#اصطلاح ♨️سنت ۱.سنت به حکم شرعی که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم معرفی کرده اند،در مقابل حکمی که قرآن کریم آن را بیان کرده است، که فرض نام دارد. ۲.سنت به حکمی که از جانب نبی ص مجعول شده با اجازه ای از خداوند،در مقابل حکمی که در ابتدا از جانب خداوند متعال جعل شده که فرض نام دارد. ۳.سنت به معنای فعل مستحب،در مقابل فعل واجب. ۴.سنت به معنای هر حکمی که در شریعت ثابت شده است،در مقابل احکامی که بدعتی هستند. ♨️امثله دو قسم اول در فایل پیوست. المعجم الاصولی،محمد صنقور،ج۲ص۱۷۹ @alnokat

#بیان_تبیان ✅بیان یا مصدر به معنای تبیّن و ظهر(روشن و ظاهر شدن)،یا اسم مصدر از بیّن (در این صورت اطلاق می شود به اظهار شی یا انچه که بوسیله ان اظهار شی رخ می دهد).مثل سلام و کلام که اسم مصدر از سلّم و کلّم هستند. 💠تبیان: همچنین مصدر از بیّن که مصدر شاذ می باشد، زیرا قیاس در این باب فتح اول است. ♨️فرق تبیان با بیان ان است که در تبیان کدّ خاطر و اعمال قلب(تفکر در روشن شدن مطلب) نیاز است و قریب به این تفاوت ان است که تبیان اظهار با دلیل و برهان است. ❗️بعید نیست این فرق بخاطر قاعده زیادة المبانی تدل علی زیادة المعانی باشد. 💥نکتة: ✨این قاعده اولا اکثری است نه یک قاعده کلی. ✨ثانیا مشروط است بعد از انکه دو بناء مشتق از اصل واحدی باشند، در نوع هم متحد باشند،پس قاعده با صفت مشبهه و اسم فاعل نقض نمیشود به اینکه صفت مشبهه دلالت بر زیادت معنا دارد و ان ثبوت و جِبلیّه(فطری) است با انکه مبانی ان کمتر از اسم فاعل است(بعضا)مثل حذِر و حاذر.حسن و حاسن. ↩️(هرچند) چه بسا از این مشروطیت هم جواب داده شده به اینکه حذر ابلغ بودنش به خاطر تکیه ان به امور جبلی(فطری،نفسی)می باشد والاجایز است حاذر ابلغ از حذر باشد بخاطر دلالت بر زیادة حذر اگرچه معنای لزوم ندارد. حاشیة جونگی علی شرح التصریف،ص۲۴ @alnokat

#اصطلاح ♨️فرق مصدر و اسم مصدر ✅مصدر وضع شده است،برای دلالت بر حدث از آن حیث که حدث تعلق دارد به منسوب الیه،بر وجه ابهام! به همین خاطر مقتضی فاعل و مفعول است،که تعیین فاعل و مفعول نیز در استعمال رخ می دهد،مثال: ♻️ضَرْب وضع شده تا دلالت کند بر صدور ضرب، از شخصی و وقوع ان بر شخصی،که در استعمال این شخص های مبهم معین می شوند. ❇️اما اسم مصدر وضع شده فقط برای دلالت بر حدث من حیث هو!نه از ان جهت که صادر از غیر یا واقع بر غیر است،اگرچه در واقع تعلق دارد بر این دو(والا اصلا حادث نمی شد زیرا عرض قائم بر غیر است)اما این صدور و وقوع ملحوظ نیست عند المتکلم.پس اقتضای فاعل و مفعول و تعیین این دو را ندارد،مثال: 💢همان ضرب،ولی از ان جهت که این حدث رخ داده است،دون لحاظ جهت صدور و وقوع و تعیین این دو. ♨️بنابر این اسم مصدر لازم نیست حتما صیغه خاصی غیر از مصدر داشته باشد، بلکه مهم قصد متکلم است! 📗حاشیه جونگی بر شرح تصریف ص۲۶ @alnokat

♨️کرسی بحث ادبی 📄بررسی و نقد نظریه ی روح معنا 🖊بر اساس این نظریه, معمولا همه یا اکثر معانی هر واژه در زبان عربی فصیح, به یک روح معنایی واحد برمیگردد ⏱زمان:امشب ۱۰اردیبهشت،ساعت۲۱:۴۵ 📪در آدرس👇 https://www.aparat.com/B_MASOOMIEH/live @alnokat

💥گستردگی زبان عربی ♨️معناشناسی اسناد فعل به فاعل ⭕️حضور فاعل معنادار است و حذف آن از سوی متکلم بلیغ دال بر غرض ❇️مثلا: بچه ای که ظرف آبی را روی فرش می ریزد گاهی گوید: آب ریخته شد گاهی برای نشان دادن اعصبانیتش از والدین، گوید: آب را #من ریختم! 🔆ذکر فاعل معنای کلام را دگرگون می کند! 🔅هدی الله زیدا 🔅هُدِی زید 🔅اهتدی زید 🔰در جمله اول فاعلیت هدایت مدّ نظر بوده است. 🔰در جمله دوم وقوع آن مدّ نظر بوده است.(گاهی شخص خاص هم مد نظر است که بستگی به مقام دارد) 🔰در جمله سوم قابلیت و فاعلیتِ شخص برای پذیرش مد نظر بوده است. ❇️زیرا هدایت از جانب خداوند متعال برای همه آمده اما: 💠باران که در لطافت طبعش خلاف نیست 💠در باغ لاله روید در شوره زار خس ♨️امیر الکلام علیه السلام می فرمایند: 🔆قد بُصّرتم إن ابصرتم و قد هُدیتم إن اهدتیتم و قد ٱسمِعتم إن استمعتم 💢فعل منسوب به مفعول شده است،یعنی هدایت واقع شده است و در فعل اهتدیتم فاعل، همان مفعول فعل مجهول است تا دلالت کند که هدایت پذیری مربوط به مخاطب است! ✅هدایت از سوی منبع هدایت آمده است،حال شما باید قدمی در هدایت پذیری بردارید. 📜عن بعض المعاصرین مع تصرف @alnokat

💥معانی ثانویه ♨️ثم 💢ثم طبق تعریف نحوی، حرف عطفی است که دلالت دارد برعطف مفرد بر مفرد نه جمله بر جمله و ترتیب بین معطوف و معطوف علیه در حکم به رابه همراه دلالت بر تراخی زمانی می رساند. ♻️جاء زید ثم عمرو یعنی ابتدا‌ زید آمد و با یک فاصله زمانی بعد از او، عمرو. ♨️اما از منظر بلاغت ♻️معانی در این نگاه‌محصور نیست چون بحث نازل منزله ها پیش می آید،که ما به بعضی از آنها اشاره می کنیم: ۱.ثم دال بر استبعاد است: 🔆یعرفون نعمة الله ثم ینکرونها.الآیة ✅زیرا انکار یک شیء بعد از معرفت به آن مستبعد است! ۲.گاهی تغایر دو بحث و جمله به منزله تراخی قرار می گیرد: ♻️مثل استفاده ثم در خطبه ها: 🔰الحمدلله رب العالمین ثم الصلوة علی محمد و آله الطاهرین. 💢این دو‌معنا از امام مرزوقی حکایت شده است. ۳.دال بر صرف ترقی ۴.مجرد استفتاح کلام ۵.دال بر تنبیه و... @alnokat

#مسوغ_ابتدائیت ♨️قال نجم الائمه ره : ☑️قال ابن الدهان و ما احسن ما قال: ▪️اذا حصلت الفائدة فأخبر عن أیّ شیء نکرة شئت...الکلام. ▫️یعنی،ملاک در مبتدا بودن افاده است. 💢مرحوم رضی ره در رابطه با اینکه فاعل و مبتدا باهم فرقی ندارند( از حیث محکوم علیه بودن)پس چگونه مشهور تعریف و تخصیص را در مبتدا شرط می دانند ولی در فاعل نه، کلام ابن دهان را می پسندد و جواب اشکالات و پاسخ های مشهور را می دهند. 📗شرح رضی بر کافیه ج۱ ص۸۸ @alnokat

من اليمين: السيد رسول الموسوي الطهراني ، السيد أحمد الأشكوري ، السيد علي نقي طبسي الحائري ، السيد علي الميلاني ، المرجع السيد موسى شبيري الزنجاني ، السيد محمد علي الموسوي الشيرازي ، المرجع الشيخ محمد تقي بهجت ، سيد محمد جواد طبسي الحائري . @alnokat

فائدة ♨️ذکر بعض الفضلاء: أن من خصائص القرآن أنه اجتمع فیه ثمان میمات متوالیات و لم یحصل بسببها ثقل اللسان اصلا! بل زاد خفة و ذلك فی قوله تعالی: 🔆ٱممٍ مّمن مّعک (هود ایه ۴۸) ♨️فإن التنوین فی(ٱمم) و النون (ممن) یدغمان فی المیم بعدها فیصیران فی حکم میم أخری و المیم المشددة فی (ممن) بمیمین و فیه ابع اخر فهذه ثمانیة. 📕شرح عقود الجمان للسیوطی،ص ۵۱ @alnokat

💥باب اشتغال از منظر بلاغت ⁉️چه تفاوتی بین دوجمله: 🔅زیدا ضربت 🔅زیدا ضربته ❓وجود دارد؟ ✅در جمله اول مفعول برای اختصاص(اگر خلاف ان ثابت نشود) مقدم شده است،اما در جمله دوم اشتغال فعل به ضمیر مفعول علاوه بر تخصیص، تاکید نیز می رساند، زیرا متکلم قصد داشته بگوید :زیدا ضربت ضربت و با این تکرار عامل علاوه بر تخصیص، کلام را موکد کند. ✅حال برای جمع بین اختصار و تاکید فعل عامل را حذف و فعل مفسِر را بعد از آن ذکر کرده است. ♨️لذا زمخشری ذیل ایه: (و إیّای فارهبونِ، که ارهبونی بوده و فعل به جای عمل در مفعول مقدم در ضمیر ان که کسره نایب اوست عمل کرده است) ♻️گفته است: 🔆این آیه از باب زیدا رهبته است و أوکد است در اختصاص از ایه (ایاك نعبد). 💢سیوطی: در زید ضربته اصل ان بوده که زید مرفوع باشد بنابر ابتدائیت اما چون استعمال قرانی داریم اسم مقدم منصوب استعمال شده،لذا با انکه موجب و مرجح نصبی وجود ندارد،اما جایز است منصوب هم باشد. ✅سرّ مطلب این است که ایه منصوب امده تا دلالت بر عامل محذوف کند و تاکید و تخصیص را برساند مثل: 🔆کلَ شیء احصیناه فی امام مبین. مطول تفتازانی مع تصرف ص ۳۶۸ @alnokat

نکته ای برای اهلش: ◾️یکی از توسعه هایی که در کلام عرب وجود دارد مبحث زیبای تضمین است،که در باب هشتم کتاب مغنی اللبیب به آن اشاره شده است. ◾️توسعه ای دقیق تر و لطیف تر که از بدیع قواعد عرب است وجود دارد که عبارت است از عمل جزء مفهوم لفظ در صله که موجب بلیغ تر بودن کلام است و اکثر ادباء حتی همچون زمخشری آن را با تضمین اشتباه گرفته اند، زیرا بسیار فنی تر از تضمین است. 📜برای تحقیق بیشتر به تفسیر بیضاوی ذیل آیه 🔅الذین عاهدت منهم الآیه(انفال۵۶) 📜یا شرح امام واحدی بر دیوان متنبی ذیل بیت: 📌(له ایادٍ الیّ) البیت. 📜همچنین حاشیه علاء الدین بسطامی بر مطول، رجوع شود. @alnokat

#اَشهر_مشهور ✅اَشهَر : قول داراي شهرت بيشتر ➖اگر در يک مسأله دو قول باشد و قائلان هر دو زياد باشند ، ولي يک قول طرفدار بيشتري داشته باشد ، به اين قول اشهر گفته مي شود . 🔵تفاوت اشهر با مشهور اين است که: مشهور در فقه از قوّت بيشتري برخوردار است ؛ زيرا در برابر آن قول شاذّ است ، بر خلاف اشهر که قول مقابل آن نيز قائلان زيادي دارد ولي قول اشهر داراي قائلان بيشتري است. 📗 فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد ۱ : صفحه ۵۰۸» @alnokat

از گروه پژوهشی شرح تصریف: 🔺عزیزانی که تمایل دارند کتاب شرح تصریف رو با دیدن حواشی و شروح مطالعه کنند به آی دی زیر پیام بدهند برای شروع کار تحقیقاتی🔺 @ravimahdi @kashkoolfn

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ رَبِّ الْعالَمينَ  اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراَّءِ  اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حَبيبَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صِفْوَةَ اللّهِ  اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَمينَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نُورَ اللّهِ  اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صِراطَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا بَيانَ حُكْمِ اللّهِ  اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا ناصِرَ دينِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا السَّيِدُ الزَّكِىُّ  اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْبَرُّ الْوَفِىُّ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْقاَّئِمُ الاْمينُ  اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْعالِمُ بِالتَّأويلِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْهادِى الْمَهْدِىُّ  اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الطّاهِرُ الزَّكِىُّ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا التَّقِِیُّ النَّقِىُّ  السَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْحَقُّ الْحَقيقُ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الشَّهيدُ الصِّدّيقُ  اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِي وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكاتُهُ 

🎙 پادکست 🎙 🎧 سیمای دانشوران(۵) 📖🎤 پژوهش و گویندگی : امید محمدی سروش 📚 زندگانی مرحوم صاحب جواهر (ره). 🔶 همراه با سخنان آیت الله وحید خراسانی و استاد علم الهدی. ارتباط با گوینده و پژوهشگر سیمای دانشوران از طریق کانال دانشنامه👇 @daneshnameh1399

♨️جمع بین مفسِّر و مفسَّر 💢مقام تفسیر شیء،جایی است که ابهامی باشد و مفسِّر برای ابهام زدایی آورده شود. ♨️ابهام دو نوع است: ۱.ابهامی که به خاطر حذف شیء رخ می دهد؛مثل: 🔆اِن احدٌ من المشرکین استجارك. ♻️فعل شرط بعد از اِن،حذف شد(به خاطر غرض خاص!) لذا کلام مبهم شد، پس برای تفسیر اینکه فعل محذوف چه بوده است،فعل مفسِّر آورده شد. ♨️ در این مقام جمع بین مفسِّر و مفسَّر جایز نیست زیرا با وجود فعل مفسَّر ابهامی نیست!لذا جمع بین این دو موجب لغویت است. ۲. ابهامی که در خود لفظ وجود دارد؛مثل: 🔅رأیت عسجدا أی عصفورا ♨️عسجد در نظر متکلم برای مخاطب مبهم است،لذا مفسِّر آورده است. ♨️در این مقام جمع بین مفسِّر و مفسَّر جایز است زیرا ابهام در معنای مفسَّر است نه در حذف آن. 📘شریف جرجانی در حاشیه بر وافیه،منقول از جونگی ص۳۶ @alnokat

✍🏻 یکی از وقایع خیلی مهم و حیاتی جهان اسلام، جنگ بدر است که در هفدهم ماه مبارک رمضان سال دوم هجری اتفاق افتاد و اعظم فتوحات اسلام بود. در شب هفدهم ماه مبارک رمضان همان سال (شب جنگ بدر) پیامبر اکرم "صَلَّی الله عَلیهِ و آلِه" فرمود: چه کسی حاضر است، از چاه بدر آب بیاورد؟ و هیچ کس از ترس حاضر نشد مگر علی "علیه السلام" که با زحمت، مشک را از آب چاه پر کرد و با کمی تأخیر برگشتند. ✍🏻 پیامبر اکرم "صلی الله علیه و آله" از علت تأخیر سوال کردند؛ عرض کرد: یا رسول الله، سه بار، باد تندی وزید که بسیار سخت بود و مرا لرزه فرا گرفت. حضرت فرمود: 🔸یا علی! بار اول جبرئیل بود که با هزار ملائکه بر تو سلام کردند و 🔸بار دوم میکائیل با هزار فرشته بر تو سلام دادند و 🔸بار سوم اسرافیل با هزار فرشته بر تو سلام دادند. ✍🏻 و این امتیاز بزرگ برای حضرت علی علیه السلام در شب ۱۷ ماه رمضان بود که در روزش نیز اکثر قهرمانان و شجاعان قریش به دست آن حضرت کشته شدند. 📚{بحارالانوار ج ۱۹ ص ۳۰۵} ✍🏻 اشعار فوق‌العاده حماسی شاعر اهل بیت "علیهم السلام" سید حمیری راجع به این قضیه در جلد دوم کتاب شریف الغدیر صفحهٔ ۲۶۹ آمده است که به آن، از باب اینکه ذکر فضایل حضرت علی علیه السلام عبادت است اشاره می شود. 🟡 اقْسِمُ بِاللّهِ وَ آلائِهِ وَالْمَرْءُ عَمّا قالَ مَسْؤُولٌ سوگند به خدا و نعمتهایش که انسان از هر چه بگوید سوال خواهد شد. 🟡 اِنَّ عَلِىَّ بْنَ اَبى طالِب عَلَى التُّقى وَالْبِرِّ مَجْبُولٌ به راستى فطرت على بن ابى طالب به پرهیزکارى و نیکى سرشته شده است. (مجسمه تقوی و نیکوکاری است) 🟡 ذاکَ الَّذى سَلَّمَ فى لَیْلَة عَلَیْهِ میکالٌ وَجِبْریلُ على همان کسى است که میکائیل و جبرئیل و اسرافیل در یک شب بر او سلام کردند 🟡میکالُ‌فى‌اَلْف‌وَجِبْریلُ‌فى‌اَلْف‌وَیَتْلُوهُمْ‌سَرافیلُ لَیْلَةَ بَدْر مَدَداً اُنْزِلُوا کَاَنَّهُمْ طَیْرٌ اَبابیلُ میکائیل و جبرئیل و اسرافیل هر کدام با هزار فرشته در شب بدر براى کمک، فرود آمدند همانند مرغهاى ابابیل. ✍🏻 قرآن کریم نیز این نعمت بزرگ را یاد آوری می کند. 🔅{وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ‌اللَّهُ بِبَدْرٍ... إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَلَنْ يَكْفِيَكُمْ أَنْ‌يُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلَاثَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ‌مُنْزَلِينَ...} آیه ۱۲۳و۱۲۴ آل‌عمران.🔅 💐 {الْحَمْدُلله الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ عَلیِّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیهِ السّلام} 💐 استاد علی مومنی ارموی

♨️اختلاف اعتبارات 💢وقتی یک لفظ برای یک شیء وضع می شود: 🔰از ان جهت که لفظ دلالت بر ان دارد: 🔅 مدلول نامیده می شود 🔰از ان جهت که از لفظ قصد می شود: 🔅معنی نامیده می شود. 🔰از آن جهت که از لفظ حاصل می شود 🔅مفهوم نامیده می شود. 🔰از ان جهت که موضوع له اسم است: 🔅مسمی نامیده می شود. ♨️مسمی اعم از معنی است، زیرا شامل افراد متعدد می شود بر خلاف معنی،مثلا: ♻️زید و عمرو و بکر و...مسمای لفظ رجل است،اما نمی گویند معنای رجل اینها هستند. ♨️مدلول اعم از مسمی است،زیرا مدلول شامل مدلول تضمنی و التزامی می شود. 📗جونگی،ص۳۸ @alnokat

♨️بسم الله الرحمن الرحیم ❌به نام خداوند بخشنده مهربان ترجمه ای غلط است❌ 🔆در رابطه با معنای رحمن و رحیم در روایتی از امام صادق علیه السلام،آمده است: 💢الرحمن اسم خاص بصفة عامة والرحیم اسم عام بصفة خاصة 🔰رحمن اسم علم است برای خداوند متعال بنابر آیه: 🔅ادعوا الله او ادعوا الرحمن ایا ما تدعوا فله الاسما الحسنی ♻️و ادله دیگر 🔰پس جهت خاص رحمن ان است که: 🔰رحمن اسم خاص خدا و تنها مخصوص دنیا است. 🔰جهت عام ان :برای جمیع خلق است،چه مومن چه کافر. ❇️رحیم اسم عام است و مخصوص خداوند نیست و عام است هم شامل دنیا می شود هم آخرت. ❇️اما اختصاص به مومنین دارد که آنها را می بخشد و به بهشت وارد می کند و... ♨️لذا ترجمه این آیه شریفه به: ❌به نام خداوند بخشنده مهربان غلط است: ✅زیرا بخشنده بخشی از ترجمه رحیم است، نه رحمن! ♨️ترجمه دقیق فارسی آن معلوم نیست پس بهتر است در ترجمه بنام خدای رحمن و رحیم گفته شود. ♨️به راستی از ترجمه آیه ای که روزانه چندین مرتبه آن را می خوانیم عاجزیم چه رسد به تفسیر آیات! 🎙درس تفسیر مجمع البیان آیت الله عابدی جلسه پنجم. 📗مجمع البیان،ذیل مبحث اعراب الرحمن و الرحیم @alnokat

#بلاغت_تفسیر 💢یکی از مواضعی که واجب است فعل مضارع مجزوم شود، موضعی است که فعل مضارع در جواب فعل امر واقع شده است و جزاء بودن فعل مضارع از فعل امر نیز قصد شده و فاء هم بر سر آن نیامده؛مثل: 🔆اصبر تظفرْ 🔅که در اصل: اصبر،ان تصبر تظفر. بوده است. ✅روشن است که بین صبر و پیروزی ملازمه وجود دارد. ♨️مسئلة 🔆در آیه شریفه: 🔅قل للمؤمنین یغضوا ابصارکم ⁉️چرا یغضوا مجزوم شده است؟ با انکه سببیت اینجا معنا ندارد! ♻️یعنی حقیقتا نمی شود گفت: ⛔️ان تقلْ یغضوا ✅زیرا غض بصر که مسبب گفتن پیامبر ص نیست!زیرا پر واضح است پیامبر ص امر هم کردند و خیلی از مومنین غض بصری هم نداشته و ندارند! ♨️جواب: ✅اینجا به خاطر کمال عنایت خداوند متعال به این مطلب که مومنین باید، مطیع محض اوامر پیامبر ص باشند، به گونه ای که اوامر ایشان مثل سبب باشد، برای اراده و افعال مومنین،یعنی به محض شنیدن، اطلاعت کنند، همچون پیدا شدن مسبب از سبب!لذا خداوند متعال شاید برای ملتفت شدن سامعین از این هنجار شکنی کلامی استفاده کرده و یک نازل منزله لطیف و دقیق به کار برده اند.والله العالم 📙حاشیه شریف جرجانی بر مطول @alnokat

🔆بسم الله الرحمن الرحیم 🔅ما منعک ألّا تسجد 🔅ما منعک أن تسجد ⁉️علت ذکر (لا) در آیه ۱۱، سوره اعراف و عدم ذکر آن در آیه ۷۵، سوره ص چیست؟ ♨️نقد مرحوم علامه محمد جواد بلاغی رحمه الله بر زمخشری در رابطه با معنای لا. ♨️زائده دانستن (لا) و امثال آن، موجب وهن قرآن می شود و راه را بر طعنه زنندگان و شبهه افکنان بر قرآن باز می کند! 📗مقدمه تفسیر ،آلاء الرحمن،ج۱،ص۳۹ ✅توضیحات در صوت @alnokat

📌همایش نقش علم اصول در تفسیر برگزار شد. صوت:🔻 🔹نقش اصول فقه در تفسیر قرآن کریم با سخنرانی حضرت آیت الله العظمی سبحانی(حفظه الله) @daneshnameh1399

💠علامه مجلسی و دورى از أنانيّت و خودخواهی [به مناسبت ۲۷رمضان المبارک، سالروز وفات علامه مجلسی (رضوان الله علیه) م۱۱۱۰ق] ❖ از بیانات آیت الله العظمی شبیری زنجانی دام ظله:🔻 📝 يكى از جهاتى كه درباره مرحوم مجلسى مورد توجه قرار نگرفته است، اين است که: سيد على خان مدنى از نظر طبقه و سن در رديف شاگردان مرحوم مجلسى است و با سيد نعمت الله جزائرى همسن و هم‏طبقه است و مرحوم مجلسى نيز در موقعيت رياست قرار دارد. با اين اوصاف مرحوم مجلسى در بحارالأنوار از "سلافة العصر سيد على خان" با احترام ياد و از او مطلب نقل مى‏ كند و در اين باره هيچ أنانيّتى ندارد. اگر سيد على خان شاگرد مجلسى بود، ممكن بود نقل كردن از او به خودش بازگردد، ولى سيد على خان، نه شاگرد وى است، نه قوم و خويش وى و نه جزء حزب وى، مع ذلك چون آدم ملايى است و كتابش خوب و قابل استفاده، دليلى نمى‏بيند كه از وى نقل نكند. اينها نشان‏دهنده اين است كه ايشان از اين اوهام و افكار و أنانيت، به دور بود. 📚جرعه ای از دریا، ج2، ص317 @shobeiryzanjani

♨️مفعول مطلق از منظر:‌ عبد القاهر جرجانی،فخر الدین رازی،زمخشری،ابن حاجب و ابن هشام 🔰مفعول به: یک شیء است که فعل فاعل روی آن انجام می گیرد،پس مفعول به قبل از فعل،موجود است. 🔰مفعول مطلق: فعل فاعل در مفعول مطلق،همان ایجاد آن است،نه اینکه قبلا بوده و فعل بر آن واقع شده،مثل: 🔅ضرب زید ضربا.ای أوجد ضربا. ♻️بنابر این چون فعل وخلق خداوند متعال ایجادی است و از نبود،بود ساختن است، این افعال و ذواتی که فعل خداوند متعال به آن مستند است،مفعول مطلق است نه مفعول به. 🔆مثل: خلق السماوات والارض. خلق الاشیاء کلها و.. ✅که السماوات و الاشیاء مفعول مطلق است نه مفعول به. ♨️این مطلب مذهب جماعتی از ائمه ادب : عبد القاهر جرجانی،فخر الدین رازی،رمخشری،ابن حاجب و ابن هشام است. ♻️ابن هشام گفته است: 🔰چیزی که اکثر نحوی هارا فریب داده است، که امثال مقام را مفعول به گرفته اند، این است که: ♨️آنها افعال عباد را مثال برای مفعول مطلق گرفته اند نه ذوات را، زیرا(غالبا) از انها خلق فعل ممکن است نه ذات. ♨️به همین دلیل توهم کرده اند مفعول مطلق باید فقط حدث باشد نه ذات. ♨️اما اگر برای مفعول مطلق از افعال خداوند متعال مثال می زدند،روشن می شد مفعول مطلق اختصاص به حدث ندارد زیرا خداوند متعال موجد همه افعال و ذوات است. ♻️همین بحث در أنشأت کتابا،عملت خیرا هم می آید.(که مفعول مطلق هستند). 📗ریاض السالکین،ج۱،ص۲۶۲ @alnokat

بسم الله الرحمن الرحیم 💥مژده ♨️به یاری خداوند متعال تدریس #مباحث ادبی شرح گران سنگ ریاض السالکین سید علی خان مدنی ره بر صحیفه سید العابدین امام علی بن الحسین علیهما السلام،توسط استاد احمد مومیوند شروع شده است و صوت و خلاصه هر درس در کانال بارگزاری می شود. ♨️اما از آنجا که این شرح بزرگ دارای مباحث مفید و طولانی فقهی و کلامی و تاریخی و روایی و... است و بحث ما تنها قسمت های ادبی است،که به صورت پراکنده در هفت مجلدِ این شرح موجود است،لذا متن محدوده هر جلسه نیز بارگزاری می شود،و امید است در پایان به یک جزوه و کتاب تبدیل شود. ♨️تدریس همه روزه نیست ولی سعی بر آن است که هفته ای سه جلسه بارگزاری شود. ♨️در پایان از تمام دوستانی که در این مباحثه مارا همراهی میکنند التماس دعا داریم و خواهان آن هستیم اشکالات مارا با واسطه آی دی ارتباطی کانال،به ما برسانند. ♨️نکته: صوت ها و خلاصه درس و محدوده درس در کانال°‌ریاض السالکین° بارگزاری می شود،به آدرس👇👇👇 @RiazAlsalekin https://eitaa.com/joinchat/3059023923C4df624d285 ♨️همچنین نظر علماء در رابطه با شخصیت مرحوم سید علیخان مدنی و تقریظه های علمایی همچون علامه امینی و شیخ عباس قمی و..‌ علیهم الرحمة و اسامی کتب مرحوم سید نیز در این کانال موجود است. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ♨️ آدرس کانال شرح الجامی که حاوی صوت های درس و شروح و حواشی این کتاب است نیز در کانال زیر موجود است.👇👇👇 @sharholjami

📚علّت و تعمیم حکم آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی: ✳️در علّت، نظریه‌ای آقایان دارند و عرضی هم من دارم. 🔹اگر گفتند: «لا تأکل الرمان لأنّه حامض»؛ آقایان در اینجا می‌گویند: «العلّة یخصّص و یعمّم». علّت هم تعمیم می‌دهد و می‌گوید هر ترشی حرام است، و هم تخصیص می‌زند، یعنی می‌گوید حرامِ از انار، انار ترش است و انار شیرین حرام نیست. 🔸من به نظرم می‌رسد که «العلّة یخصّص شخص الحکم و نه سنخ الحکم را» تا مفهوم داشته باشد. به این تقریر که مثلا وقتی می‌گویید انار را نخور چون ترش است، آیا خود متکلّم چنین جزئیاتی را در نظر گرفته است که دو نوع انار داریم، یکی انار شیرین و دیگری انار ترش، و از ابتدا قصد دارد که با توجّه به این تقسیم‌بندی دو انار، چنین تقییدی را بیاورد که انار را نخور چون ترش است. (لازم است دقّت کنیم که در اینجا) نگفت: انارِ ترش را نخور؛ بلکه گفت: انار نخور چون ترش است. اینگونه نیست. 🔹باید دقت کرد که «لا تأکل الرّمان الحامض» و «لا تأکل الرّمان لأنّه حامض» فرق دارند. گفتنِ جمله «لا تأکل الرمان الحامض»، حتی در فرض ترش بودن یک صدم انار‌ها، صحیح بود. ولی معنای «لا تأکل الرّمان لأنّه حامض» این است که هیچ اناری را نخور، چون حامض و ترش است. ما از خارج متوجه شده‌ایم که احیانا انارهای شیرین هم پیدا می‌شود. پس (این سؤال پیش می‌آید که) چرا چنین تعبیر کرده است؟ ما می‌فهمیم در معلّلی که در نظر گرفته شده است، معمول انارها معیار است و علّتش هم عبارت از ترشی (نوع انارها) است ولی نسبت به (حکم) غیر معمول سکوت دارد. ممکن است با دلیل دیگری بدانیم که انارهای غیر معمول هم، مشکل دیگری غیر از ترشی داشته باشد (و بنابراین نسبت به استفاده از آنها هم منع باشد). اما متکلّم به این مسائل کاری ندارد و فقط انارهای معمول را در نظر گرفته است و حکم را روی معمول انارها برده است. البته اگر اینگونه نگفته بود و گفته بود: «انار نخور»، بنابراین شخص الحکم، انار شیرین و انار ترش را شامل می‌شد. ولی اگر علّت آورد و گفت: «انار نخور چون ترش است»، معلوم می‌شود که متعارف انارها را در نظر گرفته است و علّتش را هم ذکر کرده است. ولی نسبت به غیر متعارف ساکت می‌شود. شخص الحکم مضیّق، و مربوط به انارهای متعارف است که ترش هم هست، ولی سنخ الحکم نسبت به انارهای شیرین ساکت است. اما اگر تعلیل نمی‌آورد، شخص الحکم توسعه داشت و انار شیرین را می‏‌گرفت. این را که آورد شخص الحکم مضیق می‏‌شود. (حکم) انار متعارف را عنوان کرده و (حکم) غیر متعارف عنوان نشده است. مفهوم ندارد، و مفهوم با سنخ الحکم است. آقایان دیگر گفته‏‌اند سنخ الحکم در اینها هست. ولی ما عرض می‏‌کنیم علّت، شخص الحکم را تضییق می‏‌کند. 🔸بنابراین علّتی که در اینجا ذکر شده است بگوییم تأثیر ندارد در حکم قبلی؛ البته شخص خاص را نمی‏‌گوییم؛ بگوییم علّت هیچ موردی نسبت به حکم معلل تأثیر ندارد در مفاد آن. یا تضییق شخص الحکم می‌‏کند که اگر نبود شخص الحکم مطلق بود، یا تضییق سنخ الحکم می‌‏کند که مشهور می‏خواهند بگویند مفهوم هم پیدا می‌‏کند. پس همیشه وجود علّت، نسبت به حکم معلل دخالت دارد و نباید علّت را از حکم برید، چرا که در فهم عبارت قبلی تأثیر می‏‌گذارد. @mfeqhi

بسم الله الرحمن الرحیم 💥نشست علمی ♨️نقش ادبیات عرب در فرایند استنباط استاد فاضل لنکرانی و استاد علیدوست مجری:استاد محمد عشایری منفرد http://eitaa.com/joinchat/2866675732C0bad970ead