🔹چطور امام زمانی باشیم؟! هرچی می تونی معرفت بیشتری به امام زمانت پیدا کن... بیشتر یاد امام زمانت باش... هر چی میتونی فضای زندگیتو امام زمانی کن... #واحد_فرهنگی_ستاد_مشترک

مدتی است احساس خستگی میکنم و احتیاج به استراحت دارم..........🙃 شاه خیانت کار ایران ۲۶دی ماه سال۵۷مثل امروز در حالی که تزلزل و سستی دولتش برایش ثابت شـد فرار را بر قرار ترجیح داد و تهران را ترک کرد. شاه برای اینکه شکست خودش را به زبان نیاورد و به اصطلاح کم نیاورد اعلام کرد بدلیل خستگی، مسافرت چندروزه ای دارم و برمیگردم.. امّـــا رفت و آرزوی مجدد برگشت به میهن عزیزاسلامی را به گور برد.. و علی رغم تلاش ۴۰ساله ی اربابان او برای برگشت به ایران.. همچنان با درایت و تدبیر مقام معظم رهبری، این آرزو به دل دشمنان مانده و خواهد ماند تا ظهور منجی عالم بشریت و ان شاء الله نابودی تمام بدخواهان ایران عزیز اسلامی.. *شاه رفت* ۲۶دیماه ۱۳۵۷.. سالروز فرار شاه معدوم از ایران گرامیباد.. شادی روح بنیان گذارکبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی«ره» صلوات 🌹اللهم صل علی محمدٍوآل محمدوعجل فرجهم✨ #واحد_فرهنگی_ستاد_مشترک

مراسم اعتکاف ....... طبق گزارش ستاد اعتکاف کشور بیش از یک میلیون نفر در مراسم اعتکاف امسال شرکت کردند که ۷۰ درصد آنها نوجوانان و جوانان هستند . دشمن : مردم دین گریز شده اند😬 😉 #واحد_فرهنگی_ستاد_مشترک

📌اعمال شب پانزدهم ماه رجب شب نیمه ماه رجب، شب برجسته و پرفضیلتی است و در آن چند عمل مستحب است: 1️⃣: غسل کردن. 2️⃣: شب‌زنده‌داری به عبادت 3️⃣: زیارت حضرت سیدالشّهدا (علیه‌السّلام) 4️⃣: شش رکعت نماز به کیفیتی که در اعمال «شب سیزدهم» گذشت. 5️⃣: سی رکعت نماز که در هر رکعت سوره «حَمد» و «ده مرتبه» سوره «توحید» خوانده شود. این نماز را سید ابن طاووس با فضیلت بسیار از رسول خدا (صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله و سلّم) روایت کرده. 6️⃣: دوازده رکعت نماز، هر دو رکعت به یک سلام و در هر رکعت، هر یک از سوره‌های «حَمد» و «توحید» و «فَلَق» و «ناس» و «آیةالکرسی» و «قدر» را «چهار مرتبه» بخواند و پس از سلام «چهار مرتبه» بگوید: اللّٰهُ اللّٰهُ رَبِّي لَاأُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً، وَلَا أَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ وَلِيّاً. سپس هر دعایى که مى‌خواهد بخواند. ➖پس از دعا، بر زمين سجده كند و دو طرف صورت خود را بر خاك گذارد و بگوید: اللهم لك سجدتُ و بك آمنتُ، فارحم ذُلّي و فاقَتي و اجتهادي و تضرّعي و مَسكنتي و فقري اليك يا ربّ🤲 #واحد_فرهنگی_ستاد_مشترک

تسبیحات حضرت امیرالمؤمنان علیه السلام بعدازهرنماز موجب پاکی ازگناه است... التماس دعای ظهور 🤲 #واحد_فرهنگی_ستاد_مشترک

ابتدای #مبحث_تربیت_فرزند⤴️

به وقت رمان😊⬇️🌹

‍ 🌷 #دختر_شینا – قسمت 4⃣5⃣ ✅ فصل چهاردهم 💥 یک دفعه حالم بد شد. دیگر نتوانستم تحمل کنم. از درد فریادی کشیدم. شینا تکه‌پارچه‌های بریده‌شده را گذاشت روی زمین و دوید دنبال خواهرها و زن‌برادرهایم. کمی بعد، خانه پر شد از کسانی که برای کمک آمده بودند. قابله دیر آمد. شینا دورم می‌چرخید. جوشانده توی گلویم می‌ریخت و می‌گفت: « نترس. اگر قابله نیاید، خودم بچه‌ات را می‌گیرم. » بعدازظهر بود که قابله آمد و نیم‌ساعت بعد هم بچه به دنیا آمد. 💥 شینا با شادی بچه را بغل کرد و گفت: « قدم جان! پسر است. مبارکت باشد. ببین چه پسر تپل‌مپل و سفیدی است. چقدر ناز است.» بعد هم کسی را فرستاد دنبال مادرشوهرم تا مژدگانی بگیرد. صدای گریه‌ی بچه که بلند شد، نفس راحتی کشیدم. خانه شلوغ بود اما بی‌حسی و خواب‌آلودگی خوشی سراغم آمده بود که هیچ سر و صدایی را نمی‌شنیدم. 💥 فردا صبح، حاج‌آقایم رفت تا هر طور شده صمد را پیدا کند. عصر بود که برگشت؛ بدون صمد. یکی از هم‌رزم‌هایش را دیده بود و سفارش کرده بود هر طور شده صمد را پیدا کنند و خبر را به او بدهند. از همان لحظه چشم‌انتظار آمدنش شدم. فکر می‌کردم هر طور شده تا فردا خودش را می‌رساند. وقتی فردا و پس‌فردا آمد و صمد نیامد، طعنه و کنایه‌ها هم شروع شد: « طفلک قدم! مثلاً پسر آورده! » - عجب شوهر بی‌خیالی. - بیچاره قدم، حالا با سه تا بچه چطور برگردد سر خانه و زندگی‌اش. - آخر به این هم می‌گویند شوهر! 💥 این حرف‌ها را شینا هم می‌شنید و بیشتر به من محبت می‌کرد. شاید به همین خاطر بود که گفت: « اگر آقا صمد خودش آمد که چه بهتر؛ و گرنه خودم برای نوه‌ام هفتم می‌گیرم و مهمانی می‌دهم. » از بس به در نگاه کرده و انتظار کشیده بودم، کم طاقت شده بودم. تا کسی حرف می‌زد، زود می‌رنجیدم و می‌زدم زیر گریه. هفتم هم گذشت و صمد نیامد. روز نهم بود. مادرم گفت: « من دیگر صبر نمی‌کنم. می‌روم و مهمان‌ها را دعوت می‌کنم. اگر شوهرت آمد، خوش آمد! 💥 صبح روز دهم، شینا بلند شد و با خواهرها و زن‌داداش‌هایم مشغول پخت‌و‌پز و تدارک ناهار شد. نزدیک ظهر بود. یکی از بچه‌ها از توی کوچه فریاد زد: « آقا صمد آمد. » داشتم بچه را شیر می‌دادم. گذاشتمش زمین و چادری بستم کمرم و چیزی انداختم روی سرم و از پلّه‌های بلند به سختی پایین آمدم. حیاط شلوغ بود. خواهرم جلو آمد و گفت: « دختر چرا این طوری آمدی بیرون. مثلاً تو زائویی. » 💥 بعد هم چادرش را درآورد و سرم کرد. خوب نمی‌توانستم راه بروم. آرام‌آرام خودم را رساندم توی کوچه. مردی داشت از سر کوچه می‌آمد. لباس سپاه پوشیده بود و کوله‌ای سر دوشش بود؛ ریشو و خاک آلوده؛ اما صمد نبود. با این حال، تا وسط کوچه رفتم. از دوستان صمد بود. با خجالت سلام و علیکی کردم و احوال صمد را پرسیدم. گفت: « خوب است. فکر نکنم به این زودی‌ها بیاید. عملیات داریم. من هم آمده‌ام سری به ننه‌ام بزنم. پیغام داده‌اند حالش خیلی بد است. فردا برمی‌گردم. » 💥 انگار آب سردی سرم ریختند، تنم شروع کرد به لرزیدن. دست‌ها و پاهایم بی‌حس شد. به دیوار تکیه دادم و آن‌قدر ایستادم تا مرد از کوچه عبور کرد و رفت. شینا و خواهرهایم توی کوچه آمده بودند تا از صمد مژدگانی بگیرند. مرا که با آن حال و روز دیدند، زیر بغلم را گرفتند و بردند توی اتاق. 💥 توی رختخواب دراز کشیدم. تمام تنم می‌لرزید. شینا آب‌قند برایم درست کرد و لحاف را رویم کشید. سرم را زیر لحاف کشیدم. بغض راه گلویم را بسته بود. خودم را به خواب زدم. می‌دانستم شینا هنوز بالای سرم نشسته و دارد ریزریز برایم اشک می‌ریزد. نمی‌خواستم گریه کنم. آن روز مهمانی پسرم بود. نباید مهمانی‌اش را به هم می‌زدم. 💥 سر ظهر مهمان‌ها یکی‌یکی از راه رسیدند. زن‌ها توی اتاق مهمان‌خانه نشستند و مردها هم رفتند توی یکی دیگر از اتاق‌ها. بعد از ناهار خواهرم آمد و بچه را از بغلم گرفت و برد برایش اسم بگذارند. اسمش را حاج ابراهیم آقا، پدربزرگ صمد، گذاشت مهدی. خودش هم اذان و اقامه را در گوش مهدی گفت. بعدازظهر مردها خداحافظی کردند و رفتند. مردادماه بود و فصل کشت و کار. اما زن‌ها تا عصر ماندند. زن‌برادرها و خواهرها رفتند توی حیاط و ظرف‌ها را شستند و میوه‌ها را توی دیس‌های بزرگ چیدند. مهدی کنارم خوابیده بود. سر تعریف زن‌ها باز شده بود، من هنوز چشمم به در بود و امیدوار بودم در باز شود و لحظه‌ی آخر مهمانی پسرم، صمد از راه برسد. ادامه دارد...