سرگذشتبانوی دوم 👈قسمت پنجاه و یکم احمددستم رو ازپشت سرگرفت و گفت: -چی تو لباسته؟ ازخجالت کنار سماورنشستم و گفتم: -هیچی احمد کنار پام نشست و گفت: -هیچی؟الکی الکی شکمت یک متر جلو اومده؟ لبهام روگاز گرفتم وچیزی نگفتم. احمد با دلخوری ازکنارم بلند شد و گفت: -دستت درد نکنه شریفه،من فکر میکردم توبه حرفهام گوش میدی من فکر میکردم حرفهام واسه تو اهمیت داره اما امشب فهمیدم اصلا اینطور نیست. تاخواستم حرفی بزنم احمد دراتاق روبازکردوبه بیرون رفت. ازپشت پنجره به تماشایش ایستادم.احمد چند باری دور حیاط چرخید ودر آخر به اتاق طلعت رفت. ازخودم واحمد دلخور بودم.جلیقه رو بایک حرکت اززیرلباس بیرون کشیدم وبه گوشه اتاق پرت کردم. نمیدونستم چیکار کنم.من بچه نمیخواستم اماحرفهای عمه احمد حسابی من رو ترسونده بود. اقام نگاهی بهم انداخت وگفت: -من سر در نمیارم.به مادرتم گفتم اون خونه صدای گریه وخنده یک بچه کم داره.احمد میگه نمیخوام تو پات روبکن تویک کفش وبگو میـخوام،اون میگه توبچه ای،تو بهش نشون بده نیستی ازاینکه اقام درباره بچه دار شدن مستقیم باهام حرف بزنه خجالت میکشیدم. نجمه ازکنار چراغ بلند وشد وگفت: -چقدرخوبه شوهرآدم عین احمد آقاباشه. آقام سری به نشانه تاسف تکان داد ومنتظر باقی حرف نجمه شد. هرچی برای نجمه چشم وابرو میومدم تاحرف نامربوطی نزنه فایده نداشت. نجمه کنارآقام نشست و گفت: -احمدآقا واسه خاطرآسایش شریفه میگه من بچه نمیخوام. وگرنه کدوم مردیه که دلش برای بچه نلرزه؟ از حرفی که نجمه زدلبهام روگاز گرفتم وبه زمین چشم دوختم. آقام توچشمهای نجمه نگاه کردو گفت: ادامه دارد...

⭐خـــدای عــزیز و مـهربان ، 🌹مهربانیت همانند امواج دریا ⭐پی در پی ساحل وجودم را در بر می‌گیرد 🌹و به دستِ قدرت تو ، ⭐تمام تیرهای بلا شکسته می‌شود. 🌹تو هر زمان با من و در کنار من بوده‌ایی ⭐من در گهواره‌ی محبتت چه آسوده آرام گرفته‌ام 🌹پس ای خـــــداے مهربانم ⭐به ذکر نام زیبایی و نیایش لحظه‌هایت، 🌹وجود زمینیَم را ملکوتی گردان ⭐تا آنچه تو می‌خواهی باشم 🌹و از آنچه من هستم رها شوم ، ⭐که تو بی نیاز و من "غرق" نیازم. 🌹شبتون در پناه پروردگار مهربان🌙 ‌‌‌‌‌‌