#شب_نیمه_شعبان سال 67 بود.
یکی دوساعت به غروب آفتاب بود که سرو کله هواپیماهای دشمن بعثی پیدا شد و #مقر_تخریب_لشگر_10 رو در حاشیه #شهر_بیاره عراق بمبارون کردند.
سی ، چهل نفری اونجا بودند و همه مصدوم شدند .
#شهید_رضا_استاد کنار چادر تدارکات در حال بستن بند پوتینش بود که راکت شیمیایی دشمن کنارش به زمین میخوره و پرت میشه توی چادر تدارکات.
ما با یه تعداد از بچه های رفته بودیم مقر توی خط رو جمع کنیم و قرار بود بچه هایی که در مقر عقب بودند سورو سات رو فراهم کنند برای #جشن_نیمه_شعبان.
نیم ساعت به مغرب بود که رسیدیم.
همه جا به هم ریخته بود.
هیچکس توی مقر نبود.
همه ی بچه ها خودشون رو به بلندی های اطراف رسونده بودند تا از صدمات #گاز_شیمیایی در امان باشند.
فقط یه رزمنده با لباس پلنگی در حالیکه صورتش غرق خون بود و به پشت روی وسایل چادر تدارکات افتاده بود جلب توجه میکرد.
وقتی بهش رسیدیم هنوز صورتش گرم بود.
شهید رضا رو لای پتو پیچیدیم و به #معراج_شهدا فرستادیم.
بچه هایی که بالاتپه ها رفته بودند با دیدن ما پایین اومدند.
فرماندهان مصلحت ندیدند بچه ها دیگه توی مقر بمونند.
آب ریزش از چشم ها و سرفه ها شروع شده بود.
چند تا مینی بوس اومد و یه تعداد از بچه ها نماز مغرب نخونده رفتند به سمت پاوه.
ما هم موندیم.
وقت نماز بود.
رفتم برای تجدید وضو سمت دستشویی ها.
آفتابه ها پر آب بود و با عجله یکی از آفتابه ها رو برداشتم و رفتم دستشویی..
غافل از اینکه آب داخل آفتابه ها در تماس با گازهای شیمیایی آلوده شده.
بیشتر توضیح ندهم.
نماز رو که خوندیم سوزش چشم و خارش پوست شروع شد و چند دقیقه بعد هم سرفه های پی در پی و حالت تهوع.
شب نیمه شعبان بود و همه چی به هم ریخت.
جمع ما پراکنده شد.
جشن نیمه شعبان ما توی مینی بوس بود که داشتیم عقب میرفتیم.
خیلی ها از شدت درد ناله میکردند. اصلا یادشون رفته بود امشب چه شبی است.
از شب نیمه شعبان تا به صبح روز نیمه شعبان به ما خیلی سخت گذشت.
ما رو با اتوبوس هایی که صندلی هاش رو برداشته بودند عقب فرستادند و نزدیک ظهر بود که رسیدیم بیمارستان امیرکبیر اراک.
به سربازان رزمنده امام زمان علیه السلام در روز نیمه شعبان سال 67 خیلی سخت گذشت.
۳۴ سال از اون روز میگذره
یاد همه ی اون سختی ها و تلخی ها بخیر.
♦️جامانده از شهدا : جعفرطهماسبی
🍃🍃🍃
@alvaresinchannel
🌹💐🌹💐🌹💐🌹💐🌹💐🌹💐
💐
#شب_نیمه_شعبان سال 67 بود.
یکی دوساعت به غروب آفتاب بود که سرو کله هواپیماهای دشمن بعثی پیدا شد و #مقر_تخریب_لشگر_10 رو در حاشیه #شهر_بیاره عراق بمبارون کردند.
سی ، چهل نفری اونجا بودند و همه مصدوم شدند .
#شهید_رضا_استاد کنار چادر تدارکات در حال بستن بند پوتینش بود که راکت شیمیایی دشمن کنارش به زمین میخوره و پرت میشه توی چادر تدارکات.
ما با یه تعداد از بچه های رفته بودیم مقر توی خط رو جمع کنیم و قرار بود بچه هایی که در مقر عقب بودند سورو سات رو فراهم کنند برای #جشن_نیمه_شعبان.
نیم ساعت به مغرب بود که رسیدیم.
همه جا به هم ریخته بود.
هیچکس توی مقر نبود.
همه ی بچه ها خودشون رو به بلندی های اطراف رسونده بودند تا از صدمات #گاز_شیمیایی در امان باشند.
فقط یه رزمنده با لباس پلنگی در حالیکه صورتش غرق خون بود و به پشت روی وسایل چادر تدارکات افتاده بود جلب توجه میکرد.
وقتی بهش رسیدیم هنوز صورتش گرم بود.
شهید رضا رو لای پتو پیچیدیم و به #معراج_شهدا فرستادیم.
بچه هایی که بالاتپه ها رفته بودند با دیدن ما پایین اومدند.
فرماندهان مصلحت ندیدند بچه ها دیگه توی مقر بمونند.
آب ریزش از چشم ها و سرفه ها شروع شده بود.
چند تا مینی بوس اومد و یه تعداد از بچه ها نماز مغرب نخونده رفتند به سمت پاوه.
ما هم موندیم.
وقت نماز بود.
رفتم برای تجدید وضو سمت دستشویی ها.
آفتابه ها پر آب بود و با عجله یکی از آفتابه ها رو برداشتم و رفتم دستشویی..
غافل از اینکه آب داخل آفتابه ها در تماس با گازهای شیمیایی آلوده شده.
بیشتر توضیح ندهم.
نماز رو که خوندیم سوزش چشم و خارش پوست شروع شد و چند دقیقه بعد هم سرفه های پی در پی و حالت تهوع.
شب نیمه شعبان بود و همه چی به هم ریخت.
جمع ما پراکنده شد.
جشن نیمه شعبان ما توی مینی بوس بود که داشتیم عقب میرفتیم.
خیلی ها از شدت درد ناله میکردند. اصلا یادشون رفته بود امشب چه شبی است.
از شب نیمه شعبان تا به صبح روز نیمه شعبان به ما خیلی سخت گذشت.
ما رو با اتوبوس هایی که صندلی هاش رو برداشته بودند عقب فرستادند و نزدیک ظهر بود که رسیدیم بیمارستان امیرکبیر اراک.
به سربازان رزمنده امام زمان علیه السلام در روز نیمه شعبان سال 67 خیلی سخت گذشت.
۳۶ سال از اون روز میگذره
یاد همه ی اون سختی ها و تلخی ها بخیر.
♦️جامانده از اون روز: جعفرطهماسبی
🍃🍃🍃
@alvaresinchannel