمن الرحیم 💥مژده ♨️به یاری خداوند متعال تدریس #مباحث ادبی شرح گران سنگ ریاض السالکین سید علی خان مدنی ره بر صحیفه سید العابدین امام علی بن الحسین علیهما السلام،توسط استاد احمد مومیوند شروع شده است و صوت و خلاصه هر درس در کانال بارگزاری می شود. ♨️اما از آنجا که این شرح بزرگ دارای مباحث مفید و طولانی فقهی و کلامی و تاریخی و روایی و... است و بحث ما تنها قسمت های ادبی است،که به صورت پراکنده در هفت مجلدِ این شرح موجود است،لذا متن محدوده هر جلسه نیز بارگزاری می شود،و امید است در پایان به یک جزوه و کتاب تبدیل شود. ♨️تدریس همه روزه نیست ولی سعی بر آن است که هفته ای سه جلسه بارگزاری شود. ♨️در پایان از تمام دوستانی که در این مباحثه مارا همراهی میکنند التماس دعا داریم و خواهان آن هستیم اشکالات مارا با واسطه آی دی ارتباطی کانال،به ما برسانند. ♨️نکته: صوت ها و خلاصه درس و محدوده درس در کانال°‌ریاض السالکین° بارگزاری می شود،به آدرس👇👇👇 @RiazAlsalekin https://eitaa.com/joinchat/3059023923C4df624d285 ♨️همچنین نظر علماء در رابطه با شخصیت مرحوم سید علیخان مدنی و تقریظه های علمایی همچون علامه امینی و شیخ عباس قمی و..‌ علیهم الرحمة و اسامی کتب مرحوم سید نیز در این کانال موجود است. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ♨️ آدرس کانال شرح الجامی که حاوی صوت های درس و شروح و حواشی این کتاب است نیز در کانال زیر موجود است.👇👇👇 @sharholjami

📚علّت و تعمیم حکم آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی: ✳️در علّت، نظریه‌ای آقایان دارند و عرضی هم من دارم. 🔹اگر گفتند: «لا تأکل الرمان لأنّه حامض»؛ آقایان در اینجا می‌گویند: «العلّة یخصّص و یعمّم». علّت هم تعمیم می‌دهد و می‌گوید هر ترشی حرام است، و هم تخصیص می‌زند، یعنی می‌گوید حرامِ از انار، انار ترش است و انار شیرین حرام نیست. 🔸من به نظرم می‌رسد که «العلّة یخصّص شخص الحکم و نه سنخ الحکم را» تا مفهوم داشته باشد. به این تقریر که مثلا وقتی می‌گویید انار را نخور چون ترش است، آیا خود متکلّم چنین جزئیاتی را در نظر گرفته است که دو نوع انار داریم، یکی انار شیرین و دیگری انار ترش، و از ابتدا قصد دارد که با توجّه به این تقسیم‌بندی دو انار، چنین تقییدی را بیاورد که انار را نخور چون ترش است. (لازم است دقّت کنیم که در اینجا) نگفت: انارِ ترش را نخور؛ بلکه گفت: انار نخور چون ترش است. اینگونه نیست. 🔹باید دقت کرد که «لا تأکل الرّمان الحامض» و «لا تأکل الرّمان لأنّه حامض» فرق دارند. گفتنِ جمله «لا تأکل الرمان الحامض»، حتی در فرض ترش بودن یک صدم انار‌ها، صحیح بود. ولی معنای «لا تأکل الرّمان لأنّه حامض» این است که هیچ اناری را نخور، چون حامض و ترش است. ما از خارج متوجه شده‌ایم که احیانا انارهای شیرین هم پیدا می‌شود. پس (این سؤال پیش می‌آید که) چرا چنین تعبیر کرده است؟ ما می‌فهمیم در معلّلی که در نظر گرفته شده است، معمول انارها معیار است و علّتش هم عبارت از ترشی (نوع انارها) است ولی نسبت به (حکم) غیر معمول سکوت دارد. ممکن است با دلیل دیگری بدانیم که انارهای غیر معمول هم، مشکل دیگری غیر از ترشی داشته باشد (و بنابراین نسبت به استفاده از آنها هم منع باشد). اما متکلّم به این مسائل کاری ندارد و فقط انارهای معمول را در نظر گرفته است و حکم را روی معمول انارها برده است. البته اگر اینگونه نگفته بود و گفته بود: «انار نخور»، بنابراین شخص الحکم، انار شیرین و انار ترش را شامل می‌شد. ولی اگر علّت آورد و گفت: «انار نخور چون ترش است»، معلوم می‌شود که متعارف انارها را در نظر گرفته است و علّتش را هم ذکر کرده است. ولی نسبت به غیر متعارف ساکت می‌شود. شخص الحکم مضیّق، و مربوط به انارهای متعارف است که ترش هم هست، ولی سنخ الحکم نسبت به انارهای شیرین ساکت است. اما اگر تعلیل نمی‌آورد، شخص الحکم توسعه داشت و انار شیرین را می‏‌گرفت. این را که آورد شخص الحکم مضیق می‏‌شود. (حکم) انار متعارف را عنوان کرده و (حکم) غیر متعارف عنوان نشده است. مفهوم ندارد، و مفهوم با سنخ الحکم است. آقایان دیگر گفته‏‌اند سنخ الحکم در اینها هست. ولی ما عرض می‏‌کنیم علّت، شخص الحکم را تضییق می‏‌کند. 🔸بنابراین علّتی که در اینجا ذکر شده است بگوییم تأثیر ندارد در حکم قبلی؛ البته شخص خاص را نمی‏‌گوییم؛ بگوییم علّت هیچ موردی نسبت به حکم معلل تأثیر ندارد در مفاد آن. یا تضییق شخص الحکم می‌‏کند که اگر نبود شخص الحکم مطلق بود، یا تضییق سنخ الحکم می‌‏کند که مشهور می‏خواهند بگویند مفهوم هم پیدا می‌‏کند. پس همیشه وجود علّت، نسبت به حکم معلل دخالت دارد و نباید علّت را از حکم برید، چرا که در فهم عبارت قبلی تأثیر می‏‌گذارد. @mfeqhi

بسم الله الرحمن الرحیم 💥نشست علمی ♨️نقش ادبیات عرب در فرایند استنباط استاد فاضل لنکرانی و استاد علیدوست مجری:استاد محمد عشایری منفرد http://eitaa.com/joinchat/2866675732C0bad970ead